Kunstpaviljoen Lauwersoog
-
Jos Komen (R.I.P)
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
Geurt Busser blijft ons op de hoogte houden. 
Presentatie stichting OW! Oneindig Wad
Zaterdag 20- 12- 2014 om 15.30 uur
Zielhoes Noordpolderzijl
Alex Visschering zingt: Mien machteg Wad
Yvonne Nijlunsing zingt: Op de dijk sta ik vaak te dromen.
Tevens verkrijgbaar “Duurzaam Groningen” plus vervolg tot heden.
En wat verder ter tafel komt. Consumpties voor eigen rekening.
De woorden in onze doelstellingen zijn gelijk aan die van alle organisaties voor natuur en landschapsbescherming. Alleen willen we terug naar de betekenis en de denkwereld van deze woorden.
Dat is dringend nodig nu we belaagd worden door taxateurs, experts, contact-personen, wijze en onafhankelijke mannen, ombudsmannen, juristen, psychologen en psychiaters die NAM en Staat op ons afsturen om ons vertrouwen te herwinnen.
Van de mensen en organisaties die jaren geprotesteerd, gedemonstreerd en geprocedeerd hebben tegen NAM en Staat over gaswinning bleef weinig over na de invoering van het Waddenfonds van € 800 miljoen. Maar dat vuur laait weer op nu op pijnlijke wijze duidelijk wordt dat we al die jaren gelijk hadden.
Vandaar de oprichting van Stichting OW! Oneindig Wad.
Het fundament is hechter dan wat erop rust (Lao Tze plm. 600 vChr)
Aan het begin van de jaartelling wilde de Romeinse veldheer Plinius ons inlijven bij het Romeinse rijk. Hij stuurde verkenners rond die de armoedige bevolking gouden bergen beloofden als ze zich aan het rijke Rome onderwierpen. Plinius was hoogst verbaasd dat van deze verkenners niemand terugkeerde.
De uitdrukking “Leaver dea as slaef!” (liever dood dan slaaf) stamt uit die tijd.
Op onze eigen manier hebben we hier zélf een rijk cultuurlandschap opgebouwd, dat uniek is op de hele wereld.
De Dialoogtafel. In navolging van Plinius sturen NAM en regering ons uit eigen kring “wijze” mannen om ons vertrouwen te herstellen nu we geteisterd worden door aardbevingen. Als deze heren het over vertrouwen hebben bedoelen ze consumentenvertrouwen dat gebaseerd is op hebzucht en te koop is bij reclame, marketing, communicatie en p.r. bureaus. Daarin zijn deze “wijze” mannen gepokt en gemazeld. In Groningen zijn echter primaire rechten van de mens in het geding en op de Waddenzee Werelderfgoed waarden. Op dat niveau heeft dit consumentenvertrouwen een waarde gelijk nul.
Laten we de zaak even in verhouding zien: Hier worden vernielingen aangericht doordat er jaarlijks voor € 12.000.000.000 gas uit onze bodem wordt gehaald. De dialoogtafel slaat zich op de borst dat ze daarvan € 60.000.000 heeft binnengehaald voor leefbaarheid in de dorpen. Als we een aantal nullen weghalen krijgen we een verhouding van consumptie € 120,- op een fooi van € 0,60. Voor die verhouding haalt iedere ober zijn neus op. Alleen een dakloze bedelaar zegt dankjewel.
NAM heeft een rijke traditie in het uitdelen van fooien. Zo kan ze de werkelijke schuld negeren of pas in het uiterste geval vergoeden. Groningers met je mooie plannen en begerige ogen naar dat geld, schaam je. Terwijl jullie je verlekkeren met een luizige fooi en de wijze mannen tevreden achterover zakken zijn hier schrijnende gevallen, Groningers in nood, wees solidair, help deze medemensen onmiddellijk. Pas fooien aannemen als de rekening betaald is. Niet andersom. Wijze mannen die een jaar vergaderen om met zo'n onfatsoenlijk voorstel te komen?! Slaven nemen genoegen met fooien vooraf. Zo zijn we terug bij Plinius.
NAM en Staat: Wij willen u helpen om uw schuld te vereffenen en om daarmee een vertrouwen te winnen dat uitgaat boven het consumentenvertrouwen dat U nastreeft. U zult zich daarvoor enige opofferingen moeten getroosten maar deze staan in geen verhouding tot de last die U hier veroorzaakt. De normale “consultancy fees” mag U overmaken op onze rekening (nog niet bekend, binnenkort op http://oneindigwad.wordpress.com/ ). Donateurs kunnen zich aanmelden via deze website en tevens deskundigheid of diensten aanbieden voor eventuele acties of procedures.
Stichting OW! Oneindig Wad
Bestuur:
Geurt Busser- voorzitter
Reint Wobbes- secretaris
Gerrit de Vries- penningmeester
Comité van aanbeveling:
Wibo van de Linde, journalist en verslaafd aan de Wadden. Jazeker ben ik beschikbaar voor comité of bestuur.
Prof. A. Tak, emeritus hoogleraar universiteit van Maastricht: Ik zal het als een eer beschouwen plaats te nemen in het comité van aanbeveling!
Hans en Wim Anker, strafrecht advocaten. Een mooi initiatief! Hans en ik nemen graag plaats in het comité van aanbeveling.
Trijni van der Sluis, oprichter Waddenkunstkring
Hessel Dubblinga, eilander. De Waddenzee schreeuwt, nu heeft zij een stem.
Bram van den Akker, patron cuisinier, wadvaarder, schipper op charterschip de Nelson Pilot 44 “Wilde Gans”.
Hennie van Voorn. Ik vind het geweldig wat jij doet. Wij hebben vroeger gevaren op de Waddenzee. Ben maakte altijd stripverhalen voor het Waddenbulletin. Later hebben we, teleurgesteld, ons lidmaatschap opgezegd.
Drs. H.A.J. Krosse. Ik meld mij graag aan voor zo'n groep "frisdenkers" om dat eens (uiteraard ook met jou) te gaan uitdenken. Ik heb genoten van je feilloze analyse van de fooienpot.
- Reitdiep, Oldehove 3-14.jpg (168.87 KiB) 3127 keer bekeken
Zaterdag 20- 12- 2014 om 15.30 uur
Zielhoes Noordpolderzijl
Alex Visschering zingt: Mien machteg Wad
Yvonne Nijlunsing zingt: Op de dijk sta ik vaak te dromen.
Tevens verkrijgbaar “Duurzaam Groningen” plus vervolg tot heden.
En wat verder ter tafel komt. Consumpties voor eigen rekening.
De woorden in onze doelstellingen zijn gelijk aan die van alle organisaties voor natuur en landschapsbescherming. Alleen willen we terug naar de betekenis en de denkwereld van deze woorden.
Dat is dringend nodig nu we belaagd worden door taxateurs, experts, contact-personen, wijze en onafhankelijke mannen, ombudsmannen, juristen, psychologen en psychiaters die NAM en Staat op ons afsturen om ons vertrouwen te herwinnen.
Van de mensen en organisaties die jaren geprotesteerd, gedemonstreerd en geprocedeerd hebben tegen NAM en Staat over gaswinning bleef weinig over na de invoering van het Waddenfonds van € 800 miljoen. Maar dat vuur laait weer op nu op pijnlijke wijze duidelijk wordt dat we al die jaren gelijk hadden.
Vandaar de oprichting van Stichting OW! Oneindig Wad.
Het fundament is hechter dan wat erop rust (Lao Tze plm. 600 vChr)
Aan het begin van de jaartelling wilde de Romeinse veldheer Plinius ons inlijven bij het Romeinse rijk. Hij stuurde verkenners rond die de armoedige bevolking gouden bergen beloofden als ze zich aan het rijke Rome onderwierpen. Plinius was hoogst verbaasd dat van deze verkenners niemand terugkeerde.
