Stranding Metula 1975
-
phkars
Ontdekking in Straat Magelhaen.
Zal toch nog even enige verhaaltjes omtrent het loskomen van de Metula oplossen. Ook voor diegene die erbij waren. Tijdens de berging van de Metula was absoluut niets over de onderstroom bekend. In het vorige stuk dus de reden dat de Metula onverbiddelijk snel naar SB werd weggezet, daar was geen helpen aan, wie er ook op de brughad gestaan en welke(2) loodsen er aan boord waren geweest. De berging is al verteld door mensen die erbij waren, maar het loskomen is een andere zaak. Hierbij komt het verhaaltje van Hans Walenkamp(bergingsinspecteur) aan de beurt.
Tijdens een pensioneringsdag van Smit in de Doelen, vroeg ik aan Hans, "Heb je iets bijzonders gemerkt tijdens het loskomen van de Metula ?".We zijn toen even apart gaan zitten en het verhaal dat Hans toen vertelde heeft me werkelijk laten snikken van de lach.
Ze hadden de 3 sleepboten al eerder vastgemaakt, de ballast eruit gepompt, want als ze de olie eruit pompten werd die tank die leeg kwam gelijk weer geballast om te voorkomen, dat de Metula op de rotsen zou gaan klapperen.
2 uur voor HW zijn de sleepboten gaan trekken. Tijdens hoogwater nog steeds geen krimp van de Metula. De sleepboten door laten trekken tot 1 uur na HW. De Metula zat geboeid en bleef geboeid. Mijn vraag aan Hans was omreden, dat ik dat al verwacht had. In zo'n geval zou ik ook zeggen"Mensen we gaan slapen, sleepboten blijven vaststaan en het volgende tij gaan we het weer proberen"". Zo gebeurde ook.
Vervolgens(volgens Hans) begon de Metula twee en half uur na HW ineens te bewegen,dus dat was als de donder de kooi uit en naar dek. Sleepboten halsover kop opdracht gegeven te gaan scheuren. De Metula kwam uitzichzelf los.
Hans vertelde mij, dat ze om hun gezicht te redden de Metula met een sierlijke zwaai in de vaarroute brachten, want ze hadden veel bekijks van de Chileense kant. Die waren in de veronderstelling, dat het de bergers toch gelukt was de Metula los te trekken.
De Metula was na het vastlopen van positie veranderd door de sterke stroom die daar heerst. Nu met het lostrekken, heeft de ebstroom(richting P.A.(tussenstroom door mij ontdekt) loeiend onder water op de BB zijde van de Metula gestaan, daar konden zelfs de sleepboten niet tegen trekken.
In feite zat de Metula niet meer op de bank, maar tegen de bank geboeid.
Toen de druk op de BB zij afnam, in zoverre dat het een stuk minder was. Kwam hij los. Ooit gehoord dat een schip dat ontballast was met HW niet loskomt en twee en een halfuur na hoogwater toch loskomt? Ik niet, bij Smit niemand en verder bij niemand op de wereld. Dan is er wat anders aan de hand.
Maar de Metula was niet de ontdekking, dat waren de door mij gevaarlijke stromen die de ontdekking waren, ik heb later de Metula als voorbeeld gebruikt. Dat gebeurde pas een jaar na dat ik de stromen had ontdekt en ineens op de gedachte kwam, zou dat ook met de Metula zijn gebeurd.
Ik kan jullie verzekeren, dat alles maar werkelijk alles klopt. IK heb na een lezing in Hoorn de rapporten van het onderzoek van het NMI in opdracht van Shell van een mederwerker gehad. Daar staat het hele verslag in, het hele brug gebeuren, de orders , de peilingen. Ik kon geen beter bewijs krijgen, dat de Metula door mijn onderstroom door mijn ontdekte stroom op Banco Satelite is gezet. Roer geven paniek reacties niets hielp., de Metula stevende met wegzetting over stuurboord op de bank af. De peilingen om de 2 minuten genomen wezen uit dat ze steeds verder aan SB van de koerslijn kwamen.
