Pikheet in Noorwegen
-
- Berichten: 29
- Lid geworden op: 05 nov 2011 14:21
- Locatie: Apeldoorn
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Het scheepsdeel van de oude Finmarken komt van manege Riant, die deze accommodatie heeft men gebruikt voor overnachtingen.
Het is door de oude eigenaar tientallen jaren geleden gekocht, nu heeft zijn dochter de leiding van de manege overgenomen, tw. Mieke van Tergouw.
Op de manege wordt er ieder jaar de internationale menwedstrijd Beekbergen Apeldoorn gehouden,die nu van donderdag 19 tot en met zondag 22 juli plaatsvindt
op de terreinen van Riant Equestrian Centre. http://www.riantstables.com
Het is door de oude eigenaar tientallen jaren geleden gekocht, nu heeft zijn dochter de leiding van de manege overgenomen, tw. Mieke van Tergouw.
Op de manege wordt er ieder jaar de internationale menwedstrijd Beekbergen Apeldoorn gehouden,die nu van donderdag 19 tot en met zondag 22 juli plaatsvindt
op de terreinen van Riant Equestrian Centre. http://www.riantstables.com
Het is nooit te laat voor een mooie kindertijd.
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Bij vertrek uit Foroya staan we voor het eerst in een flinke file voor de veerboot,het sleuteltje van de stroompaal vergat ik terug te geven dus uit de file en terug naar de camping.
De campingeigenaar zegt zo jaarlijks 25 sleutels kwijt te raken en vindt het wel aardig dat we terugkomen.
We komen nu als een van de laatste op de pont,wel zo makkelijk,iedereen die moet werken wil je toch voorbij bij aankomst.
Het afrekenen bij de pont is altijd een verrassing,heeft de man een goed humeur en schijnt de zon betalen we voor 6,00 meter lengte.
Bij een rot humeur en slecht weer betalen we de volle mep voor 8,00 meter lengte, of volgt er een discussie over de lengte.
De duitsers lossen dit handig op door op de linkerdeur ,tussen twee pijlen,de lengte van de camper aan te geven,goed idee.
De weg naar Bronnoysund, waar we tenslotte zullen overnachten, is weer mooi,langs de kust met veel veerdiensten en bruggen.
Er gaat veel tijd in zitten,hoewel de veerdiensten regelmatig varen en de langste overtocht een uur duurt.
Tijdens de overtocht van Jetvika naar Kilboghamn verlaten wij de poolcirkel in zuidelijke richting,aangegeven door een ornament op de wal.
Het weer is nog altijd niet stabiel,regen, sneeuw en zon wisselen elkaar af bij een straffe wind.
Op de veerboot Rodoy bekijk ik de reddingboot en zeg dat wij daar met z'n allen niet in gaan passen.
Een belg, die naast mij staat, merkt op dat er in de salon onder elke stoel een reddingsvest is gemonteerd en hij neemt aan dat we met de reddingboot naar de wal gesleept worden.
Het is toch wel makkelijk en rustgevend als je niet te veel over alles nadenkt!
Als het schip even later wat bijdraait en slingert komen direct de verhalen los over zeeziekte en slingerende schepen.
Ik doe even niet mee,het Hegermeer bij windkracht 6 in een vletje is spannender als deze overtocht.
De veerboot van Nesna naar Levang brengt ons weer op de 17 naar Tjotta, waarna een veerboot ons, via een ingewikkelde tocht met diverse tussenstops, naar Forvikka brengt.
We hebben zeker de boemelboot i.p.v. de snelboot genomen,in ieder geval hebben de kleine eilandjes ook regelmatige veerdiensten.
De laatste veerboot vandaag nemen we van Anddalsvagen naar Horn om bij Bronnoysund een camping te zoeken,die zijn hier schaars.
We halen de tomtom weer voorgaats en zoeken via het campingprogramma,ook dat valt tegen.
Tenslotte belanden we op een camping ,ingericht in de jaren 50 waarna alles zo gebleven is.
De hoogbejaarde campingeigenaar voert een eenakter op, die gaat over een drukke camping!
Uit zijn huis haalt hij een schrift,loert erin en zegt dat er plaats is(wij zijn echt de enige).
We mogen tegenover zijn huis staan waar een vlakke plek is.
