Toen geluk nog heel gewoon was

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Iedere dinsdag kwam mijn oma uit Zandvoort met tram en bus bij ons op bezoek in Haarlem.
Ik vond dit maar niks en mijn vader was er ook niet zo blij mee. :roll:
Ze had zo'n hoed bekleed met ooft, wij noemden dit oma's donderhoedje.
Ze nam dan demonstratief plaats in de speciale Omastoel met een stooffie voor haar kouwe voeten.
Keek altijd misprijzend om zich heen, want huize Komen deugde voor geen meter. :twisted:
Ging dan sokken stoppen, truitjes breien, piepers jassen en meer van dit soort omaklusjes.
Ik probeerde haar altijd op zeven streken te houden, maar dat lukte niet altijd.
Ook al had ik helemaal niets op mijn geweten, op de een of andere manier kreeg ik altijd het gevoel dat ik iets misdaan had.
Ik liet een keer mijn schoolrapport zien met alleen maar achten en negens, maar ook dat viel niet in het pulletje bij oma, ik moest mijn klauwen meer laten wapperen.
Na het avondeten stapte oma op de bus en kon ik weer een weekie opgelucht adem halen. :-D
All the best
Jos

Gebruikersavatar
Jan Sprong
Berichten: 1547
Lid geworden op: 02 aug 2004 19:45
Locatie: Hoorn

Toen was

Bericht door Jan Sprong »

Hoi Nick,

Wat jij opnoemd is me bekend ,ik ben geboren in de Hagastraat en mijn broer heeft nog bij Brammetje van de Vlies gewerkt en ik zelf ging bij hem woensdagmiddag bosjes hout maken waar ik dan wat mee verdiende.
Ook ken je dan Dirk en Thijs van Geil wel,de één was verhuizer en de ander melkboer .
Maar ik heb even gekeken wie jij was maar je achternaam staat er niet.
Die driemaster is dacht ik ,verloot met het 12 1/2 jarig bestaan en toen weer terug gekregen ,daarna heeft iemand hem in onderhoud genomen en niet meer teruggezien.
Nu jij er over begint ,de ijscoman had één van zijn onderarmen niet meer,was het glad vergeten.
Groeten,

Jan
Gebruikersavatar
Nick
Berichten: 887
Lid geworden op: 02 jul 2005 23:26
Locatie: Uithoorn
Contacteer:

Bericht door Nick »

Ahoy Jan
Mijn achternaam is Rosman
Ja dat was Rinus zijn achternaam weet ik niet meer
Tuurlijk ken ik de verhuizer en lorreboer van geil en de melkman
die zaten in de Groenlaan gedeelte hete de poeplaan weet je nog
en in de Ridderkerkse straat zat Nettebreier op de hoek van het Wilhelmina plein Groenelaan had je de modezaak zitten de Ster en daar tegen over zat Ostermeier de slager havel wegen het Wihelminaplein zat het postkantoor en aan de andere kant zat Schaper de bloemist.
Het klopt van die driemaster zonde dat die verdwenen is
mijn zuster werke nog in de patatzaak in de Lekstraat vita nova
Weet je dat nog die patatzaak
Ik zat op de Zamstraat op school. en bij de bakker in de ploegstraat gingen we smorgens altijk warme broodjes hale witte voor 3 cent bruin 4 cent en harde waren geloof ik 5 cent
Sorry Jos met deze meneer Jan
even herinneringen op halen uit onze jeugd.
uit de Jenever stad Schiedam
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

hallo Nick en Jan,
Sorry Jos met deze meneer Jan
even herinneringen op halen uit onze jeugd.
Ga a.u.b. lekker door! :-D
Prachtig toch? :lol:
All the best
Jos
Gebruikersavatar
Nick
Berichten: 887
Lid geworden op: 02 jul 2005 23:26
Locatie: Uithoorn
Contacteer:

Bericht door Nick »

