Words of Wisdom
Re: Words of Wisdom
Alleen van de oneindigheid van het 'Heelal' was hij niet zeker.Joop Kieviet schreef:Na al deze wijsheden te hebben doorgenomen, doet het mij denken aan een uitspraak van Einstein!
Er zijn twee oneindigheden en dat is het "Heelal"
en "De domheid der mensheid"
Groeten,
Joks
Re: Words of Wisdom
De meeste back-ups gaan verloren
tijdens het maken van een back-up.
...............
Wie recht door zee is, zal niet snel
tussen de klippen door zeilen.
.................
Geen rijker man in dorp of stee
dan die met het zijne leeft in vree.
..................
Geluk en glas zijn zeer breekbaar.
....................
Wie geen vreugde kent leeft maar half.
tijdens het maken van een back-up.
...............
Wie recht door zee is, zal niet snel
tussen de klippen door zeilen.
.................
Geen rijker man in dorp of stee
dan die met het zijne leeft in vree.
..................
Geluk en glas zijn zeer breekbaar.
....................
Wie geen vreugde kent leeft maar half.
Re: Words of Wisdom
Best engine design
A notable gynocologist once said:
"The best engine in the world is the vagina.
It can be started with one finger.
It is self lubricating.
It takes any size piston.
And it changes its own oil every four weeks.
It is only a pity that the management system is so fucking tempermental."
A notable gynocologist once said:
"The best engine in the world is the vagina.
It can be started with one finger.
It is self lubricating.
It takes any size piston.
And it changes its own oil every four weeks.
It is only a pity that the management system is so fucking tempermental."
Re: Words of Wisdom
Een bodemloze put is géén bodemloze put,
maar een tunnel.
--------------
Denken dat anderen net zo zijn als jezelf,
leidt tot misverstanden.
---------------
Het leven is een opeenvolging van T-splitsingen.
--------------
Wie bukt doet het uit angst,
wie buigt doet het uit eerbied.
--------------
Te veel over de toekomst nadenken,
maakt het heden niet langer leuk.
maar een tunnel.
--------------
Denken dat anderen net zo zijn als jezelf,
leidt tot misverstanden.
---------------
Het leven is een opeenvolging van T-splitsingen.
--------------
Wie bukt doet het uit angst,
wie buigt doet het uit eerbied.
--------------
Te veel over de toekomst nadenken,
maakt het heden niet langer leuk.
Re: Words of Wisdom
Teveel vreten en zuipen doe je niet tussen kerst en oud en nieuw, maar tussen oud en nieuw en kerst!!!
Re: Words of Wisdom
Als men geduldig wacht, wordt het
heel mooi weer.
heel mooi weer.
Re: Words of Wisdom
Begroet het nieuwe jaar met veel vertrouwen,
dan heb je het al half met vreugde vervuld.
---------------
Het is niet altijd de beste en snelste boot die een zeilrace wint,
maar die met de beste bemannig.
---------------
Wat een weer in Januari.
25 Januari 1942.
Op deze dag werd in Winterswijk de laagste officiële miniumtemperatuur
in Nederland gemeten. Het werd daar -27,4 graden.
In De Bilt was het 26 en 27 Januari van dat jaar
gemiddeld maar -14 graden.
dan heb je het al half met vreugde vervuld.
---------------
Het is niet altijd de beste en snelste boot die een zeilrace wint,
maar die met de beste bemannig.
---------------
Wat een weer in Januari.
25 Januari 1942.
Op deze dag werd in Winterswijk de laagste officiële miniumtemperatuur
in Nederland gemeten. Het werd daar -27,4 graden.
In De Bilt was het 26 en 27 Januari van dat jaar
gemiddeld maar -14 graden.
Re: Words of Wisdom
Eén ding weet je zeker :
je weet niks zeker.
------------------
Wijsheid en waarheid herkent men aan de klank,
evenals munten.
------------------
Uit domme vragen komen vaak
belangrijke antwoorden voort.
je weet niks zeker.
------------------
Wijsheid en waarheid herkent men aan de klank,
evenals munten.
------------------
Uit domme vragen komen vaak
belangrijke antwoorden voort.
Re: Words of Wisdom
Wijze mannen
Hier is de plaats, waar is de man?
In het dorp Huizen woonden aanvankelijk slechts enkele boeren en een aantal vissers. De vrouwen deden de huizen blinken van zindelijkheid en wanneer hun werk gedaan was, begaven ze zich als werkster naar de gezinnen in Bussum aan de andere kant van de hei.