Als ik de hut wil neerzetten moet er eerst ingeschreven worden,met een grote bos sleutels vertrekken we naar de receptie.
Hij gaat ons voor een gangetje in en ontsluit een luik dat gelijk een werkblad wordt,wij moeten ervoor plaatsnemen.
Weer een sleutel,weer een deur en hij verschijnt gewichtig in de luikopening en gaat de gegevens noteren.
Wij krijgen de slappe lach,terwijl hij alle voordelen en het exclusieve van de camping opnoemt.
Als ie de prijs noemt,200 noorse kronen voor een nacht inklusief alles,kijkt hij alsof hij ons de hoofdprijs in een loterij zonder nieten aanbiedt.
Snel zegt ie ook nog even dat er in de verre omtrek geen andere camping open is.
Betalen moet contant en boter bij de vis, dus nu!
Mijn vrouw wil pinnen ,helaas alleen contant,dus weer een sleutel voor een kast en de schatkist komt te voorschijn.
Nog een sleutel en de doos van pandora is open,we betalen en krijgen een keurige, handgeschreven, kwitantie.
Waar krijg je dat nog in 2012,we lopen stikkend van het lachen terug naar de camper.
Bij inspectie van het toiletgebouw zien we kranen die slecht open gaan en van die fijne plastic douche gordijnen,als je terug in de tijd wil ben je hier goed.
Ik bel nog even bij hem aan en vraag waar de stortbak voor het chemisch toilet is,hij kijkt mij zeer verbaasd aan en zegt gewoon in de w.c. kiepen!!
De volgende ochtend is het water warm en de ventilatie werkt niet dus dan maar alle ramen open,in Noorwegen is energy genoeg.
Het kan altijd erger zal op de volgende camping blijken.
We vertrekken wat laat en er is nog geen mens te zien,de directie slaapt uit vandaag.
De campingeigenaar zegt zo jaarlijks 25 sleutels kwijt te raken en vindt het wel aardig dat we terugkomen.
We komen nu als een van de laatste op de pont,wel zo makkelijk,iedereen die moet werken wil je toch voorbij bij aankomst.
Het afrekenen bij de pont is altijd een verrassing,heeft de man een goed humeur en schijnt de zon betalen we voor 6,00 meter lengte.
Bij een rot humeur en slecht weer betalen we de volle mep voor 8,00 meter lengte, of volgt er een discussie over de lengte.
De duitsers lossen dit handig op door op de linkerdeur ,tussen twee pijlen,de lengte van de camper aan te geven,goed idee.
De weg naar Bronnoysund, waar we tenslotte zullen overnachten, is weer mooi,langs de kust met veel veerdiensten en bruggen.
Er gaat veel tijd in zitten,hoewel de veerdiensten regelmatig varen en de langste overtocht een uur duurt.
Tijdens de overtocht van Jetvika naar Kilboghamn verlaten wij de poolcirkel in zuidelijke richting,aangegeven door een ornament op de wal.
Het weer is nog altijd niet stabiel,regen, sneeuw en zon wisselen elkaar af bij een straffe wind.
Op de veerboot Rodoy bekijk ik de reddingboot en zeg dat wij daar met z'n allen niet in gaan passen.
Een belg, die naast mij staat, merkt op dat er in de salon onder elke stoel een reddingsvest is gemonteerd en hij neemt aan dat we met de reddingboot naar de wal gesleept worden.
Het is toch wel makkelijk en rustgevend als je niet te veel over alles nadenkt!
Als het schip even later wat bijdraait en slingert komen direct de verhalen los over zeeziekte en slingerende schepen.
Ik doe even niet mee,het Hegermeer bij windkracht 6 in een vletje is spannender als deze overtocht.
De veerboot van Nesna naar Levang brengt ons weer op de 17 naar Tjotta, waarna een veerboot ons, via een ingewikkelde tocht met diverse tussenstops, naar Forvikka brengt.
We hebben zeker de boemelboot i.p.v. de snelboot genomen,in ieder geval hebben de kleine eilandjes ook regelmatige veerdiensten.
De laatste veerboot vandaag nemen we van Anddalsvagen naar Horn om bij Bronnoysund een camping te zoeken,die zijn hier schaars.
We halen de tomtom weer voorgaats en zoeken via het campingprogramma,ook dat valt tegen.
