Mooie foto van twee tevreden huiskatten, Theo.
Wij hadden vroeger ik nog op de kleuterschool zat een hond die "aan was komen lopen".
En niet meer bij ons was weg te slaan.
Een gezin met 6 koters, dus altijd wel een speelkameraadje aanwezig.
Aan de lijn? Nee dat was er bij Tommie niet bij.
Hij deed dan net alsof hij de moord stikte, dus lieten we hem maar vrij rondlopen.
We woonden destijds aan de Jan Gijzenkade in Haarlem en aan de overkant stond een haringkar waar Tommie regelmatig langs kwam om de afvalbak leeg te vreten.
Toen mijn jongste broer in 1953 geboren was lag Tommie constant naast zijn wieg en als het bezoek niet naar zijn zin was begon hij dreigend te grommen.
Wat het voor ras was? Een vullisbakkieras.
Volgens iemand die er verstand van had was het een kruising tussen een herder en een Chow Chow.
Mijn vader kwam vaak op onregelmatige tijden met de bus terug van zijn werk.
Altijd stond Tommie daar om hem bij de bushalte op te wachten.
Maar dit topic gaat over katten.
Er kwam toen een kat aanlopen die meteen liefdevol werd onthaald, maar dat zag de hond natuurlijk niet zo zitten.
Blazen en blaffen, mijn moeder besloot toen om ze samen maar een nachtje in de keuken door te laten brengen en de volgende morgen lagen ze samen vredig naast elkaar in de mand te slapen.
Tja, toen was geluk nog heel gewoon.....