Pikheet in Noorwegen
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Vandaag,dinsdag 5 Juni gaan we op de fiets naar Spillum,via Namsos-city,waarover later meer.
De hele nacht regende het , nu ziet het eruit of elk moment de sluizen weer kunnen open gaan.
Omdat de temperatuur goed is 18 C. gaan we toch maar,we zien wel.
Via de 17 waar we langs het lijntje fietsen,hetgeen niet echt veilig voelt,komen we na 2 kilometer op een fietspad .
Dit fietspad gaat met de brug over de Namsen en verder tot aan Spillum waar de zagerij staat.
De noren gaan overigens, op de 17, met een ruime boog om je heen,maar buitenlandse campers en caravans vergeten dat wel eens.
Het waait behoorlijk en we moeten aardig klimmen,ondanks het electrische hulpvermogen schieten drie versnellingen te kort.
Als de luchtpomp het echt moeilijk krijgt,gaat het gelukkig plenzen en kunnen we onder een dakrand even op adem komen,goed excuus.
De weinige noren die we tegenkomen kijken enigzins verbaasd,hier wordt niet gefietst kennelijk.
Na de bui klimmen we naar het hoogste punt waarna we met 18 knopen,zonder trappen, bergafwaarts karren tot voor de ingang van de zagerij.
Geen mens te zien,alles staat open,licht brandt en er staat ergens een mobiele kraan te ronken.
Hoewel een bord zegt dat toegang ,zonder begeleiding ,verboden is lopen we richting kraan.
Een viking, met een rode kop onder een klein helmpje en met zweet op het voorhoofd, komt ons tegemoet.
Hij is druk, heeft geen tijd en de zaak is gesloten,als we nergens aankomen en voorzichtig zijn mogen we op eigen risico het pand bezichtigen.
Dat is gauw beloofd en met de folder(engels) ,die we eerder uit het onbemande kantoor leenden,redden wij ons wel.
Het spul is opgericht door Peter Torkilsen in 1884,hij had de leiding tot aan zijn dood in 1915.
Salomon Morkved kocht de zagerij in 1933 en het bleef in de familie tot 1986,waarna Norske Skogindustrier het kocht en sloot.
In 1988 werd Norsk Sagbruksmuseum opgericht,dat het gebouw in 1991 openstelde voor het publiek.
Helaas is de stoommachine niet aangesloten op de ketel,dat zou echt mooi zijn een werkende stoomkar!
Nu wordt het geheel gedreven door een stokoude electromotor uit 1947,dacht ik.
Het oudste gedeelte dateert uit 1895,na een grote brand uit 1894 veroorzaakt door een omgevallen olielamp.
De zelfdragende spantconstructie heeft een overspanning van 17 meter.
Het droog- en zaaggebouw beslaat een oppervlakte van 2950 vierkante meters en is daarmede het grootste houten gebouw van Noorwegen.
De ketel en stoomachine werden in continu bedrijf gehouden door twee mannen in een twaalfuurswacht.
Dus 12 op 12 af ,net als op de kustreisjes op de H.W.A.L bootjes en dan nog stappen in Hamburg,de gasten die hier werkten zullen niet veel gestapt hebben.
Elke twintig minuten moest de vuurhaard d.m.v. een elevator gevuld worden,terwijl door de open deksel rook naar buiten trok.
Het hele hok stinkt nu nog als een palingrookkast! Weinig verlichting en weinig veiligheid bij dat grote draaiende wiel!
Eerst de foto's maar even,wie ons wat meer over de stoommachine kan vertellen kan hier inbreken en zeggen wat we zien.
Type ,vermogen,hoe werkt het en is het b.v. een ontlaste bakschuif en een dubbelwerkende machine?
Ik weet alleen maar iets van Hotlo's en Ricardo"s.
