Pikheet in Noorwegen
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Foto's en wat info over de waterdruk en de hijskranen in Antwerpen zijn te vinden op; KUSTVAARTFORUM.COM topic OUD ANTWERPEN blz.17.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14439
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
DAT kwam Kurt omdat de speling een ietsie groter werd en de e-mot van dat pompie dus NIET steeds meer an de rooie lag! ( motorretje waarschijnlijk een ietsie te licht uitgevoerd...lees...was goedkoper )Het gekke was echter dat hoe ouder die schepen werden des te minder vaak de zaak doorbrandde.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
De veerboot van Melbu naar Fiskebol gaat over de Hadselfjorden waar het stevig waait en de temperatuur inmiddels 4gr.C. is
In Fiskebol pakken we de E10 weer op die langs de Sloverfjorden en Austnesfjorden voert,mooie weg veel te zien.
In Svolvaer ligt een mooie sleepboot in het droogdok,helaas kunnen we hier niet stoppen en via de stad kan ik er, met de camper, niet makkelijk bij komen.
We zitten nu op het eiland Austvagoya waar het voor de verandering redelijk druk is.
Via een smal weggetje,gelukkig zonder tegenliggers,bereiken we de camping in Kabelvag.
De camping ligt prachtig aan een baai van de Vestfjorden,met uitzicht op het baken van Skrova.
Tussen Skrova en Kabelvag passeren de Hurtigruten schepen elkaar,op tegengestelde koersen,dit gaat gepaard met signalen op de scheepshoorn.
De campinggasten gaan er speciaal voor op een bergje staan.
De campinggasten zijn hier toch speciaal,bejaarde duitsers met snelle kleine bootjes die bloedstollende verhalen vertellen over vaartochtjes buitengaats.
Ze worden bedankt,nou krijg ik mijn vrouw zelfs de Fluessen niet meer op vrees ik!
Bang zijn ze niet,ze vertrekken voorzien van zwemvesten en regenpakken ,in een naaldhagelbui, en met een straf windje richting Fjord.
Als ze terug komen hebben ze een kruiwagen vol vis,schoonmaken en in de diepvries.
Ik vraag hoe ze dat thuis krijgen , het antwoord is: op de camping zo diep mogelijk vriezen,bij vertrek de vriezer hermetisch dichttapen en niet meer open doen.
Tijdens de acht tot twaalf uren durende overtocht blijft alles zonder stroom goed en onderweg tijdens het rijden zorgt het trekkende voertuig voor stroom.
Gratis vis,ik denk niet dat ze kunnen rekenen,maar een hobby mag wat kosten!
Een kleine tachtigjarige duitser die wat achteraf staat en een enorme caravan met Jeep heeft,staat wat aan zijn bootje te prutsen.
Ik kijk er in en maak hem een kompliment over de mooie roestvaststalen brandstoftanks die hij vast ingebouwd heeft met inspectie deksels en standaanwijzers.
In zijn trailer herken ik wat(oostduitse)autocomponenten,hij wordt zomaar spraakzaam en vertelt dat hij niet vist.
Hij vaart een tot anderhalf uur het fjord op en gaat tussen de robben en orka's drijven om het leven te overdenken.
Een paar jaar terug maakte hij een foutje met een lijntje,het raakte in zijn schroef,je kunt de sporen nog zien bij de hak.
Hij heeft dat avontuur ternauwernood overleefd,het water is ijskoud,maar ja zegt hij als ik op een dag niet terug kom is het ook goed!!
Wij zoeken een plek op de vernieuwde kade waar volgens de beheerder een stroomstoring is en niemand staat.
Met de multimeter loer ik even in alle kastje en heb al vlug weer spanning op de stopcontacten.
We zien de beheerder later driftig in alle contactdozen prikken om tot de conclusie te komen dat er spanning is.
De doucheruinte is aan renovatie toe,er hangen diverse contactdozen los en naar de ventielen van de muntautomaten hangen stroomvoerende draadjes, onbeschermd ,vlak boven je hoofd.
De toilettank moet je leeggooien in een gat in de weg waar ,dat wel ,een pillon boven staat.
Als het hier druk wordt gaat het nog spannend worden met deze voorzieningen.