Zoals ik al zei, toen ze in de Primera Angostura zaten(7 mijl lang en 1mijl breed) was er geen sprake van wegzetting, tegen de eb een snelhijd van 6 mijl per uur, maar toen ze bijna uit de Primera Angostura kwamen en ze iets verderop(kwartmijl) 20 graden koers naar BB moesten veranderen, stond de tussenstroom op zijn sterkst, want zoals ik uitgedoktert had,was het aan de oppervlakte stroom nagenoeg eb-slack.
dan loopt de tussenstroom al 3 uur tegen de eb in en geeft vloed.
De tussenstroom stond op een graad of 15-20 op de BB zijde, dus géén dwarsstroom
Zoals de Chil. Marine nu heeft ontdekt is de tussenstroom anderhalf keer zo sterk als de oppervlakte stroom. Als het aan de oppervlakte hoogwater-slack is heeft de tussen stroom al 3 uren eb veroorzaakt en is met hoogwater dan het sterkst. De tussen stroom loopt 3 uren tegen de oppervlakte en bodemstroom in en 3 uren mee.
Daaom heb je heel snel heel hoog water(omdat ze 3 uren tegelijk voor hoogwater zorgen)aande andere kant geven ze samen heel snel laagwater, omdat ze samen op een gegeven moment voor 3 uren eb geven. Ingewikkeld, maar zo is de situatie. Volgens mij zijn behalve een paar ingewijden er zich van bewust, hoe belangrijk dit voor de toekomst en toekomstige scheepvaart is. Iedereen vind het een mooi verhaaltje en dan is het over. Maar dit blijft eeuwig bestaan en de schepen worden steeds groter. Chili moet nu alles herzien, de getij tabellen de pilots etc, want zoals ik toen al heel snel in de gaten had, ER KLOPT GEEN REET VAN. Ik heb toen eigen tabellen gemaakt.
Dan nog even de kwestie loodsen. Die komen met 2 loodsen van Santiago gevlogen. Landen na 4 uren in P.Arenas. Gaan per auto 3 uren naar Pta. Delgada. Stappen daar op de landingsbak Cruz Austral en worden naar het te beloodsen schip gebracht. Niet in het geval van de Metula, die kreeg zijn loodsen van een uit de Pacific komend schip. 10 uur na aankomst van de Metula stapten ze over via de Cruz Austral.
Ze hadden er al 5 dagen op het andere schip opzitten, nog 6 dagen op de Metula te gaan dus de heren wilden wel naar huis.Toen maakten ze de rampzalige fout om tegen de eb de Primera Angostura in te gaan. Laat ik het kort houden, als ze niet door mijn stroom waren gepakt, waren ze toch een halve mijl verderop aan de grond gelopen.
Ik kan nog heel wat vertellen, maar jullie hoeven niet meer te gissen, want dit is het verhaal van mijn kant en is nu meer dan bevestigd.
Groeten
Piet Kars
Zal toch nog even enige verhaaltjes omtrent het loskomen van de Metula oplossen. Ook voor diegene die erbij waren. Tijdens de berging van de Metula was absoluut niets over de onderstroom bekend. In het vorige stuk dus de reden dat de Metula onverbiddelijk snel naar SB werd weggezet, daar was geen helpen aan, wie er ook op de brughad gestaan en welke(2) loodsen er aan boord waren geweest. De berging is al verteld door mensen die erbij waren, maar het loskomen is een andere zaak. Hierbij komt het verhaaltje van Hans Walenkamp(bergingsinspecteur) aan de beurt.
Tijdens een pensioneringsdag van Smit in de Doelen, vroeg ik aan Hans, "Heb je iets bijzonders gemerkt tijdens het loskomen van de Metula ?".We zijn toen even apart gaan zitten en het verhaal dat Hans toen vertelde heeft me werkelijk laten snikken van de lach.
Ze hadden de 3 sleepboten al eerder vastgemaakt, de ballast eruit gepompt, want als ze de olie eruit pompten werd die tank die leeg kwam gelijk weer geballast om te voorkomen, dat de Metula op de rotsen zou gaan klapperen.
2 uur voor HW zijn de sleepboten gaan trekken. Tijdens hoogwater nog steeds geen krimp van de Metula. De sleepboten door laten trekken tot 1 uur na HW. De Metula zat geboeid en bleef geboeid. Mijn vraag aan Hans was omreden, dat ik dat al verwacht had. In zo'n geval zou ik ook zeggen"Mensen we gaan slapen, sleepboten blijven vaststaan en het volgende tij gaan we het weer proberen"". Zo gebeurde ook.