Moest deze machine voor het stoom geven eerst in een bepaalde stand getornd worden en waarom is het vliegwiel, aan de binnenzijde, voorzien van tanden? Op de laatste foto is goed de leislof te zien en de schuifaandrijving.
De hele nacht regende het , nu ziet het eruit of elk moment de sluizen weer kunnen open gaan.
Omdat de temperatuur goed is 18 C. gaan we toch maar,we zien wel.
Via de 17 waar we langs het lijntje fietsen,hetgeen niet echt veilig voelt,komen we na 2 kilometer op een fietspad .
Dit fietspad gaat met de brug over de Namsen en verder tot aan Spillum waar de zagerij staat.
De noren gaan overigens, op de 17, met een ruime boog om je heen,maar buitenlandse campers en caravans vergeten dat wel eens.
Het waait behoorlijk en we moeten aardig klimmen,ondanks het electrische hulpvermogen schieten drie versnellingen te kort.
Als de luchtpomp het echt moeilijk krijgt,gaat het gelukkig plenzen en kunnen we onder een dakrand even op adem komen,goed excuus.
De weinige noren die we tegenkomen kijken enigzins verbaasd,hier wordt niet gefietst kennelijk.
Na de bui klimmen we naar het hoogste punt waarna we met 18 knopen,zonder trappen, bergafwaarts karren tot voor de ingang van de zagerij.
Geen mens te zien,alles staat open,licht brandt en er staat ergens een mobiele kraan te ronken.
Hoewel een bord zegt dat toegang ,zonder begeleiding ,verboden is lopen we richting kraan.
Een viking, met een rode kop onder een klein helmpje en met zweet op het voorhoofd, komt ons tegemoet.
Hij is druk, heeft geen tijd en de zaak is gesloten,als we nergens aankomen en voorzichtig zijn mogen we op eigen risico het pand bezichtigen.
Dat is gauw beloofd en met de folder(engels) ,die we eerder uit het onbemande kantoor leenden,redden wij ons wel.
Het spul is opgericht door Peter Torkilsen in 1884,hij had de leiding tot aan zijn dood in 1915.
Salomon Morkved kocht de zagerij in 1933 en het bleef in de familie tot 1986,waarna Norske Skogindustrier het kocht en sloot.
In 1988 werd Norsk Sagbruksmuseum opgericht,dat het gebouw in 1991 openstelde voor het publiek.
Helaas is de stoommachine niet aangesloten op de ketel,dat zou echt mooi zijn een werkende stoomkar!
Nu wordt het geheel gedreven door een stokoude electromotor uit 1947,dacht ik.
Het oudste gedeelte dateert uit 1895,na een grote brand uit 1894 veroorzaakt door een omgevallen olielamp.
De zelfdragende spantconstructie heeft een overspanning van 17 meter.
Het droog- en zaaggebouw beslaat een oppervlakte van 2950 vierkante meters en is daarmede het grootste houten gebouw van Noorwegen.
De ketel en stoomachine werden in continu bedrijf gehouden door twee mannen in een twaalfuurswacht.
Dus 12 op 12 af ,net als op de kustreisjes op de H.W.A.L bootjes en dan nog stappen in Hamburg,de gasten die hier werkten zullen niet veel gestapt hebben.
Elke twintig minuten moest de vuurhaard d.m.v. een elevator gevuld worden,terwijl door de open deksel rook naar buiten trok.
Het hele hok stinkt nu nog als een palingrookkast! Weinig verlichting en weinig veiligheid bij dat grote draaiende wiel!
Eerst de foto's maar even,wie ons wat meer over de stoommachine kan vertellen kan hier inbreken en zeggen wat we zien.
Type ,vermogen,hoe werkt het en is het b.v. een ontlaste bakschuif en een dubbelwerkende machine?
Ik weet alleen maar iets van Hotlo's en Ricardo"s.