De uitdrukking “Leaver dea as slaef!” (liever dood dan slaaf) stamt uit die tijd.
Op onze eigen manier hebben we hier zélf een rijk cultuurlandschap opgebouwd, dat uniek is op de hele wereld.
De Dialoogtafel. In navolging van Plinius sturen NAM en regering ons uit eigen kring “wijze” mannen om ons vertrouwen te herstellen nu we geteisterd worden door aardbevingen. Als deze heren het over vertrouwen hebben bedoelen ze consumentenvertrouwen dat gebaseerd is op hebzucht en te koop is bij reclame, marketing, communicatie en p.r. bureaus. Daarin zijn deze “wijze” mannen gepokt en gemazeld. In Groningen zijn echter primaire rechten van de mens in het geding en op de Waddenzee Werelderfgoed waarden. Op dat niveau heeft dit consumentenvertrouwen een waarde gelijk nul.
Laten we de zaak even in verhouding zien: Hier worden vernielingen aangericht doordat er jaarlijks voor € 12.000.000.000 gas uit onze bodem wordt gehaald. De dialoogtafel slaat zich op de borst dat ze daarvan € 60.000.000 heeft binnengehaald voor leefbaarheid in de dorpen. Als we een aantal nullen weghalen krijgen we een verhouding van consumptie € 120,- op een fooi van € 0,60. Voor die verhouding haalt iedere ober zijn neus op. Alleen een dakloze bedelaar zegt dankjewel.
NAM heeft een rijke traditie in het uitdelen van fooien. Zo kan ze de werkelijke schuld negeren of pas in het uiterste geval vergoeden. Groningers met je mooie plannen en begerige ogen naar dat geld, schaam je. Terwijl jullie je verlekkeren met een luizige fooi en de wijze mannen tevreden achterover zakken zijn hier schrijnende gevallen, Groningers in nood, wees solidair, help deze medemensen onmiddellijk. Pas fooien aannemen als de rekening betaald is. Niet andersom. Wijze mannen die een jaar vergaderen om met zo'n onfatsoenlijk voorstel te komen?! Slaven nemen genoegen met fooien vooraf. Zo zijn we terug bij Plinius.
NAM en Staat: Wij willen u helpen om uw schuld te vereffenen en om daarmee een vertrouwen te winnen dat uitgaat boven het consumentenvertrouwen dat U nastreeft. U zult zich daarvoor enige opofferingen moeten getroosten maar deze staan in geen verhouding tot de last die U hier veroorzaakt. De normale “consultancy fees” mag U overmaken op onze rekening (nog niet bekend, binnenkort op http://oneindigwad.wordpress.com/ ). Donateurs kunnen zich aanmelden via deze website en tevens deskundigheid of diensten aanbieden voor eventuele acties of procedures.
Stichting OW! Oneindig Wad
Bestuur:
Geurt Busser- voorzitter
Reint Wobbes- secretaris
Gerrit de Vries- penningmeester
Comité van aanbeveling:
Wibo van de Linde, journalist en verslaafd aan de Wadden. Jazeker ben ik beschikbaar voor comité of bestuur.
Prof. A. Tak, emeritus hoogleraar universiteit van Maastricht: Ik zal het als een eer beschouwen plaats te nemen in het comité van aanbeveling!
Hans en Wim Anker, strafrecht advocaten. Een mooi initiatief! Hans en ik nemen graag plaats in het comité van aanbeveling.
Trijni van der Sluis, oprichter Waddenkunstkring
Hessel Dubblinga, eilander. De Waddenzee schreeuwt, nu heeft zij een stem.
Bram van den Akker, patron cuisinier, wadvaarder, schipper op charterschip de Nelson Pilot 44 “Wilde Gans”.
Hennie van Voorn. Ik vind het geweldig wat jij doet. Wij hebben vroeger gevaren op de Waddenzee. Ben maakte altijd stripverhalen voor het Waddenbulletin. Later hebben we, teleurgesteld, ons lidmaatschap opgezegd.
Drs. H.A.J. Krosse. Ik meld mij graag aan voor zo'n groep "frisdenkers" om dat eens (uiteraard ook met jou) te gaan uitdenken. Ik heb genoten van je feilloze analyse van de fooienpot.
-
Leo Bokkum
- Berichten: 508
- Lid geworden op: 15 dec 2006 05:30
- Locatie: Oost Drenthe
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
Hoppa, nog een stichting er bij. Met de statuten van al die verenigingen kun je zo langzamerhand het Wad dempen...
Pas geen oplossingen toe voordat je weet wat het probleem is
-
scheepswtk
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
De kunstwerken in Nederland zijn niet te beschrijven.
Maar kijk eens naar de roestbak Paleisbrug in den Bosch of naar de Bartenbrug ook in den Bosch de geld strooiende
gemeente en zo kunnen we nog wel blijven strooien.
Er is nergens geld voor als het volk vraagt maar de elite veroorloofd zich alles.
Derk
Maar kijk eens naar de roestbak Paleisbrug in den Bosch of naar de Bartenbrug ook in den Bosch de geld strooiende
gemeente en zo kunnen we nog wel blijven strooien.
Er is nergens geld voor als het volk vraagt maar de elite veroorloofd zich alles.
Derk
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
De bevolking is er voor de overheid !
En niet andersom....
Zolang ambtenaren geen verantwoording hoeven af te leggen voor hun acties, en er geen persoonlijke gevolgen voor financiele debacles van hen zijn, blijf je uitwassen houden.
Ik moet de eerste wethouder, die wordt ontslagen wegens malversaties en financieel wanbeleid, nog tegenkomen.
Bij ieder ander bedrijf zou een dergelijk gedrag beloond worden met op staande voet ontslag....
We moeten er alleen voor waken dat we niet alles-en-iedereen over één kam scheren. De overheid zit vol met hardwerkende (jawel !) en goedbedoelende mensen. Het valt ook niet mee om het iedereen naar de zin te maken.....
We moeten af van het idee dat 'regeren = vooruitzien' misverstand. Niemand kan in de toekomst kijken, ook een overheid niet: het zal altijd 'achter-de-feiten-aanhollen' blijven....
Persoonlijk zou ik -om even on-topic te blijven- zeggen: wanneer we viaducten, bruggen ed 'kunstwerken' noemen, maak daar dan meer gebruik van, en vervang bruggen door tunnels, dan kan zowel het vaar- (beroeps & plezier) trein- (tsja:alleen beroeps neem ik aan) én autoverkeer (beroeps & plezier) letterlijk een doorgang vinden middels een kunstwerk. Iedereen blij !
Ik vrees dat de bond van kunstenaars mij dit niet in dank af zal nemen, maar ik vind dat alles wat kunstig is gemaakt, nog geen artistieke Kunst is. Sommige Kunst vind ik zelfs meer 'een kunstje'. Daarmee vergeleken vind ik persoonlijk mijn Kon.Landmacht-zakmes (van een Zwitserse makelij die die vlag als logo heeft; merknamen noemen we niet
) méér kunst...
De door Theo aangehaalde betonnen olifanten zijn zonder twijfel bijzonder knap en kunstig gemaakt, en je moet maar op het idee komen, nietwaar ? Maar is het een de-samenleving-miljoenen-mogen-kostend Kunstwerk, of is het een gekunsteld "kunstje" ???