Tenslotte belanden we op een camping ,ingericht in de jaren 50 waarna alles zo gebleven is.
De hoogbejaarde campingeigenaar voert een eenakter op, die gaat over een drukke camping!
Uit zijn huis haalt hij een schrift,loert erin en zegt dat er plaats is(wij zijn echt de enige).
We mogen tegenover zijn huis staan waar een vlakke plek is.
Als ik de hut wil neerzetten moet er eerst ingeschreven worden,met een grote bos sleutels vertrekken we naar de receptie.
Hij gaat ons voor een gangetje in en ontsluit een luik dat gelijk een werkblad wordt,wij moeten ervoor plaatsnemen.
Weer een sleutel,weer een deur en hij verschijnt gewichtig in de luikopening en gaat de gegevens noteren.
Wij krijgen de slappe lach,terwijl hij alle voordelen en het exclusieve van de camping opnoemt.
Als ie de prijs noemt,200 noorse kronen voor een nacht inklusief alles,kijkt hij alsof hij ons de hoofdprijs in een loterij zonder nieten aanbiedt.
Snel zegt ie ook nog even dat er in de verre omtrek geen andere camping open is.
Betalen moet contant en boter bij de vis, dus nu!
Mijn vrouw wil pinnen ,helaas alleen contant,dus weer een sleutel voor een kast en de schatkist komt te voorschijn.
Nog een sleutel en de doos van pandora is open,we betalen en krijgen een keurige, handgeschreven, kwitantie.
Waar krijg je dat nog in 2012,we lopen stikkend van het lachen terug naar de camper.
Bij inspectie van het toiletgebouw zien we kranen die slecht open gaan en van die fijne plastic douche gordijnen,als je terug in de tijd wil ben je hier goed.
Ik bel nog even bij hem aan en vraag waar de stortbak voor het chemisch toilet is,hij kijkt mij zeer verbaasd aan en zegt gewoon in de w.c. kiepen!!
De volgende ochtend is het water warm en de ventilatie werkt niet dus dan maar alle ramen open,in Noorwegen is energy genoeg.
Het kan altijd erger zal op de volgende camping blijken.
We vertrekken wat laat en er is nog geen mens te zien,de directie slaapt uit vandaag.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14438
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Ik denk zomaar V+D, dat die Belg er niet zo gek veel naast zat ....het reddingssysteem zal waarschijnlijk ( als ik naar de foto van dat FRC tje kijk!) gebaseerd zijn op voldoende reddingvlotten en die worden dan door dat FRC tje als een soortement " schaaphond" bij elkaar gescharreld en aan elkaar geknoopt TOT er " ECHTE redding op komt dagen.........( misschien zaten er wel "Chutes" op die ferry, dan stap je in een soortement net ( wel even aannemen dat je recht blijft liggen ) en dan schiet je achtermekaar door een slurf in je reddingvlotje en dan halen "ze" je op...en dan ga je vrolijk naar huis voor een koud pilsjeveerboot Rodoy bekijk ik de reddingboot en zeg dat wij daar met z'n allen niet in gaan passen.
( over zeeziekte en kotsen gesproken!!!een mannetje of 30-40-50 in zo'n vlotje met een dun plastic bodempie........en HOPPETAAAA!)
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Harry,
de overtochten zijn niet zo duur,het laatste stukkie zwemmen moet kunnen
Je houdt het niet lang uit als je in Noorwegen(noord) over de muur dondert,ook niet met een zwemvestje!!
de overtochten zijn niet zo duur,het laatste stukkie zwemmen moet kunnen
Je houdt het niet lang uit als je in Noorwegen(noord) over de muur dondert,ook niet met een zwemvestje!!
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
CompuAddict,
bedankt,het zou natuurlijk helemaal mooi zijn als er nog een foto ergens van dat stuk, op de manege in Beekbergen, opduikt!!
bedankt,het zou natuurlijk helemaal mooi zijn als er nog een foto ergens van dat stuk, op de manege in Beekbergen, opduikt!!
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Vandaag karren wij naar Namsos,waar de Namsen in het Namsfjorden uitmondt.
Er is daar een camping achter de luchthaven van Namsos,een paar kilometer van de stad vandaan.