Moest deze machine voor het stoom geven eerst in een bepaalde stand getornd worden en waarom is het vliegwiel, aan de binnenzijde, voorzien van tanden? Op de laatste foto is goed de leislof te zien en de schuifaandrijving.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14378
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
DAT zijn eerste klas werkpaarden, hebben hun sporen o.a. verdiend in de Canadese "Bush"oude De Haviland "Twin Otter" werkpaarden
Mooie serie V+D
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Bedankt Harry,
nog een paar foto's van de ketel en de machine.
nog een paar foto's van de ketel en de machine.
- Bijlagen
-
- lagerblok van de as die de machines in de zagerij dreef
- DSC00475.JPG (363.36 KiB) 3861 keer bekeken
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14378
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Mooie plaatjes van een mooie ouwe stoommeloochum, hartelijk dank.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Bij dat mooie machientje vonden we ook nog een smederij en draaierij,alles gedreven door de stoommachine(vroeger).
Als ik vandaag even tijd heb zet ik de foto's hier op,het zal niet iedereen boeien, maar voor de bankwerkers en draaiers onder ons wel mooi om te zien.
Mij is verteld dat kinderen van tien jaar in deze fabriek de krullen en het zaagsel in de silo's moesten brengen.
De stokers van de ketel stonken maanden na hun vertrek bij deze fabriek nog naar gerookte vis,wat gerookt is bederft niet
In ieder geval was vroeger niet alles beter!
Als ik vandaag even tijd heb zet ik de foto's hier op,het zal niet iedereen boeien, maar voor de bankwerkers en draaiers onder ons wel mooi om te zien.
Mij is verteld dat kinderen van tien jaar in deze fabriek de krullen en het zaagsel in de silo's moesten brengen.
De stokers van de ketel stonken maanden na hun vertrek bij deze fabriek nog naar gerookte vis,wat gerookt is bederft niet
In ieder geval was vroeger niet alles beter!
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Wat foto's van de smederij en draaierij, bij de zagerij, in Spillum.
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Na het bezoek aan de zagerij in Spillum klimmen we bij Namsos nog even een berg(je) op ,vanwaar een mooi zicht op het havengebied is.
Het valt me dan pas op dat veel bussen een vrachtruim hebben waar complete europallets in passen.
Namsos staat bekend als Rockcity en wil dat ook uitstralen.
In de haven is het erg rustig,geen boot te zien behalve een veerboot.
Ergens ligt een hollands stokanker op een plein,er is een verhaal bij, in het noors,het gaat over russische krijgsgevangenschap.
Dat zoek ik later wel eens uit.
De nieuwe zagerij is in volbedrijf en op de overzichtsfoto goed te zien.
Ook in Namsos zijn de grote winkelketens oververtegenwoordigd en krimpt de middenstand.
Voor de grote Megacoop moet je de brug over,dus pakt iedereen de auto.
We gaan een bakkie koffie drinken met appelgebak,hetgeen nog tamelijk ingewikkeld wordt voordat de bestelling door is.
Als het bestelde komt, kijken we tegen twee halve liters koffie aan met daarbij twee ontbijtborden vol met ijs,appelgebak en slagroom.
The all American way,eten tot je barst!
We fietsen terug naar de camping en besluiten morgen tot Flakk te rijden(pontje over de Trondheimfjorden) en morgen Trondheim per camper te doen.
Nadat ik de fietsen klein gemaakt en opgeborgen heb,gaat het echt plenzen,de camping staat direct blank.
Onweer,regen en zonneschijn op een en hetzelfde moment.
Het valt me dan pas op dat veel bussen een vrachtruim hebben waar complete europallets in passen.
Namsos staat bekend als Rockcity en wil dat ook uitstralen.
In de haven is het erg rustig,geen boot te zien behalve een veerboot.
Ergens ligt een hollands stokanker op een plein,er is een verhaal bij, in het noors,het gaat over russische krijgsgevangenschap.
Dat zoek ik later wel eens uit.
