Boekje van Fleur van der Laan

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Kees Bloemkool

Bericht door Kees Bloemkool »

Hallo Manne,
Jammer genoeg hept Kees dit allemaal niet meer meegemaakt.
Een lekker wijffie in de vetput, als meesteres.
Ik zie dat wijffie liever in dat mooie jurrekie as meester Bal in ze blote kont.
En boekies leze, dat doet Kees ook nog wellis.
Maar alleen over die goeie ouwe tijd, manne.
DE BALLLUUUUUUHHHHHHHHHHHHHHHH

ikke jan

Boekje van Fleur v/d Laan.

Bericht door ikke jan »

Tja Meneer onbekend jammer dat ik u naam niet weet, daar ben ik erg verwonderd over. Maar u zal uw redenen doorvoor wel hebben, misschien ben u wel bang voor de barbaren op dit forum! Ik kan u wel vertellen dat niet iedere zeeman is zoals de heren, die hier op het forum van Meneer Komen zitten hoor. Waarmee ik dan alleen maar de normen en waarden bedoel, en niet het vakmanschap op zee van deze heren. U zegt ik citeer u zelve dat u zich al 40 jaar op de vaart begeven heeft. Wat moet ik daaruit op maken dat u al 40 jaar iedere dag met een Pontje mee vaart? Om uw werk als Dominee ergens in een zwartekousenkerk te gaan doen. Min vind ik het dat u Ronny een ex Collega zo kleineert dat hij te sloom was, op de godslasterlijke uitspraak: Suf geneukt en lam gezopen, zijn we weer aan boord gekropen te reageren. En hem dan durft te vragen of hij soms eerst op Ome Jos moest wachten Wat mijns inziens toch helemaal nergens op slaat. Ten eerste waarom de heer Komen er bij gehaald, bespeur ik hier enigerlei jaloezie uwer zeide tegen deze man. Ik weet dat ik hier ook niet erg geliefd ben maar ik mag hier wel mijn zegje doen. Al zijn de heren het niet met me eens, maar ik zeg wel wie ik ben. En ik schaam mij er niet voor om de heren van dit Forum stichtelijk toe te spreken indien noodzakelijk. U vind het niet noemenswaardig uw naam te noemen zegt u, u vereenzelft u zelfs met Sinterklaas arme kinderen die in hem geloven. Daaruit moet ik dan ook de conclusie trekken, dat u ook niet noemenswaardig ben. Dus kan u uw commentaar Zondags het beste in uw zwartekousenkerkje preken. Dan kan u hen uitleggen wat het verschil is tussen, een kippenhok op een Spliet of een feeder. U schrijft op een zeker moment dat de Heer Komen een stuk vergeten is. Maar zelf vergeet u als gast op ons forum u fatsoenlijk te gedragen. En beledigd u naar believen alle schrijvers van de verhalen op deze Site. U kunt een voorbeeld aan de heer Horsten nemen die op een duidelijke niet beledigende wijze. Zijn standpunt duidelijke ten goede van de schijfster Fleur v/d Laan bepaalt. En al zijn vele het daar niet mee eens dat doet er niet toe. Strijden doen we hier met open vizier, maar de uwe staat zelfs niet op een kier. Ikke Jan
Gebruikersavatar
Cor Leliard
Berichten: 3418
Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
Locatie: Breda

Bericht door Cor Leliard »

Prima verwoord Ikke Jan,
Klasse zoals je antwoord geeft.
gr uit een wit Breda
Bredase Cor
Il parle Il a parle
Ragnar
Berichten: 519
Lid geworden op: 21 jul 2004 22:52
Locatie: Doha, Qatar

Bericht door Ragnar »

wat een gelul allemaal over een boek, laat iedereen lekker schrijven wat ze willen. je hoeft het niet te lezen kan ook je tv aanzetten :wink:

zal het ook bestellen heb ik aan boord voor de rustige uurtjes ook weer wat te doen. ben benieuwd.
Bram