Ahoy Jan
Kan jij nog herinneren dat
SVV de Knvb beker won en door de Gorzen heen trok?
Zomers lekker naar de Maasboulevard voetballen
En genieten van de mooie slepers van Piet Smit jr,Volharding en
L Smit & co
of naar de schepen kijken die in en uit Rotterdam gingen.
Toen we wat puder waren stiekum vrijen in het schreihuisje
op het Hoofd
Maar jij ben geboren in de Haga straat dus ken je de Jenever stokerij
Hazenkamp ook wel
En Giel de Fietsenmaker op het Wilhelminaplein
Op de hoek van de Groenelaan zat Apotheek goudka
en Bavaria de bloemist.
Gebruikersavatar
Jan Sprong
Berichten: 1547
Lid geworden op: 02 aug 2004 19:45
Locatie: Hoorn

toen was

Bericht door Jan Sprong »

Hoi Nick,

Natuurlijk ken ik al die zaakjes die jij opnoemd,alleen die fietsenmaker z'n voorganger ,van Stenis,die heb jij waarschijnlijk net niet meer gekend.
En wat denk je van de kapper de Kruif in de Brouwerstraat.
De patatzaak in de Lekstraat kwam ik niet veel,wij gingen meestal naar de Hoofdstraat en in die winkel hing een bordje met de spreuk:
"Met niet lenen en niet borgen houdt men vrienden en geen zorgen"
Ben ik nooit vergeten en aan boord heb ik dat regelmatig gebruikt als er één of ander wat wilde lenen.(door schade en schande wijs geworden)
Dat SVV ,was ook mijn cluppie,de KNVB beker won kan ik me niet meer herrinneren,ik ging regelmatig kijken toen ze nog op de Havendijk voetbalden ,onder de tribunes door en niet betalen.
Ik woonde tegenover Hazenkamp en het was de eerste keer dat ik dronken was,omdat ik er regelmatig hielp en ze me een keer dronken voerden met Port (ik was toen14 jaar).
Ik mocht daarna niet meer helpen van mijn vader .
Groeten,

Jan
Gerard

//

Bericht door Gerard »

De jonge jaren, de jaren 40, 50 en 60. Dan denk ik aan grote korenvelden, waar je zo lekker in verdwalen kon als het boven je hoofd uit was gegroeid. Lange, hete zomers, dat je liep te puffen van de middaghitte als je van school thuis kwam. Dertig, vijfendertig graden. ZEVEN weken vacantie, dat was heel wat. Logeren bij opa en oma in Limburg, waar het nog veel warmer was. Met de vrienden en buurjongens de bossen in, grote kuilen graven en een hut bouwen. In het voorjaar jonge vogels uit het nest halen, en tam maken. Iedereen liep er toen mee te sjouwen. Eksters, hanniekauwen, kauwtjes die zo tam als parkieten werden, roeken, ransuiltjes, boomvalken, merels, een enkele had een grote buizerd of bosuil. Het zat gelijk bij mekaar in een grote kartonnen doos. Twee maanden later zat er geen ene mus, spreeuw of merel meer in de buurt. We hadden ze allemaal afgeschoten en in klemmen gevangen om die hongerige valkjes en uilen te voeieren. We waren zo trots als een aap als we rondparadeerden met een tamme roek, of uil, die net vliegen kon. Op het eind van het jaar, of de volgende lente, vloog het hele spul uit, op zoek naar een mannetje of vrouwtje. Ze vlogen dan een paar keer rond het huis, floten of piepten ten afscheid, en kwamen niet weerom. In de toen KOUWE winters was het sneeuw ruimen. En niet te flauw. Je had toen van die brede schuiven op een dikke steel. Als er weer een pak lag `s morgens, die schuif er onder en naar de stoeprand duwen. Daar lagen dan hopen vuile sneeuw en ijs van een meter hoog. De kolenkachel opstoken met een turf. Eerst petrolie er op, in de kachel, lucifer erbij, en het fikte. Ik was, als oudste, altijd de klos om naar de schuur te baggeren door de sneeuw, met een grote kolenkit. Die kolenkit is van Friesland en Groningen tot Maastricht in het zuiden een zeer ber....eeehhh, bekend voorwerp. En die ploffende kachel ook. Op drie of vier december, laat in de nacht, er lag een dik pak sneeuw op dak, lag ik in m`n nest. Het was spannend, heel spannend voor een manneke van tien jaar. Sinterklaas liep toen met zijn paard en Pieten over de daken te denderen. Er viel een pak sneeuw van dak, en plofte met een klap voor onze deur. Ik lag stijf van schrik in mijn bed, want ik wist dat Sinterklaas nu over onze daken ging. Wat je een kleine jongen al niet wijs kan maken. En toch denk ik er met plezier aan terug. Des morgens, op vijf december, cadeaux!! Een locomotiefje van TRIX, of een Faller bouwdoos van een mooi huisje. De winter duurde tot Februari. Tegen het eind van die maand begon het te dooien. Dan zag je de druppels van de vensterbanken, dakgoten, en spatborden van de auto`s afdruipen. Van die dakgoten konden trouwens wel eens ijspegels vallen, en daar moest je niet onder staan toevallig. In maart werd het al beter. Windvlagen, regen, maar niet meer zo verrekkes koud. April nog beter, soms een dikke mist, maar ook mooi weer. De maand Mei. De belofte van een nieuw jaar. Boer Coppelmans die zijn land ploegde met een grote Belze knol. We begonnen weer rond te kijken wat er weer te beleven viel voor gastjes van dertien, veertien jaar. Bij het vliegveld Welschap op de paling in het Beatrixkanaal, zonder vergunning. Veertig strikken zetten en één konijn vangen. Dat goeie beest was toch wel nuttig, want mijn buurjongen, toen mijn beste maat, douwde hem in de koelkast van zijn moeder, opdat we later onze vogels weer te eten konden geven. Moeder zag dat beest liggen, vilde het, en `s avonds lag het gebakken en wel op tafel. Vriend van mij goed vals, maar dorst niks te zeggen. Pa vrat z`n eigen te barsten en zei bedankt zoon, daar mag je nog eens mee aan komen. Zoon zei niet veel. Het was een mooie tijd, en het is helaas al dertig jaar en meer afgelopen. We moeten het doen met onze herinneringen, en Kombuispraat natuurlijk.
Gebruikersavatar
Leo Bokkum
Berichten: 508
Lid geworden op: 15 dec 2006 05:30
Locatie: Oost Drenthe