De nieuwe zagerij is in volbedrijf en op de overzichtsfoto goed te zien.
Ook in Namsos zijn de grote winkelketens oververtegenwoordigd en krimpt de middenstand.
Voor de grote Megacoop moet je de brug over,dus pakt iedereen de auto.
We gaan een bakkie koffie drinken met appelgebak,hetgeen nog tamelijk ingewikkeld wordt voordat de bestelling door is.
Als het bestelde komt, kijken we tegen twee halve liters koffie aan met daarbij twee ontbijtborden vol met ijs,appelgebak en slagroom.
The all American way,eten tot je barst!
We fietsen terug naar de camping en besluiten morgen tot Flakk te rijden(pontje over de Trondheimfjorden) en morgen Trondheim per camper te doen.
Nadat ik de fietsen klein gemaakt en opgeborgen heb,gaat het echt plenzen,de camping staat direct blank.
Onweer,regen en zonneschijn op een en hetzelfde moment.
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Bij vertrek uit Namsos zoeken we de 17 weer op en volgen die tot de afslag naar 720, die we nemen naar beneden.
Een mooie maar smalle weg met hier en daar wat flink slechte stukken,ik vind later een handjevol parkers in de dubbele bodem.
Zo'n camper is "licht"gebouwd het valt dus erg mee dat alles blijft hangen.
De weg gaat langs de Beitstadfjorden en de Verrasundet,dus mooi langs het water.
Bij Follafoss is een waterval met electrische centrale,er is een weg naar toe.
We staan op een P-plaats tussen Tua en Skjelstad als er een Volvo met, volgeladen, aanhanger kort voor de camper draait.
De aanhanger wordt tot aan de rand van het fjord gereden,man en vrouw stappen uit en werken zonder blikken of blozen de inhoud van de aanhanger over de muur.
We zijn hier te gast dus zeggen niets,een landaanwinningsprojekt misschien?
Als we later naar beneden kijken blijkt dat er wel vaker wat over de muur gaat hier,de enigste plek waar de vangrail ontbreekt!
Bij Leira nemen we de 715 naar Rorvika,waar de veerboot ons oppikt voor de overtocht naar Flakk.
We moeten over de Flakkfjorden dat vreemd genoeg tussen water ligt dat aan beide zijden Trondheimfjorden heet.
Er zijn overigens in Noorwegen ook veel plaatsen die dezelfde naam dragen,vooral met de tomtom moet je dus goed weten welke je intikt!!
Een uitgebreide kaart van Noorwegen moet je er dus bij hebben als je van de hoofdwegen af gaat.
Deze veerbootsteiger is voorzien van een camera voor het AUTOPASS betalingssysteem, dat je ook op de grote tolwegen en rond de steden vindt.
Een handig systeem waardoor je zonder te stoppen door het autopasspoortje kan rijden.
Je moet je al in Holland, per e-mail, aanmelden op w.w.w.autopass.no of w.w.w.visitnorway.nl,kind kan de was doen.
Wat je teveel betaald hebt(vooruit) wordt teruggestort of als je te weinig betaald hebt wordt het te kort in rekening gebracht.
Voor het laatste moet je wel je creditkaart aanmelden.
Vindt je dat allemaal te omslachtig,kan je toch het autopass- poortje nemen en bij het eerstvolgende tankstation met het bord "autopass" afrekenen.
Op het internet circuleren berichten, dat je gewoon kunt doorrijden, niet betalen er wordt toch niet geinkasseerd!!
Ik zou daar niet op rekenen, de Noren hebben hun ICT systemen goed voor elkaar en sporen je op aan de hand van de kenteken gegevens.
De rekening krijg je dan maanden later toch thuis gestuurd en na enkele aanmaningen via justitie.
De autopasspoorten en betaalstations zijn duidelijk aangegeven en het werkt in ieder geval beter en vriendelijker dan het portugese systeem.
