Kennis van zaken

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14380
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Kennis van zaken

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Ik moet niet zeuren en ouwehoeren.
Maaaar doooorschrijven Horsten.........en niet al teveel er tussendoor eikelen astamblieft! :oops: ...Wij lurken wel wat aan dat dure vat Grunninger whiskey van jou in de Ambuggiebar, nou je al die miljoenen uit China hebt gekregen :mrgreen: :lol:

PS.1: Ik heb hier nog een partijtje ouwe potloden en wat ruitjespapier, dus als je meer attributen nodig hebt, ik hoor het wel en dan stuur ik het wel op via die flitsende Griekse Post :mrgreen:

PS2:

Nog even over dit voorbeeld als " onjuistheid"
for reprovisioning, he would set a course almost due west to Australia,
Het is mij al vele jaren duidelijk dat "wij" als zeelieden een veel grotere kennis en ook affiniteit hebben met " Aardrijkskunde" :lol: ...Geografie dus als " de gemiddelde walslurp" en het verbaast me dan ook absoluut NIKS dat zo'n ....in onze ogen kanjer van een fout.... niet wordt opgemerkt. Spreek met een Amerikaan over Geografie....en Gij zult Spinazie eten :oops: .......die weten 10 tegen 1 ABSOLUUT niks over enig plekkie op deze fraaie aarde wat " outside the lower 48's" ligt. Terwijl Canada het Noordelijke deel van het Amerikaanse kontinent bestrijkt, gaan VELEN van hun kaarten niet verder dan die befaamde onbewapende lange grens met hun buurland " along the 48 th paralel".......daarboven is het vaak " wit"....en heppie mazzel als er een markerings of contour lijn op staat. :lol:

Nogmaals, het is slechts een voorbeeld, maar ik bedenk zomaar dat dit vliegertje bij de vele andere genoemde aspecten waarschijnlijk ook wel opgaat voor het " brede lezers publiek"( een stel over bootjes mierenneukende ouwe zeelui IS uiteindelijk een macro deel van het " al wetende" lezers publiek, en dat die alwetend zijn blijkt uit verkoopcijfers!)
Ook "denk ik" dat het er in feite "weinig of niks" toedoet....behalve dan voor de persoon die beter weet en zich er aan ergert, schrijver of lezer....als een schrijver bij de lezer " een beeld....een belevenis....ervaring....verhaal" weet over te brengen dat de lezer pakt en vast houdt, dan heeft ie z'n doel bereikt, verkoop en vertaal cijfers onderschrijven dat dan verder. Dat een schrijver dan dit allemaal " perfect" wil hebben....heel mooi en niks op tegen en fill y'r boots, wat mij betreft....maar uit Theo z'n voorbeelden blijkt wel dat dit niet noodzakelijk negatief op de verkoopcijfers en de bankrekening door-werkt.
En vertalers die befaamde schrijvers " op ut vessie spugen".........ai ai ai! :mrgreen:

En nog eventjes over onze befaamde Nederlandse held Jan Pietrsz. Coen....hij WAS een massamoordenaar IN Indonesie...ook al toendertijd..., maar tegen de tijd dattie terug was in de Lage Landen was dat al omgebouwd tot " held" en zeker in de ogen van" De Heren Zeventien"...de rest is geschiedenis en het blijkt dat een "eens geschreven en gevestigd beeld"...hoe onjuist ook... heel lang kan stand houden, vandaar de kreet " Wie schrijft die blijft" :lol: Een van 's werelds oudste boeken is daar een goed voorbeeld van :oops: ( kan ik middels de gedetaileerde geschriften van een schrijver die " Kennis van Zaken" heeft aantonen, maar nu dwaal ik echt af!)

PS3. Omdat dit woord Geografie me als " Grieks" voorkwam heppik het even gegoegeld en het blijkt dat een van Theo's ouwe buurlieden daar verantwoordelijk voor was. Die ouwe Eratosthenes was iemand die van alle markten thuis was...DAT kon toen nog :mrgreen: ...
Hij was toendertijd trouwens al wel slim genoeg om de grootte van de aarde te begaffelen......Columbus dacht dattie ut beter wist......aahwel het staat hieronder allemaal beschreven........die ouwe Eratos zou zich dus ook groen en geel hebben ge-ergerd aan dat " due West to Australia" :lol:

http://en.wikipedia.org/wiki/Geography

http://en.wikipedia.org/wiki/Eratosthenes
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"

Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Kennis van zaken

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

-------------------------------------------------------------------------------------Kennis van zaken (2)

---------------------------------------------------------------------------Afbeelding

Ja, ik blijf wel schrijven, hoor. Maar denk vooral niet dat het mij alleen maar gaat om fouten die betrekking hebben op nautische zaken - schepen, de zee in het algemeen. Die vallen ons dan waarschijnlijk wel eerder op, maar het strekt veel verder. Zeer succesvolle schrijvers zijn soms erg slordig en dat begrijp ik dan niet zo goed omdat het telkens om vermijdbare fouten en soms zelfs regelrechte blunders gaat die ze met heel weinig moeite hadden kunnen voorkomen. Ze hebben de gelegenheid en de middelen om degelijke research te doen en als ze daar geen tijd of geen zin in hebben, kunnen ze dat laten doen. Ik heb het al vaker gezegd: mijn oude vriend en voorbeeld Elmore Leonard heb ik nooit op een fout kunnen betrappen, ook niet in zijn boek Djibouti, een prima thriller die over de moderne piraterij gaat. Maar hij had dan ook een vaste researcher in dienst die op locatie voor hem ging kijken, met mensen ging praten en foto's nam terwijl hij rustig in Detroit achter zijn bureau bleef zitten en alles met de hand opschreef. Hij schreef misdaadromans en bij de politie van Detroit zowel als die van Miami, waar zijn boeken nogal eens speelden, waren ze telkens weer vol lof over zijn kennis van zaken.

