Wonen op de Philippijnen.

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
cenaprints
Berichten: 478
Lid geworden op: 18 mar 2011 08:43
Locatie: Manila, Philippijnen

Wonen op de Philippijnen.

Bericht door cenaprints »

Sinds einde 2006 woon ik op de Philippijnen, om precies te zijn in de heuvels van de provincie Rizal, iets buiten Metro Manila.
Een paar weken geladen, toen ik en mijn vrouw in de SM MegaMall, een van de vele shopping malls die Metro Manila rijk is, een hapje eten. Het was inmiddels bijna een uur en we besloten om in Sbaro, een pizzeria-keten een pizza te nemen. Het lokaal was afgeladen. De enige vrije plaatsen was aan een zespersoonstafeltje waar een europees echtpaar zat. Mijn vrouw stond aan de counter onze bestelling op te geven en te betalen. Ik vroeg aan de mensen in het Engels of de overige vier plaatsen bezet waren. No, these seats are free. Mijn vrouw was er inmiddels ook bij gekomen en automatisch begonnen wij een gesprek met het echtpaar, dat in Almere woonde. Mijn vrouw, hoewel van Philippijnse afkomst, spreekt ook goed Nederlands,
dus de conversatie werd in het Nederlands gevoerd. De man vroeg op een gegeven moment in welk hotel wij logeerden.
Toen mijn vrouw zei dat we in buurt woonden zaten zij ons met open mond aan te kijken. "Uiteindelijk zei de dame "Meent U
dat nou echt??" met een gezicht alsof ze het in Keulen hoorde donderen. "Ja hoor, we wonen hier een uurtje rijden vandaan.
Wanneer je buitenlanders vertelt dat je, ook buitenlander zijnde, happy en wel, op de Philippijnen woont wordt je in de meeste gevallen als lichtelijk geschift beschouwd.
Wanneer je aankomt op het vliegveld van Manila, dat heet NAIA, en je met een taxi naar je bestemming wordt gereden, valt je direct het chaotische verkeer op. Verkeersregels bestaan hier ook, maar niemand die zich er aan houdt. Het wegenstelsel
dat misschien beging jaren negentig al aan uitbreiding toe was, is hopeloos verouderd, verkeerd veelal in slechte staat, met uitzondering van de tolwegen en een paar hoofdwegen, terwijl het wagenpark de eerste zes maanden van dit jaar alleen al is
uitgebreidt met 40% ten opzichte van de eerste zes maanden van vorig jaar.
De meeste auto's zijn grote SUV's, type Mitsubishi Pajero, Adventure of Isuzu Crosswind. Daarbij komt dat de meeste huisgezinnen een auto hebben, heel vaak twee of drie auto's. Dus al dat blik moet ergens een plek vinden in het verkeer.
Tijden spitsuur duurt een ritje van buiten, dus b.v. waar ik woon, naar Metro Manila, drie uur. Dat is voor een afstand van 35 kilometers. De meeste mensen die in het buitenland wonen beschouwen de Philippijnen als een soort achtergebleven
gebied. Bekijk je de buitenlandse tv zenders zie je alleen maar shantytowns. Klopt ook wel, er is veel armoede, maar al die nieuwe huizen en auto's moeten toch ergen van worden betaald. De economie is verleden jaar met 7 % gestegen terwijl dit jaar wordt verwacht dat de economie net zo of nog meer zal stijgen. Dat klinkt toch niet zo erg derde wereld achtig.

Volgende keer zal ik wel wat meer over "wonen op de Philippijnen" vertellen.