Mooi weer,prachtige route waar de gemiddelde snelheid laag is,het vraagt dus tijd, vooral als je achter een tractor komt te zitten.
Een tractor kan zo maar 8 of 10 kilometer voor je zitten voordat er ergens een passeermogelijkheid is.
De Fakkcamping ligt achter de veerstoep aan het fjord ,er is dus altijd wat te zien.
Bij de veerstoep is een eettent en buiten , in het zonnetje, is het er goed zitten en mensen kijken.
De cafetaria op de veerboten hier zullen niet veel omzetten,iedereen duikt eerst de eettent in en komt met voer de veerboot op.
Omdat een taxi naar Trondheim per rit 40 euro kost en de bus eenmaal per ochtend gaat nemen we morgen de camper en gaan van Trondheim direct naar de volgende camping.
Twintig kilometer fietsen, de bult op,tussen de vrachtauto's op dat smalle weggetje zien wij niet zitten.
Een mooie maar smalle weg met hier en daar wat flink slechte stukken,ik vind later een handjevol parkers in de dubbele bodem.
Zo'n camper is "licht"gebouwd het valt dus erg mee dat alles blijft hangen.
De weg gaat langs de Beitstadfjorden en de Verrasundet,dus mooi langs het water.
Bij Follafoss is een waterval met electrische centrale,er is een weg naar toe.
We staan op een P-plaats tussen Tua en Skjelstad als er een Volvo met, volgeladen, aanhanger kort voor de camper draait.
De aanhanger wordt tot aan de rand van het fjord gereden,man en vrouw stappen uit en werken zonder blikken of blozen de inhoud van de aanhanger over de muur.
We zijn hier te gast dus zeggen niets,een landaanwinningsprojekt misschien?
Als we later naar beneden kijken blijkt dat er wel vaker wat over de muur gaat hier,de enigste plek waar de vangrail ontbreekt!
Bij Leira nemen we de 715 naar Rorvika,waar de veerboot ons oppikt voor de overtocht naar Flakk.
We moeten over de Flakkfjorden dat vreemd genoeg tussen water ligt dat aan beide zijden Trondheimfjorden heet.
Er zijn overigens in Noorwegen ook veel plaatsen die dezelfde naam dragen,vooral met de tomtom moet je dus goed weten welke je intikt!!
Een uitgebreide kaart van Noorwegen moet je er dus bij hebben als je van de hoofdwegen af gaat.
Deze veerbootsteiger is voorzien van een camera voor het AUTOPASS betalingssysteem, dat je ook op de grote tolwegen en rond de steden vindt.
Een handig systeem waardoor je zonder te stoppen door het autopasspoortje kan rijden.
Je moet je al in Holland, per e-mail, aanmelden op w.w.w.autopass.no of w.w.w.visitnorway.nl,kind kan de was doen.
Wat je teveel betaald hebt(vooruit) wordt teruggestort of als je te weinig betaald hebt wordt het te kort in rekening gebracht.
Voor het laatste moet je wel je creditkaart aanmelden.
Vindt je dat allemaal te omslachtig,kan je toch het autopass- poortje nemen en bij het eerstvolgende tankstation met het bord "autopass" afrekenen.
Op het internet circuleren berichten, dat je gewoon kunt doorrijden, niet betalen er wordt toch niet geinkasseerd!!
Ik zou daar niet op rekenen, de Noren hebben hun ICT systemen goed voor elkaar en sporen je op aan de hand van de kenteken gegevens.
De rekening krijg je dan maanden later toch thuis gestuurd en na enkele aanmaningen via justitie.
De autopasspoorten en betaalstations zijn duidelijk aangegeven en het werkt in ieder geval beter en vriendelijker dan het portugese systeem.
Mooi weer,prachtige route waar de gemiddelde snelheid laag is,het vraagt dus tijd, vooral als je achter een tractor komt te zitten.