Fleurje

Bericht door Bram »

:D Hallo ouwe stichtelijke wijsneus,Ikke Jan je heb een veer in je reet verdient 8) ,als ik zover ben ,kom ik toch is een borrel kopen in de zwarte kousen kerk van je. :wink:
met een eerbiedwaardige groet deze keer
Bram :D
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Alweer heel lang geleden werkte ik een poosje voor een krant(je). Daar was ik toevallig bij terechtgekomen. Door een ontmoeting in de kroeg - hoe kon het ook anders - waar ik nog nooit was geweest, maar die ook werd gefrequenteerd door de vertegenwoordigers van de plaatselijke pers. Sterker nog: de plaatselijke pers vormde zo ongeveer de enige bron van inkomsten van deze noodlijdende onderneming, zonder welke hij binnen de kortste keren failliet zou zijn gegaan. Op de fles, zogezegd. Kindertjes die hun moeder kwijt zijn, zijn heel zielig en onverzorgd achtergelaten jonge honden ook, maar is er iets droevigers dan een kroeg die op de fles gaat? Nee toch? Vandaar dat de plaatselijke pers deze kroeg sponsorde.
Nu bestond die plaatselijke pers maar uit een handjevol mensen en daarom werd er, teneinde nog wat meer inkomsten voor de uitbater te genereren, een "Regionale Persclub" opgericht, die elke vrijdagmiddag in deze kroeg bij elkaar kwam. Zette je het resultaat van de kroeg in een grafiek, dan meanderde de lijn de hele week zo net om het nulpunt omdat de winst die wij genereerden door de kroegbaas werd geconsumeerd, maar op vrijdag schoot die lijn als een raket omhoog. Nou, dat was, gezellig, zeg. Verstandige mensen, waaronder ik, lieten de auto dan staan en namen een taxi of kwamen op de fiets. Dat komen op die fiets was geen probleem, maar dat weggaan... Ik moest een minuutje of tien fietsen en dan voerde mijn weg langs een park, met een groot gazon dat glooiend afliep naar een eendenvijver. U raadt het al: op zekere vrijdagavond was het alsof er ergens in die vijver een reusachtige dronkenmansmagneet lag, want plotseling bevond ik mij met mijn fiets op dat gazon en werd onweerstaanbaar in de richting van die vijver getrokken.
Ik ga de plomp in, dacht ik, en tastte wanhopig naar de handremmen, maar hoe ik ook kneep, er gebeurde niets. Gelukkig was het een uitgestrekt gazon en een zacht glooiende helling waardoor ik weinig vaart had en veel tijd om tot de ontdekking te komen dat ik helemaal geen handremmen had, maar een terugtraprem. Hoe die precies werkte, wist ik ook niet meer en daarom bleef me maar een ding over: me met fiets en al zijwaarts laten vallen. Dat lukte en liep goed af. Ik lag een metertje voor de vijver waarin de eenden beschaafd snaterden. Ik denk dat ze me hartelijk uitlachten. Gelukkig was het laat en donker en ik geloof niet dat iemand me toen heeft gezien. Ik ben vloekend overeind gekomen en ben verder gaan lopen, met de fiets aan de hand, wat in die toestand ook geen misse onderneming is.
Bij de volgende vergaderingen van onze persclub, heb ik telkens een taxi genomen, vooral ook omdat een bevriend politieman me vertelde dat je, door je beschonken op een fiets in het verkeer te begeven, óók je rijbewijs kwijt kunt raken.
Ja, dat was dus onze persclub. Telkens als ik Gijs Wanders op de televisie zie, moet ik daar weer aan denken, want ook hij was een gewaardeerd lid van die club.
Those were the days, my friend...