Cor

Jos Komen (R.I.P)

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Interessant, Cor. :)
Héél iets anders dan Wonen in Warffum. :wink:
cenaprints
Berichten: 478
Lid geworden op: 18 mar 2011 08:43
Locatie: Manila, Philippijnen

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door cenaprints »

Zoals ik al eerder aangaf, heerst er op de Philippijnen veel armoede. Dat is vooral te merken in de grote steden zoals Cebu, Davao, en de steden van Metro Manila. In b.v. Quezon City, dat is de echte hoofdstad van de Philippijnen, zijn enorme shantytowns waar alles en iedereen over elkaar en door elkaar krioeld. Vlak bij de haven van Manila is een "wijk", ooit smokey mountain geheten. President Marcos heeft het laten ontginnen en stukjes grond aan daklozen en mensen uit zijn provincie gegeven. Dat heet nu Tondo. Overdag is het niet gezond om er door te lopen, s.avonds staat het gelijk met hari kiri. Het grootste deel van de mensen die in shantytowns wonen, komen van de andere eilanden of uit de provincies van Luzon. Zij trekken naar Metro Manila in de hoop op een beter leven, maar vergeten dat honderdduizenden hen zijn voor gegaan en geen succes hadden. Werk ligt niet op hen te wachten, omdat er meer aanbieding van laag of geen geschoolde werkkrachten is dan arbeid. Heb je geen werk,verveel je jezelf, dus je gaat naar een bezigheid zoeken. Kinderen fabriceren is er een van. Dus gezinnen zonder inkomsten met 8, 9 10 of nog meer kotertjes zijn geen uitzondering. Ik zeg het een beetje simplistisch maar het is wel de waarheid. Dan komt er bij dat de meeste Philippinos heel devoot Katholiek zijn, de priester of een lekeprister zegt dat kinderen een zege zijn, en voila hier de kern van de armoede . Nu de economie aantrekt in de zuidoost aziatische landen, stijgen de prijzen mee, en dat werkt de armoede nog meer in de hand. Maar de 80 % die niet in de armoede spiraal zit is in staat om een min of meer welvarend te leven. Volgens de statistieken is het leven hier beter dan in menig europees land.
Toen wij hier kwamen wonen en wij naar de supermarket gingen, betaalde mijn vrouw zo rond de 2500 Peso voor een bijna volle boodschappen kar. Dat was voor groente, vlees, rijst en andere dingen die je nodig hebt in een huishouden. We zijn nu ruim 6 jaar verder en voor het zelfde bedrag, dus 2500 Peso, hebben we drie plastic boodschappentassen, oftewel de helft van de benodigde boodschappen.
Door het eigenbelang en stomme gedrag van de politici in de europese landen, en dus ook in den Haag, EN de euro ontvang
ik nu ongeveer 150 euros minder aan pensioentjes.
Ondanks dat wonen we toch gelukkiger en vrijer dan in europa.
Je leeft hier makkelijker, er is niet die druk om krankzinnige rekeningen en belastingen te betalen, en dat zei ik al eerder, je leeft in vrijheid van doen. Je bent niet gedwongen om aan een lijdraad door het leven te gaan.

Met groeten,

Cor
cenaprints
Berichten: 478
Lid geworden op: 18 mar 2011 08:43
Locatie: Manila, Philippijnen

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door cenaprints »

Hallo Jos,

Ik zat m'n "verslag" te tikken toen jouw reactie kwam.
Ik heb ruim de helft van m'n leven niet in Nederland gewoond. Ik ben een echte geboren en getogen Jordanees, woonde vlak bij de Willemstraat op de Brouwersgracht. Amsterdam is Amsterdam niet meer, en ik voel me niet meer thuis in Groot Mokum,
nog in Nederland. Soms missen wij, m'n vrouw en ik, wel eens ons leven in europa. Wat we missen is de cultuur van europa, b.v. de musea, het ouwe Amsterdam met z'n grachten, maar terug willen? nee.

Groeten van

Cor
Ruud (R.I.P.)

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door Ruud (R.I.P.) »

Ahoy Cor,
Inderdaad een leuk onderwerp,en goed van je om ons weer kennis te laten maken met het leven aldaar,hopelijk met fraai fotomateriaal, velen van ons zijn er in de afgelopen decennia weleens geweest, en het is altijd weer leuk om terug te kijken hoe het was en nu is.
Succes ermee, je ziet dat Finland[Martin] en Tenerife[Gerard] het goed doen,dus aan jou de volgende zet.
Gebruikersavatar
gerard tenerife
Berichten: 6491
Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door gerard tenerife »

