Van Uden
Re: Van Uden
Maar die dame op de foto is toch niet Linda Roos-Smit, Roy ???
Ik heb een kustreisje met haar gevaren op -ik meen- de Mississippi Lloyd....ze was toen leerling....
Ze heeft met haar man idd een kuster gekocht, en manlief is idd 'zomaar verdwenen'...
Ze heeft een site, waar dat allemaal netjes beschreven is....
Ik heb een kustreisje met haar gevaren op -ik meen- de Mississippi Lloyd....ze was toen leerling....
Ze heeft met haar man idd een kuster gekocht, en manlief is idd 'zomaar verdwenen'...
Ze heeft een site, waar dat allemaal netjes beschreven is....
Oost, west...ook best
Re: Van Uden
Dat klopt wat je stelt Jan.
Maar haar naam kwam in het verhaal voor. That's all !.
Het klopt ook dat ze een eigen site heeft, maar ik weet niets van een eigen schip af. Maar ja, ook dat zegt eigenlijk maar weinig..........
m.v.g., Roy
Maar haar naam kwam in het verhaal voor. That's all !.
Het klopt ook dat ze een eigen site heeft, maar ik weet niets van een eigen schip af. Maar ja, ook dat zegt eigenlijk maar weinig..........
m.v.g., Roy
Een individu weet meer niet dan wel.
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Re: Van Uden
Dat is d'r helemaal Ruud !.
Nog 'r us effies over die "Thameshaven".
Ik vond dat het schip altijd zo "bomvrij" overkwam, maar dat blijkt dus een totale misvatting te zijn. Je zal maar op zo'n vlerkprauw varen !.
Dat het schip bij Hall Russel vandaan kwam, kan ik wel dromen. Simpelweg omdat, bij mij weten, nog nooit een Nederlands koopvaardijschip van die werf gekomen is.
Zoals Mariner al aangaf, het is het grootste schip dat ze ooit gebouwd hebben.
Toch maar even geGoogled.
Het blijkt dat Hall Russel in 1864 opgericht is en in 1992 ophielt te bestaan. Er is na de "Thameshaven", bouwjaar 1971, nog één G.H.V. schip gebouwd en wel de bekende RMS "St Helena" welke in 1989 opgeleverd werd. Een vracht en passagiersschip voor de vaart naar en van het eiland St.Helena.
Hierna heeft men alleen nog maar reparaties uitgevoerd. Welliswaar met veel minder werknemers dan in hun betere tijden.
Naast vissersschepen heeft men vrij veel voor de Royal Navy gebouwd. De bekende Flower class korvetten en ander min of meer klein spul is daar van stapel gelopen.
Goed, de "Thameshaven" is inmiddels wijlen, net als haar bouwers.
Wat mij ook opvalt is het gegeven dat ik nooit iemand heb horen of zien vertellen dat Van Uden een fijne maatschappij was. Het lijkt er wel op dat het altijd schraalmans bij Van Uden was. Waren het dan alleen de aantrekkelijke reizen die alles goed maakte ?.
Van Uden had ook kustvaarders die in lijndienst naar de Baltic voeren, alsmede naar de Middellandsezee.
Wie kan hier iets zinnigs over vertellen ?.
m.v.g., Roy
Nog 'r us effies over die "Thameshaven".
Ik vond dat het schip altijd zo "bomvrij" overkwam, maar dat blijkt dus een totale misvatting te zijn. Je zal maar op zo'n vlerkprauw varen !.
Dat het schip bij Hall Russel vandaan kwam, kan ik wel dromen. Simpelweg omdat, bij mij weten, nog nooit een Nederlands koopvaardijschip van die werf gekomen is.
Zoals Mariner al aangaf, het is het grootste schip dat ze ooit gebouwd hebben.
Toch maar even geGoogled.
Het blijkt dat Hall Russel in 1864 opgericht is en in 1992 ophielt te bestaan. Er is na de "Thameshaven", bouwjaar 1971, nog één G.H.V. schip gebouwd en wel de bekende RMS "St Helena" welke in 1989 opgeleverd werd. Een vracht en passagiersschip voor de vaart naar en van het eiland St.Helena.
Hierna heeft men alleen nog maar reparaties uitgevoerd. Welliswaar met veel minder werknemers dan in hun betere tijden.
Naast vissersschepen heeft men vrij veel voor de Royal Navy gebouwd. De bekende Flower class korvetten en ander min of meer klein spul is daar van stapel gelopen.
Goed, de "Thameshaven" is inmiddels wijlen, net als haar bouwers.