Vervolgens(volgens Hans) begon de Metula twee en half uur na HW ineens te bewegen,dus dat was als de donder de kooi uit en naar dek. Sleepboten halsover kop opdracht gegeven te gaan scheuren. De Metula kwam uitzichzelf los.
Hans vertelde mij, dat ze om hun gezicht te redden de Metula met een sierlijke zwaai in de vaarroute brachten, want ze hadden veel bekijks van de Chileense kant. Die waren in de veronderstelling, dat het de bergers toch gelukt was de Metula los te trekken.
De Metula was na het vastlopen van positie veranderd door de sterke stroom die daar heerst. Nu met het lostrekken, heeft de ebstroom(richting P.A.(tussenstroom door mij ontdekt) loeiend onder water op de BB zijde van de Metula gestaan, daar konden zelfs de sleepboten niet tegen trekken.
In feite zat de Metula niet meer op de bank, maar tegen de bank geboeid.
Toen de druk op de BB zij afnam, in zoverre dat het een stuk minder was. Kwam hij los. Ooit gehoord dat een schip dat ontballast was met HW niet loskomt en twee en een halfuur na hoogwater toch loskomt? Ik niet, bij Smit niemand en verder bij niemand op de wereld. Dan is er wat anders aan de hand.
Maar de Metula was niet de ontdekking, dat waren de door mij gevaarlijke stromen die de ontdekking waren, ik heb later de Metula als voorbeeld gebruikt. Dat gebeurde pas een jaar na dat ik de stromen had ontdekt en ineens op de gedachte kwam, zou dat ook met de Metula zijn gebeurd.
Ik kan jullie verzekeren, dat alles maar werkelijk alles klopt. IK heb na een lezing in Hoorn de rapporten van het onderzoek van het NMI in opdracht van Shell van een mederwerker gehad. Daar staat het hele verslag in, het hele brug gebeuren, de orders , de peilingen. Ik kon geen beter bewijs krijgen, dat de Metula door mijn onderstroom door mijn ontdekte stroom op Banco Satelite is gezet. Roer geven paniek reacties niets hielp., de Metula stevende met wegzetting over stuurboord op de bank af. De peilingen om de 2 minuten genomen wezen uit dat ze steeds verder aan SB van de koerslijn kwamen.
Zoals ik al zei, toen ze in de Primera Angostura zaten(7 mijl lang en 1mijl breed) was er geen sprake van wegzetting, tegen de eb een snelhijd van 6 mijl per uur, maar toen ze bijna uit de Primera Angostura kwamen en ze iets verderop(kwartmijl) 20 graden koers naar BB moesten veranderen, stond de tussenstroom op zijn sterkst, want zoals ik uitgedoktert had,was het aan de oppervlakte stroom nagenoeg eb-slack.
dan loopt de tussenstroom al 3 uur tegen de eb in en geeft vloed.
De tussenstroom stond op een graad of 15-20 op de BB zijde, dus géén dwarsstroom
Zoals de Chil. Marine nu heeft ontdekt is de tussenstroom anderhalf keer zo sterk als de oppervlakte stroom. Als het aan de oppervlakte hoogwater-slack is heeft de tussen stroom al 3 uren eb veroorzaakt en is met hoogwater dan het sterkst. De tussen stroom loopt 3 uren tegen de oppervlakte en bodemstroom in en 3 uren mee.
Daaom heb je heel snel heel hoog water(omdat ze 3 uren tegelijk voor hoogwater zorgen)aande andere kant geven ze samen heel snel laagwater, omdat ze samen op een gegeven moment voor 3 uren eb geven. Ingewikkeld, maar zo is de situatie. Volgens mij zijn behalve een paar ingewijden er zich van bewust, hoe belangrijk dit voor de toekomst en toekomstige scheepvaart is. Iedereen vind het een mooi verhaaltje en dan is het over. Maar dit blijft eeuwig bestaan en de schepen worden steeds groter. Chili moet nu alles herzien, de getij tabellen de pilots etc, want zoals ik toen al heel snel in de gaten had, ER KLOPT GEEN REET VAN. Ik heb toen eigen tabellen gemaakt.