Bericht door Leo Bokkum »

Een groot deel van mijn kleutertijd staat in het teken van strand, zee en duinen.
Niet zo verwonderlijk als je nog geen 100 meter van genoemde plaatsen woont.

En ook toen was er volgen mij al sprake van het stijgen der zeespiegel, want mijn laarzen waren altijd te kort.. :shock:
Waren mijn eerste laarsjes nét boven de enkel, kwam ik met natte poten thuis.
Toen ze in de loop van de tijd tot aan mijn knieën reikten kwam ik nog steeds met natte poten thuis. :roll:

Daar werd toen niet moeilijk over gedaan, want daar werd op gerekend; Thuiskomen uit de kleuterschool betekende dat je in je nekvel werd gepakt en je ouwe kloffie werd aangetrokken.
Dat was dus een broek met leren knielappen, laarzen en een ouwe jas met leren elleboogstukken van m'n broers.
Schoppie of (garnalen)schepnet mee en dan als de donder naar de vloedlijn met de eeuwige waarschuwing: "let op bij het oversteken"
Kon je gerust doen, want er reden s'winters wel 4 auto's per uur over de boulevard. Als het druk was tenminste.. :roll:

Droog thuiskomen werd zelfs argwanend bekeken, want dan vroeg mijn moeder zich af waar ik dan wél geweest was..
Maar goed. Die laarzen werden leeggegoten en dan ondersteboven op bezemstelen gezet, de sokken en broek gingen in de buurt van de kachel en de volgende dag trok je die stijfzoute bende gewoon weer aan.
Niks bijzonders, want "vroeger op de bomschuit deed Opa wel 8 weken met 1 setje kleding", en daar werd je dus hard van. :)


Natuurlijk moest er ook fikkie gestookt worden, want wat is een strand zonder vuur?
Daartoe kreeg je geen aansteker mee ofzo.
Nee, je moest in de gaten houden wanneer je moeder een leeg luciferdoosje wegggooide, die viste je uit de (zinken) vuilnisbak voordat ie nat was, vervolgens jatte je een paar lucifers uit het nieuwe doosje en dan was je de held van het strand.
Vanzelfspreken stond je op 1 of andere misterieuze manier altijd ín de rook, zodat je bij thuiskomst een aangename geur van onverbrande aromatische koolstoffen verspreidde. 8)