Maar ik geef het toe: er zijn heel veel van dergelijke 'kunstwerken' letterlijk wereldberoemd geworden, en worden door ons allemaal ook wel degelijk als zodanig gezien: denk bijvoorbeeld aan de Eiffeltoren. Een totaal nutteloze staalconstructie, maar door iedereen gekoesterd, die alleen al aan onderhoud miljoenen per jaar kost.... En nu we (op de valreep) tóch het duizendjarig Europese Rijk hebben, zullen die kosten voor alle gezamenlijke kunstwerken ongetwijfeld hoofdelijk worden aangeslagen
Maak je borst maar nat !
En niet andersom....
Zolang ambtenaren geen verantwoording hoeven af te leggen voor hun acties, en er geen persoonlijke gevolgen voor financiele debacles van hen zijn, blijf je uitwassen houden.
Ik moet de eerste wethouder, die wordt ontslagen wegens malversaties en financieel wanbeleid, nog tegenkomen.
Bij ieder ander bedrijf zou een dergelijk gedrag beloond worden met op staande voet ontslag....
We moeten er alleen voor waken dat we niet alles-en-iedereen over één kam scheren. De overheid zit vol met hardwerkende (jawel !) en goedbedoelende mensen. Het valt ook niet mee om het iedereen naar de zin te maken.....
We moeten af van het idee dat 'regeren = vooruitzien' misverstand. Niemand kan in de toekomst kijken, ook een overheid niet: het zal altijd 'achter-de-feiten-aanhollen' blijven....
Persoonlijk zou ik -om even on-topic te blijven- zeggen: wanneer we viaducten, bruggen ed 'kunstwerken' noemen, maak daar dan meer gebruik van, en vervang bruggen door tunnels, dan kan zowel het vaar- (beroeps & plezier) trein- (tsja:alleen beroeps neem ik aan) én autoverkeer (beroeps & plezier) letterlijk een doorgang vinden middels een kunstwerk. Iedereen blij !
Ik vrees dat de bond van kunstenaars mij dit niet in dank af zal nemen, maar ik vind dat alles wat kunstig is gemaakt, nog geen artistieke Kunst is. Sommige Kunst vind ik zelfs meer 'een kunstje'. Daarmee vergeleken vind ik persoonlijk mijn Kon.Landmacht-zakmes (van een Zwitserse makelij die die vlag als logo heeft; merknamen noemen we niet
) méér kunst...De door Theo aangehaalde betonnen olifanten zijn zonder twijfel bijzonder knap en kunstig gemaakt, en je moet maar op het idee komen, nietwaar ? Maar is het een de-samenleving-miljoenen-mogen-kostend Kunstwerk, of is het een gekunsteld "kunstje" ???
Maar ik geef het toe: er zijn heel veel van dergelijke 'kunstwerken' letterlijk wereldberoemd geworden, en worden door ons allemaal ook wel degelijk als zodanig gezien: denk bijvoorbeeld aan de Eiffeltoren. Een totaal nutteloze staalconstructie, maar door iedereen gekoesterd, die alleen al aan onderhoud miljoenen per jaar kost.... En nu we (op de valreep) tóch het duizendjarig Europese Rijk hebben, zullen die kosten voor alle gezamenlijke kunstwerken ongetwijfeld hoofdelijk worden aangeslagen
Maak je borst maar nat !
Oost, west...ook best
-
Jos Komen (R.I.P)
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
Het laatste nieuws van Geurt Busser.
Beste mensen,
De nieuwjaarsrecepties komen eraan. Ik geef in overweging om daarheen te gaan. Daar kun je het hele jaar op terugkomen: “We hebben elkaar nog wel gelukkig Nieuwjaar gewenst en nu flik je me dit...enzovoort.” Waarom moeten Nieuwjaarswensen betekenisloze formaliteiten zijn.
Je zou ons en misschien jezelf een genoegen doen als je deze tekst uitprint en overhandigt of door mailt aan wie je maar wilt, liefst verantwoordelijken. Met een beetje proberen kun je het tweezijdig afdrukken, of achterkant kopiëren. Dan is het één A- 4 die makkelijk in de kontzak past.
Je kunt donateur worden of je opgeven voor eventuele acties of werkzaamheden via website.
Het goede voor 2015,
Stichting OW!
Geurt
Aan de commissaris van de Koning dhr. Max van den Berg.
Geachte heer van den Berg,
Koning Willem Alexander heeft bij zijn benoeming gekozen voor water management. Daar hoort onze Waddenzee bij. Goed zeemanschap is daar onverbrekelijk mee verbonden. Wij willen U vragen om onze stichting OW! Oneindig Wad onder de aandacht van de Koning te brengen omdat de Waddenzee ons werkterrein is en we de wereld bekijken vanuit 'Goed Zeemanschap'. Daaruit halen we onze kracht.
De Waddenzee is het centrum van huidig en toekomstig rampgebied. Gevaren waar we jaren d.m.v. acties en procedures voor gewaarschuwd hebben gebeuren nu. Bij een calamiteit op zee zijn alle schepen in de buurt onmiddellijk standby. Ze communiceren via een open marifoonkanaal en de kustwacht coördineert de reddingsactie vanaf de vuurtoren. Ieder schip is verplicht deze aanwijzingen op te volgen.
Het zal duidelijk zijn dat de aanpak van de calamiteit in Groningen zover als mogelijk verwijderd is van ‘goed zeemanschap’: Gegevens worden achtergehouden, vergaderingen zijn besloten, partijen worden met fooien weggelokt van de ramp, er wordt een ambtelijk apparaat opgetuigd met 170 werknemers en er wordt een rookgordijn opgetrokken waardoor schrijnende gevallen met huizen in steigers, gesloten kerken en mensen in psychische nood op de achtergrond raken.
Zeemanschap Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het is goed zeemanschap om vaart te minderen tijdens zwaar weer.
Zeemanschap, ook wel praktische zeevaartkunde genoemd, is zeemansgebruik gebaseerd op ervaring, inzicht, kennis en kunde. Goed zeemanschap is een ruim begrip en omvat alle aspecten om op een veilige manier een schip te behandelen.
Aan de directie van de NAM. Hoe kan het dat uw bedrijf dat de 'beste' en duurste Nederlandse wetenschap inhuurde, dat een bierblikje kon aanboren op 3 km. diep, ineens met de mond vol tanden staat nu de al tientallen jaren aangekondigde ramp zich voltrekt. U hebt geen enkele voorbereiding getroffen en stuurt als een kip zonder kop contactpersonen, experts en wijze mannen rond. Graag openheid van zaken over o.a. de uitvoering van het hand aan de kraan principe en ons voorstel om dit in te stellen voor de totale gaswinning waarbij wij bepalen hoeveel we willen en kunnen leveren.
Aan onze overheid, het schip van staat. Zie NAM. De ramp die nu in Groningen gebeurt bedreigt ook de Waddenzee en de eilanden. Wij adviseren om hier volgens goed zeemanschap mee om te gaan. Besloten vergaderingen en achterhouden van gegevens hoort hier niet bij. De term Duurzaam is gekaapt door uw wegwerp economie. Vrijwel alles waar Duurzaam voor staat gaat niet meer dan één generatie mee en laat een spoor achter van onverwijderbare betonfundaties, onafbreekbare kunststoffen en chemisch afval. Werkelijk duurzame waarden als rust, weidsheid, landschap en welzijn worden opgeofferd aan de namaak duurzaamheid waar we onze 'welvaart' aan danken. De horizon van ons Oneindig Wad wordt afgedekt met malende turbines met 's nachts fel rode knipperlichten, terwijl aan de kust, naast de turbines, hel verlichte kolencentrales verrijzen. Hoeveel rek zit er in de status Werelerfgoed?
Wij hopen dat bij u het verstand plotseling toeslaat.