Dan nog even de kwestie loodsen. Die komen met 2 loodsen van Santiago gevlogen. Landen na 4 uren in P.Arenas. Gaan per auto 3 uren naar Pta. Delgada. Stappen daar op de landingsbak Cruz Austral en worden naar het te beloodsen schip gebracht. Niet in het geval van de Metula, die kreeg zijn loodsen van een uit de Pacific komend schip. 10 uur na aankomst van de Metula stapten ze over via de Cruz Austral.
Ze hadden er al 5 dagen op het andere schip opzitten, nog 6 dagen op de Metula te gaan dus de heren wilden wel naar huis.Toen maakten ze de rampzalige fout om tegen de eb de Primera Angostura in te gaan. Laat ik het kort houden, als ze niet door mijn stroom waren gepakt, waren ze toch een halve mijl verderop aan de grond gelopen.
Ik kan nog heel wat vertellen, maar jullie hoeven niet meer te gissen, want dit is het verhaal van mijn kant en is nu meer dan bevestigd.
Groeten
Piet Kars
-
Theo Horsten (R.I.P.)
-
phkars
Ontdekking in Straat Magelhaen.
Hiermee zal ik de vraag van Theo Horsten beantwoorden.
Ik weet het niet !!!!!
We hebben te maken met een vreemde mogendheid. Ook een erg gesloten groep. Ik had het geluk dat ik bij de Hydrografische Dienst van Chili met de Minister van Mijnbouw en tevens admiraal aan kwam zetten. Carlos heeft drastisch stappen genomen en gelijk opgebeld, dat kon niet genegeerd worden, dus zat ik er de volgende morgen al.
Als ik die kruiwagen niet had gehad, was ik niet eens door de wachten heen gekomen. Ik spreek vrij goed Spaans, was ook in mijn voordeel, maar zoals gezegd, ik had geluk dat ik daar mijn zegje kon doen.
Dan gaan we weer een langdurige strijd leveren, tot het moment dat de Ned. Chef van de Hydr.Dienst mijn verhaal begint te geloven en de Britse Hydro.Dienst verwittigd en tevens weer de Chileense Hydro Dienst.
Dan wordtv er aanstalten gemaakt. Met horten en stoten loopt de correspondentie en dat duurt zo 6 jaren. De laatste maanden hebben ze door laten schemeren, dat we eens serieus over publicatie moesten gaan praten. Dat gaf mij de aanleiding te denken dat ze inderdaad hadden gevonden wat ik had aangegeven. Eindelijk 8febr. de brief, geen 2 (zoals ik had aangegeven), maar drie stromen ontdekt. Uitgebreid de details etc, met grafieken , animaties etc. Vervolgens gaat het weer intern, want op mijn vraag, wat er nu verder gaat gebeuren , heb ik na 10 dagen geen antwoord op.
We duiken weer onder in geheimzinnigheid. Ik mag heel blij zijn dat ze me nog steeds op de hoogte hebben gehouden. Dat heb ik aan de 2e man van de Chileense Hydro. Dienst te danken. Toen ik het daar vertelde
en daaropvolgend Carlos zei, Heren het is na 400 jaren weer een Hollander die wat belangrijks in onze wateren heeft ontdekt, werd dat helemaal niet met enthousiasme ontvangen. Eeen Chileen had daar moeten staan. Wat doet Nederland daaraan om het een Nederlandse ontdekking te behouden, totaal niets, zelfs hier in Waalwijk weet het gemeente bestuur er niets van. Koopvaardij is toch niet belangrijk, veel belangrijker is een selfkicker als Wilders etc. Dus ik ben bang, dat als ik mijn eigen gevecht zelf door moet voeren, het op den duur toch een Chileense ontdekking wordt. Iemand kan het alleen aantonen als die ooit eens mijn archief in handen zou krijgen en mijn jarenlange coorespondentie zal lezen.Dan zal hij tevens het getekende bewijs vinden, dat ik het wel heb laten tekenen door de heren dat ik het aan hen verteld heb.
Dus hoe het verder zal gaan weet ik niet. Eigenlijk vind ik het wel genoeg, na 33 jaren heb ik het wel gezien. Als ik zelf maar weet hoe het zit, maakt het mij niet verder uit wat Nederland er mee doet.