We zien hier nog wat van de zalmkweekkooien en kunnen een verzorgingsboot op de plaat zetten.
De litauense speervissers die hier in een paar hutten wonen en cursussen geven,vangen prachtige grote vissen.
De arme beesten moeten met iedereen op de foto en het duurt lang voor iemand ze uit hun lijden verlost.
De volgende ochtend rijdt een grote betonmixer het terrein op,de chauffeur kijkt niet vrolijk en er wordt palaver gehouden.
Enige tijd later komt er een busje aan met grote kisten,de kisten worden gevuld met beton.
Twee mannen scheppen met tienliter emmertjes het beton uit de kisten en dragen het, over de vensterbank , een vertrek in.
Het lijkt India wel! Ik ga nieuwsgierig geworden kijken en vraag de chauffeur of dat niet handiger kan.
Hij begint te lachen en zegt dat hij daar pompen voor verhuurd ,maar dat vinden ze hier te duur!
Hem stoort het niet,het beton wordt voorlopig niet hard,laat ze maar sjouwen!
Ik durf niet zo goed een foto te nemen, maar als we wegrijden neemt mijn vrouw er een paar door de ruit.
Het is overal het zelfde ,waarom makkelijk als het moeilijk kan!!
We gaan naar Fauske en vandaar over de 17 langs de kust zuidwaarts waar hopelijk beter weer is.
De Lofoten zijn prachtig maar de weersomstandigheden zijn niet erg goed zo vroeg in het jaar.
In Fiskebol pakken we de E10 weer op die langs de Sloverfjorden en Austnesfjorden voert,mooie weg veel te zien.
In Svolvaer ligt een mooie sleepboot in het droogdok,helaas kunnen we hier niet stoppen en via de stad kan ik er, met de camper, niet makkelijk bij komen.
We zitten nu op het eiland Austvagoya waar het voor de verandering redelijk druk is.
Via een smal weggetje,gelukkig zonder tegenliggers,bereiken we de camping in Kabelvag.
De camping ligt prachtig aan een baai van de Vestfjorden,met uitzicht op het baken van Skrova.
Tussen Skrova en Kabelvag passeren de Hurtigruten schepen elkaar,op tegengestelde koersen,dit gaat gepaard met signalen op de scheepshoorn.
De campinggasten gaan er speciaal voor op een bergje staan.
De campinggasten zijn hier toch speciaal,bejaarde duitsers met snelle kleine bootjes die bloedstollende verhalen vertellen over vaartochtjes buitengaats.
Ze worden bedankt,nou krijg ik mijn vrouw zelfs de Fluessen niet meer op vrees ik!
Bang zijn ze niet,ze vertrekken voorzien van zwemvesten en regenpakken ,in een naaldhagelbui, en met een straf windje richting Fjord.
Als ze terug komen hebben ze een kruiwagen vol vis,schoonmaken en in de diepvries.
Ik vraag hoe ze dat thuis krijgen , het antwoord is: op de camping zo diep mogelijk vriezen,bij vertrek de vriezer hermetisch dichttapen en niet meer open doen.
Tijdens de acht tot twaalf uren durende overtocht blijft alles zonder stroom goed en onderweg tijdens het rijden zorgt het trekkende voertuig voor stroom.
Gratis vis,ik denk niet dat ze kunnen rekenen,maar een hobby mag wat kosten!
Een kleine tachtigjarige duitser die wat achteraf staat en een enorme caravan met Jeep heeft,staat wat aan zijn bootje te prutsen.
Ik kijk er in en maak hem een kompliment over de mooie roestvaststalen brandstoftanks die hij vast ingebouwd heeft met inspectie deksels en standaanwijzers.
In zijn trailer herken ik wat(oostduitse)autocomponenten,hij wordt zomaar spraakzaam en vertelt dat hij niet vist.
Hij vaart een tot anderhalf uur het fjord op en gaat tussen de robben en orka's drijven om het leven te overdenken.
Een paar jaar terug maakte hij een foutje met een lijntje,het raakte in zijn schroef,je kunt de sporen nog zien bij de hak.