De turbopropvliegers landen achter de camper,dat lijkt ons wel wat,bovendien staat er in Spillum een oude stoommachine, die willen we zien morgen.
Helaas maar een veerboot, van Vennesund naar Solstad over de Bindalsfjorden,bij dit weer een makkie.
De schipper van de veerboot moet het ding in een nauw stukje frommelen tussen een hotel en wat steigers.
Vergissen kan hij zich niet ,want dan vaart hij de hele huurvloot, die er voor ligt,naar de kelder.
Voor de huurvloot is een hut waar een dame het verhuur van de visbootjes regelt.
Ze zorgt ook voor aas, hengels,ketelpakken en zwemvesten.
Terwijl wij op de veerboot wachten,zijn vier duitsers twee bootjes vaarklaar aan het maken.
Het zijn lawaaiige branies,die stoer over de kades banjeren.
Dit wordt afgekeurd en dat is niet goed,een motor stottert en meer van die gein.
Ik ga er eens goed voor staan en zoiets werkt altijd motiverend,toeschouwers bij je verrichtingen.
Een van die gasten komt aanlopen met een hand vol hengels en een koffertje,geen hand voor zichzelf!
Hij springt onbesuisd aan boord van het bootje, met weinig aanvangsstabiliteit, en het ding kentert op een oor na.
Hij slaat tegen de doften en ramt zijn vriend met de hengels tegen het dek.
Snel kijkt hij op of iemand het gezien heeft,ik lach hem eens vriendelijk toe.
Ze krijgen mot maar leggen het gauw bij.
Na wat gedoe staan de hengels rechtop in de houders,is de brandstoftank aangesloten en draait de motor in z'n vrijloop.
Als ze vertrekken verwacht ik dat ze de gemarkeerde vaargeul nemen naar de Binsdalfjorden,maar nee,ze koersen met een aardig vaartje op de duiker af die onder de weg door gaat.
Een slecht begin blijft je vaak achtervolgen,het is hier niet anders.
De achtergebleven duitsers zien wat er gaat gebeuren en roepen en schreeuwen naar de vertrekkers.
Vlak voor de duiker valt het kwartje en gaan de hengels met een zwaai tegen het dek.
Aan de andere kant in de Lyngvaerfjorden zijn ze nog lang bezig de lijntjes weer uit elkaar te halen.
De vis wordt duur betaald!
De hele route naar Namsos is weer prachtig en we worden verwend met zon en 18gr.C.
We komen duitsers tegen die met motoren naar de Noordkaap zijn geweest ,een hele prestatie met het weer dat achter ons ligt.
Wij vonden het in Andenes al koud genoeg,je moet het niet overdrijven!
Als we in Namsos aankomen zit de campingbeheerder in gezelschap van een eekhoorn een broodje te eten, in het zonnetje op het terras.
Er staan wel 10 campers en een aantal caravans,dat zijn we niet meer gewend.
Er is daar een camping achter de luchthaven van Namsos,een paar kilometer van de stad vandaan.
De turbopropvliegers landen achter de camper,dat lijkt ons wel wat,bovendien staat er in Spillum een oude stoommachine, die willen we zien morgen.
Helaas maar een veerboot, van Vennesund naar Solstad over de Bindalsfjorden,bij dit weer een makkie.
De schipper van de veerboot moet het ding in een nauw stukje frommelen tussen een hotel en wat steigers.
Vergissen kan hij zich niet ,want dan vaart hij de hele huurvloot, die er voor ligt,naar de kelder.
Voor de huurvloot is een hut waar een dame het verhuur van de visbootjes regelt.
Ze zorgt ook voor aas, hengels,ketelpakken en zwemvesten.
Terwijl wij op de veerboot wachten,zijn vier duitsers twee bootjes vaarklaar aan het maken.
Het zijn lawaaiige branies,die stoer over de kades banjeren.
Dit wordt afgekeurd en dat is niet goed,een motor stottert en meer van die gein.
Ik ga er eens goed voor staan en zoiets werkt altijd motiverend,toeschouwers bij je verrichtingen.
Een van die gasten komt aanlopen met een hand vol hengels en een koffertje,geen hand voor zichzelf!
Hij springt onbesuisd aan boord van het bootje, met weinig aanvangsstabiliteit, en het ding kentert op een oor na.