Dat was ook de reden toen ik jullie gissingen op een gegevn moment zag en jullie conclusies, daarom wilde ik dat rechttrekken.
In ieder geval gegroet daar in Griekenland.
Piet Kars
Hiermee zal ik de vraag van Theo Horsten beantwoorden.
Ik weet het niet !!!!!
We hebben te maken met een vreemde mogendheid. Ook een erg gesloten groep. Ik had het geluk dat ik bij de Hydrografische Dienst van Chili met de Minister van Mijnbouw en tevens admiraal aan kwam zetten. Carlos heeft drastisch stappen genomen en gelijk opgebeld, dat kon niet genegeerd worden, dus zat ik er de volgende morgen al.
Als ik die kruiwagen niet had gehad, was ik niet eens door de wachten heen gekomen. Ik spreek vrij goed Spaans, was ook in mijn voordeel, maar zoals gezegd, ik had geluk dat ik daar mijn zegje kon doen.
Dan gaan we weer een langdurige strijd leveren, tot het moment dat de Ned. Chef van de Hydr.Dienst mijn verhaal begint te geloven en de Britse Hydro.Dienst verwittigd en tevens weer de Chileense Hydro Dienst.
Dan wordtv er aanstalten gemaakt. Met horten en stoten loopt de correspondentie en dat duurt zo 6 jaren. De laatste maanden hebben ze door laten schemeren, dat we eens serieus over publicatie moesten gaan praten. Dat gaf mij de aanleiding te denken dat ze inderdaad hadden gevonden wat ik had aangegeven. Eindelijk 8febr. de brief, geen 2 (zoals ik had aangegeven), maar drie stromen ontdekt. Uitgebreid de details etc, met grafieken , animaties etc. Vervolgens gaat het weer intern, want op mijn vraag, wat er nu verder gaat gebeuren , heb ik na 10 dagen geen antwoord op.
We duiken weer onder in geheimzinnigheid. Ik mag heel blij zijn dat ze me nog steeds op de hoogte hebben gehouden. Dat heb ik aan de 2e man van de Chileense Hydro. Dienst te danken. Toen ik het daar vertelde
en daaropvolgend Carlos zei, Heren het is na 400 jaren weer een Hollander die wat belangrijks in onze wateren heeft ontdekt, werd dat helemaal niet met enthousiasme ontvangen. Eeen Chileen had daar moeten staan. Wat doet Nederland daaraan om het een Nederlandse ontdekking te behouden, totaal niets, zelfs hier in Waalwijk weet het gemeente bestuur er niets van. Koopvaardij is toch niet belangrijk, veel belangrijker is een selfkicker als Wilders etc. Dus ik ben bang, dat als ik mijn eigen gevecht zelf door moet voeren, het op den duur toch een Chileense ontdekking wordt. Iemand kan het alleen aantonen als die ooit eens mijn archief in handen zou krijgen en mijn jarenlange coorespondentie zal lezen.Dan zal hij tevens het getekende bewijs vinden, dat ik het wel heb laten tekenen door de heren dat ik het aan hen verteld heb.
Dus hoe het verder zal gaan weet ik niet. Eigenlijk vind ik het wel genoeg, na 33 jaren heb ik het wel gezien. Als ik zelf maar weet hoe het zit, maakt het mij niet verder uit wat Nederland er mee doet.
Dat was ook de reden toen ik jullie gissingen op een gegevn moment zag en jullie conclusies, daarom wilde ik dat rechttrekken.
In ieder geval gegroet daar in Griekenland.
Piet Kars
-
Theo Horsten (R.I.P.)
Bedankt voor de uitleg, Piet.
Dat van die gesloten groep en de houding van de autoriteiten daar in Chili, ken ik uit eigen ervaring. Ik deed een moeilijke klus in Huasco, op een OBO die na een gronding tot Constructive Total Loss was verklaard. Dat was een heel uitgekookte verzekeringsfraude, iets om bewonderend je ouwe petje voor af te nemen, maar dat mag natuurlijk niet. Het schip zou nergens meer heen kunnen; er was aan die kant van het continent geen dok dat hem kon hebben en slepen over de Pacific naar het Verre Oosten om daar te dokken, was veel te duur. Ze hebben daar negen maanden over liggen steggelen voordat hij tot CTL werd verklaard, maar dat gaf niet, want hij was in timecharter en zelfs de daghuur was verzekerd. Hij lag daar negen maanden lang geld te verdienen. Net voor de fatale stranding was de verzekerde som aanzienlijk verhoogd, dus dat kwam ook mooi uit.
