Kennis van zaken

[Bob R.I.P.]

Wat is fout? Zo zag ik laatst een amateurfilm, waarin een meisje door de stad fietst. Als je de stad kent dan maakt zij rare sprongen door de stad. Een vreemde zal het echter niet opvallen. Ik vond het storend, maar de overige kijkers, ook bekend met de stad vonden het niet erg. Ook hier mierenneuker.

Bob

[jdbvos]

==dubbele plaatsing, sorry !===

[jdbvos]

Het kan ook nog eens onterecht miereneuken zijn
Jaren terug, in 'mien tiet' bij Beck, keken we op een zondag naar een Engelse film over een onderzeeboot in WO2....zeg maar de voorloper van Das Boot. We hadden geen zin in de Dog- of Horseraces op een zondag in Engeland, dus bleef alleen de Flick's over....
De boot werd lek door dieptebommen, waarna de bemanning met emmers het water wegschepte, en weer naar de andere kant van de boot verdween, en met lege emmers terugkeerde.....
Ik vroeg toen -meer aan mezelf, eigenlijk- "...waar brengen ze dat water nou naar toe...??", met als gevolg dat in mum van tijd de hele (kleine: het was ergens bij Scunthorpe) bioscoop zat te lachen...
Toen de film in Sneek (meest nabije bios bij Hindeloopen) draaide, wilde ik dat aan m'n vader laten zien; bleek die scene er niet meer in te zitten.....!
Afijn, jaren later vertelde ik dat verhaal ook aan iemand die bij de marine bij de onderzeedienst had gevaren (of nog voer) die ik sprak in De Brabander (in Hindeloopen), waarop die mij vertelde dat dat (toen iig) nog steeds de gangbare procedure was, en dat daarvoor dan een speciale verplaatsbare pomp voor werd gebruikt. Het water werd naar toilet(ten) afgevoerd, en daar mbv een hogedrukpomp naar buiten geperst....
Dus: een bijzonder verkeerde -en onterechte- vorm van miereneuken

Het voorbeeld van Theo

"noord 71° west"

deed mij ook de wenkbrauwen optrekken.....ik ben dan wel geen nauticus, maar 71 graden ligt niet aan de westkant op een kompas....en zou bij streken iets zijn als ONOtN ? Maar iig niet west.
Die kompasverdeling in segmenten van 90 had ik nooit van gehoord Was dat een marine-iets ??

[Brazuca]

Ook al maak je samen met anderen hetzelfde mee, wil niet zeggen dat die ervaring op dezelfde wijze zal worden beleefd. Als je verslagen leest van verschillende personen van hetzelfde gebeuren, zullen er verschillen in voorkomen, niet alleen in details maar ook in de beleving daarvan.

Een voorbeeld om deze denkwijze te illustreren;
Tijdens onze opleiding tot R/O aan de zeevaartschool in Vlissingen mochten we met z'n drieën mee op de loodstender om loodsen te wisselen op de rede van Vlissingen. Er stond een flinke bries, en eenmaal buiten de koopmanshaven, begon de tender te dansen op de golven en nam regelmatig een flinke duik als ware het een onderzeeër. Één van de drie aspirant R/O´s vond het maar niks, en hield zich krampachtig vast, en na een paar flinke klappen gemaakt te hebben, de altijd aanwezige diesellucht, en de flinke versnellingen die de tender onderging door de krachtige voortstuwing, draaide zijn maag om en zag hij zo grauw als de dood van Pierlala. Zijn miserie ontnam hem van al zijn bekwaamheden om het spektakel in volle glorie te kunnen registreren. Hij zal waarschijnlijk niet eens het beloodste vaartuig hebben kunnen benoemen of identificeren. Voor de andere twee aspriant R/O´s was het een geweldig uitje, en werden alle details in finesse geregistreerd.

Dit is misschien een extreem voorbeeld, maar dat is ook de bedoeling om duidelijk te maken dat de fysieke of psychische conditie van de waarnemer wel degelijk van invloed kan zijn op zijn waarnemingsvermogen, en dus van invloed kan zijn in de presentatie van de feiten.

Dit is m.i. niet alleen van invloed op autobiografische verhalen, maar ook in verhalen waar de schrijver (waarnemer) zelf onderzoek doet naar feiten en omstandigheden waar het verhaal zich afspeelt.
Hij/zij zal zich volledig moeten kunnen inleven in het verhaal en open moeten staan voor details, geuren, kleuren, tijdsbeeld, 'couleur locale' en sfeer waar het verhaald zich afspeelt.

Ook de pre-conditie, cultuur en achtergrond van de waarnemer zal verschil maken.
Een dominee van streng reformatorische inslag zal het carnaval in Rio de Janeiro anders ervaren dan een 'bon vivant' ...

[Theo Horsten (R.I.P.)]

ik ben dan wel geen nauticus, maar 71 graden ligt niet aan de westkant op een kompas

Maar Noord 71 West ligt wél aan de westkant van het kompas. Het is, zoals ik al zei, een azimutale verdeling. Een azimut tel je op het Noordelijk halfrond van Noord naar Oost of West en op het Zuidelijk halfrond van Zuid naar Oost of West. Zo vreemd is het niet, alleen wist ik niet dat er in die tijd ook zo gestuurd werd. De roos moest dan uiteraard ook zo verdeeld zijn en dat heb ik nooit gezien. Maar de Titanic was dan ook veertrig jaar voor mijn tijd.