Maar ik dwaal af - zoals gewoonlijk. Ik wou het alleen maar over dat krantje hebben. Daar kwam ik dus bij doordat ik in die kroeg wel eens een sterk verhaal vertelde over mijn belevenissen op - of in - de zeevaart die ik in die periode door minder aangename persoonlijke omstandigheden enige tijd had moeten verlaten. Ik zat thuis en voelde me niet lekker en dat contact met die krantenjongens was me zeer aangenaam. Ik was in die tijd een niet onverdienstelijk fotograaf en ook de fotograaf van die krant was een zeer actief lid van onze club en die zei op een keer: "Waarom schrijf je niet eens een stukkie voor de krant? Je hebt een prima camera, dus doe er ook een foto bij, wil je?"
Nou en zo kwam dat dus. Ik schreef elke week een stukkie met foto en bracht erg veel tijd op de redactie door want als er nou, behalve varen, iets leuk werk is, dan is het een krant maken. Ik raakte daar helemaal verslingerd aan. Dat wekelijkse stukkie bleef, maar daarnaast werd ik ook freelance medewerker en toen de fotograaf voor langere tijd ziek werd, nam ik zijn taken waar. Voor de pure verslaggeving bleek ik minder geschikt; ik schreef paginagrote verhalen: human interest, actuele zaken uit de regio, alles wat mij interessant leek. Stukken die ze eventueel een poosje op de plank konden laten liggen. Ik werd per regel en per foto betaald. Hartstikke leuk werk. Varen zal altijd mijn eerste liefde blijven, maar daarnaast: krantenman, chirurg, kantoorboekhandelaar en televisieregisseur. Als dat geen voer voor psychologen is, weet ik het ook niet meer.

Toen de man die de wekelijkse filmrecensie schreef het voor gezien hield, werd me gevraagd of ik dat over wilde nemen. Nu ben ik een filmfreak en van bepaalde genres heb ik zelfs een klein beetje verstand en wat je niet weet kun je opzoeken en dus werd ik filmrecensent. De stad waar wij woonden had slechts één bioscoop en daar zat ik dus elke donderdagavond. De exploitant gaf me dan de documentatie die bij de film hoorde - en die dus alleen maar mooie dingen over die film zei - en liet me een mooie foto uitzoeken voor bij mijn stukkie en na afloop van de film haastte ik me naar de redactie om mijn filmbespreking uit te tikken want die moest diezelfde nacht nog naar de grote regionale krant waar we onderdeel van waren en die ook ons krantje drukte. Die filmbespreking - recensie wil ik het niet eens noemen - kon lang zijn of kort, dat lag er maar aan. Was het inderdaad een goeie film, dan gaf ik die ruim aandacht, maar was het niks, dan hield ik het kort en zei dat het niks was. Dat nam die bioscoopexploitant me dan niet in dank af, want ook mijn filmstukkies werden gretig gelezen en mijn mening bleek inderdaad van invloed te zijn op zijn kaartjesverkoop. Toch heb ik me nooit laten lijmen om iets anders te schrijven dan mijn eerlijke mening. Het enige wat ik deed was er zo nu en dan maar een geintje van maken. Ik bedoel: ik moest ook naar populaire blotekontenfilms zoals "De slipjes hangen aan de Alpen" en meer van dat fraais. Had ik geschreven dat ik het een waardeloze film vond, dan had dat overigens niets uitgemaakt, want de mensen die naar die films gingen, lazen mijn stukkies niet en ook zij die het wel lazen, maar nu eenmaal van die films hielden, gingen toch wel.
De meeste moeite had ik nog met die "Emanuelle"-films van Sylvia Kristel. Pornofilms zijn aan mij niet besteed en bij een liveshow ben ik twee keer in slaap gevallen, maar van mij mag dat allemaal. Iedereen doet zijn best maar. Alleen, die Emanuelle-produkten werden verkocht als zijnde "kunst" en daar ging ik van over mijn nek. Ik beperkte me dan tot de beschrijving die de producent van de film gaf en de opmerking dat de fotografie werkelijk fantastisch was. Wan dat wás ook zo. Het camerawerk van die films was van een fotograaf die voor "Vogue" werkte. Heel mooi. Let maar eens op als je nog eens ergens zo'n film ziet.