Gemeente Eemsmond, De huizenwaarde daalt en de OZB (Onroerend Zaak Belasting) stijgt. U hebt al beslag gelegd op de bankrekening van een burger omdat hij weigerde deze verhoging te betalen voor een onverkoopbaar pand met aardbeving schade. Wat is dat voor een laffe vertoning die de Burgemeester ook nog durft te verdedigen met ambtelijke prietpraat. U behoort onmiddellijk NAM aan te spreken voor dit tekort. Hoeveel OZB haalt u binnen van windturbines, bedrijven, (illegale?) kolencentrales in de Eemshaven en NAM locaties in uw gemeente. Stoere maatregelen tegenover deze bedrijven zouden meer gepast zijn en ook meer opleveren. Graag openheid van zaken.
Goed zeemanschap gewenst voor 2015
Warffum 3-1-15
Geurt Busser- Waddenschilder, namens Stichting OW! Oneindig Wad
Website: http://oneindigwad.wordpress.com/
Banknummer OW!: NL 77 RABO 0300 6296 05
- Boschplaat herfst 2013.jpg (134.51 KiB) 2828 keer bekeken
De nieuwjaarsrecepties komen eraan. Ik geef in overweging om daarheen te gaan. Daar kun je het hele jaar op terugkomen: “We hebben elkaar nog wel gelukkig Nieuwjaar gewenst en nu flik je me dit...enzovoort.” Waarom moeten Nieuwjaarswensen betekenisloze formaliteiten zijn.
Je zou ons en misschien jezelf een genoegen doen als je deze tekst uitprint en overhandigt of door mailt aan wie je maar wilt, liefst verantwoordelijken. Met een beetje proberen kun je het tweezijdig afdrukken, of achterkant kopiëren. Dan is het één A- 4 die makkelijk in de kontzak past.
Je kunt donateur worden of je opgeven voor eventuele acties of werkzaamheden via website.
Het goede voor 2015,
Stichting OW!
Geurt
Aan de commissaris van de Koning dhr. Max van den Berg.
Geachte heer van den Berg,
Koning Willem Alexander heeft bij zijn benoeming gekozen voor water management. Daar hoort onze Waddenzee bij. Goed zeemanschap is daar onverbrekelijk mee verbonden. Wij willen U vragen om onze stichting OW! Oneindig Wad onder de aandacht van de Koning te brengen omdat de Waddenzee ons werkterrein is en we de wereld bekijken vanuit 'Goed Zeemanschap'. Daaruit halen we onze kracht.
De Waddenzee is het centrum van huidig en toekomstig rampgebied. Gevaren waar we jaren d.m.v. acties en procedures voor gewaarschuwd hebben gebeuren nu. Bij een calamiteit op zee zijn alle schepen in de buurt onmiddellijk standby. Ze communiceren via een open marifoonkanaal en de kustwacht coördineert de reddingsactie vanaf de vuurtoren. Ieder schip is verplicht deze aanwijzingen op te volgen.
Het zal duidelijk zijn dat de aanpak van de calamiteit in Groningen zover als mogelijk verwijderd is van ‘goed zeemanschap’: Gegevens worden achtergehouden, vergaderingen zijn besloten, partijen worden met fooien weggelokt van de ramp, er wordt een ambtelijk apparaat opgetuigd met 170 werknemers en er wordt een rookgordijn opgetrokken waardoor schrijnende gevallen met huizen in steigers, gesloten kerken en mensen in psychische nood op de achtergrond raken.
Zeemanschap Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het is goed zeemanschap om vaart te minderen tijdens zwaar weer.
Zeemanschap, ook wel praktische zeevaartkunde genoemd, is zeemansgebruik gebaseerd op ervaring, inzicht, kennis en kunde. Goed zeemanschap is een ruim begrip en omvat alle aspecten om op een veilige manier een schip te behandelen.
Aan de directie van de NAM. Hoe kan het dat uw bedrijf dat de 'beste' en duurste Nederlandse wetenschap inhuurde, dat een bierblikje kon aanboren op 3 km. diep, ineens met de mond vol tanden staat nu de al tientallen jaren aangekondigde ramp zich voltrekt. U hebt geen enkele voorbereiding getroffen en stuurt als een kip zonder kop contactpersonen, experts en wijze mannen rond. Graag openheid van zaken over o.a. de uitvoering van het hand aan de kraan principe en ons voorstel om dit in te stellen voor de totale gaswinning waarbij wij bepalen hoeveel we willen en kunnen leveren.
Aan onze overheid, het schip van staat. Zie NAM. De ramp die nu in Groningen gebeurt bedreigt ook de Waddenzee en de eilanden. Wij adviseren om hier volgens goed zeemanschap mee om te gaan. Besloten vergaderingen en achterhouden van gegevens hoort hier niet bij. De term Duurzaam is gekaapt door uw wegwerp economie. Vrijwel alles waar Duurzaam voor staat gaat niet meer dan één generatie mee en laat een spoor achter van onverwijderbare betonfundaties, onafbreekbare kunststoffen en chemisch afval. Werkelijk duurzame waarden als rust, weidsheid, landschap en welzijn worden opgeofferd aan de namaak duurzaamheid waar we onze 'welvaart' aan danken. De horizon van ons Oneindig Wad wordt afgedekt met malende turbines met 's nachts fel rode knipperlichten, terwijl aan de kust, naast de turbines, hel verlichte kolencentrales verrijzen. Hoeveel rek zit er in de status Werelerfgoed?
Wij hopen dat bij u het verstand plotseling toeslaat.
Gemeente Eemsmond, De huizenwaarde daalt en de OZB (Onroerend Zaak Belasting) stijgt. U hebt al beslag gelegd op de bankrekening van een burger omdat hij weigerde deze verhoging te betalen voor een onverkoopbaar pand met aardbeving schade. Wat is dat voor een laffe vertoning die de Burgemeester ook nog durft te verdedigen met ambtelijke prietpraat. U behoort onmiddellijk NAM aan te spreken voor dit tekort. Hoeveel OZB haalt u binnen van windturbines, bedrijven, (illegale?) kolencentrales in de Eemshaven en NAM locaties in uw gemeente. Stoere maatregelen tegenover deze bedrijven zouden meer gepast zijn en ook meer opleveren. Graag openheid van zaken.
Goed zeemanschap gewenst voor 2015
Warffum 3-1-15
Geurt Busser- Waddenschilder, namens Stichting OW! Oneindig Wad
Website: http://oneindigwad.wordpress.com/
Banknummer OW!: NL 77 RABO 0300 6296 05
-
Jos Komen (R.I.P)
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
Een tijdje geleden stuurde ik Geurt dit mailtje:
Hallo Geurt,
Ik weet niet of je nog op zoek bent naar een echt oud Grunnigs kustertje om in de haven van Lauwersoog als monument te gaan fungeren, maar in de reparatiehaven van De Groot & van Vliet te Slikkerveer ligt momenteel de Noordborg te verpieteren, wachtend op de reddende engel.
Op onderstaande link staat haar hele geschiedenis tot op heden.
http://www.marhisdata.nl/main.php?to_page=schip&id=4704
Vriendelijke groet,
Jos Komen
Er wordt dus aan gewerkt.
================================================================
Oneindig Wad
De kunstenaar geeft zich bloot.
Schilderijen die je nooit te zien krijgt, waar de kunsthandelaar doodsbang voor is.
In de multifunctionele ruimte op de tweede etage van de Visafslag opLauwersoog.
Geurt Busser- Waddenschilder. Stichting OW!
Lid Nederlandse Vereniging van Zeeschilders
zaterdag 7 februari van 12.00 tot 16.00 uur en maandag 9 februari van 08.00 tot 16.30 uur.