Ook locaties moeten kloppen. Als je een boek schrijft dat in een ander land speelt dan het land waarin je zelf woont, moet je dan soms geen rekening houden met de bewoners van dat land die dat boek van jou gaan lezen? Ik ben van mening dat je daar terdege rekening mee moet houden. Als je als Amerikaan een thriller schrijft die in het heden speelt, in Den Haag en Scheveningen, bij het Internationaal Strafhof en de gevangenis in Scheveningen, dan vind ik dat je je nauwkeurig op de hoogte moet stellen van de situatie en de omstandigheden ter plaatse. Alleen met Google en Wikipedia kom je al een heel eind, maar als je nu zoveel succes hebt met je boeken en daar zoveel geld aan hebt verdiend, loont het dan niet de moeite om even een retourticket naar Nederland te kopen en een paar dagen of een week in een het Kurhaus of in Hotel Des Indes te gaan zitten en eens in Den Haag en Scheveningen rond te kijken? Maar nogmaals: alleen Google en Wikipedia hadden hem al voor een paar blunders kunnen behoeden, maar zelfs dat heeft hij nagelaten en dat vind ik erg slordig. Het getuigt ook van weinig respect voor de lezer en dat vind ik een kwalijke zaak.

-------------------------------------Afbeelding---Afbeelding---Afbeelding

Ik heb het nu over de thriller Falcon Seven van James W. Huston dat ik in 2010 vertaalde. Ik had eerder met veel plezier een ander boek van hem vertaald, Marine One, dat over een aanslag op helikopter van de Amerikaanse president gaat, het toestel dat we allemaal wel kennen van de tv. Huston was vroeger marinevlieger. Hij vloog met Tomcats vanaf de carrier Nimitz en had de speciale opleiding gevolgd aan de Navy Fighter Weapons School, beter bekend als Topgun. Later gaf hij les in Seapower and Maritime Affairs op The Citadel, het Military College van South Carolina, In 1981 nam hij ontslag uit actieve dienst, ging rechten studeren en werd advocaat. Hij bleef wel als reserve-officier vliegen. In 1998 verscheen zijn eerste boek, Balance of Power. Daarna schreef hij elk jaar een boek, "legal thrillers", maar dan wel met veel actie, verhalen die telkens met vliegen of vliegdekschepen te maken hebben, een mooie combinatie en twee vakgebieden waarin hij heeft gewerkt en waarvan hij over een grote kennis van zaken beschikt. Ik heb geen van die boeken gelezen, tot ik in 2009 Marine One ter vertaling aangeboden kreeg en in 2010 Falcon Seven.

Aanvankelijk kreeg ik het alleen toegezonden met het verzoek het te lezen en een leesrapport op te stellen. Zo’n leesrapport gebruikt de uitgeverij dan bij de beslissing of ze de vertaalrechten zullen kopen of niet. Vooral omdat ik zijn eerdere boek Marine One met zoveel plezier had gelezen en vertaald, viel dit nieuwe boek me nogal tegen en dat heb ik ze ook geschreven. Dat leesrapport beslaat vijf A4'tjes, wat veel om hier integraal weer te geven en daarom zal ik me beperken tot de conclusie. Wie het in zijn geheel wil lezen om een indruk te krijgen wat een dergelijk rapport inhoudt, moet HIER klikken en het downloaden. Mijn conclusie:

    • Na MARINE ONE dat ik met zoveel plezier heb vertaald, vind ik FALCON SEVEN nogal een teleurstelling. Ik vind het geen goed boek. Het is een buitengewoon ongeloofwaardig verhaal waar erg weinig vaart in zit, terwijl het daar waar er wat actie in zit, juist zo ongeloofwaardig wordt. Het is allemaal nogal geforceerd en zo hier en daar – naar mijn bescheiden mening – slecht geschreven. De figuren komen nauwelijks uit de verf. Verder druipt het boek van de antipathie tegen het ICC, op een manier die op de Nederlandse lezer wel eens heel onaangenaam over zou kunnen komen. Dat geldt ook voor een dialoog als: "You know what's in The Hague?" waarbij het antwoord dan zou moeten zijn: het Internationale Strafhof. In plaats daarvan laat Huston de aangesprokene zeggen: "The dope smokers who can't fit into Amsterdam?"
      Dat komt op mij nogal onsympathiek over, dus ik neem dat dat met de toekomstige Nederlandse lezers niet anders zal zijn. Hetzelfde geldt voor een opmerking als: "The Muslims who make up about twenty percent of Holland will be weeping for joy ..."
      Bovendien heeft Huston zijn huiswerk slecht gemaakt voor wat betreft Den Haag. Hij blijft heen en weer vliegen van en naar The Hague Airport.
      Had Huston de Amerikaanse mariniers inderdaad op het strand van Scheveningen laten landen, dan zou het misschien best een spannend boek zijn geworden. Nu komt het proces in Den Haag nogal halfzacht over en hun bevrijding met behulp van een actrice die voor koningin Beatrix speelt maakt het allemaal een beetje belachelijk.
      In zijn "Authors' Note" zegt Huston zelf:
      When I read a book like this one of the questions that lingers in my mind is how much of this is real? Real as in possible. Which laws, procedures and the like are what are actually in place? This book is based on a real possibility.
      Het zal best mogelijk zijn, maar niet op de manier zoals hij die beschrijft.