Hij heeft dat avontuur ternauwernood overleefd,het water is ijskoud,maar ja zegt hij als ik op een dag niet terug kom is het ook goed!!
Wij zoeken een plek op de vernieuwde kade waar volgens de beheerder een stroomstoring is en niemand staat.
Met de multimeter loer ik even in alle kastje en heb al vlug weer spanning op de stopcontacten.
We zien de beheerder later driftig in alle contactdozen prikken om tot de conclusie te komen dat er spanning is.
De doucheruinte is aan renovatie toe,er hangen diverse contactdozen los en naar de ventielen van de muntautomaten hangen stroomvoerende draadjes, onbeschermd ,vlak boven je hoofd.
De toilettank moet je leeggooien in een gat in de weg waar ,dat wel ,een pillon boven staat.
Als het hier druk wordt gaat het nog spannend worden met deze voorzieningen.
We zien hier nog wat van de zalmkweekkooien en kunnen een verzorgingsboot op de plaat zetten.
De litauense speervissers die hier in een paar hutten wonen en cursussen geven,vangen prachtige grote vissen.
De arme beesten moeten met iedereen op de foto en het duurt lang voor iemand ze uit hun lijden verlost.
De volgende ochtend rijdt een grote betonmixer het terrein op,de chauffeur kijkt niet vrolijk en er wordt palaver gehouden.
Enige tijd later komt er een busje aan met grote kisten,de kisten worden gevuld met beton.
Twee mannen scheppen met tienliter emmertjes het beton uit de kisten en dragen het, over de vensterbank , een vertrek in.
Het lijkt India wel! Ik ga nieuwsgierig geworden kijken en vraag de chauffeur of dat niet handiger kan.
Hij begint te lachen en zegt dat hij daar pompen voor verhuurd ,maar dat vinden ze hier te duur!
Hem stoort het niet,het beton wordt voorlopig niet hard,laat ze maar sjouwen!
Ik durf niet zo goed een foto te nemen, maar als we wegrijden neemt mijn vrouw er een paar door de ruit.
Het is overal het zelfde ,waarom makkelijk als het moeilijk kan!!
We gaan naar Fauske en vandaar over de 17 langs de kust zuidwaarts waar hopelijk beter weer is.
De Lofoten zijn prachtig maar de weersomstandigheden zijn niet erg goed zo vroeg in het jaar.
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Het plan om met de veerboot van Svolvaer naar Skutvik te gaan vergeten we maar,zo gauw ze auto's moeten sjorren is de lol er af.
We nemen de E10 en later het veer van Lodingen naar Bognes,waar het water aanmerkelijk rustigers is,het veer wordt per tankauto van brandstof voorzien.
De oliesteiger, naast de veerstoep, ziet er een beetje onbetrouwbaar uit.
Van Bognes nemen we de E6 naar Fauske,de weg die we, heen, in de andere richting deden.
Bij een tunnelingang vlak voor Fauske staan twee prachtige elandheren met nog beklede geweien,helaas gaat het te snel om een foto te nemen.
Kort na ons arriveren twee noorse echtparen die laten zien hoe je echt moet kamperen.
Het was een grauwe en koude dag,onderweg zagen we nog een boot bij de zalmkweek die beter te fotograferen was.
We lopen naar Fauskecity om wat boodschappen te doen en komen langs de afgraving bij de haven,geen boot te zien.
Langs de spoorbaan staat een een voudig laadkraantje erg veilig lijkt het mij niet,maar het lijkt al lang niet gebruikt.
De E6 gaat hier met een oude stalenbrug over het water dat het Ovrevatnet verbindt met de Skjerstadfjorden.
S'winters gaat dat met veel geweld gezien de beschadigingen overal.
De brug heeft maar een rijbaan en zorgt al snel voor filevorming.
Terug op de camping vinden wij vlak achter onze camper sporen van elandbezoek.
Van deze keutels maken de noren sierraden die in Trondheim voor goed geld verkocht worden.
Wij gaan morgen via de 80 naar de 17(bij Loding) en langs de kust richting zuiden.
Een prachtige weg met veerponten ,bruggen en tunnels helemaal langs de kust.