Het was in de tijd dat de Zuiderzee haar golven nog tegen de Gooirand kon slaan, dat de Afsluitdijk nog niet aangelegd was en niemand nog dacht aan het Zuidelijk Flevoland. In een schemerig achterkamertje waagde een enkele dorpeling zich aan het verkondigen van de Toorn des Heren, en terwijl deze zo doende was en de witgekapte vrouwen voor de zoveelste keer hun kozijnen oppoetsten, waren de mannen in de weer om met de visvangst het dagelijks brood op tafel te verdienen. Het waren stoere, bonkige kerels, die God vreesden en de zee even goed kenden als de wekelijkse preek.
Maar toch herbergde de zee nog steeds geheimen voor hen, waar ze er zo af en toe een van openbaarde.
Op zekere dag haalde een schipper zijn netten binnen, toen hij uit zee een stem hoorde, die sprak: "Hier is de plaats, waar is de man?" Dit werd twee keer herhaald, maar verder gebeurde er niets.
Aan vaste wal gekomen haastte de visser zich naar de dominee en vertelde hem het mysterieuze voorval. "Dat moet ik zelf horen," zei de dominee en hij dacht aan de zondvloed, die nog niet alle gebieden had prijsgegeven, en aan Jonas, en op een of andere manier aan het meer van Galilea, waar Christus op het water gelopen had en brood en vis had verdeeld aan de hongerende menigte.
Toen de schipper de volgende dag weer koers zette naar zijn visgronden was de dominee aan boord.
De avond was al gevallen en de Grote Beer schitterde over het water.
"Hier was het ongeveer," zei de schipper.
"Ik blijf hier wel bij de verschansing wachten," antwoordde de dominee.
De schipper draaide zich om om iets aan zijn netten te herstellen, toen de stem weer klonk.
"Hoort u het?" vroeg hij zonder om te kijken aan de dominee. Maar deze antwoordde niet. Hij was de man geweest, waar de stem om gevraagd had en een grote golf had hem in een oogwenk van boord geslagen.
"Hoorde u het?" vroeg de schipper weer en keerde zich tot zijn passagier, maar deze was verdwenen en de zee kabbelde weer vlak tegen de kiel. Dat was de laatste keer dat de stem op zee gehoord werd.
Groets
Hier is de plaats, waar is de man?
In het dorp Huizen woonden aanvankelijk slechts enkele boeren en een aantal vissers. De vrouwen deden de huizen blinken van zindelijkheid en wanneer hun werk gedaan was, begaven ze zich als werkster naar de gezinnen in Bussum aan de andere kant van de hei.
Het was in de tijd dat de Zuiderzee haar golven nog tegen de Gooirand kon slaan, dat de Afsluitdijk nog niet aangelegd was en niemand nog dacht aan het Zuidelijk Flevoland. In een schemerig achterkamertje waagde een enkele dorpeling zich aan het verkondigen van de Toorn des Heren, en terwijl deze zo doende was en de witgekapte vrouwen voor de zoveelste keer hun kozijnen oppoetsten, waren de mannen in de weer om met de visvangst het dagelijks brood op tafel te verdienen. Het waren stoere, bonkige kerels, die God vreesden en de zee even goed kenden als de wekelijkse preek.
Maar toch herbergde de zee nog steeds geheimen voor hen, waar ze er zo af en toe een van openbaarde.
Op zekere dag haalde een schipper zijn netten binnen, toen hij uit zee een stem hoorde, die sprak: "Hier is de plaats, waar is de man?" Dit werd twee keer herhaald, maar verder gebeurde er niets.
Aan vaste wal gekomen haastte de visser zich naar de dominee en vertelde hem het mysterieuze voorval. "Dat moet ik zelf horen," zei de dominee en hij dacht aan de zondvloed, die nog niet alle gebieden had prijsgegeven, en aan Jonas, en op een of andere manier aan het meer van Galilea, waar Christus op het water gelopen had en brood en vis had verdeeld aan de hongerende menigte.
Toen de schipper de volgende dag weer koers zette naar zijn visgronden was de dominee aan boord.
De avond was al gevallen en de Grote Beer schitterde over het water.
"Hier was het ongeveer," zei de schipper.
"Ik blijf hier wel bij de verschansing wachten," antwoordde de dominee.
De schipper draaide zich om om iets aan zijn netten te herstellen, toen de stem weer klonk.
"Hoort u het?" vroeg hij zonder om te kijken aan de dominee. Maar deze antwoordde niet. Hij was de man geweest, waar de stem om gevraagd had en een grote golf had hem in een oogwenk van boord geslagen.
"Hoorde u het?" vroeg de schipper weer en keerde zich tot zijn passagier, maar deze was verdwenen en de zee kabbelde weer vlak tegen de kiel. Dat was de laatste keer dat de stem op zee gehoord werd.
Groets