      De onaangenaamheden over het Internationale Strafhof, moslims en Nederland in het algemeen, kunnen worden weggelaten en de fouten en onzorgvuldigheden kunnen zonder problemen worden gecorrigeerd. Dan blijft het verhaal over zoals het is. Het zou mijn boek niet zijn, maar uit de uitleencijfers van de stichting LIRA blijkt telkens weer dat wat bij mij bij het vertalen overkwam als een slecht boek of een onzinverhaal, door veel mensen toch graag wordt gelezen en jaar in jaar uit wordt uitgeleend. Ik neem aan dat dit ook in de verkoopcijfers terug te vinden zal zijn.
      Vandaar dat ik wat voorzichtig ben geworden in mijn oordeel. Het boek moet voor de Nederlandse markt naar mijn mening echter wel wat worden gekuist. Dit kan het verhaal alleen maar ten goede komen.
[/color]
Even ter verduidelijking: het draait allemaal om de bekende, om niet te zeggen beruchte “Invasiewet”. De Amerikanen erkennen het ICC, het Internationale Strafhof in Den Haag niet en namen daarom in 2002 de American Servicemembers Protection Act aan, daar ook bekend als de The Hague Invasion Act. Met die wet behouden de Amerikanen zich het recht voor om, als Amerikaanse militairen gevangen zouden worden genomen en voor het ICC in Den Haag zouden moeten verschijnen, deze militairen - maar eventueel ook burgers, Amerikaanse staatsburgers - met geweld te bevrijden, zonodig door een invasie van Amerikaanse mariniers of speciale troepen op het strand van Scheveningen. Die wet is nog steeds van kracht al nemen we dat in Nederland dan ook vrij luchtig op. Wel is er in 2009, toen er sprake was van het opnemen van gevangenen uit Guantanamo, gezegd dat dat alleen mogelijk zou zijn als die wet ingetrokken werd. Geen van beide is tot op heden gebeurd.

Maar daarop baseerde Huston zijn verhaal. The House of Books besloot het toch te kopen en ik kreeg de vertaling, met daarbij de opdracht om het naar eigen inzicht en goeddunken te corrigeren en te kuisen. Dat is me heel aardig gelukt en het boek werd goed ontvangen. Zoals ik in dat leesrapport in mijn conclusie al zeg: het is niet echt mijn boek, maar uit de uitleencijfers van de stichting LIRA blijkt telkens weer dat wat bij mij bij het vertalen overkwam als een slecht boek of een onzinverhaal, door veel mensen toch graag wordt gelezen en jaar in jaar uit wordt uitgeleend.
Dat was ook deze keer weer het geval. De recensent van de Bibliotheekdienst, C. Vandenbroucke, schreef:

    • Een boeiende internationale politieke thriller die goed gedocumenteerd het spanningsveld tussen de Amerikaanse en de Europese visie op oorlog beschrijft. Als rechtbankthriller is het boek minder overtuigend, maar de hoofdfiguur, die niet alleen zijn intellect gebruikt maar ook zijn relaties bij de marine om zijn Plan B uit te werken, staat er. Een spectaculaire ontknoping zorgt ervoor dat de spanning tot de laatste pagina's scherp wordt gehouden.
[/color]
Die "spectaculaire ontknoping" vind ik nu juist het zwakste punt van het hele boek, dus zo zie je maar weer. Het wordt in de bibliotheken nog steeds goed uitgeleend waardoor ik in de drie jaar sinds het verschijnen naast mijn vertaalhoorarium nog eens 600 euro aan uitleenvergoeding mocht ontvangen. Hoeveel het over afgelopen jaar is, weet ik over een week of drie, maar dat zal toch al gauw 100 euro zijn, dus ik klaag niet. Het toont wel aan dat lezers niet erg kritisch zijn en bereid heel wat te slikken. Wie het eens zou willen lezen, moet het maar eens uit de bibliotheek halen. Als ebook kost het bij Bol € 7,99 terwijl het als paperback bij Boekwinkeltjes tussen de 6 en 11 euro moet kosten.

Bepaalde zaken die niet klopten heb ik noodgedwongen moeten laten staan omdat, als ik dat ging veranderen, het verhaal niet meer zou kloppen. Hierbij ging het bijvoorbeeld om zijn beschrijving van de strafgevangenis in Scheveningen, officieel bekend als de Penitentiaire Inrichting Haaglanden. Hij noemt dat een "middeleeuws gebouw" en heeft het over "bedompte, donkere ruimtes". Hij is daarbij alleen maar afgegaan op een plaatje van de ingang, het poortgebouw. Ook dat is niet middeleeuws, maar dateert van 1886. Het werd gebouwd door J.F. Metzelaar (daar heb je Vishandel Hein Graat weer!), bouwmeester voor gerechtsgebouwen en gevangenissen van het departement van Justitie. Soortgelijke poortgebouwen zijn te vinden bij de gevangenissen in Groningen en Breda. In Scheveningen is het zo ongeveer het enige wat nog is overgebleven van de oorspronkelijke gevangenis; binnen de muren is alles gemoderniseerd en daar bevindt zich onder meer het United Nations Detention Unit (UNDU), waar verdachten van het Joegoslavië Tribunaal en het Internationaal Strafhof (ICC) in voorlopige hechtenis worden vastgehouden.