Mercurius was de Griekse God van handel en diefstal: Zo goedkoop mogelijk inkopen en zo duur mogelijk verkopen. Diefstal naar beide kanten. Rechtstreekse verkoop van producent naar consument is de handelaar een doorn in het oog.
Thom Mercuur is kunsthandelaar en wil met een tentoonstelling van zijn collectie in Het Informatie Paviljoen op Lauwersoog € 4.5 miljoen bijeen sprokkelen van overheid, bedrijfsleven en sponsors voor een enorm Kunstpaviljoen op een drukbevaren driesprong in de havenkom van Lauwersoog. Een ongemakkelijk tot gevaarlijk obstakel voor de scheepvaart waarvan het onderhoud nog jaren ten koste komt van de overheid. Het wordt een soort vliegende schotel op palen: “Met een unieke architectuur voegt het een krachtig cultureel accent toe aan de toekomst van Lauwersoog en Noord Nederland!” (zie bijlage “Lokroep”) Dat lukte eerder met museum Belvedere waaraan hij een deel van zijn Kunstcollectie verkocht voor € 1 miljoen. Naar eigen zeggen heeft hij helemaal geen verstand van geld!? Terecht dat Thom Mercuur doodsbang is voor de honderden Waddenaquarellisten.
Wij hebben een alternatief plan om een oude Groninger coaster aan de oostkant buiten de haven te leggen. Loopbrug daarheen en het de museum aan boord. Vrijwilligers voor werkzaamheden aan het schip melden zich nu al. (Zie link Noordborg onder)
Deze schepen zijn gebouwd in- en hebben gevaren voor dit gebied. Ze hadden een schoonheid waar nog met liefde over gesproken word. Prins Reinier van Monako liet zelfs zo'n schip bouwen bij Kerstholt in Groningen als Prinselijk jacht.
Emil Nolde (1876- 1958)
Ons landschap is bescheiden, het houdt zich ver van alles wat bedwelmend en overdadig is, maar het beloont de zorgvuldige waarnemer met oneindig veel stille, innige schoonheid, met een stugge grootsheid en ook met stormachtig wild leven.
Emil Nolde woonde in Husum, Sleeswijk- Holstein en schilderde de kust en de Wadden met waterverf, hij geldt als een vernieuwer in de aquarelleer techniek. Bij mijn tentoonstelling in het Emslandmuseum in Sögel schreef directeur Eckhard Wagner: Wer glaubt dasz die nasz in nasz technik nach Emil Nolde nichts mehr zu bieten hat wird von Geurt Busser einem besseren belehrt.
Nolde omschrijft de kracht die van de Waddenzee Werelderfgoed maakt. Maar deze kracht is ook zijn zwakte, megallomane bouwsels, restaurants boven de dijk uit met een mooi uitzicht maken het gebied klein en onaanzienlijk. Het wordt een troosteloze water of moddervlakte waarin Wadlopers, vissers en toeristen moeizaam rondploeteren tot vermaak van de comfortabele toeschouwer. Om van windturbines, hefeilanden, boortorens en kolencentrales maar te zwijgen.
De Waddenzee is niet groot, maar je kunt je (nog) verbeelden dat ze groot is. Andere zeeën zijn dieper, groter, met hogere golven maar hier zijn sterke stromingen in kronkelende geulen die voortdurend veranderen: De wereld ontstaat hier 2 keer per dag. Dan verheft zich land uit water. Je kunt over de zeebodem lopen, afhankelijk van het maanritme van eb en vloed.
De aquarellen die ik bij dat ritme maak exposeer ik in de multifunctionele ruimte op de tweede etage van de visafslag op Lauwersoog: Een a- museale ruimte met aquarellen zonder lijst. Zoals ze gemaakt zijn met vingerafdrukken, ijsbloemen, opgewaaide windranden, regendruppen en sneeuwvlokken. Goede en mislukte, verkoopbaar en onverkoopbaar, kaal tegen de wand zodat je het hele proces te zien krijgt. Daarbij op de beamer tv beelden met de aquarellen die tijdens de opnames gemaakt zijn. Een beeldverhaal van zorgvuldige waarneming, stille, innige schoonheid, stugge grootsheid en stormachtig wild leven. Vér van bedwelming of overdaad.
Bescheidenheid kun je niet benadrukken of versterken, je kunt het alleen respecteren. Overheden, bedrijven en sponsors toon respect.
Verzamel plm. € 1 miljoen voor deze Museumcoaster op Lauwersoog.
Geurt Busser- Waddenschilder
namens stichting OW! Oneindig Wad.
Hallo Geurt,
Ik weet niet of je nog op zoek bent naar een echt oud Grunnigs kustertje om in de haven van Lauwersoog als monument te gaan fungeren, maar in de reparatiehaven van De Groot & van Vliet te Slikkerveer ligt momenteel de Noordborg te verpieteren, wachtend op de reddende engel.
Op onderstaande link staat haar hele geschiedenis tot op heden.
http://www.marhisdata.nl/main.php?to_page=schip&id=4704
Vriendelijke groet,
Jos Komen
Er wordt dus aan gewerkt.
================================================================
Oneindig Wad
De kunstenaar geeft zich bloot.
Schilderijen die je nooit te zien krijgt, waar de kunsthandelaar doodsbang voor is.
In de multifunctionele ruimte op de tweede etage van de Visafslag opLauwersoog.
Geurt Busser- Waddenschilder. Stichting OW!
Lid Nederlandse Vereniging van Zeeschilders
zaterdag 7 februari van 12.00 tot 16.00 uur en maandag 9 februari van 08.00 tot 16.30 uur.
Mercurius was de Griekse God van handel en diefstal: Zo goedkoop mogelijk inkopen en zo duur mogelijk verkopen. Diefstal naar beide kanten. Rechtstreekse verkoop van producent naar consument is de handelaar een doorn in het oog.
Thom Mercuur is kunsthandelaar en wil met een tentoonstelling van zijn collectie in Het Informatie Paviljoen op Lauwersoog € 4.5 miljoen bijeen sprokkelen van overheid, bedrijfsleven en sponsors voor een enorm Kunstpaviljoen op een drukbevaren driesprong in de havenkom van Lauwersoog. Een ongemakkelijk tot gevaarlijk obstakel voor de scheepvaart waarvan het onderhoud nog jaren ten koste komt van de overheid. Het wordt een soort vliegende schotel op palen: “Met een unieke architectuur voegt het een krachtig cultureel accent toe aan de toekomst van Lauwersoog en Noord Nederland!” (zie bijlage “Lokroep”) Dat lukte eerder met museum Belvedere waaraan hij een deel van zijn Kunstcollectie verkocht voor € 1 miljoen. Naar eigen zeggen heeft hij helemaal geen verstand van geld!? Terecht dat Thom Mercuur doodsbang is voor de honderden Waddenaquarellisten.
Wij hebben een alternatief plan om een oude Groninger coaster aan de oostkant buiten de haven te leggen. Loopbrug daarheen en het de museum aan boord. Vrijwilligers voor werkzaamheden aan het schip melden zich nu al. (Zie link Noordborg onder)
Deze schepen zijn gebouwd in- en hebben gevaren voor dit gebied. Ze hadden een schoonheid waar nog met liefde over gesproken word. Prins Reinier van Monako liet zelfs zo'n schip bouwen bij Kerstholt in Groningen als Prinselijk jacht.
Emil Nolde (1876- 1958)
Ons landschap is bescheiden, het houdt zich ver van alles wat bedwelmend en overdadig is, maar het beloont de zorgvuldige waarnemer met oneindig veel stille, innige schoonheid, met een stugge grootsheid en ook met stormachtig wild leven.