We nemen de E10 en later het veer van Lodingen naar Bognes,waar het water aanmerkelijk rustigers is,het veer wordt per tankauto van brandstof voorzien.
De oliesteiger, naast de veerstoep, ziet er een beetje onbetrouwbaar uit.
Van Bognes nemen we de E6 naar Fauske,de weg die we, heen, in de andere richting deden.
Bij een tunnelingang vlak voor Fauske staan twee prachtige elandheren met nog beklede geweien,helaas gaat het te snel om een foto te nemen.
Kort na ons arriveren twee noorse echtparen die laten zien hoe je echt moet kamperen.
Het was een grauwe en koude dag,onderweg zagen we nog een boot bij de zalmkweek die beter te fotograferen was.
We lopen naar Fauskecity om wat boodschappen te doen en komen langs de afgraving bij de haven,geen boot te zien.
Langs de spoorbaan staat een een voudig laadkraantje erg veilig lijkt het mij niet,maar het lijkt al lang niet gebruikt.
De E6 gaat hier met een oude stalenbrug over het water dat het Ovrevatnet verbindt met de Skjerstadfjorden.
S'winters gaat dat met veel geweld gezien de beschadigingen overal.
De brug heeft maar een rijbaan en zorgt al snel voor filevorming.
Terug op de camping vinden wij vlak achter onze camper sporen van elandbezoek.
Van deze keutels maken de noren sierraden die in Trondheim voor goed geld verkocht worden.
Wij gaan morgen via de 80 naar de 17(bij Loding) en langs de kust richting zuiden.
Een prachtige weg met veerponten ,bruggen en tunnels helemaal langs de kust.
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Het zijn natuurlijk prachtige fotos v+d, mogelijk een reis om nooit te vergeten maar het is me nu toch wel duidelijk waarom ik ten Noorden van Alesund altijd vloog
mvg Gerard
mvg Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Gerard,
voor mijn werk ben ik ook in de winter wel in het Noorden geweest.
Zelfs vliegtuigjes en helicopters op het ijs,prachtig.
Onze agent gooide de deur van zijn Chevy in het slot,de motor liep natuurlijk,dus de sleutel hing onder het stuur!
Min 20gr.C. en maar klooien met een ijzerdraadje langs het zijruitrubber,je handen geven het gauw op.
Met een stuk ijzer tussen de sponning en de bovenkant van de deur lukte het uiteindelijk met wat schade.
Wel mooi op die vastgereden sneeuw met spikes en een dikke V8,die man kon rijden!
voor mijn werk ben ik ook in de winter wel in het Noorden geweest.
Zelfs vliegtuigjes en helicopters op het ijs,prachtig.
Onze agent gooide de deur van zijn Chevy in het slot,de motor liep natuurlijk,dus de sleutel hing onder het stuur!
Min 20gr.C. en maar klooien met een ijzerdraadje langs het zijruitrubber,je handen geven het gauw op.
Met een stuk ijzer tussen de sponning en de bovenkant van de deur lukte het uiteindelijk met wat schade.
Wel mooi op die vastgereden sneeuw met spikes en een dikke V8,die man kon rijden!
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Bij Fauske draaien we onder een waterig zonnetje de camping af richting Bodo,weg 80.
Een mooie weg langs de Skjerstadfjorden en de Valnesfjorden,mooie uitzichten vooral met al dat water erbij.
Bij Loding nemen we de 17,enkele kilometers na Godoynes is er een hoge brug over de Saltstraumen.
Een spectaculair stuk water dat door een 3 kilometer lange en 150 meter brede geul geperst wordt door de getijdewisselingen.
Bij elke wisseling wordt hier 400.000.000 kubieke meter water door geperst en dit gaat gepaard met een enorm lawaai en draaikolken van wel tien meter in diameter.
De stroomsnelheid kan oplopen tot 36 kilometer per uur.(20 knopen)
Natuurlijk zijn er waaghalzen die er met bootjes overheen trekken,tegen de stroom staan ze bijna stil en als ze terugkomen is de snelheid hoog.
De Saltstraumen verbinden de Skjerstadfjorden met de Saltfjorden,vissen en zeevogels vinden hier massaal voedsel.