---------------Afbeelding---Afbeelding

Als hij nu maar iets meer moeite had gedaan, niet meer dan twintig minuten of een halfuur googelen en lezen, dan was hij vanzelf HIER terecht gekomen en dan had hij geen onzin hoeven te schrijven zoals ...

    • After a twenty minute drive we pulled up in front of a prison straight out of the dark ages. I was shocked a building like it was still being used anywhere in Europe for anything, let alone the place where prisoners were kept by the International Criminal Court, the worldwide focus of international human rights. From the outside it looked like a torture chamber. It was old, and made from large stones or bricks. It looked to be in good shape, but clearly was originally built hundreds of years ago. It had high turrets like the Tower of London, with barbed wire. It looked like a maximum security prison fast forwarded from the 1500s.
[/color]
... en had hij het volgende kunnen lezen ...

    • The ICC currently has twelve detention cells in a Dutch prison in Scheveningen, The Hague. Suspects held by the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia are held in the same prison and share some facilities, like the fitness room, but have no contact with suspects held by the ICC.
      The ICC registrar is responsible for managing the detention centre. The rules governing detainment are contained in Chapter 6 of the Regulations of the Court and Chapter 5 of the Regulations of the Registry.The International Committee of the Red Cross (ICRC) has unrestricted access to the detention centre.

      Each individual has his own toilet and washing area.Each has access to a small gym and is offered training with a physical education instructor.
      Detainees are provided with meals, but they may also cook for themselves, purchase food from the prison shop, and have ingredients ordered in.
      Each detainee has a personal computer in his cell, on which he can view material related to his case. They are offered computer training, if required, and language courses.
[/color]
Ik wil maar zeggen: dat is toch geen moeite? Dat kost niks en hoort bij de normale research die je voor een verhaal moet doen. Meer nog: die strafgevangenis vormt een essentieel onderdeel van het hele verhaal en dus had dat moeten kloppen. Daar had hij niet me de pet naar mogen gooien. Als jurist behoort hij onbevooroordeeld te zijn, maar in dit geval verdenk ik hem er sterk van dat hij, als zoveel Amerikanen, een diepe antipathie koestert tegen het Internationale Strafhof. Dat mág, dat is zijn goed recht, maar juist dan had hij moeten zorgen dat datgene wat hij schrijft ook werkelijk klopt.

Misschien ben ik te kritisch, maar ik hou nu eenmaal niet van een houding van: Ach, doe maar een beetje. Wat kan het verrekken, ze vreten het toch wel. Als ik een dergelijke houding ook bij mijn vertalingen zou aannemen, zou ik weinig voldoening ondervinden van mijn werk. Ook daar moet ik met kennis van zaken te werk gaan.
Gebruikersavatar
Cor Leliard
Berichten: 3418
Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
Locatie: Breda

Re: Kennis van zaken

Bericht door Cor Leliard »

Goede morgen Theo,

Toen ik nar kennis van zaken (2) ging, dacht ik eerst dat je een foto had geplaatst, van de Bredase koepel.
De plaats waar deze staat wordt door mensen uit Breda bestempeld als de "luie hoek ".
Aan de ene kant liggen ze , Het Ignatius ziekenhuis " en aan de andere kant zitten ze "de Koepel ""
Beide gebouwen hebben nu een andere functie, Het ziekenhuis omgebouwd tot een hoge school
en de koepel is geschikt gemaakt voor asielzoekers uit Syrie.
Groeten uit een zwaar bewolkt , en waar het regent Breda
Cor
Il parle Il a parle
jan stolp
Berichten: 215
Lid geworden op: 06 apr 2008 19:35
Contacteer:

Re: Kennis van zaken

Bericht door jan stolp »


Het gaat om de voldoening in je werk,als je dat hebt steek je wat meer tijd en moeite in zo'n vertaling lijkt mij.
Blijkbaar wordt zo'n schrijver niet afgerekend op zijn gemakzucht, het grote publiek slikt het en is blijkbaar niet kritisch of heeft teveel vertrouwen in de schrijver.
Jij zit wat dat betreft aan de andere kant van het spectrum maar juist de wetenschap dat wat je schrijft klopt ,schenkt jou voldoening iets wat misschien( m.i. onterecht) niet resulteert in enorme oplage's maar wat je toch stimuleert om te schrijven.
Groet
Jan
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10557
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Kennis van zaken

Bericht door jdbvos »

