Sterke openingen

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: sterke openingen

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Ik had ook nog nooit van Conny Braam gehoord. Ziet er goed uit.
Het verband met Conny Palmen zie ik niet onmiddellijk, dus ik neem aan dat dat een vergissing is.
Het omslag is zeker belangrijk.
Toen ik lang, lang geleden begon te vertalen, waren dat aanvankelijk uitsluitend boeken van Mickey Spillane.
Die kwamen bij Luitingh in Baarn uit in een gebonden uitgave - voor Fl. 6,95 - met steevast een mooie meid op het stofomslag die helemaal niets met het verhaal te maken had. :-D

Afbeelding . Afbeelding . Afbeelding

De toenmalige directeur van Luitingh had de ballen verstand van boeken, maar wel van verkopen... :wink:
En ik vang na bijna veertig jaar nog elk jaar van elk boek een paar euro omdat ze nog altijd worden uitgeleend en nog regelmatig opnieuw worden uitgegeven.
Dat had die Spillane goed voor elkaar...

Afbeelding . Afbeelding

Frank Morrison (Mickey) Spillane (1918 - 2006) Hij schreef ook twee jeugdboeken, waaronder dit hierboven. Daar won hij een literaire prijs mee.

Jos Komen (R.I.P)

Re: Sterke openingen

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Inderdaad een "slip of the fingers" Theo. :oops:
Ben ook benieuwd naar het daaraan voorgaande boek van Conny Braam: De Woede van Abraham".
De goede man had een boerderij in het IJmuidense duingebied toen die in 1864 plaats moest maken voor het Noordzeekanaal.
Hoe ik nou aan Conny Palmen kom.....
All the best
Jos

In 1864 moet pachtboer Nicolas Abraham aanzien hoe dwars door zijn geliefde Breesaap, een Noord-Hollands duingbied, het Noordzeekanaal gegraven wordt. Duizenden doodarme polderwerkers trekken naar de duinen bij Velsen. Het helse graafwerk en de keiharde belangen van de Amsterdamse Kanaalmaatschappij roepen de razernij op van het werkvolk, dat onder mensonterende omstandigheden moet werken. Voor Nicolas en Julia Abraham en hun dochter Lena leidt de graverij tot een dramatische verandering in hun bestaan. Hun lot raakt steeds meer verbonden met dat van de graverskolonie en van dieven, landlopers en bedelaars die zich tussen hen genesteld hebben. Samen met een journalist en een voormalig bendeleider proberen ze de uiteindelijke verdrijving van de gravers te voorkomen. Als het kanaal in 1876 officieel geopend wordt, zal Abraham op zijn laatste vlucht gedreven worden.
De woede van Abraham is een meeslepende roman over liefde, uitbuiting en verzet, tegen de achtergrond van een vergeten episode in de vaderlandse geschiedenis.
Mart Hoogedoorn
Berichten: 3818
Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
Locatie: Brasil

Re: Sterke openingen

Bericht door Mart Hoogedoorn »

Tja......men vergeet graag.....op alle fronten.
De vrouwe kwam gisteren thuis van een bezoek aan een van de rommelmarkten alhier,en deponeerde triomphantelijk 3 ouwe duitse foto boeken op mijn bureautje..'' Die Ersten Funfzig Jahre des XX jahr hunderts'',eine schau in bild und word, van VERLAG BURDA.
Dus nu 60 jaar geleden gepubliceerd in uiteraard zwart wit.Ik ben er blij mee,al hoewel alles uit duits oogpunt geschreven en gefotografeerd is, en geen woord gerept word over de joden vermoording,ja èèn foto van ingang consentratie kamp.
Nee ik ben geen boeken wurm, maar zulke zaken vind ik wel mooi, zelfs zag ik een foto van Fanny Blankers Koen bij de sport in boek drie.Moet alleen de kaft van boek 1 en 2 repareren ...voorlopig met plakband :wink:
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10556
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Sterke openingen

Bericht door jdbvos »

In mijn jeugd was ik gek op Snoopy van de Peanuts....
Snoopy wilde schrijver worden, en schreef het boek "Things I learned after it was too late"
En één van de openingszinnen was: "Her name was Dorothy Fledermaus, but her friends called her Dee. Therefor she was frequently referred to as Dee Fledermaus...."

Ik lag over de grond te rollebollen van het lachen....
Oost, west...ook best
Gebruikersavatar
K.Brouwer
Berichten: 2790
Lid geworden op: 03 dec 2005 18:18

Re: Sterke openingen

Bericht door K.Brouwer »

Heel lang geleden eens een ( grappig) boek gelezen waarvan ik de titel en schrijver vergeten ben.

Doch de ( m.i. grappige) openingszin begon als volgt.

Drie volle manen stonden aan de hemel. Hoe hard rijden we vroeg Adriaan, 120 km/u antwoordde Olivier
en draaide achteloos het stuur drie keer in de rondte 8) .

Kijk,dan wil je wel verder lezen!