De eidereenden vliegen en eind tegen de stroomrichting in,dalen en laten zich dan al vretend met de stroom kilometers terug brengen.
De rotsen zijn voorzien ven diepe ingesleten geulen die tonen wat water aan kan richten.
Het is hier prachtig om te lopen en te kijken,aan beide zijden van de brug zijn grote parkeerplaatsen waar het nu erg rustig is.
Na de Saltstraumen, waar de trui alweer in de kast gaat,wordt het weer een prachtig landschap met een weg die slingert tussen aan stuurboord water en aan bakboord hoge en besneeuwde bergtoppen.
De sneeuw is vers van gisteren en vannacht,een voordeel als je vroeg naaar het noorden trekt.
Na de Glomfjorden is er een zeven kilometer lange tunnel dwars door een 1200 meter hoge berg,direct na de tunnel bij Kilvika begint de Nordfjorden uitlopend in de Holandsfjorden.
Ongeveer tegenover Brasek aan de overkant van het fjorden komt de Svartisengletsjer naar beneden glijden,een grote massieve blauwachtige ijslaag,een van de grootste van Noorwegen.
Het hoogste punt van de Svartisen is ongeveer 1500 meter en nog wat,naar de gletsjer zijn excursies per boot en te voet.
Wij zoeken een camping op bij Foroya waar we vlak bij de volgende veerbootsteiger kunnen overnachten.
Een mooie weg langs de Skjerstadfjorden en de Valnesfjorden,mooie uitzichten vooral met al dat water erbij.
Bij Loding nemen we de 17,enkele kilometers na Godoynes is er een hoge brug over de Saltstraumen.
Een spectaculair stuk water dat door een 3 kilometer lange en 150 meter brede geul geperst wordt door de getijdewisselingen.
Bij elke wisseling wordt hier 400.000.000 kubieke meter water door geperst en dit gaat gepaard met een enorm lawaai en draaikolken van wel tien meter in diameter.
De stroomsnelheid kan oplopen tot 36 kilometer per uur.(20 knopen)
Natuurlijk zijn er waaghalzen die er met bootjes overheen trekken,tegen de stroom staan ze bijna stil en als ze terugkomen is de snelheid hoog.
De Saltstraumen verbinden de Skjerstadfjorden met de Saltfjorden,vissen en zeevogels vinden hier massaal voedsel.
De eidereenden vliegen en eind tegen de stroomrichting in,dalen en laten zich dan al vretend met de stroom kilometers terug brengen.
De rotsen zijn voorzien ven diepe ingesleten geulen die tonen wat water aan kan richten.
Het is hier prachtig om te lopen en te kijken,aan beide zijden van de brug zijn grote parkeerplaatsen waar het nu erg rustig is.
Na de Saltstraumen, waar de trui alweer in de kast gaat,wordt het weer een prachtig landschap met een weg die slingert tussen aan stuurboord water en aan bakboord hoge en besneeuwde bergtoppen.
De sneeuw is vers van gisteren en vannacht,een voordeel als je vroeg naaar het noorden trekt.
Na de Glomfjorden is er een zeven kilometer lange tunnel dwars door een 1200 meter hoge berg,direct na de tunnel bij Kilvika begint de Nordfjorden uitlopend in de Holandsfjorden.
Ongeveer tegenover Brasek aan de overkant van het fjorden komt de Svartisengletsjer naar beneden glijden,een grote massieve blauwachtige ijslaag,een van de grootste van Noorwegen.
Het hoogste punt van de Svartisen is ongeveer 1500 meter en nog wat,naar de gletsjer zijn excursies per boot en te voet.
Wij zoeken een camping op bij Foroya waar we vlak bij de volgende veerbootsteiger kunnen overnachten.
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
De campingeigenaar van Foroya heeft een klim- en wandelroute uitgezet op het schiereiland dat tameljik hoog is.
Wij werken ons naar boven en genieten van het bijzondere uitzicht,het mooie weer en de hier veel hogere temperatuur.
De veerboot steiger van Agskardet is duideljik te zien en het pontje komt regelmatig voorbij.
Op diverse plaatsen hangen bordjes die vertellen wat je ziet,van twee maakten wij foto's en de bijhorende foto's van hoe het er echt uitziet.