Nu ik er allemaal zo over nadenk, vraag ik me af hoe belangrijk het is.......
Kijk: geschiedenisboeken zijn gebaseerd op feiten, alleen maakt het dan erg uit wie de geschiedenis bepaalt....
Maar je zou kunnen zeggen: die (behoren te) kloppen.
Handleidingen/Instructieboeken MOETEN kloppen....
Er is niemand die een ScienceFiction-boek koopt, in de veronderstelling dat het om een waargebeurd iets gaat...ik zal het maar recht-voor-z'n-raap zeggen: Harry Potter bestaat niet ! Althans niet de figuur uit het boek, want de naam zal in Engelstalige uithoeken ongetwijfeld bestaan....
Zelfs een plaats als het overbekende Rommeldam kan helaas niet in de Nederlandse topografie worden aangetroffen....
Maar zijn alle boeken, behalve genoemde handleidingen en/of instructieboeken, niet fictie ? Gaat het dan om de juistheid, of gaat het om 'de plot', ofwel: het verhaal ?
Zelfs een bijbel zal op een paar kleinigheden na erg moeilijk te bewijzen zijn....
Is het erg als er in een verhaal staat dat (bijv) de telegraaf op halvekracht stond, ipv de gebruikelijke vollekracht....is het erg dat de schrijver zich overduidelijk vergist met "due west" en "due east"....
Ik geef het toe: zo'n schrijver, als Theo noemt, die een situatie (als in het voorbeeld) DenHaag beschrijft, zal zich dan wél aan de werkelijkheid dienen te houden, want anders komt de geloofwaardigheid in het gedrang; er zijn méérdere buitenlandse lezers die (bijv.) het ICC én de stad (dorp??) DenHaag in méér of mindere mate wél kennen....
Dat scheepvaartboek wat werd genoemd, (due west, zakmaarzegge), of dat Haagse juridische boek, maakt natuurlijk wel verschil, en in dat laatste boek vind ik persoonlijk een dergelijke beschrijving geen reclame....
Maar is het storend voor het verhaal op zich ???? Het is, en blijft, pure fictie.....tóch ?

Maar goed...als ik schrijver zou zijn, en werkelijke situaties zou noemen, zou ik mezelf wél verplicht voelen om dan ook met juiste gegevens te komen....
Dan zou ik ook liever voor een "heer Bommel te Rommeldam" kiezen...
Tenslotte is het Denhaag van nu haast onherkenbaar voor een lezer uit de tijd van 'Multatuli'......hoe "correct" blijft "correct"?
Maar Bommel blijft Bommel, en Rommeldam blijft Rommeldam !
Oost, west...ook best
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Kennis van zaken

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Jan Vosd schreef:Kijk: geschiedenisboeken zijn gebaseerd op feiten, alleen maakt het dan erg uit wie de geschiedenis bepaalt...
Dat heb ik helemaal aan het begin van dit topic al aangevoerd ...
Ken Follett is een groot verteller. Ook moet hij een enorme hoeveelheid research hebben verricht. Hij is zelf in 1947 geboren dus net zo ongeveer aan het begin van deel drie. Dat eindigt in 2009 en dus kunnen we stellen dat hij alleen de laatste vijftig jaar bewust heeft meegemaakt en zelfs voor die periode zal hij heel wat research hebben moeten doen om de situatie en de ontwikkelingen in Rusland en Duitsland goed en waarheidsgetrouw te kunnen beschrijven. Om daar echt zinnige dingen over te kunnen zeggen, moet je zelf historicus zijn en zelfs dan is het vooral een kwestie vanuit welk standpunt, overtuiging of levenshouding je de geschiedenis beschouwt en beschrijft. Bovendien heeft de geschiedenis van een bepaalde periode dan ook nog de neiging om in de loop der tijden te veranderen, dat wil zeggen: met de mensen, met het aantreden van nieuwe generaties historici zowel als “gewone” mensen, veranderen ook de inzichten ten aanzien van het verleden. Alleen de feiten zijn aantoonbaar juist of onjuist. De gevolgen van feiten en gebeurtenissen uit het verleden zijn voor velerlei uitleg vatbaar.
Sciencefictionboeken en -verhalen zijn wat ze zijn: fictie. Daar mag alles, maar zelfs dan moet het kloppen en eventueel onderbouwd worden. Een goede sciencefictionschrijvers zoals Asimov deed dat ook. Nu is het mijn genre nooit geweest, reden waarom ik wat dit betreft op het oordeel van anderen af moet gaan.

Maar ik blijf bij mijn standpunt dat het ook bij fictie moet kloppen, dat wil zeggen: aantoonbare feiten en ware gebeurtenissen die een rol spelen in het verhalen, alsook locaties, die moeten naar mijn mening kloppen. En dus moet de gevangenis in Scheveningen kloppen. Dat hij koningin Beatrix in een Mercedes met daarop twee Nederlandse vlaggen bij het Internationaal Strafhof laat voorrijden, is hem vergeven.

    • At that instant, a motorcade pulled up in front of the International Criminal Court building. The second vehicle was a large black Mercedes limousine with Dutch flags flying from the two front fenders.
[/color]
Hij kan niet weten dat het Nederlands Koninklijk huis nog nóóit van Mercedes gebruik heeft gemaakt - dat wil zeggen, niet voor officiële gelegenheden. Privé reden zowel Bernhard als Pieter van Vollenhoven Mercedes. Vroeger was het Ford, tegenwoordig Volvo, niet zwart, maar donkerblauw met alleen op het rechterspatbord de koninklijke standaard. En dus werd dat in de vertaling ...

    • Op dat moment stopte er een rij auto’s voor het gebouw van het Internationaal Strafhof. De tweede auto was een donkerblauwe Volvo S80 met een vlaggetje boven het rechtervoorwiel. Verder bestond de stoet uit nog vier auto’s, twee zwarte Mercedes limousines en twee grote Mercedes SUV-’s.
[/color]
Huston kon ook niet weten dat de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging (DKDB) voornamelijk gebruik maakt van BMW - BMW X5 4.4i Security om precies te zijn - en dus heb ik dat maar zo gelaten. Ze gebruiken ook wel Mercedes, geen SUV, maar de Mercedes-Benz S 600 Guard. Dat zijn kleinigheden die de schrijver vergeven moeten worden, inderdaad: omdat het voor het verhaal op zich helemaal niets uitmaakt. Dit in tegenstelling tot, nogmaals, die gevangenis in Scheveningen. Dat maakt wél verschil.