Emil Nolde woonde in Husum, Sleeswijk- Holstein en schilderde de kust en de Wadden met waterverf, hij geldt als een vernieuwer in de aquarelleer techniek. Bij mijn tentoonstelling in het Emslandmuseum in Sögel schreef directeur Eckhard Wagner: Wer glaubt dasz die nasz in nasz technik nach Emil Nolde nichts mehr zu bieten hat wird von Geurt Busser einem besseren belehrt.
Nolde omschrijft de kracht die van de Waddenzee Werelderfgoed maakt. Maar deze kracht is ook zijn zwakte, megallomane bouwsels, restaurants boven de dijk uit met een mooi uitzicht maken het gebied klein en onaanzienlijk. Het wordt een troosteloze water of moddervlakte waarin Wadlopers, vissers en toeristen moeizaam rondploeteren tot vermaak van de comfortabele toeschouwer. Om van windturbines, hefeilanden, boortorens en kolencentrales maar te zwijgen.
De Waddenzee is niet groot, maar je kunt je (nog) verbeelden dat ze groot is. Andere zeeën zijn dieper, groter, met hogere golven maar hier zijn sterke stromingen in kronkelende geulen die voortdurend veranderen: De wereld ontstaat hier 2 keer per dag. Dan verheft zich land uit water. Je kunt over de zeebodem lopen, afhankelijk van het maanritme van eb en vloed.
De aquarellen die ik bij dat ritme maak exposeer ik in de multifunctionele ruimte op de tweede etage van de visafslag op Lauwersoog: Een a- museale ruimte met aquarellen zonder lijst. Zoals ze gemaakt zijn met vingerafdrukken, ijsbloemen, opgewaaide windranden, regendruppen en sneeuwvlokken. Goede en mislukte, verkoopbaar en onverkoopbaar, kaal tegen de wand zodat je het hele proces te zien krijgt. Daarbij op de beamer tv beelden met de aquarellen die tijdens de opnames gemaakt zijn. Een beeldverhaal van zorgvuldige waarneming, stille, innige schoonheid, stugge grootsheid en stormachtig wild leven. Vér van bedwelming of overdaad.
Bescheidenheid kun je niet benadrukken of versterken, je kunt het alleen respecteren. Overheden, bedrijven en sponsors toon respect.
Verzamel plm. € 1 miljoen voor deze Museumcoaster op Lauwersoog.
Geurt Busser- Waddenschilder
namens stichting OW! Oneindig Wad.
-
Jos Komen (R.I.P)
-
Jos Komen (R.I.P)
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
Het laatste nieuws van Geurt Busser.
Beste mensen,
Het verstand heeft toegeslagen, nu ruimte voor alternatief. Twee mogelijkheden: 1) Fries/ Groninger Coaster (bijv. Noordborg, zie onder) op de wal zetten met toegang in de romp. Verbonden met het gebied, velen hebben daar dierbare herinneringen aan en het is een magistraal beeldbepalend element, zowel vanaf het Lauwersmeer als vanaf zee, ver boven de dijk uit. 2) De restaurant verdieping boven de visafslag in westelijke richting doorbouwen met ingang, lift, trappenhuis tegen de westgevel zodat daar een plein ontstaat met rondom Schierzicht, Sterkenburg, jachthaven, HIP, nieuw museum enzovoort. Ik heb kwaliteiten, energie noch tijd om dat op poten te zetten maar ik kan wel als aanjager dienen. Het zou me lief zijn als we dat klaar krijgen.
Mijn grootste aquarel hangt nu in Belvedère (110/240 cm beeldmaat) op zomertentoonstelling Wind, Water, Wad. Op de motor naar opening 28 mei, was laat, Mercuur en gezelschap vriendelijk met “moi” begroet, een van de dames rende mij achterna, dat moest ook bij Galerie de Vis in Harlingen hangen, ze waren plm. 35 jaar geleden al bij mij geweest of ik daar wilde exposeren, ben daar toen niet op ingegaan.
Afgelopen maandag naderende depressie geschilderd, die kwam dinsdag: ZW- 9, 40 cm verlaging, ankerketting gebroken, los gesleept door Edzard Jacobs en in haven Schiermonnikoog reserve anker ervoor. Donderdag/ vrijdag prachtige reis naar Boschwad onder Rottum. Mooi geschilderd onder alle omstandigheden maar het leven van een kunstschilder gaat niet altijd over rozen.
Tot zover, stuur maar door, laat de gedachten erover gaan, ik hoor graag,
het goede,
Geurt
Ik weet niet of je nog op zoek bent naar een echt oud Grunnigs kustertje om in de haven van Lauwersoog als monument te gaan fungeren, maar in de reparatiehaven van De Groot & van Vliet te Slikkerveer ligt momenteel de Noordborg te verpieteren, wachtend op de reddende engel.
Op onderstaande link staat haar hele geschiedenis tot op heden.
http://www.marhisdata.nl/main.php?to_page=schip&id=4704
- eb en vloed.jpg (237.17 KiB) 2510 keer bekeken
Het verstand heeft toegeslagen, nu ruimte voor alternatief. Twee mogelijkheden: 1) Fries/ Groninger Coaster (bijv. Noordborg, zie onder) op de wal zetten met toegang in de romp. Verbonden met het gebied, velen hebben daar dierbare herinneringen aan en het is een magistraal beeldbepalend element, zowel vanaf het Lauwersmeer als vanaf zee, ver boven de dijk uit. 2) De restaurant verdieping boven de visafslag in westelijke richting doorbouwen met ingang, lift, trappenhuis tegen de westgevel zodat daar een plein ontstaat met rondom Schierzicht, Sterkenburg, jachthaven, HIP, nieuw museum enzovoort. Ik heb kwaliteiten, energie noch tijd om dat op poten te zetten maar ik kan wel als aanjager dienen. Het zou me lief zijn als we dat klaar krijgen.
Mijn grootste aquarel hangt nu in Belvedère (110/240 cm beeldmaat) op zomertentoonstelling Wind, Water, Wad. Op de motor naar opening 28 mei, was laat, Mercuur en gezelschap vriendelijk met “moi” begroet, een van de dames rende mij achterna, dat moest ook bij Galerie de Vis in Harlingen hangen, ze waren plm. 35 jaar geleden al bij mij geweest of ik daar wilde exposeren, ben daar toen niet op ingegaan.
Afgelopen maandag naderende depressie geschilderd, die kwam dinsdag: ZW- 9, 40 cm verlaging, ankerketting gebroken, los gesleept door Edzard Jacobs en in haven Schiermonnikoog reserve anker ervoor. Donderdag/ vrijdag prachtige reis naar Boschwad onder Rottum. Mooi geschilderd onder alle omstandigheden maar het leven van een kunstschilder gaat niet altijd over rozen.
Tot zover, stuur maar door, laat de gedachten erover gaan, ik hoor graag,
het goede,
Geurt
Ik weet niet of je nog op zoek bent naar een echt oud Grunnigs kustertje om in de haven van Lauwersoog als monument te gaan fungeren, maar in de reparatiehaven van De Groot & van Vliet te Slikkerveer ligt momenteel de Noordborg te verpieteren, wachtend op de reddende engel.
Op onderstaande link staat haar hele geschiedenis tot op heden.
http://www.marhisdata.nl/main.php?to_page=schip&id=4704
-
Jos Komen (R.I.P)
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
Van Geurt Busser.
Warffum 20-6-2015
Beste mensen,
We gaan de zomer in na een wisselvallig voorjaar. Zo is onlangs mijn derde nieuwe ankerketting gebroken tijdens ZW storm, 40 cm verlaging, ongemakkelijk. Maarten Westmaas, schrijver/ fotograaf, was mee voor een boek over de Wadden. KNRM bracht hulp. Vanaf ½ februari heb ik na 5 jaar weer grote aquarellen gemaakt (110/160 cm). Formaat 110/ 240 cm is 5 keer zo bewerkelijk. In 1980 kocht ik in jeugdige overmoed een rol aquarelpapier van 1.80/50 meter. Daar hadden 3 man uit de productie van papierfabriek Schut een week aan gewerkt. Ik droom nog van een aquarel van 1.80/ 3 meter. Wie weet, bij leven en welzijn.....