Groeten,K.Brouwer
Jos Komen (R.I.P)

Re: Sterke openingen

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Koert,
de schrijver was Leonard Huizinga die een paar hilarische boeken over de tweeling Adriaan en Olivier geschreven heeft.
Ik lag vroeger bij het lezen van deze boeken ook in een deuk, maar een tijdje terug ben ik weer aan een boek over Adriaan en Olivier begonnen en kwam ik niet verder dan bladzijde 10.
Was het eigentijdse humor? :wink:
All the best
Jos
Gebruikersavatar
K.Brouwer
Berichten: 2790
Lid geworden op: 03 dec 2005 18:18

Re: Sterke openingen

Bericht door K.Brouwer »

Ja Jos, er gaat weer heel langzaam een lampje bij mij aan :-D . Als ik het mij goed herinner waren het drie boeken.

Zou echt niet weten of als ik ze nu zou lezen ze net zo grappig zou vinden, toen lag ik in een deuk!

Nog zo'n openingszin waarvan je als (ex)zeevarende denkt hé, die schrijver heeft gevaren:

Net voor pikheet duvelt matroos Pablo van de stellingplank in het water en krabbelt via de kade weer aan boord nog stijf van de drank van vorige avond.... :shock: .

Hebben we allemaal toch wel eens gezien/meegemaakt niet? Van dit boek herinner ik mij ook niets meer doch die openingszin maant je tot verder lezen :-D .

Ach ja, "sweet memories" :shock: .


Groeten,K.Brouwer.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Sterke openingen

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Sterke openingen...
Mijn dag opende vandaag niet zo best.
Ik was om halftien nog maar net de deur uit, of ik had al schreeuwende ruzie met een lelijk wijf.
Dat brengt ongeluk, vooral als zoiets op vrijdag gebeurt.
Een lelijke slagersvrouw. Een lelijke Griekse slagersvrouw die er bezwaar tegen maakt dat ik 's morgens met mijn honden voor haar slagerswinkel langsloop. Gewoon de openbare weg! En met mijn honden aan de lijn!
Dat gebeurde een poosje geleden ook al eens en toen heb ik alleen maar verbaasd gereageerd, maar toen ze vanmorgen opnieuw tierend naar buiten kwam, vond ik het genoeg en heb ik haar in een cocktail van Grieks, Nederlands en Engels duidelijk gemaakt hoe ik over haar dacht en wat ze me kon. Hoeveel ze er van heeft verstaan, weet ik niet maar ik denk voldoende om de bedoeling te begrijpen. Sommige woorden zijn door de televisie erg bekend geworden en bepaalde handgebaren zijn internationaal.
Ach, wat lucht dat toch heerlijk op als je eens goed kan schelden. Ik heb niet alleen duidelijk gemaakt hoe ik over haar gezicht dacht, maar ook de rest van haar anatomie in mijn tirade betrokken, inclusief haar intieme delen, de hygiëne daarvan en de treffende overeenkomst met bepaalde pittige Franse kaassoorten.
Heerlijk, heerlijk. :-D
"Ik ga bellen! Ik ga bellen!" riep ze.
"Wie dan?" riep ik, maar dat wilde ze niet kwijt, waarop ik nogmaals het "F"-woord bezigde met verduidelijkend handgebaar.
"Ik ga bellen!" dreigde ze opnieuw, waarop ik haar mijn telefoon heb aangeboden, maar die wilde ze niet.
Toen ben ik maar verder gegaan met mijn honden.
Ik dacht: als de dag zo begint, wordt de rest ook niks, maar dat viel gelukkig mee.
Op het postkantoor lag een boekje dat ik had besteld. Dat had ik hierboven al genoemd, maar ik wilde het graag hebben. Dat bleek een aangename verrassing te zijn. Een boek met een sterke opening.

Afbeelding . Afbeelding

En dat in zo'n prachtig donkerrood linnen bandje van de Engelse uitgeverij Methuan waarin ik ook de boeken van Joseoh Conrad, van Kipling en van Stevenson heb. Maar die zijn uit de twintiger en dertiger jaren en dit boekje is van 1980.
Een openbaring. Dat Mickey Spillane zoiets ook kon schrijven; een jeugdboek dat bekroond werd.
En dat dan met illustraties van de beroemde Spaanse striptekenaar Esteban Maroto.

Afbeelding . Afbeelding

Dat maakte die schreeuwende slagersvrouw weer helemaal goed. Mijn vrouw wil haar trouwens door haar eigen smerige worst draaien en aan de honden opvoeren. Maar daar waag ik mijn honden niet aan... :shock:
Jos Komen (R.I.P)

Re: Sterke openingen

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Het einde van een boek lijkt me ook ontzettend moeilijk.
Ik lees wel eens een boek waarvan ik denk dat de schrijver het zelf ook niet weet. :)
Van een onbevredigend einde wordt de lezer natuurlijk ook niet vrolijk.
Ik denk dat ik de sterke opening en het onbevredigende einde maar ga omzeilen door sprookjes te gaan schrijven. :)
Er was eens....
En ze leefden nog lang en gelukkig. :)
All the best
Jos
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Re: Sterke openingen

Bericht door dita »

Jos,
Het mooiste zou zijn als het einde terugslaat op een zin in het begin.
En bij veel schrijvers is dat ook zo. Ik sta er altijd weer verstelt van hoe "ze" het voor elkaar krijgen.
Volgens mij is het gewoon een gevolg van de story , de meeste schrijvers weten nooit waar het verhaal heen wil en waar het ophoudt en als het einde nu daar is waar het mee begonnen is dan is de cirkel rond.
Groeten
Martin
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs


Plaats reactie