Ja, dat "due west" terwijl het "due east" moet zijn, is gewoon een vergissing. Maar die had dan toch door de verschillende correctoren opgemerkt moeten worden. Ik ben nog met dat boek bezig en ik zie dus vanzelf of er nog meer fouten in zitten, maar dit zette me wel op scherp.
Zelfs een bijbel zal op een paar kleinigheden na erg moeilijk te bewijzen zijn...
Nou ja, zeg... :-D
Dat is een onderwerp op zich. De bijbel zit vooral vol met vertaalfouten, gemaakt door slaperige monniken die na een eenvoudige doch voedzame maaltijd met een stevig glas wijn nog een paar uurtjes verder gingen met vertalen. Met daarbij dan nog de diverse aanpassingen en weglatingen die door de eeuwen heen gedaan werden omdat dat de lieden die in de verschillende kerken de dienst uitmaakten, beter uitkwam en omdat dat beter zou zijn voor de gelovige bijbellezers.
Wie de meest waarheidsgetrouwe vertaling van de bijbel wil lezen, moet de Naardense Bijbel nemen. Die is zuiver vanuit de grondteksten vertaald. Pieter Oussoren werkte er, helemaal in zijn eentje, 32 jaar aan. Toen hem werd gevraagd hoe hij dat wel had gedaan, naast zijn gewone werk als predikant, sprak hij de gedenkwaardige woorden: "Ach, ik stond gewoon elke morgen een uurtje eerder op." :roll:
Vrijdag a.s., 21 november, wordt na tien jaar de herzien versie gepresenteerd. Als ik mijn verzameling up to date wil houden, zou ik die ook weer moeten kopen, maar ja ...
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10557
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Kennis van zaken

Bericht door jdbvos »

die na een eenvoudige doch voedzame maaltijd met een stevig glas wijn nog
:lol: :lol:

"scientificum est verum", zoals wij Latinisten zeggen... :-D (vrij naar Joris Goedbloed)
Oost, west...ook best
Gebruikersavatar
Brazuca
Berichten: 2133
Lid geworden op: 04 mei 2009 00:06
Locatie: São Paulo
Contacteer:

Re: Kennis van zaken

Bericht door Brazuca »

Theo et al;
Nu staan de concrete fouten, onjuistheden en onwaarheden in het brandpunt, die een lezer met kennis van zaken makkelijk kan detecteren, en of dit daadwerkelijk afbreuk doet aan het lezersgenot of de waarde (beoordeling) van het boek of reputatie van de auteur.
Uit de diverse gegeven voorbeelden blijkt, tot mijn verwondering, dat het er niet zoveel toe doet, wat eigenlijk best wel merkwaardig is. Als je een product koopt waar wat aan mankeert, wordt er over het algemeen niet zo soepel over gedaan, en zoekt men genoegdoening, en reparatie van het gebrek of het ruilen van het product voor een nieuw exemplaar, zonder defect.

Maar hoe zit het met subjectieve fouten, dat een bepaalde sfeer, cultuur of ambiance verkeerd wordt weergegeven ? Ook daar moet je kennis van zaken voor hebben om het te kunnen detecteren en waar de schrijver alert moet zijn dat dit juist wordt afgespiegeld.
Daar zijn schrijvers die dat uitstekend doen, en anderen die daar grove steken laten vallen. Dit is echter veel moeilijker te beoordelen dan de concrete fouten die in de voorbeelden zijn gegeven.

Uit je voorbeeld van James W. Huston, komt nog een dimensie naar voren, waarin (mijns inziens) het boek `Falcon Seven` is geschreven vanuit een bepaald perspectief, een bepaalde zienswijze, in dit geval de intolerante, ignorante en wereldvreemde zienswijze van pre-potente Amerikaanse conservatieven ('a lá' Sarah Palin). Of dit opzettelijk is gedaan of dit de persoonlijke zienswijze van de schrijver is kan ik niet beoordelen, daarvoor ken ik de schrijver niet goed genoeg.
Dat maakt de fouten die door hem gemaakt zijn niet goed, maar is m.i. een bevestiging van bovenstaand omschreven perspectief.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Kennis van zaken

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

---------------------------------------------------------------------------------------------Kennis van zaken (3)

------------------------------------------------------------------------------------------Afbeelding

Het is waar: we moeten inderdaad oppassen dat we niet op alle slakken zout gaan leggen en met een luizenkam door elk boek gaan, op zoek naar fouten; dat wordt al snel vervelend. Bovendien zal het waarschijnlijk nogal persoonlijk zijn hoeveel waarde iemand hecht aan een correcte weergave van controleerbare feiten, omstandigheden en locaties. Veel mensen hechten daar duidelijk niet aan, anders zou er in recensies, ook van niet-professionele recensenten, wel vaker op die fouten en onjuistheden worden gewezen. Ik zal dus gewoon een mierenneuker zijn, een eigenschap waarvan ik me bewust ben. :wink:
Toch geeft me dat geen reden om van mijn standpunt af te wijken: ik ben een voorstander van nauwkeurigheid en goede research waardoor de lezer mag vertrouwen op een juiste weergave van feiten en omstandigheden. Dat mag een schrijver er echter niet van weerhouden om, met een controleerbaar ware gebeurtenis als basis, een boek te schrijven waarbinnen een volledig fictief en mogelijk sterk geromantiseerd verhaal speelt. Daar is, wat mij betreft, geen enkel bezwaar tegen zolang die basis, de onderliggende ware gebeurtenissen, nu maar kloppen.