Mijn grootste aquarel is deze zomer tot 13-9-2015 te zien in Museum Belvedère.
Het lijkt erop dat het megalomane kunstpaviljoen Eb en Vloed (soort vliegende schotel op palen in havenkom Lauwersoog) niet doorgaat. Stichting OW! (Oneindig Wad) wil zich inzetten voor een alternatief dat passend is in het gebied. Zie bijlage, “concert des levens...”
We denken dat onze plannen voor ½ tot ¼ van het bedrag nodig voor Eb en Vloed (€ 4.5 miljoen) te verwerkelijken zijn. Hiervoor zullen we alle gebruikelijke en ongebruikelijke middelen inzetten.
Je hoort ervan, een goede zomer, tot de volgende,
Geurt Busser- Waddenschilder
Van het concert des levens krijgt niemand een program. (Vondel)
December 1986 heb ik tot donker geschilderd in het Lauwersmeer. Het is koud, diezig weer met een bleek zonnetje. Daarna snel naar stad (Groningen) om vóór sluitingstijd boodschappen te doen en nog even naar het café. Het bier smaakt goed en dan heb ik meestal ook goed geschilderd. “Wat een mooie dag,” zeg ik helemaal tevreden. “Woar komst vot, “ vraagt mijn buurman aan de bar. Hij zit daar al even en we bevinden ons duidelijk niet op dezelfde planeet. “Ik bin wezen schilderen aan t Lauwersmeer”. “Woar schilders doe mit?” “Mit wottervaarf.” De man vertelt dat hij vorig jaar in de Martinikerk een tentoonstelling van waterverf schilderijen van het Lauwersmeer gezien heeft: “Haile grode, ik heb drijmoal entree betoald, t ging mie zuver aan t haart. Der zat veur gain dubbeltje vaarf op mor mooi dat ze waren.” Als ik vertel dat die van mij waren kijkt hij me vol ontzag aan: “schilderen heb ik gain verstand van, meziek is mien vak. Summige speulen noten, aandern moaken muziek. Doe moaks meziek.” Zegt onze, later beroemde, zanger en promotor van volksmuziek.
Nu bevinden we ons op dezelfde planeet, dat moet gevierd want we spelen in het concert des levens waar muziek, schilderijen, dans, verhalen en avonturen samen klinken. Een concert met de onafhankelijkheid van de natuur, zonder noten of program bij het ritme van zon en maan.
Denkrichting voor een Waddenmuseum op Lauwersoog,
- waar alle disciplines uit dit “concert des levens” samen komen en elkaar versterken.
- waar het gebied zélf een stem krijgt tegenover de treurnis die er vaak vanaf de wal over wordt uitgestort. Stilte verdwijnt door het geroep om stilte. Ruimte, rust, weidsheid en open horizon kun je niet benadrukken of versterken.
- dat zowel fysiek als psychisch een sterke uitstraling heeft: Statuten Stichting OW! Artikel 2.3: “...uit het besef dat dankzij deze waarden van dit gebied een harmonie van de mens in zichzelf en in zijn omgeving mogelijk is ….”
- Dat vanuit de ziel en beleving van het gebied een sterk verhaal laat horen, onafhankelijk van markt of mode.
- dat gedragen wordt door de plaatselijke bevolking.
- dat, ook hierdoor, zichzelf in hoge mate kan bedruipen.
- dat samenwerkt met andere instellingen uit ons gebied in de drie Waddenlanden.
- dat kortom een levend centrum is voor het hele Werelderfgoed Waddenzee.
We gaan deze zomer ideeën en plannen uitwerken, iedere hulp of suggestie voor praktische uitwerking is welkom. Wij brengen ons werkzame leven door op de Waddenzee met een denkrichting die moeilijk in ambtelijke termen te vatten is. Toch verdient deze denkrichting een stem. In dit museum op Lauwersoog.
Geurt Busser- Waddenschilder
voorzitter Stichting OW! Oneindig Wad.
lid Nederlandse Vereniging van Zeeschilders.
Warffum 20-6-2015
Beste mensen,
We gaan de zomer in na een wisselvallig voorjaar. Zo is onlangs mijn derde nieuwe ankerketting gebroken tijdens ZW storm, 40 cm verlaging, ongemakkelijk. Maarten Westmaas, schrijver/ fotograaf, was mee voor een boek over de Wadden. KNRM bracht hulp. Vanaf ½ februari heb ik na 5 jaar weer grote aquarellen gemaakt (110/160 cm). Formaat 110/ 240 cm is 5 keer zo bewerkelijk. In 1980 kocht ik in jeugdige overmoed een rol aquarelpapier van 1.80/50 meter. Daar hadden 3 man uit de productie van papierfabriek Schut een week aan gewerkt. Ik droom nog van een aquarel van 1.80/ 3 meter. Wie weet, bij leven en welzijn.....
Mijn grootste aquarel is deze zomer tot 13-9-2015 te zien in Museum Belvedère.
Het lijkt erop dat het megalomane kunstpaviljoen Eb en Vloed (soort vliegende schotel op palen in havenkom Lauwersoog) niet doorgaat. Stichting OW! (Oneindig Wad) wil zich inzetten voor een alternatief dat passend is in het gebied. Zie bijlage, “concert des levens...”
We denken dat onze plannen voor ½ tot ¼ van het bedrag nodig voor Eb en Vloed (€ 4.5 miljoen) te verwerkelijken zijn. Hiervoor zullen we alle gebruikelijke en ongebruikelijke middelen inzetten.
Je hoort ervan, een goede zomer, tot de volgende,
Geurt Busser- Waddenschilder
Van het concert des levens krijgt niemand een program. (Vondel)
December 1986 heb ik tot donker geschilderd in het Lauwersmeer. Het is koud, diezig weer met een bleek zonnetje. Daarna snel naar stad (Groningen) om vóór sluitingstijd boodschappen te doen en nog even naar het café. Het bier smaakt goed en dan heb ik meestal ook goed geschilderd. “Wat een mooie dag,” zeg ik helemaal tevreden. “Woar komst vot, “ vraagt mijn buurman aan de bar. Hij zit daar al even en we bevinden ons duidelijk niet op dezelfde planeet. “Ik bin wezen schilderen aan t Lauwersmeer”. “Woar schilders doe mit?” “Mit wottervaarf.” De man vertelt dat hij vorig jaar in de Martinikerk een tentoonstelling van waterverf schilderijen van het Lauwersmeer gezien heeft: “Haile grode, ik heb drijmoal entree betoald, t ging mie zuver aan t haart. Der zat veur gain dubbeltje vaarf op mor mooi dat ze waren.” Als ik vertel dat die van mij waren kijkt hij me vol ontzag aan: “schilderen heb ik gain verstand van, meziek is mien vak. Summige speulen noten, aandern moaken muziek. Doe moaks meziek.” Zegt onze, later beroemde, zanger en promotor van volksmuziek.
Nu bevinden we ons op dezelfde planeet, dat moet gevierd want we spelen in het concert des levens waar muziek, schilderijen, dans, verhalen en avonturen samen klinken. Een concert met de onafhankelijkheid van de natuur, zonder noten of program bij het ritme van zon en maan.
Denkrichting voor een Waddenmuseum op Lauwersoog,
- waar alle disciplines uit dit “concert des levens” samen komen en elkaar versterken.