Hij slaat tegen de doften en ramt zijn vriend met de hengels tegen het dek.
Snel kijkt hij op of iemand het gezien heeft,ik lach hem eens vriendelijk toe.
Ze krijgen mot maar leggen het gauw bij.
Na wat gedoe staan de hengels rechtop in de houders,is de brandstoftank aangesloten en draait de motor in z'n vrijloop.
Als ze vertrekken verwacht ik dat ze de gemarkeerde vaargeul nemen naar de Binsdalfjorden,maar nee,ze koersen met een aardig vaartje op de duiker af die onder de weg door gaat.
Een slecht begin blijft je vaak achtervolgen,het is hier niet anders.
De achtergebleven duitsers zien wat er gaat gebeuren en roepen en schreeuwen naar de vertrekkers.
Vlak voor de duiker valt het kwartje en gaan de hengels met een zwaai tegen het dek.
Aan de andere kant in de Lyngvaerfjorden zijn ze nog lang bezig de lijntjes weer uit elkaar te halen.
De vis wordt duur betaald!
De hele route naar Namsos is weer prachtig en we worden verwend met zon en 18gr.C.
We komen duitsers tegen die met motoren naar de Noordkaap zijn geweest ,een hele prestatie met het weer dat achter ons ligt.
Wij vonden het in Andenes al koud genoeg,je moet het niet overdrijven!
Als we in Namsos aankomen zit de campingbeheerder in gezelschap van een eekhoorn een broodje te eten, in het zonnetje op het terras.
Er staan wel 10 campers en een aantal caravans,dat zijn we niet meer gewend.
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Aaaah, weer een bekende, Wideroe, "We always fly" en dat doen ze ook, heb er heel wat uurtjes in doorgebrachtTurboprops voor de camper in Namsos
mooie serie en verhaal er bij, ik heb zo'n iedee dat je niet van Duitsers houd, of zijn er zoveel op vacantie in Noorwegen? bedankt Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Gerard,
In Noorwegen struikel je over vissende duitsers,ze kennen geen angst en kou deert ze ook niet,geen watjes in ieder geval.
Het zijn mijn buren en ik ben van 1942 en heb lang met duitsers en in Duitsland gewerkt,ik red mij er wel mee.
Je hoeft niet van ze te houden,maar veel zaken hebben ze aardig voor elkaar.
In Noorwegen vloog ik vaak met Braathens of zoiets,die bleven ook niet aan de grond voor een beetje slecht weer.
In Noorwegen struikel je over vissende duitsers,ze kennen geen angst en kou deert ze ook niet,geen watjes in ieder geval.
Het zijn mijn buren en ik ben van 1942 en heb lang met duitsers en in Duitsland gewerkt,ik red mij er wel mee.
Je hoeft niet van ze te houden,maar veel zaken hebben ze aardig voor elkaar.
In Noorwegen vloog ik vaak met Braathens of zoiets,die bleven ook niet aan de grond voor een beetje slecht weer.
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Wideroe had een heele serie oude De Haviland "Twin Otter" werkpaarden, kon je van alles mee doen. Ik heb er in een gevlogen die was verkocht naar Nigeria en weer terug gechartered, een echt oudje, laag vliegend en zittende op de achterbank kon je onder je de rendieren weg zien vluchten omdat de deur niet meer goed sloot maar je vloog naar allemogelijke dorpen waar nog nooit iemand van gehoord had
Braathens, deed de grotere lijnen met SAS, had al zijn vliegtuigen vernoemd naar Viking Koningen waar veelen in Engeland gesneuveld waren, er was er een die gesneuveld was bij de slag van Stamford Bridge, waar nu veele voetbal elftallen sneuvelen ( Chelsea voetbal grond) dit kon je dan lezen in het Braathen' magazine zo iets als Pa Norske Vingen (op Noorse vleugels??)
mvg Gerard
Braathens, deed de grotere lijnen met SAS, had al zijn vliegtuigen vernoemd naar Viking Koningen waar veelen in Engeland gesneuveld waren, er was er een die gesneuveld was bij de slag van Stamford Bridge, waar nu veele voetbal elftallen sneuvelen ( Chelsea voetbal grond) dit kon je dan lezen in het Braathen' magazine zo iets als Pa Norske Vingen (op Noorse vleugels??)
mvg Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.