Op een gegeven moment werd er een wasserette geopend.
Ipv voor schone kleren verzorgde de komst van deze nijvere ondernemer voor nóg meer stinkende kleding. :shock:
Wat was het geval?
Dat wasmiddel zat in kleine kartonnen doosjes.
Natuurlijk was die man heel blij dat wij die lege doosjes ophaalden, we kregen zelfs altijd een jute zak van hem mee om ze te vervoeren.(wél weer inleveren natuurlijk)
Met die buit gingen we naar de boulevardbunker.
In de half dichtgestoven ruimte waar het kanon stond ( dat stond er nog in) maakten we een mooie stapel van die doosjes en dan ging de hens er in.

Natuurlijk bleef je wel kijken hoe het brandde..
Nou jah, eigenlijk voornamelijk rookte want het vuur was kort en hevig maar de gigantische rookontwikkeling stond daar niet in verhouding toe.
En zo stonk je dan niet naar verbrand hout maar naar een mix van verbrand karton en wasmiddel.
Was trouwens ook goed tegen een verstopte neus, want de tranen schoten uit je ellebogen van die chemische dampen.. :wink:


En het mooiste van dat alles: Ondanks dat het dorp geregeld in de stank van onze pyromane activiteiten lag, kwam er nooit een politie of andere idioot om je weg te jagen oid.
De wereld was toen een stuk verdraagzamer.


Och, bovenstaande is slechts een klein gedeelte van mijn belevenissen als kleuter.
Want er gebeurde zó verschrikkelijk veel dat ik er wel een boek over kan schrijven.
En misschien doe ik dat nog wel eens, want al herinnerend vraag ik me wel eens af wat ik eigenlijk niét uitgevreten heb.. :twisted:


Mvg, Leo.:-)
Pas geen oplossingen toe voordat je weet wat het probleem is
Jolly Sailor

Bericht door Jolly Sailor »

Bij ons in het gehuchtje hadden we ook twee broers en hun vader werkte op het lab van de pik en teerfabriek ze waren wat ouder dan het groepje waar ik in zat, maar de broers konden ook aan andere middelen komen en werden er dus molotov-cocktails gemaakt en gebruikt, niet dat we daar wat mee in brand stoken maar gewoon ergens waar het kon tegenaan gooien en kijken wat het effect was en dat vonden we natuurlijk grandioos.

De broers hebben ook twee autopeds en daar werden een Sachs motor opgezet en een zitje en de rest van de handel alleen een rem zat er niet op, wij mochten er ook wel eens op rijden maar het was altijd uitkijken naar de Citroën HY politiewagen als die er aan kwam en dan gauw de handel in de slootwal ,maar een keer liep het anders af en toen werd het handeltje in beslag genomen.
Trouwens de Citroën HY politiewagens werden door ons de patatwagen genoemd.

Daarna hebben ze ook een zeilwagen gemaakt dat type wat ze ook voor zeilwedstrijden houden voor op het ijs,alleen dan met autopedbanden er onder en dat ding kon hard met een beetje wind en er zat weinig comfort op als je meelifte maar het was grandioos.
Maar dit kon toen nog want er was weinig verkeer toen op de weg en was wat anders dan pijltjesschieten of blikspuit spelen.
Gebruikersavatar
Jan Sprong
Berichten: 1547
Lid geworden op: 02 aug 2004 19:45
Locatie: Hoorn

toen was

Bericht door Jan Sprong »

Hoi Nick,

Ja nu je het schrijft komt de speelgoedzaak me bekend voor en nu weet ik het weer zeker:het was Bokhorst en daartegenover Jamin en de groenteboer van d'r Drift en niet te vergeten Vellekoop de viszaak.
Verder die dingen die jij opnoemd ook allemaal gedaan,ook veel naar Merwedehavens gelopen sinaasappeltje gepikt en naar de Maastunnel de diepte in,aan de éne kant de fietstunnel en de andere kant de voetgangerstunnel.

Groeten,

Jan


Plaats reactie