Een tractor kan zo maar 8 of 10 kilometer voor je zitten voordat er ergens een passeermogelijkheid is.
De Fakkcamping ligt achter de veerstoep aan het fjord ,er is dus altijd wat te zien.
Bij de veerstoep is een eettent en buiten , in het zonnetje, is het er goed zitten en mensen kijken.
De cafetaria op de veerboten hier zullen niet veel omzetten,iedereen duikt eerst de eettent in en komt met voer de veerboot op.
Omdat een taxi naar Trondheim per rit 40 euro kost en de bus eenmaal per ochtend gaat nemen we morgen de camper en gaan van Trondheim direct naar de volgende camping.
Twintig kilometer fietsen, de bult op,tussen de vrachtauto's op dat smalle weggetje zien wij niet zitten.
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Met de camper naar het centrum van Trondheim rijden is niet ingewikkeld,de 715 brengt ons tot aan het centrum.
Op de hoek van de Prinsensgate en de Erling Sakkesgate achter het Trondelagtheater ligt de p-plaats Leutenhaven met een ondergronds- en bovengrondsparkeerterrein.
Met een camper kan alleen bovengronds geparkeerd worden als je geen cabrioletje wilt!
Boven is plaats voor grote campers en betalen kan met de creditkaart in een wat onduidelijke zuil,die na wat gedoe een bonnetje uitspuugt voor achter de ruit.
Iets van 21 euro voor driekwart dag,niet goedkoop maar wel handig en midden in het oude centrum.
Op naar de rondvaartboten waarmee, in korte tijd, altijd veel te zien is terwijl je uitrust.
Helaas bij de haven is geen rondvaartboot te bekennen en het ziet er allemaal een beetje aftands uit.
De schipper van de veerboot naar Munkholmen,die ook al weinig klanten heeft,zegt dat de rondvaarten pas over veertien dagen beginnen.
Er liggen twee vissers die verse vis verkopen, verder beweegt er niets.
We lopen langs de kade op iets wat Bryggene heet en waar het een ongeorganiseerde bende van bouwputten en halfvergane gebouwen is.
Een paar duitsers, met een slecht humeur, vertellen ons dat er in de cruisehaven en de nieuwe haven ook niets beweegt.
Bovendien is er een staking aan de gang met veel lawaai en gedoe.
Dan maar naar de Nidarosdomen, die je volgens alle boekjes gezien moet hebben.
Van de Fjordgata loop je via de Munkegata in een rechte streep naar de domen,de toren wijst de weg.
Bij de domen blijkt geld vangen hier de favoriete bezigheid te zijn.
De bezienswaardigheden zijn in sekties onderverdeeld en je moet overal apart voor dokken,slechts toilet bezoek is gratis.
Buiten mag je foto's maken ,binnen houden heren, in paarse jurken, je nauwkeurig in de gaten en als je foto's van het binnenwerk wilt hebben moet je een boekje kopen.
Wij kopen een kaartje om binnen te kijken,zelf vind ik de kelder het mooist met de eenvoudige zerken uit voorbije tijden.
Boven is het indrukwekkend,groots,donker en het voelt niet fijn,wel knap gebouwd.
Bij de uitgang zit weer zo'n man in een paarse jurk en ook weer met een 1,5 kwatt ventilatorkacheltje onder z'n achterwerk.
Alleen voor de energierekening hier moet je je al hier paars collecteren!
Als we terug wandelen richting centrum hebben de stakers er zin in,overal politie en lawaaiige stakers,het wordt er niet vrolijker van.
Naast het standbeeld van Olav Tryggvason,achter touwen als een boxring,is een terras waar we wat eten.
De italiaanse bediening doet z'n uiterste best,maar de stelende krijsende meeuwen,langsgierende bussen,schreeuwende stakers en panfluitspelers uit de Andes doen je verlangen naar de rust en stilte van de Lofoten.