Toen verschenen wij op het toneel na het wrak in opdracht van anderen voor de schrootprijs te hebben gekocht en zeiden dat we van plan waren om hem op eigen kracht over de Pacific naar Taiwan te stomen. Als dat kon, stond iedereen voor joker, niet alleen Det Norske Veritas, maar ook de Chileense marine die daar de taak van scheepvaartinspectie heeft. Dan had de verzeketing onterecht uitgekeerd en zou mogelijk alsnog aan het licht komen wie er allemaal beter van waren geworden.
Ik heb daar in Valparaiso een gevecht met die mannen moeten leveren dat wekelnlang duurde. Ruim twee maanden, om precies te zijn. Ik zie die lieden nog voor me in zo'n statige kamer van een indrukwekkend oud gebouw in Valparaiso. Mannen in gouden pakken met zwarte strepen en ik geen Spaans spreken. En boos worden mocht uiteraard niet, want dan kwam ik in geen twee jaar met die boot weg.
Het is me op den duur gelukt en we hebben hem veilig overgestoomd, maar toen heb ik die "gesloten groep" dus leren kennen.
Toch zou ik iets met dat archief van je doen, Piet. Zorg dat het op den duur ergens terechtkomt waar het met de juiste zorg en aandacht wordt behandeld en bekeken. Kan niet schelen wanneer dat is, al is het ook na je dood. Mijn eerste gedachte is het scheepvaartmuseum.
.
Dat van die gesloten groep en de houding van de autoriteiten daar in Chili, ken ik uit eigen ervaring. Ik deed een moeilijke klus in Huasco, op een OBO die na een gronding tot Constructive Total Loss was verklaard. Dat was een heel uitgekookte verzekeringsfraude, iets om bewonderend je ouwe petje voor af te nemen, maar dat mag natuurlijk niet. Het schip zou nergens meer heen kunnen; er was aan die kant van het continent geen dok dat hem kon hebben en slepen over de Pacific naar het Verre Oosten om daar te dokken, was veel te duur. Ze hebben daar negen maanden over liggen steggelen voordat hij tot CTL werd verklaard, maar dat gaf niet, want hij was in timecharter en zelfs de daghuur was verzekerd. Hij lag daar negen maanden lang geld te verdienen. Net voor de fatale stranding was de verzekerde som aanzienlijk verhoogd, dus dat kwam ook mooi uit.
Toen verschenen wij op het toneel na het wrak in opdracht van anderen voor de schrootprijs te hebben gekocht en zeiden dat we van plan waren om hem op eigen kracht over de Pacific naar Taiwan te stomen. Als dat kon, stond iedereen voor joker, niet alleen Det Norske Veritas, maar ook de Chileense marine die daar de taak van scheepvaartinspectie heeft. Dan had de verzeketing onterecht uitgekeerd en zou mogelijk alsnog aan het licht komen wie er allemaal beter van waren geworden.
Ik heb daar in Valparaiso een gevecht met die mannen moeten leveren dat wekelnlang duurde. Ruim twee maanden, om precies te zijn. Ik zie die lieden nog voor me in zo'n statige kamer van een indrukwekkend oud gebouw in Valparaiso. Mannen in gouden pakken met zwarte strepen en ik geen Spaans spreken. En boos worden mocht uiteraard niet, want dan kwam ik in geen twee jaar met die boot weg.
Het is me op den duur gelukt en we hebben hem veilig overgestoomd, maar toen heb ik die "gesloten groep" dus leren kennen.
Toch zou ik iets met dat archief van je doen, Piet. Zorg dat het op den duur ergens terechtkomt waar het met de juiste zorg en aandacht wordt behandeld en bekeken. Kan niet schelen wanneer dat is, al is het ook na je dood. Mijn eerste gedachte is het scheepvaartmuseum.
.
