Valreepwachtje op een kont-en-kontboot in de meest noordelijke haven van de Botnische Golf bij een dorp met nog geen 1000 zielen... We kenden het woord niet eens.
Nee, dit waren andere tijden. Deze dames kwamen gewoon even buurten, kregen eerst een bakje koffie en daarna een potje bier en een borreltje. Die dikke dame, althans. De stewardess dronk meen ik alleen een flesje prik. Ik zie het hele toneel in die kleine, maar knusse messroom van de
Scheldeborg nog voor me en als Gerard er inderdaad bij was, zal die het ook nog wel weten. Toen het tijd werd om terug naar boord te gaan en wij naar de kooi, want morgenochtend weer vroeg op en met je kouwe klauwen houten luiken opengooien, liep Klaas alleen even mee om de dames over het potdeksel en op de kaai te helpen - een gangway hadden we niet - en daarna over de toch al wat gladde kaai naar hun eigen schip en daar de gangway op. Gewoon zoals het een heer betaamt en Klaas was een heer. Zo zat dat dus. Maar ja, Klaas is waarschijnlijk met zijn neus vlak achter die dikke kont de gangway opgeklauterd waardoor de geest over hem kwam.
Nu ik toch bezig ben over Klaas Verwey...
In de zestiger jaren werden bij Wagenborg zeer strikte regels gehanteerd voor wat betreft vrouwen aan boord. Vreemd vrouwvolk aan boord brengen was niet toegestaan en de kapitein werd geacht daar op toe te zien. Regels zijn regels en het is de baas zijn schip, dus hou je je aan die regels. Je vertelt dat de bemanning en maakt duidelijk dat ook jij die regels strikt zult handhaven, maakt niet uit of je het er nu wel of niet mee eens bent. Dat gaf eigenlijk nooit problemen, zeker niet op diezelfde
Scheldeborg.
We liggen op een mooie zomeravond in die grote houtlaadhaven vlakbij Helsinki waarvan me de naam nu even niet te binnen wil schieten. Het was die plaats waar in die jaren die onverlaat van de Finse inspectie rondliep, de man die altijd wel iets vond om een ieders laadgerei af te keuren waarna je een dag stil lag om alles te overhalen en te laten testen en keuren bij een door hem aangewezen bedrijf. Daar was het dus.
Het was een prachtige avond en ik sta even aan dek met een bakkie koffie, geloof ik. Het was al heel laat, misschien al nacht, maar het werd niet donker. Naast het schip staan grote stapels gezaagd hout, afgedekt met groene kleden. Op zeker moment hoor ik iets en opeens zie ik onder een van de groene kleden nog net een gele klomp uitsteken. Nu droeg alleen Klaas Verwey gele klompen aan boord en ik roep: "Ben jij dat, Klaas?"
"Ja, kap'tein!" roept de onmiskenbare stem van Klaas terug.
"Wat doe je daar, man?"
"Ik leg te neuken, kap'tein!"
Kijk, dat zijn leuke dingen voor de mensen. Dat geeft een goed gevoel als je merkt dat men zich keurig aan de regels houdt en geen vreemd vrouwvolk aan boord haalt maar ermee op een mooie zomeravond onder een groen dekkleed kruipt.
Maar ja, wat roep je in zo'n geval terug? "Neuk ze"? Of: "Voorzichtig, hoor, doe je knieën geen pijn!"?
Ik geloof dat ik met stomheid geslagen was en dat mijn bek alleen maar openviel.
Dat waren toch wel opmerkelijke gebeurtenissen dus ook opmerkelijke berichten.