Voor het schiereiland staat een lichtbaken,de zon gaat ook hier nog niet onder, dus is het nog net te zien.
Terug op de camping loop ik een deen voorbij die stinkt naar zalmvoer.
Als ik vraag of hij bij Noraqua(ewos)werkt,vraagt hij hoe ik dat weet en kijkt me verbaasd aan .
Ik zeg dat ik hem al geroken had voordat ik hem zag en dat ie echt een uur in de wind stinkt.
Leg hem ook uit dat ik in veel van die fabrieken gewerkt heb in Chili,Taiwan,Indonesie,Peru,Thailand en Noorwegen.
Ook in Zwolle stond een fabriek voor palingvoer,dat rook nog sterker.
Als ik in een hotel de lift inliep was bij de eerstvolgende etage de lift weer leeg,ik kon dan alleen de weg vervolgen.
De deen maakt dat ook geregeld mee en heeft nu een caravan die hij dicht bij zijn werk op een camping neerzet.
Scheelt veel gedoe met reizen,vooral in Noorwegen waar niet overal alles naast de deur is.
Hij werkt de weekeindes door,omdat stappen in Noorwegen duur en tijdrovend is.
Bij de fabriek wordt en amerikaanse droger in elkaar gezet,die als bouwpakket geleverd is.
Hij is niet erg onder de indruk van de kwaliteit en moppert over de inch-maatgeving.
De amerikanen werken zelf niet graag in Noorwegen en de noren hebben er kennelijk geen mensen voor.
De campingeigenaar zegt weinig hinder van de fabriek te hebben,slechts zijn franse klanten mopperen wel eens.
Verder werkt iedereen voor het bedrijf, de kwekerijen of de verwerkingsbedrijven.
Morgen nemen wij dat mooie pontje en zien wel waar we uitkomen,weg 17 laat geen echte planning toe want overal is wat te zien.
Wij werken ons naar boven en genieten van het bijzondere uitzicht,het mooie weer en de hier veel hogere temperatuur.
De veerboot steiger van Agskardet is duideljik te zien en het pontje komt regelmatig voorbij.
Op diverse plaatsen hangen bordjes die vertellen wat je ziet,van twee maakten wij foto's en de bijhorende foto's van hoe het er echt uitziet.
Voor het schiereiland staat een lichtbaken,de zon gaat ook hier nog niet onder, dus is het nog net te zien.
Terug op de camping loop ik een deen voorbij die stinkt naar zalmvoer.
Als ik vraag of hij bij Noraqua(ewos)werkt,vraagt hij hoe ik dat weet en kijkt me verbaasd aan .
Ik zeg dat ik hem al geroken had voordat ik hem zag en dat ie echt een uur in de wind stinkt.
Leg hem ook uit dat ik in veel van die fabrieken gewerkt heb in Chili,Taiwan,Indonesie,Peru,Thailand en Noorwegen.
Ook in Zwolle stond een fabriek voor palingvoer,dat rook nog sterker.
Als ik in een hotel de lift inliep was bij de eerstvolgende etage de lift weer leeg,ik kon dan alleen de weg vervolgen.
De deen maakt dat ook geregeld mee en heeft nu een caravan die hij dicht bij zijn werk op een camping neerzet.
Scheelt veel gedoe met reizen,vooral in Noorwegen waar niet overal alles naast de deur is.
Hij werkt de weekeindes door,omdat stappen in Noorwegen duur en tijdrovend is.
Bij de fabriek wordt en amerikaanse droger in elkaar gezet,die als bouwpakket geleverd is.
Hij is niet erg onder de indruk van de kwaliteit en moppert over de inch-maatgeving.
De amerikanen werken zelf niet graag in Noorwegen en de noren hebben er kennelijk geen mensen voor.
De campingeigenaar zegt weinig hinder van de fabriek te hebben,slechts zijn franse klanten mopperen wel eens.
Verder werkt iedereen voor het bedrijf, de kwekerijen of de verwerkingsbedrijven.
Morgen nemen wij dat mooie pontje en zien wel waar we uitkomen,weg 17 laat geen echte planning toe want overal is wat te zien.