Hallo Cor, hier in Tenerife zit er zich al eentje helemaal warm te draaien, Philippijnen ben ik nooit geweest. Wil er graag een kijkje nemen, maar dan van mijn luie stoel :lol: Mokum ja, ben in Amersfoort geboren en in Amsterdam naar Pollux en Zeevaartschool geweest en het is inderdaad het oude Mokum niet meer, maar ja ik ben ook die oude Nozum niet meer :shock:
mvg Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
cenaprints
Berichten: 478
Lid geworden op: 18 mar 2011 08:43
Locatie: Manila, Philippijnen

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door cenaprints »

:-D Ik had niet gedacht dat m'n topic "Wonen op de Philippijnen" zou aanslaan. Toch weer mazzel gehad :-D
Het was ooit ook, heel lang geleden, mijn plan om op de Pollux te gaan, paar jaar varen en dan naar de Zeevaartschool.
Na het gesprek met de kapitein van de Pollux moest ik een wereldpaspoort en een monsterboekje aanvragen. Dat gedaan, met een briefje van de Pollux naar dokter Klok op de Geldersche Kade (zal bij velen van de Kombuislezers wel bekend zijn).
En toen kwam het. "Je gehoor is meer dan goed, maar je ogen toch niet zo. Je moet een brilletje dragen".
Dat was dus einde Pollux dream and all.
Ik ben later toch naar zee gegaan: Zeuntje op de "Mylady", dan zeuntje en later "Pantrybediende" op de Alkmaar", een
K-tanker.

Terug naar de Philippijnen.
Het regent al twee weken, en sinds Zaterdag continue, de gevolgen van een typhoon, de tweede dus binnen twee weken.
Volgens het nieuws op de t.v. staat driekwart van Metro Manila onder water, terwijl het in de gehele noordelijke helft van de
Philippijnen niet veel beter is. Omdat wij op driehonderd meter boven zee niveau wonen in een heuvelachtige streek hebben
we geen last van overstromingen. In de lager gelegen delen is dat wel zo, omdat veel afvoerputten verstopt raken door weggegooide plastic zakken, al of niet met vuilnis. Iedere keer tijdens het regenseizoen gebeurd dat. De boulevard langs de
Manila Bay ligt dan ook vol met aangespoelde rotzooi omdat de wind alles wat in het water drijft de wal op blaast. Je moet dan niet raar opkijken kadavers van huisdieren of lijken midden op de Blv. Roxas te vinden.
De grootste oorzaak van al die ellende zijn de squatters, die hier door de politiek "illegal settlers" worden genoemd. Dat de politiek echter de grootste veroorzaker is van de squatters ellende met hun shanty towns zeggen ze niet. Daar komt nu verandering in omdat de Philippijnse president Aquino het niet accepteert en tollereert dat mensen in onhygienische en vaak
mensonterende situaties moeten wonen. Er zijn re-locatie projecten opgezet. Daar worden door de regering huizen gebouwd met scholen en niet ver van de winkels. Bovendien krijgen de gezinnen een geldbedrag, ik meen 20.000 Peso per persoon, betalen ze de eerste drie jaar geen huur en na tien jaar is het huis met het bijbehorende stukje grond hun eigendom. Voorwaarde is alleen dat zij het niet mogen verhuren aan derden. Vlak voor en tijdens de SONA, dat is de State
of the Nation Address waren er demonstraties en ware veldslagen tussen de politie en squatters die niet weg wilden. Later bleek dat de meeste "demonstanten" waren opgejut door beroeps agitators, omdat de meesten van de squatters wel een echt huis willen, en nog bijna gratis ook. Een van die beroeps agitators was een rand-debiele Nederlander die speciaal daarvoor naar de Philippijnen was gereisd. Zijn optreden is ook op You Tube gekomen. Hij is het land uitgezet en mag er niet meer in.


Volgende keer meer over de squatters.