Een goed voorbeeld daarvan is de laatste film over de ramp met de Titanic, de film van David Cameron uit 1997. In een ander topic op dit forum wordt gesteld dat het een onzinverhaal is, doorweven met een liefdesverhaaltje. Dat moge zo zijn, maar dat is niet meer dan een mening en helemaal afhankelijk van wat iemand van een dergelijke film verwacht. Cameron was niet van plan om een documentaire te maken over de ramp, maar maakte een speelfilm en wil je daar een succes van maken en een film voor een breed publiek, dan moet je fictieve figuren introduceren en een verhaal verzinnen dat veel mensen zal aanspreken en waarmee velen zich kunnen identificeren. Ik vind daar niks mis mee. Binnen allerlei ware gebeurtenissen zijn sinds het begin der tijden al verzonnen verhalen verweven. Ik weet niet wie van ons hier er ooit in is geslaagd om zich door alle zeshonderdpagina's van Boris Pasternaks Dokter Zjivago heen te werken, maar mij is dat nooit gelukt. Daar staat tegenover dat ik de film toch minstens zes keer heb gezien en als ik hem vanavond weer in de dvd-speler stop, kijk ik er opnieuw ademloos naar. Dat is een klassiek liefdesverhaal binnen de Russische Revolutie en geen historische film óver die revolutie. En passant pik je dan ook nog eens heel wat op over het Rusland van die tijd.

Met de film Titanic is dat net zo: een liefdesverhaal binnen een historische gebeurtenis die de wereld schokte en de scheepvaart veranderde. Ik zou zo denken dat Cameron uitstekend in zijn opzet slaagde. De productie van deze film kostte destijds 200 miljoen dollar waarmee het de duurste film ooit was. Samen met de in 2012 uitgebrachte 3D versie bracht hij maar liefst ruim 2 miljard dollar op. Kijk, dan mag je toch zeggen dat Cameron iets goeds had gemaakt. Bovendien heeft hij zich goed aan de feitelijke gebeurtenissen en omstandigheden gehouden. Dat kon ook, want als er nu iets goed gedocumenteerd en uitgeplozen is, dan is het wel de ramp met de Titanic. Daarnaast kan een filmmaker natuurlijk nog allerlei fouten maken, maar het overgrote deel daarvan wordt door niemand opgemerkt. Echte muggenzifters, nog grotere mierenneukers dan ik, vonden maar liefst 233 fouten in Camerons film, maar dat zijn dan fouten zoals een lampje dat het ene moment hier staat en een paar seconden later in een volgend shot ergens anders. De vrouwelijke hoofdrol heeft het ene moment een paar platte schoenen aan en even later opeens hoge rijglaarzen. Zo is er van alles en nog wat en dan kom je al gauw aan een paarhonderd fouten. Als iemand daar bij het bekijken van de film tien van opmerkt, is het veel. Nautisch en technisch valt er echter weinig op de film aan te merken. Scherpe opmerkers wisten te melden dat de middelste schroef van de Titanic al bij het manoeuvreren draaide, wat onmogelijk was omdat die werd aangedreven door een Parsons turbine die op de afgewerkte stoom van de beide triples werkte. Wat door velen voor een fout werd aangezien, was het feit dat de eerste officier na de melding van de uitkijk dat ze een ijsberg recht vooruit hebben, het commando "Hard astarboard!" geeft, dat door de roerganger wordt herhaald, waarna hij het wiel linksom, dus naar bakboord draait en het schip inderdaad naar bakboord draait. Dat is dus geen fout, maar helemaal zoals de roercommando's destijds nog werden gegeven. De opstellers van die lijst met 233 fouten, melden ook dat dat geen fout is, alleen geven zij daar dan weer een verkeerde verklaring voor. Zo is er ook altijd wat. :-D

Toch zit er een fout in die scène, het moment dat de uitkijk in het kraaiennest de ijsberg opmerkt en de daaropvolgende handelingen. En die fout zie ik dan weer nergens vermeld worden. Vreemd, eigenlijk. Wie het nog eens wil bekijken, moet HIER klikken. Niet dat het erg is, hoor, het doet niets aan geheel af, maar het is wel een fout, terwijl in de getuigenverklaringen toch duidelijk wordt verteld hoe het wél was. Had je vroeger aan boord een dergelijke fout gemaakt, dan had je er ongetwijfeld iets over te horen gekregen. Nu komt dat niet meer voor.
Wat ik wel aardig vond en een bewijs hoeveel je bij het schrijven van dit soort stukkies telkens weer leert, was een kleinigheid die mij opviel in de verklaring van die roerganger, Robert Hitchins, toen 30 jaar oud. Toen hij die avond om 10 uur het roer overnam, kreeg hij van de andere kwartiermeester de te sturen koers op als "noord 71° west". Dat was nieuw voor me. Ik dacht dat er in die tijd uitsluitend op streken werd gestuurd. Toen we, zoals ik, begin vijftiger jaren op graden overgingen, was dat meteen "rondgeteld", dus van 0 tot 360. Dat lag voor de hand, want behalve in streken, halve streken en kwart streken, was ons kompas verdeeld in graden van 0 tot 360. Op de Titanic was de kompasroos dus klaarblijkelijk azimutaal verdeeld, dus van Noord en Zuid telkens 90 graden naar Oost en West. Bij Noord en Zuid stond 0 en zowel bij Oost als bij west 90. Je moet goed zoeken om nog een plaatje van een dergelijke roos te vinden. Ik vond alleen maar een zakkompasje. En ik heb hier een glazen presse-papier liggen met een dergelijke roos waarvan dan maar een iPadfoto.