Wat mij ook opvalt is het gegeven dat ik nooit iemand heb horen of zien vertellen dat Van Uden een fijne maatschappij was. Het lijkt er wel op dat het altijd schraalmans bij Van Uden was. Waren het dan alleen de aantrekkelijke reizen die alles goed maakte ?.
Van Uden had ook kustvaarders die in lijndienst naar de Baltic voeren, alsmede naar de Middellandsezee.
Wie kan hier iets zinnigs over vertellen ?.
m.v.g., Roy
Een individu weet meer niet dan wel.
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Laat dat a.u.b. zo blijven................
- Cor Leliard
- Berichten: 3418
- Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
- Locatie: Breda
Re: Van Uden
Hallo Roy,
Heb een aantal jaren bij van Uden gevaren, en het was een fijne maatschappij,
het ten was best goed, hing ook veel af van de kok die je had.
Heb weleens bananen gevaren Santos - Buenos Aires, We kregen bananen cake, het fruit bestond uiteraard uit bananen,
we hadden ook wel eens bananen brood ,bananen pap. Het waren best werkschepen, alle kuiken met luikjes en beams,
persenningen, keggen schalklatten etc tec.
Uiteraard maakten de reizen veel goed, loop nog te kwijlen als ik eraan terug denk.
Santos was een beste haven , maar vergeet Montevideo-Buenos Aires- Rosario- Santa Fe etc etc niet.
Dat waren de "mooiste" reizen die ik gemaakt hebt.
Ik ga nu maar lug naar Maria voor een lekkere pint.
adios amigos
gr uit Breda Cor
Heb een aantal jaren bij van Uden gevaren, en het was een fijne maatschappij,
het ten was best goed, hing ook veel af van de kok die je had.
Heb weleens bananen gevaren Santos - Buenos Aires, We kregen bananen cake, het fruit bestond uiteraard uit bananen,
we hadden ook wel eens bananen brood ,bananen pap. Het waren best werkschepen, alle kuiken met luikjes en beams,
persenningen, keggen schalklatten etc tec.
Uiteraard maakten de reizen veel goed, loop nog te kwijlen als ik eraan terug denk.
Santos was een beste haven , maar vergeet Montevideo-Buenos Aires- Rosario- Santa Fe etc etc niet.
Dat waren de "mooiste" reizen die ik gemaakt hebt.
Ik ga nu maar lug naar Maria voor een lekkere pint.
adios amigos
gr uit Breda Cor
Il parle Il a parle
Re: Van Uden
Hallo Roy,
Schraalhans was wel vaak keukenmeester bij de Havenlijn, maar dat lag dan gewoon aan de betreffende hofmeester. Wij losten dat op door eenvoudig in BA voor een krats bifes de lomo en varkenshaasjes aan te schaffen. 's Avonds zag je dan vaak stuurlui en machinezen gebroederlijk met hun eigen koekepan naar de pantry gaan, waar op het elektrieke kookplaatje de mooiste gerechten bereid werden. Was trouwens hartstikke gezellig! Effe bijvoeren noemden we dat.
Het waren niet alleen de reizen die veel goed maakten, maar de sfeer aan boord was meestal van hoog tot laag hartstikke goed. Je zat met een grote ploeg jonge officieren aan boord en het was nooit een punt om in de staphavens een wachie te ruilen met een collega. Ik had zwaar verkering in Santos en dus nam de 4e stuurman daar mijn wachtjes waar en hij was verloofd met een Argentijnse in BA, en dus liep ik daar zijn wachtjes. Ook de stuurlui en machinezen gingen wonderbarlijk goed met elkaar om en dronken gezellig een biertje bij en met elkaar. Terugkomend twistpunt was wel altijd de afstelling van de airco en of die boot nou over bak- of stuurboord getrimd moest worden. Het laatste was afhankelijk van de plaats van het doucheputje in de hut van de betreffende stuurman van de wacht.
Wel werd er door de oudere garde nog redelijk vaak onderscheid gemaakt tussen '" die jongens van Van Uden" en "die jongens van de Vrachtvaart", terwijl die klups al decennia lang één waren. Ik kwam van de Thameshaven, een Vrachtvaart boot af, en mocht na m'n verlof naar de Eemhaven, de Van Uden boot. De reacties in de bar op m'n eerste dag aan boord: "Zo, jij bent zeker weer zo'n vent van de Vrachtvaart", alsof dat je dan een minderwaardig, onbetrouwbaar en incompetent sujet was. Ik had, net zoals iedereen aan boord, gewoon een arbeidsovereenkomst bij Van Uden. Op de bar lagen een paar bonboekjes van de Vrachtvaart en dus reageerde ik fijntjes: "Ja, en ik heb m'n eigen bonboekjes meegebracht heren. Wil er iemand trouwens iets drinken van me?". Dat wilden ze natuurlijk wel en na een paar dagen was het ijs gelukkig voorgoed gebroken.