Noord 71 West is rondgeteld 289° en WNW is 292,5°, dus in streken wordt dat WNW¼W. Dan bekt Noord 71 West toch net effe beter en het geeft ook nog eens minder kans op misverstanden. Bovendien stuurde je dan op een graad nauwkeurig. Bij het sturen op streken stuur je op ¼ streek, dus dan zit je toch al gauw eens een graad naast de zuivere koers in graden. Er was dus alles voor te zeggen om op graden te sturen. Toch zijn we vrij lang doorgegaan met het sturen op streken en als je de oude verslagen van de Raad voor de Scheepvaart naleest, zie je ook dat er nog lang op streken werd gestuurd.
Bij de KPM werd begin vijftiger jaren ook nog op streken gestuurd en dan in het Maleis. Ik ben werkelijk vergeten hoe dat in elkaar stak, maar het was heel anders dan ik gewend was. Ik meen me te herinneren dat men zich daar niet in het midden van de roos opstelde, maar erbuiten. Het was een ingewikkelsde zaak en ik had in die tijd dan ook een boekje in de kaartenkamer liggen om uit te vogelen wat ik tegen die kwartiermeester moest zeggen als ik hem een nieuwe koers op moest geven, maar al die lieden die daar al weet ik hoe lang voeren, waren daar zeer behendig in.

Maar ik merk dat nog niemand die fout gevonden heeft in die scène vlak voor dat hij de ijsberg ramt. Niet zo verwonderlijk; dat valt je waarschijnlijk alleen op als je als stuurman of matroos hebt gevaren en dan alweer een mooi poosje geleden. Het aardige is dat het in de film van 1953 wél goed weergegeven is.

[Bob R.I.P.]

Theo ik hoor geen bel rinkelen als de telegraaf over gehaald wordt. Alleen ratelen.

Bob

[Brazuca]

Volgens mij geeft de stuurman het commando 'hard a-starboard' terwijl de roerganger het stuurwiel 'hard a-port' slingert. Net voor de Titanic de ijsberg raakt gaat het schip ook bakboord uit.

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Nee, dat is geen fout; zo werden de roercommando's toen gegeven. Als de stuurman bakboord uit wilde, gaf hij de roerganger het commando: "Starboard your helm" en wilde hij hard bakboord uit, dan zei hij: "Hard astarboard!". Daar zat de aloude helmstok nog in: als je bakboord uit wilt, duw je de helmstok naar stuurboord. In 1905 ging de Koninklijke Marie over op het rechtstreeks roercommando...

• • Invoering van het gewijzigde Roercommando bij de Marine.
    
    Verschenen is Circulaire voor de Zeemacht No. 323, waarbij het gewijzigde Roercommando bij de Marine wordt ingevoerd en luidende als volgt:
    
    Roercommando.
    
    Behoudens Koninklijke goedkeuring van wijziging der bestaande voorschriften, wordt bepaald dat van 1 April 1905 af
    
    1. het Roercommando de richting aangeeft, waarin het stuurrad en de klik van het roer moeten worden gedraaid ;
    
    2. de daarvoor te gebruiken commando's, zoo noodig met toevoeging van de mate van roeruitslag, zgn: "Stuurboord" en "Bakboord"
    
    3. voor vaartuigen onder zeil de commando's "loeven" en "afhouden" toepasselijk blyven;
    
    4. de commando's "aan lij het roer" en "op het roer" niet meer zijn toegestaan.
    
    Aan boord der in dienst zijnde schepen zullen alle axiometers, roerverklikkers, stuurtelegrafen, enz., zoodanig gewyzigd worden.

In 1912, ten tijde van de Titanic was dat bij de Engelsen nog niet ingevoerd en ook op de Nederlandse koopvaardij nog lang miet algemeen. Toen ik begin vijftiger jaren naar zee ging, vroegen Engelse loodsen bij het aan boord komen vaak nog hoe het roercommando werd gegeven en toen ik naar school ging, moest ik dat voorschrift van dat rechtstreekse roercommando nog steeds uit het hoofd leren.

Nee, dat hadden de makers van de film "Titanic" goed gezien. De fout die ik bedoel, wordt gemaakt door die twee maten in het kraaiennest.

[Brazuca]

Hadden ze het waarschuwingssein bij slecht zicht moeten geven 5 x de scheepsbel moeten luiden i.p.v. 3 keer ?

er bestaat twijfel over welk commando er werkelijk is gegeven. Zie hier

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Er bestaat inderdaad twijfel of hij het wiel inderdaad de goede kant op gedraaid heeft. Op de order "Hard astarboard!" had hij het wiel naar bakboord moeten draaien, maar mogelijk heeft hij eerst naar stuurboord gedraaid.

• • He turned the ship right instead of left and, even though he was almost immediately told to correct it, it was too late and the side of the starboard bow was ripped out by the iceberg.

Hoe het ook zij, in de film doet hij wat hij moet doen: hard bakboord uit gaan.

Ik hoor die uitkijk maar twee klappen op de bel geven terwijl het er drie moeten zijn. Twee klappen betekent dat hij iets aan bakboord ziet, één klap iets aan stuurboord en drie klappen iets recht vooruit. In dezelfde scène uit de film van 1953 geeft hij wel drie klappen op de bel en ook daar hoor je het command "Hard astarboard!" waarna het schip bakboord uit gaat. Het zal geen van de toeschouwers opgevallen zijn en het zal ze ook worst wezen, neem ik aan.

De roerganger verklaarde later...

--------------------------------------------