Maar ik dwaal weer af.
Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen dat onder die stukkies van me altijd heel duidelijk mijn naam stond. Dat hoort zo. Als ik - wat in geval van nood ook wel eens gebeurde - een verslag moest schrijven van de gemeenteraadsvergadering van Bierum of Uithuizermeeden, dan kwam mijn naam daar niet onder te staan. Maar bij een paginagroot verhaal wél en zeker bij een recensie van wat dan ook. Dan valt het ook nog steeds onder verantwoording van de redactie, maar dan weet iedereen in elk geval wie andersmans werk prijst of afkraakt en zo hoort dat ook.

Het zal niemand opvallen, maar ik zet hier zelden of nooit mijn naam onder een posting; die staat aan de zijkant boven mijn avatar en dat vind ik voldoende. Maar geef ik mijn mening over het werk van iemand anders, zoals in dit geval, dan zet ik daar duidelijk wél mijn naam onder.
"Gasten" kunnen hier vrij posten. Prima, als de beheerder van deze site dat graag zo wil. Maar zoals anonieme ingezonden brieven door een krant worden geweigerd, zou ik een stukje als van deze "gast" als beheerder verwijderen. Ik ga daar gelukkig niet over, ik zeg alleen maar wat ik in een dergelijk geval zou doen. Tenzij je het een waardevolle bijdrage vindt, maar de naam van de schrijver om de een of andere reden beter niet kan worden genoemd. Dan doe je hetzelfde als bij een krant: je plaatst het wel, maar zet eronder: "Naam en adres van de inzender bij de redactie bekend".

Natuurlijk mag iedereen zijn mening geven over andermans werk, maar doe dat dan wel gefundeerd. Maak duidelijk waarom je wel of niet goed vindt.
Keer ik weer terug naar mijn krantje. Omdat het maar een klein kutkrantje was met een handjevol medewerkers, moest iedereen van alles doen. Zoals je op een kop-en-kontboot als kapitein soms ook met de houten luiken in je handen stond of meehielp een bevroren persenning los te maken en op te rollen, zo sprong je bij dat krantje ook bij als dat nodig was om de krant op tijd "dicht" te krijgen. Was dat wonder boven wonder weer op tijd gelukt, dan was het vaak diep in de nacht en stortten we ons alsnog in het bier, de sherry en de jonge jenever. Dat gezuip ook altijd. We leken wel schippers!
Komaan, ik dreig weer af te dwalen.
Omdat ik zulke leuke filmstukkies schreef die door de lezers hogelijk werden gewaardeerd, leek het de hoofdredacteur van onze krant eigenlijk een heel goed idee als ik ook de kunstrecensies ging doen. Podiumkunsten, beeldende kunst, het maakte allemaal geen reet uit: Horsten moest erheen en een recensie schrijven. Protesteren hielp niet: gewoon gaan, kijken of luisteren, terug naar de redactie, achter een schrijfmachine gaan zitten en je stukkie schrijven. Dat lukte de ene keer beter dan de andere. Ik ben een liefhebber van klassieke muziek en daarom had ik er geen enkel bezwaar tegen om naar een concert van het NFO te gaan, het Noordelijk Filharmonisch Orkest. Daar kon ik dan na afloop echt wel een zinnig stuk over schrijven. Niet als muziekkenner, maar als muziekliefhebber.
Zo deed ik al spoedig al mijn recensies: ik schreef eenvoudig wat ik ervan vond, hoe ik het had ervaren, of het nu een film was, een klassiek concert of een tentoonstelling van tekeningen en etsen.
Maar ik deed dat wel duidelijk en gefundeerd. Als ik iets niet kon waarderen, schreef ik duidelijk waarom ik het niet kon waarderen.
En daar zette ik dan duidelijk mijn naam onder.

