Margrietspeld / petemblemen

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Alweer wat jaren geleden begroeven wij mijn vrouw's neef Stefanos.
Die had zijn pet toen nog op - zo'n gewone, grauwe boerenpet.
De kist wordt hier pas gesloten nadat die al in het graf is neergelaten en zodoende kon iedereen al die uren daarvoor zien hoe keurig Stefanos erbij lag, met zijn pet op en de glimmende neuzen van een paar speciaal voor de gelegenheid gekochte zwarte schoenen recht omhoog.
Dat brengt me eigenlijk op een idee: pet met margriet en mijn gele klompen...

Nogmaals bedankt, Anne.
Ach, er is geen enkele reden om jaloers te zijn...
"Zijn jullie nou nóg niet terug naar Holland?" wordt ons telkens weer gevraagd.
Dat komt in Nederland niet in het nieuws, maar de situatie verslechtert hier met de dag. De overheid is de lieve som van 5,2 miljard euro schuldig aan de leveranciers van alles wat ziekenhuizen maar nodig hebben, van simpele buisjes om bloed in te doen tot Cat-scanapparatuur. Die leveranciers zijn het zat en gooien nu dan toch eindelijk de kont tegen de krib en leveren niet meer of halen hun spullen terug. Dat kost op dit moment al mensenlevens. Een van de belangrijkste ziekenhuizen van Athene, het Evangelismos, kan wegens gebrek aan álles geen hartoperaties meer doen. Andere ziekenhuizen kunnen geen bloedonderzoeken meer doen omdat er simpelweg geen glazen buisjes meer zijn. Er zijn geen filters meer voor beademingsapparatuur. In het enorme Papanikolaio ziekenhuis in Thessalonike hebben de leveranciers alle apparaten en voorraden van de afdeling Orthopedie weer opgehaald.
Nog even en dan leveren de fabrikanten geen medicijnen meer aan de apotheken want ook zij krijgen al jaren geen geld.

Uit de Engelse editie van de belangrijke krant Kathimerini van vandaag:



Maar, wat waar is, is waar: ik heb een mooie pet.

[Mart Hoogedoorn]

Theo....mooi petje....enne laat de boy's in athene ff den haag bellen, voor een nieuwe levering euro's

[Bob R.I.P.]

Ik loop straks met een witte pet met margriet door dit Griekse dorp.
Mijn gele klompen aan en op de fiets, dat kan ook nog; dan is het beeld helemaal compleet.

Hallo Theo,

Laat er dan een fotootje van maken en laat ons dat zien. Valt er weer wat te lachen.

mvg
Bob

[fred40]

Heren,

Ik probeer mij enigzins te verdiepen in de Margrietspeld en kom een raar iets tegen. In de militaire reglementen kom ik de eerste vermelding tegen uit 1955 waarin toestemming word gegeven tot het dragen van deze speld op het Marine uniform.Maar nu heb ik altijd gedacht dat deze speld (met of zonder anker er is geen omschrijving van te vinden) een teken was voor het ex koopvaardij zijn? maar dat is dus waarschijnlijk niet zo. Het is een dankbetuiging speldje van het Margiet Fonds en niet bedoeld als ex- koopvaardij personeel speld.
Of moet ik het anders zien? Vreemd is ook dat als het een militaire speld of militair erkende speld zou zijn ik nergens geen instellingsbeschikking tegenkom?

Mvg

Fred

[Fluks]

In de 60er jaren liepen veel jongens van de groninger kustvaart met een margrietspeldje op het revers van hun stappak .Ik heb het er af gedaan,omdat ik door een oud-zeeman er op aangesproken werd,dat het een onderscheiding was voor mensen die in wo2 gevaren hadden. De man vatte het op als een belediging.Ik meen,dat ik het speldje in het zeemanshuis in Delfzijl gekocht heb. Mijn speldje was niet van goud,maar van koper.Groeten,Arie.

[jdbvos]

Ik weet niet beter dan dat de margriet-op-het-anker voortkomt uit het peetouderschap van de koopvaardij-officier bij de doop van prinses Margriet. En dát is dus het koopvaardij-embleem.
De margriet alléén is vlgs mij idd een marine-teken, wat te maken heeft met eoa marine-activiteit tijdens WO2.

[Roy]

Waarschijnlijk heb ik iets gemist in de discussie over deze materie, maar een pet embleem was toch het embleem van de rederij waar men voor voer !?.
Een uitzondering zouden natuurlijk de kapitein / eigenaar van een coaster kunnen zijn, of z'n stuurman dan wel evt. wtk. Maar hoe werd hier op de G.H.V. mee omgegaan ?.

m.v.g., Roy

[jdbvos]

HET logo was, en IS, het anker met de margriet.... Gegeven door het Kon.Huis.
Vast personeel maakte 'reclame' voor de baas in een door de baas bepaalde uitmonstering.
De baas (rederij) bepaalde wát er binnen de lauwerkrans op de kwalster (petembleem) van het vaste personeel kwam, welk logo er op de knopen kwam, en zelfs de strepen werden door diverse reders aangepast.
Maar er waren altijd wel 'freelancers', en die staken in het "officiele" (niet rederijgebonden) pakkie.
Echt officieel verplicht is vlgs mij het koopvaardij-uniform nooit geweest; de verplichting was -wederom vlgs mij- vanuit de rederij.
Het kan zijn dat in de beide WO'n er wél een verplichting is geweest om duidelijkheid te scheppen in de rangen-en-standen, maar dat weet ik niet....
Ook de KHV deed middels de pet mee. Maar daar was eigenlijk de ouwe juist herkenbaar aan z'n Alpino of Baskenmuts.
Waar dat gebruik vandaan kwam, weet ik eveneens niet

[Jos Komen (R.I.P)]

Waar het gebruik van de alpinopet vandaan kwam, Jan?
Was een stuk handiger dan zo'n uniformpet.

Bij Nedgulf tankers zat er een Margrietembleem op mijn pet, maar die werd nooit gedragen, de pet zag er wel verweerd uit vanwege het steeds in een koffer frommelen.

[Jolly Sailor]

Op oude foto’s zie je vele een pet dragen aan boord kapiteins, stuurlui en machinisten op de kustvaart.

Heb ook een foto van mijn vader en ene Dost als +/- 16 jarigen en ze dragen een pet was gewoon in die tijd.

Heb zelf mijn vader nooit met een pet zien lopen wel met een alpinopet maar dat was mode geworden in de vijftiger jaren ook in het straatbeeld toentertijd.

En op de binnenvaart sleepboten zag je veel kapiteins met een bolhoed op.

Maar dit even tussendoor want het gaat tenslotte over margriet insigne op deze rubriek.