Met groeten,

Cor
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door dita »

Hallo Cor,
Leuk dat je een topic begonnen bent over de Philippijnen. Denk dat het zal aanslaan bij de kombuiscrew daar de meesten van ons wel graag willen weten wat er zich eigenlijk afspeelt in deze wereld.
Zelf ben ik er voorheen, ook al bijna 50 jaar geleden verscheidenen malen geweest en vond het daar wel anders als in de andere landen van zuid oost Azie. Meer westelijker zogezegd.
Dus ga door en vertel over de habits daar.
Groeten
Martin
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs
Gebruikersavatar
gerard tenerife
Berichten: 6491
Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door gerard tenerife »

Leuk dat je een topic begonnen bent over de Philippijnen
Ben het helemaal met je eens Martin, maar ik mis het fietspad al een tijdje, lekke band :?: :roll: :lol:
mvg Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
cenaprints
Berichten: 478
Lid geworden op: 18 mar 2011 08:43
Locatie: Manila, Philippijnen

Re: Wonen op de Philippijnen.

Bericht door cenaprints »

:)
Het weer is nu aan het opklaren, de typhoon zit in de buurt van Taiwan en het regengebied er om heen begint nu ook weg te trekken. :-D
Het heeft vanmorgen tot een uur of zeven flink geplenst maar nu is de lucht iets aan het opklaren. Volgens de kranten en tv staat 60% van Metro Manila nog steeds onder water.
Kinderen hebben zwembaden gemaakt van onderdoorgangen van wegen, dus reken na hoe hoog het water op sommige plaatsen nog staat.
Zoals eerder gezegd, en dat heb ik uit de kranten die hier niet slap met de overheid omgaan, en van de tv journaals,
zijn de hoofdschuldigen de politici die jaren lang hebben toegestaan dat immigranten uit andere delen van de Philippijnen zich
in de grote steden hebben gevestigd op braakliggende stuk land of in parken. Ze beginnen met vier stokken, een paar stukjes zeildoek of plastic en het begin van hun gebouw staat er. Dan volgen een paar bakstenen, een paar planken en de woning is een feit. 4 (VIER) vierkante meter voor 5, 6 of nog meer personen. De handigen onder hen bouwen er misschien nog een verdieping boven op en zo wonen op een grasveldje in een park, of langs de waterkanten van de rivieren en waterafvoer kanalen een paar duizend mensen. Sanitaire voorzieningen, stromend water, vuilophaaldienst is er niet, want officieel wonen zij er niet. Dan, vlak voor een verkiezing van een nieuwe gemeenteraad of een nationale stemming, gaan de politici naar die squatterswijken, beloven gouden bergen, misschien komt er ergens een waterkraantje en electriciteit aansluiting en de politicus die het meest beloofd, is zeker van honderden stemmen. Maar het zijn en blijven illigale bewoners. De squatters die langs de waterwegen wonen gooien hun vuilnis, al of niet in een plastic boodschappentas in het water. Hun toilet is uiteraard ook het water. Hetzelfde doen ook diegenen die midden in de stad hun shantytown hebben gebouwd, alleen is hun toilet een emmertje die ze in de goot leegmaken en de vuilnis gooien ze ergens neer, dus wanneer het dan hard regend raken de afvoerputten verstopt en het begin van de overstroming is er. Een ander voorbeeld: De Pasig River, die vlak bij de haven in de baai haar uitmonding heeft, is door alle troep die er in wordt gegooid de helft smaller en stroomd dus meer inland over en draagd zo bij aan de wateroverlast.

Ik ben nooit met een schip op de Philippijnen geweest, de meest oostelijke haven die ik in Azie heb aangedaan was Singapore, op het Shell eilandje Pulu Bukom. Dat was op de "Alkmaar" in 1959. Er gingen wel geruchten dat we richting Philippijnen zouden gaan en ik hoorde van de oud gedienden heel wilde en hitsige verhalen maar het werdt uiteindelijk Kaapstad en toen Buenos Aires. Daar was ik nog nooit geweest maar heb de Calle 25 de Mayo heel goed leren kennen, heb daar ook een paar Spaanse woorden geleerd die mij in m'n latere leven nog vaak van pas zijn gekomen. Neem aan dat ik niet veel heb gemist want ik vond B.A. een heel leerzame stad. Maar met een gage van, als ik me goed herinner, fl. 107,--
per maand doe je niet veel. Maar toch genoeg...............

Met vriendelijke groeten,

Cor


Plaats reactie