-------------------------------------Afbeelding---Afbeelding

------------------------------------------------------------------------ Noord 71° West, oftewel ronddgeteld 289 graden.

Maar genoeg hierover. Intussen ben ik halverwege het boek met die zo opvallende "oost-westfout" en ik moet zeggen dat ik steeds meer bewondering voor de schrijver begin te krijgen. Hij is van oorsprong geen nauticus, maar heeft van alles en nog wat gedaan voordat hij zich uiteindelijk full-time aan het schrijven wijdde. Dat “van alles en nog wat” omvat onder meer: stukadoor, ijscoman, medewerker vakantiekamp, galeriehouder en kuntstcriticus, rugbycommentator, redacteur van The Good Beer Guide en enige tijd eigenaar en uitbater van de Tan Hill Inn, de hoogst gelegen pub in Groot-Brittannië Daarnaast reisde hij twee keer rond de wereld, was redacteur van een aantal obscure tijdschriften, radiomedewerker in Groot-Brittannië, Australië en Nieuw-Zeeland en freelance journalist voor verschillende kranten over de hele wereld. Dat is heel wat, maar in dat alles is nergens iets nautisch te vinden.

Toch heb ik hem nergens op verdere fouten kunnen betrappen, wat ongetwijfeld komt omdat hij voor zijn boeken uiterst grondige en degelijke research doet. Zijn lijst met bronnen achterin het boek beslaat maar liefst zes volle pagina's en in zijn dankwoord aan de mensen en instellingen die hem bij het schrijven van dit boek hebben geholpen en geadviseerd, zitten een aantal klinkende namen en gerenommeerde instituten. Kijk, zo kan het ook. Wat je niet weet, moet je vragen.

------------------------------------------------------------------Afbeelding

Ik heb het nu over Neil Hanson, schrijver van ruim 50 boeken, allemaal non-fictie, voornamelijk wat je "populair historische" boeken zou kunnen noemen. daarnaast is hij ghostwriter, wat op zich al een interessant onderwerp is. Zelf zegt hij daarover ...

    • My day-job is as a ghostwriter: a writer of other people's books for them, including a New York Times Number One best-seller. Clients have included a treasure diver, a kidnap negotiator, an explorer, a spy, a long-distance walker, a submariner, an England football coach, a world famous cricketer, an American show business legend, a controversial historian, an undercover investigator, an IRA informer, several travellers and adventurers, two fast-jet pilots and half a dozen SAS men.

      People in the literary world can be extremely sniffy about ghostwriting, but I make no apologies whatsoever for it; not only have I made a good living from it, but it's made me a better writer and it's also given me access to worlds that would otherwise have been closed to me, so for all those reasons I'm grateful to the individuals who chose to work with me... and the publishers who chose to pay me for doing so!
[/color]

Afbeelding--Afbeelding--Afbeelding--Afbeelding--Afbeelding--Afbeelding

Hierboven een aantal van zijn boeken die ik óók wel zou willen lezen. Van links naar rechts: een boek over de Spaanse Armada, een boek over de onbekende soldaat waarin hij aan de hand van brieven en getuigenverklaringen de levens van een Britse, een Duitse en een Amerikaanse soldaat uit de Eerste Wereldoorlog reconstrueert, [i[The Dreadful Judgment[/i] over de Grote Brand van Londen die tussen 2 en 5 september 1666 een groot deel van de stad verwoestte, First Blitz, het plan van de Duitsers om het aan het eind van de Eerste Wereldoorlog, in september 1918, nog eens dunnetjes over te doen en Londen opnieuw door brand te verwoesten, Escape from Germany dat vertelt over de ontsnapping in juli 1918 van negentwintig krijgsgevangen uit Holzminden, toen het best bewaakte en meest beruchte krijgsgevangenkamp van de Eerste Wereldoorlog, en ten slotte Custom of the Sea, het boek dat ik nu lees. Knap, hoor. Je zou denken dat het geschreven is door iemand die vele jaren op schepen en in de zeevaart in het algemeen heeft doorgebracht terwijl dat dus niet het geval is.
Zodra ik het uit heb, kom ik met een volledig verslag en het begin van een vervolg op dit onderwerp, Kennis van Zaken.
Bob R.I.P.
Berichten: 3142
Lid geworden op: 19 sep 2008 18:00
Locatie: Langedijk

Re: Kennis van zaken

Bericht door Bob R.I.P. »

Wie alle foutjes, goofs en triviant van de film Titanic wil lezen, zie hier:
http://www.imdb.com/title/tt0120338/goo ... tttrv_ql_2

Bob
't Leven is niet altoid roist met krente, 't is ok welders gortepap die skift is.


Plaats reactie