Groets,
Mariner
PS. Op de Eemhaven trouwens wel meegemaakt dat kapitein Kipperman op een zeker moment tijdens de reis de officierenbar letterlijk op slot deed. Zijn slaaphut bevond zich namelijk recht boven de bar en wij maakten te veel herrie en stoorden hem aldus in z'n ochtend-, middag-, avond- of welk slaapje dan ook. Dat pikten we natuurlijk niet en eensgezind bezette iedereen onder de rang van 1e stuurman en 2e wtk collectief de bar. (Na natuurlijk eerst de koelkast compleet afgetopt te hebben met bier, dat spreekt!). De deur werd van binnenuit gebarricadeerd, evenals de doorloop naar de messroom. 't Werd echt reuze gezellig! Na een paar uren werden we op luide toon gesommeerd om de deur te openen, op somme van gagestraf of ontslag op staande voet. Inmiddels hadden wij een staat van gelukzaligheid bereikt, waarin niets ons meer kon deren, dus 'no go'. Pas toen de bodem van de koelkast in zicht kwam werd de sparks tot onderhandelaar gebombardeerd en via de telefoon begon het verbale getouwtrek. Ieder dreigement, ultimatum, of voorstel van 'de tegenpartij' werd met veel gejoel begroet en unaniem afgewezen. Pas toen die ouwe onze eisen op alle punten inwilligde ging de deur weer open en waggelden we innig tevreden naar onze respectievelijke hutjes toe. Die ouwe heeft het er de rest van de reis nooit meer over gehad trouwens.
Schraalhans was wel vaak keukenmeester bij de Havenlijn, maar dat lag dan gewoon aan de betreffende hofmeester. Wij losten dat op door eenvoudig in BA voor een krats bifes de lomo en varkenshaasjes aan te schaffen. 's Avonds zag je dan vaak stuurlui en machinezen gebroederlijk met hun eigen koekepan naar de pantry gaan, waar op het elektrieke kookplaatje de mooiste gerechten bereid werden. Was trouwens hartstikke gezellig! Effe bijvoeren noemden we dat.
Het waren niet alleen de reizen die veel goed maakten, maar de sfeer aan boord was meestal van hoog tot laag hartstikke goed. Je zat met een grote ploeg jonge officieren aan boord en het was nooit een punt om in de staphavens een wachie te ruilen met een collega. Ik had zwaar verkering in Santos en dus nam de 4e stuurman daar mijn wachtjes waar en hij was verloofd met een Argentijnse in BA, en dus liep ik daar zijn wachtjes. Ook de stuurlui en machinezen gingen wonderbarlijk goed met elkaar om en dronken gezellig een biertje bij en met elkaar. Terugkomend twistpunt was wel altijd de afstelling van de airco en of die boot nou over bak- of stuurboord getrimd moest worden. Het laatste was afhankelijk van de plaats van het doucheputje in de hut van de betreffende stuurman van de wacht.
Wel werd er door de oudere garde nog redelijk vaak onderscheid gemaakt tussen '" die jongens van Van Uden" en "die jongens van de Vrachtvaart", terwijl die klups al decennia lang één waren. Ik kwam van de Thameshaven, een Vrachtvaart boot af, en mocht na m'n verlof naar de Eemhaven, de Van Uden boot. De reacties in de bar op m'n eerste dag aan boord: "Zo, jij bent zeker weer zo'n vent van de Vrachtvaart", alsof dat je dan een minderwaardig, onbetrouwbaar en incompetent sujet was. Ik had, net zoals iedereen aan boord, gewoon een arbeidsovereenkomst bij Van Uden. Op de bar lagen een paar bonboekjes van de Vrachtvaart en dus reageerde ik fijntjes: "Ja, en ik heb m'n eigen bonboekjes meegebracht heren. Wil er iemand trouwens iets drinken van me?". Dat wilden ze natuurlijk wel en na een paar dagen was het ijs gelukkig voorgoed gebroken.