Nog even wennen,het ligt aan ons,mooie stad met ruime straten en parken langs de rivier Nidelva,verkeerde dag helaas.
We zoeken de camper op en rijden naar Oysanden waar we een plekje zoeken aan het water op de Oysand camping.
Op de hoek van de Prinsensgate en de Erling Sakkesgate achter het Trondelagtheater ligt de p-plaats Leutenhaven met een ondergronds- en bovengrondsparkeerterrein.
Met een camper kan alleen bovengronds geparkeerd worden als je geen cabrioletje wilt!
Boven is plaats voor grote campers en betalen kan met de creditkaart in een wat onduidelijke zuil,die na wat gedoe een bonnetje uitspuugt voor achter de ruit.
Iets van 21 euro voor driekwart dag,niet goedkoop maar wel handig en midden in het oude centrum.
Op naar de rondvaartboten waarmee, in korte tijd, altijd veel te zien is terwijl je uitrust.
Helaas bij de haven is geen rondvaartboot te bekennen en het ziet er allemaal een beetje aftands uit.
De schipper van de veerboot naar Munkholmen,die ook al weinig klanten heeft,zegt dat de rondvaarten pas over veertien dagen beginnen.
Er liggen twee vissers die verse vis verkopen, verder beweegt er niets.
We lopen langs de kade op iets wat Bryggene heet en waar het een ongeorganiseerde bende van bouwputten en halfvergane gebouwen is.
Een paar duitsers, met een slecht humeur, vertellen ons dat er in de cruisehaven en de nieuwe haven ook niets beweegt.
Bovendien is er een staking aan de gang met veel lawaai en gedoe.
Dan maar naar de Nidarosdomen, die je volgens alle boekjes gezien moet hebben.
Van de Fjordgata loop je via de Munkegata in een rechte streep naar de domen,de toren wijst de weg.
Bij de domen blijkt geld vangen hier de favoriete bezigheid te zijn.
De bezienswaardigheden zijn in sekties onderverdeeld en je moet overal apart voor dokken,slechts toilet bezoek is gratis.
Buiten mag je foto's maken ,binnen houden heren, in paarse jurken, je nauwkeurig in de gaten en als je foto's van het binnenwerk wilt hebben moet je een boekje kopen.
Wij kopen een kaartje om binnen te kijken,zelf vind ik de kelder het mooist met de eenvoudige zerken uit voorbije tijden.
Boven is het indrukwekkend,groots,donker en het voelt niet fijn,wel knap gebouwd.
Bij de uitgang zit weer zo'n man in een paarse jurk en ook weer met een 1,5 kwatt ventilatorkacheltje onder z'n achterwerk.
Alleen voor de energierekening hier moet je je al hier paars collecteren!
Als we terug wandelen richting centrum hebben de stakers er zin in,overal politie en lawaaiige stakers,het wordt er niet vrolijker van.
Naast het standbeeld van Olav Tryggvason,achter touwen als een boxring,is een terras waar we wat eten.
De italiaanse bediening doet z'n uiterste best,maar de stelende krijsende meeuwen,langsgierende bussen,schreeuwende stakers en panfluitspelers uit de Andes doen je verlangen naar de rust en stilte van de Lofoten.
Nog even wennen,het ligt aan ons,mooie stad met ruime straten en parken langs de rivier Nidelva,verkeerde dag helaas.
We zoeken de camper op en rijden naar Oysanden waar we een plekje zoeken aan het water op de Oysand camping.
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: PIKHEET IN NOORWEGEN
Heel jammer v+d, het is echt wel een mooie stad. Heb er tenminste heel goede herinneringen aan. Om het andere jaar werd daar de NorFishing, visserij tentoonstelling gehouden. Dat jaar hoefde ik niet zoveel door Noorwegen heen te reizen, de vissers kwamen dan, na een omweg om goedkope drank in Zweden te kopen , bij mij op bezoek.,verkeerde dag helaas.
mvg Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.