Zo hoort dat. Geen losse kreten van hartstikke mooi of totaal waardeloos, maar omschreven waarom het zo mooi of helemaal waardeloos is. En je moet het natuurlijk wel hebben gelezen, gehoord of gezien. Niet iets schrijven omdat anderen zeggen dat het goed of slecht is.

Hoewel... :)
Ook daar heb ik wel eens mee gesmokkeld. Men stuurde mij naar de Mattheus Passion die door heel bekende mensen werd uitgevoerd in een naburige kerk. Een heel mooie kerk met een beroemd orgel.
Nu hou ik niet van de Mattheus Passion en dus werd het een hele zit in die kouwe kerk. Kwam nog bij dat ik er niets in hoorde. Het was voor mij allemaal gegalm in die kerk. Maar ja, wat moest ik? Een lege plek in de krant laten met een regeltje: "Horsten heeft niks gehoord"?
Het waren allemaal bekende zangers, een bekend koor en het orkest was ook niet mis, dus wie zou ik dan zijn om te zeggen dat die er niks van bakten? Ik had me dus op de vlakte kunnen houden en gewoon kunnen zeggen dat het heel mooi was. Toen ik echter in de pauze wat tussen het publiek zwierf, ving ik hier en daar iets op en hoorde onder andere wie er erg goed werd gevonden, maar ook een paar keer dat de sopraan - of de alt, dat weet ik echt niet meer - er een paar keer goed naast had gezeten. Gewoon zo vals als een kraai had gezongen, zeg maar. Kijk, daar had ik iets aan. Ik heb alleen maar waarderende woorden gesproken over die kakafonie die het voor mij was geweest, maar heb er wel bij vermeld dat de sopraan - of de alt, al sla je me dood - me hier en daar een beetje was tegengevallen. Daar hadden de lezers iets aan, nietwaar? Daaruit bleek dat de krant een ter zake kundige recensent naar de kerk had gestuurd. Ik ben ook tot na het zingen in de kerk gebleven, maar dit geheel terzijde.

Gelukkig heb ik meer verstand van varen en van schepen, maar ook van schrijven en boeken. Wie dat niet heeft, maar toch zijn mening wil geven, moet dat vooral doen, maar dan wel na het boek helemaal te hebben gelezen en dan duidelijk en met redenen. Gewoon als lezer.

En gaan over tot de orde van de dag.
:wink:
Bram

Fleur

Bericht door Bram »

:D Hallo Theo ik vond dit als niet gelovige ,een goede boodshap voor de Zondag morgen,maar dat kwam waarschijnelijk door de Mattheus Passion in een kouwe kerk,dat je zielen op hun plaats zet zonder ze te vertrappen ,Klasse
Groetjes Bram :D
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Theo,
Je hebt er weer een heel leuk verhaaltje van gemaakt, maar met een serieuze ondertoon.
Gelukkig heb ik meer verstand van varen en van schepen, maar ook van schrijven en boeken. Wie dat niet heeft, maar toch zijn mening wil geven, moet dat vooral doen, maar dan wel na het boek helemaal te hebben gelezen en dan duidelijk en met redenen. Gewoon als lezer
Helaas mis ik en iedereen op Kombuispraat deze ervaring als recensent. :wink:
Een lovende recencie is geen probleem, maar om genuanceerd, zonder deze ervaring, te zeggen wat je vindt van een boek, dan zeg je wat je voor de mond komt, of je probeert het te verpakken in mooie woorden.
Om de schrijfster niet te kwetsen, die er hele goede en leuke fragmenten in heeft staan.
Maar de eerste dertig bladzijden zijn verdomd belangrijk in een boek en het beste is voor het laatst bewaard als iedereen het boekje al zuchtend in een hoek gegooid heeft.
Dan komen wij als "Nonrecencents" (mooi woord, net uitgevonden, helaas in het Engels) :wink: toch veel tekort. :wink:
Dat de naam van een Nederlands schip met een Engelse naam verkeerd gespeld wordt, dat is iets voor insiders, geen hond die dat in de gaten heeft. :roll:
All the best
Jos


Plaats reactie