Groets,
Mariner
PS. Op de Eemhaven trouwens wel meegemaakt dat kapitein Kipperman op een zeker moment tijdens de reis de officierenbar letterlijk op slot deed. Zijn slaaphut bevond zich namelijk recht boven de bar en wij maakten te veel herrie en stoorden hem aldus in z'n ochtend-, middag-, avond- of welk slaapje dan ook. Dat pikten we natuurlijk niet en eensgezind bezette iedereen onder de rang van 1e stuurman en 2e wtk collectief de bar. (Na natuurlijk eerst de koelkast compleet afgetopt te hebben met bier, dat spreekt!). De deur werd van binnenuit gebarricadeerd, evenals de doorloop naar de messroom. 't Werd echt reuze gezellig! Na een paar uren werden we op luide toon gesommeerd om de deur te openen, op somme van gagestraf of ontslag op staande voet. Inmiddels hadden wij een staat van gelukzaligheid bereikt, waarin niets ons meer kon deren, dus 'no go'. Pas toen de bodem van de koelkast in zicht kwam werd de sparks tot onderhandelaar gebombardeerd en via de telefoon begon het verbale getouwtrek. Ieder dreigement, ultimatum, of voorstel van 'de tegenpartij' werd met veel gejoel begroet en unaniem afgewezen. Pas toen die ouwe onze eisen op alle punten inwilligde ging de deur weer open en waggelden we innig tevreden naar onze respectievelijke hutjes toe. Die ouwe heeft het er de rest van de reis nooit meer over gehad trouwens.
Re: Van Uden
Linda Rose Eveline Patricia SMIT
Heel veel over haar leven.
Klik op de diverse topics/onderdelen bovenaan de pagina.
Klik Linda Rose SMIT
Heel veel over haar leven.
Klik op de diverse topics/onderdelen bovenaan de pagina.
Klik Linda Rose SMIT
Grtn @Allen
Re: Van Uden
Toch nog een positief verhaal over de Havenlijn. Dat moet ook wat waard zijn.
Laat ik nu gedacht hebben dat de Mij Vrachtvaart echt een separate maatschappij was en niet gelieerd aan Van Uden.
Dat de fam. Van Beuningen met Van Uden samenwerkte in de vorm van de Havenlijn was mij wel bekend.
Jammer dat deze bekende Rotterdamse reders familie geen eigen scheepvaart maatschappij meer heeft. Alles is gedegradeerd tot de handel in aandelen.
Zie hiervoor de verkoop van Smit en Dockwise aan BOKA..............
m.v.g., Roy
Laat ik nu gedacht hebben dat de Mij Vrachtvaart echt een separate maatschappij was en niet gelieerd aan Van Uden.
Dat de fam. Van Beuningen met Van Uden samenwerkte in de vorm van de Havenlijn was mij wel bekend.
Jammer dat deze bekende Rotterdamse reders familie geen eigen scheepvaart maatschappij meer heeft. Alles is gedegradeerd tot de handel in aandelen.
Zie hiervoor de verkoop van Smit en Dockwise aan BOKA..............
m.v.g., Roy
Een individu weet meer niet dan wel.
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Re: Van Uden
Ik heb zoals bekend mijn laatste reis op de Eemhaven gemaakt, eind 1980.
Het was een prachtig schip om te zien, maar wel een werkbootje in de haven.
Hoe het eten was? Ik zou het echt niet meer weten, wel was het altijd gezellig aan tafel als ik weer eens met 2 wtk van Tol in de clinch lag.
Wel op een leuke manier, vergelijkbaar met de discussies dek/machinedienst op Kombuispraat.
Maar die ene radar...tijdens slecht zicht in het Kanaal op de thuisreis nokte die ermee en zette de ik de telegraaf op stand by, die ouwe dacht daar anders over en kwam in zijn pendek de brug op en zette hem weer op full speed omdat er in Rotterdam ploegen besteld waren en time is money.
Tja, als die ouwe de verantwoording over schip en lading op deze wijze overneemt....
Dit was dus het einde van mijn laatste reis.
Ik ben daarna walslurp geworden.
Het was een prachtig schip om te zien, maar wel een werkbootje in de haven.
Hoe het eten was? Ik zou het echt niet meer weten, wel was het altijd gezellig aan tafel als ik weer eens met 2 wtk van Tol in de clinch lag.
Wel op een leuke manier, vergelijkbaar met de discussies dek/machinedienst op Kombuispraat.
Maar die ene radar...tijdens slecht zicht in het Kanaal op de thuisreis nokte die ermee en zette de ik de telegraaf op stand by, die ouwe dacht daar anders over en kwam in zijn pendek de brug op en zette hem weer op full speed omdat er in Rotterdam ploegen besteld waren en time is money.
Tja, als die ouwe de verantwoording over schip en lading op deze wijze overneemt....
Dit was dus het einde van mijn laatste reis.
Ik ben daarna walslurp geworden.