-
Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14434
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Straat Magelhaans
Hallo Piet, Theo et all,
Het is natuurlijk "oud nieuws" dat er personen zijn die graag "met andermans veren pronken"
, da's zo oud als de weg naar Rome, dus dat die Chilenen niet zitten te wachten om aan de weg te gaan timmeren omdat weer een " Jan Kaas" daar iets interessants heeft uitgevogeld is ook niet zo verwonderlijk voor een ieder die wel eens " een Cuba Libre" in Zuid Amerika heeft gedronken 
Piet z'n ontdekking en het hele gedetaileerde verhaal er om heen is m.i. materiaal voor op z'n minsts een " EngelsTalig-Paper" om te worden gepresenteerd op een Internationaal forum " In welke vorm dan ook", of een klein Boekie???
Verder stel ik me voor dat , mits goed gedocumenteerd, dit een bijzonder interessante presentatie is voor de " Hydraugrafische wereld" ( Alhoewel OOK daar vanzelf allerlei vogels van allerlei pluimage rondlopen die liever hun "eigen slimme idee-en" an de weg timmeren i.p.v. de heldere momenten van " Jan de Zeeman" voor het voetlicht te brengen.
Ik zou b.v. wel eens wat meer willen weten van dat " nieuwe cellardekkie" waar Piet het over heeft, ik ZIE het gebeuren
Het is natuurlijk "oud nieuws" dat er personen zijn die graag "met andermans veren pronken"
, da's zo oud als de weg naar Rome, dus dat die Chilenen niet zitten te wachten om aan de weg te gaan timmeren omdat weer een " Jan Kaas" daar iets interessants heeft uitgevogeld is ook niet zo verwonderlijk voor een ieder die wel eens " een Cuba Libre" in Zuid Amerika heeft gedronken Piet z'n ontdekking en het hele gedetaileerde verhaal er om heen is m.i. materiaal voor op z'n minsts een " EngelsTalig-Paper" om te worden gepresenteerd op een Internationaal forum " In welke vorm dan ook", of een klein Boekie???
Verder stel ik me voor dat , mits goed gedocumenteerd, dit een bijzonder interessante presentatie is voor de " Hydraugrafische wereld" ( Alhoewel OOK daar vanzelf allerlei vogels van allerlei pluimage rondlopen die liever hun "eigen slimme idee-en" an de weg timmeren i.p.v. de heldere momenten van " Jan de Zeeman" voor het voetlicht te brengen.
Ik zou b.v. wel eens wat meer willen weten van dat " nieuwe cellardekkie"
waar Piet het over heeft, ik ZIE het gebeuren MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: Stranding Metula 1975
Lees hierboven dat de stranding mogelijk een gevolg zou zijn van onderstroming.
Heb reeds op de Zeevaartschool (Rotterdam) geleerd dat dit een klassiek geval was van een fout in de navigatie.
De Chileense loodsen hadden hun eigen kaarten mee die gebaseerd zijn op een iets ander coordinaten systeem. Bij het overzetten van de positie van de Britisch Admirality kaart naar de Chileense kaart is de positie overgezet door de lengte en breedte over te nemen in plaats van peiling en afstand van een kenbaar punt. Hierdoor is met de verkeerde positie verder gerekent waardoor het schip op een ondiepte is gelopen.
Heb reeds op de Zeevaartschool (Rotterdam) geleerd dat dit een klassiek geval was van een fout in de navigatie.
De Chileense loodsen hadden hun eigen kaarten mee die gebaseerd zijn op een iets ander coordinaten systeem. Bij het overzetten van de positie van de Britisch Admirality kaart naar de Chileense kaart is de positie overgezet door de lengte en breedte over te nemen in plaats van peiling en afstand van een kenbaar punt. Hierdoor is met de verkeerde positie verder gerekent waardoor het schip op een ondiepte is gelopen.
-
Erikdepooter
- Berichten: 631
- Lid geworden op: 23 jan 2012 12:25
- Locatie: Driebergen-Rijsenburg
Re: Stranding Metula 1975
"Vol vooruit - Vol achteruit - Stop - Klaar met machine, da's alles".. (Meinhart v.d. Vliet, Commodore Esso Tankvaart Mij, Ras Tannurah 1982, over de kunst van het manoeuvreren)