- waar het gebied zélf een stem krijgt tegenover de treurnis die er vaak vanaf de wal over wordt uitgestort. Stilte verdwijnt door het geroep om stilte. Ruimte, rust, weidsheid en open horizon kun je niet benadrukken of versterken.
- dat zowel fysiek als psychisch een sterke uitstraling heeft: Statuten Stichting OW! Artikel 2.3: “...uit het besef dat dankzij deze waarden van dit gebied een harmonie van de mens in zichzelf en in zijn omgeving mogelijk is ….”
- Dat vanuit de ziel en beleving van het gebied een sterk verhaal laat horen, onafhankelijk van markt of mode.
- dat gedragen wordt door de plaatselijke bevolking.
- dat, ook hierdoor, zichzelf in hoge mate kan bedruipen.
- dat samenwerkt met andere instellingen uit ons gebied in de drie Waddenlanden.
- dat kortom een levend centrum is voor het hele Werelderfgoed Waddenzee.
We gaan deze zomer ideeën en plannen uitwerken, iedere hulp of suggestie voor praktische uitwerking is welkom. Wij brengen ons werkzame leven door op de Waddenzee met een denkrichting die moeilijk in ambtelijke termen te vatten is. Toch verdient deze denkrichting een stem. In dit museum op Lauwersoog.
Geurt Busser- Waddenschilder
voorzitter Stichting OW! Oneindig Wad.
lid Nederlandse Vereniging van Zeeschilders.
-
Jos Komen (R.I.P)
Re: Kunstpaviljoen Lauwersoog
Het laatste nieuws van Geurt Busser.
Beste mensen,
Het jaar begon mooi: Mijn grootste aquarel is geëxposeerd bij de zomertentoonstelling in museum Belvedère, 13000 bezoekers (bijlage). Vanaf half februari weer op grote formaten (110/160) geschilderd.
Noordpolderzijl is dichtgeslibd zodat de reistijd naar mijn werkgebied nu 4 ½ uur is ipv. 1 ½ uur. Maar het was een mooie zomer met lange dagen en ik keek uit om in september, als de zon lager overgaat en de waterverf minder snel droogt, weer door te gaan op de grote formaten.
Laatste weken augustus gewerkt aan NAM schade huis, op 5 september ging ik naar Lauwersoog voor een voorlichtingsbijeenkomst en om het schip klaar te maken voor het grote werk…Ik trof een kale vlakte waar zware machines alles afgraven, schip vrijwel onbereikbaar. Op de bijeenkomst vernam ik dat er een toeristisch belevingspad komt. Ik sprak dhr. Staghouwer (gedeputeerde) aan over de ligplaats. Hij wil daar geen woorden aan vuil maken
Op 7 sept. een bespreking op het Gemeentehuis met dhr. Klompmaker (zie bijlage), mijn schip moet wijken. De 3 weken daarop heb ik mijn rijdend atelier weer bedrijfsklaar gemaakt voor grote aquarellen elders, bij de havens geïnformeerd naar een oplossing, negatief. De plaatselijke politiek benaderd, negatief. Dhr. Dalstra van Rijkswaterstaat gebeld: “Hoeveel tijd heb ik voordat de steigers weggehaald worden?” Mij werd meegedeeld dat de steigers blijven liggen: “Maar er komt een hoog hek voor met een goed slot waarvan u geen sleutel krijgt, zodat u dan met een roeibootje naar uw schip moet varen.” De laatste zin werd met enig genoegen uitgesproken, maar dat kan ik me verbeeld hebben.
Ik heb nu een tijdelijke ligplaats gevonden. De serie grote aquarellen voor dit jaar wordt voltooid. Afgelopen week weer op zee, 5 dagen, 2 grote aquarellen gemaakt (110/160 cm zie bijlage)…mét emotie.
Ik exposeer ze op mijn volgende tentoonstelling,
Tot dan,
Het goede,
Geurt Busser- Waddenschilder
From: Geurt Busser
Sent: Monday, October 5, 2015 4:03 PM
Geachte heer Klompmaker,
In ons laatste telefoongesprek heb ik beloofd dat ik u op de hoogte zou houden als ik nadere stukken had. Hierbij. Ik doe dat in het openbaar omdat mijn werk, de kunst, een algemeen belang dient van onze Nederlandse gemeenschap. U bent in dienst van, en wordt betaald door die gemeenschap. Wilt u zo vriendelijk zijn om een en ander door te geven aan de heer Dalstra.
Bedankt vast,
vr. gr.
Geurt Busser- Waddenschilder
De eerder genoemde bijlage:
Verslag:
Onderwerp: bespreking in Gemeentehuis van De Marne. 7-9-2015 over ligplaats aan steigers Lauwersoog.
Aanwezig: dhr. T. Klompmaker, gem de Marne. Louis de Jonge- schipper m.s. Noordster, Wadloopcentrum Pieterburen. Geurt Busser- Waddenschilder, schipper UQ 12
De Jonge meldt dat hij voor Wadlooptochten en rondvaarten een ligplaats binnen de dijk nodig heeft.
Busser geeft aan dat zijn belangrijke tijd er nu aankomt omdat hij in het najaar zijn grote aquarellen maakt die hij ongehinderd aan- en van boord moet kunnen vervoeren. (zie bijlage)
Omdat Noordpolderzijl dichtgeslibd is zijn beide volkomen afhankelijk van Lauwersoog voor toegang tot hun werkgebied.
In 1988 kreeg Busser een ligplaats in de Rijksvaartuigenhaven Lauwersoog omdat hij “beroepsmatig gebonden is aan het gebied.” Deze haven ging naar de gemeente, die hem verkocht aan een toeristische ondernemer met de plechtige belofte dat iedereen ongestoord zijn werkzaamheden kon blijven voortzetten. "Het zou alleen maar beter worden”. Het werd museumhaven, de palingvisser kon daar niet meer werken en verdween, de UQ 12 werd tijdens een storm ondeugdelijk verplaatst naar een ongemakkelijk neussteigertje. Busser verdween met onmin en mocht bij m.s. Triton aan de steiger liggen die zij huurden van RWS. Schipper Triton kregen elk jaar een schilderij.
Dhr. Klompmaker toont het plan voor het belevingspad onder langs de dijk en verwijst naar Rijkswaterstaat omdat de grond waaraan het boothuis van KNRM en de steiger waar de schepen liggen van RWS blijft.
Tijdens deze bespreking wordt Busser mobiel gebeld door dhr. Dalstra van RWS: “De steigers waar jullie liggen moeten weg want de gemeente wil een vrij uitzicht vanaf het belevingspad.
Busser verontwaardigd richting dhr. Klompmaker: “Mijn schip is in 1928 gebouwd als eerste échte garnalenkotter van Zoutkamp en dat zou het uitzicht bederven?! Schip en werkzaamheden zijn landelijk bekend, met onze schepen leveren wij een positieve bijdrage aan het toeristisch product Lauwersoog.”
De Jonge en Busser stellen voor om zelf een drijvende steiger te plaatsen, de meerpalen zijn nog goed. De gemeente wil dat plan niet steunen en verwijst naar RWS.
Warffum 8-9-15
Aldus gemaild naar dhr. Klompmaker, geen reactie, neem aan dat het correct is.
Bij thuiskomst vindt Busser een briefje dat dhr. Dalstra van RWS gebeld heeft en om 12.30 uur weer zal bellen. Exact 12.30 uur belt dhr. Klompmaker met de mededeling dat zijn schip daar illegaal ligt en hij niet op steun van de gemeente hoeft te rekenen bij het vinden van een alternatief, de zichtbezwaren van de gemeente gelden voor de bouwvallige steiger, niet voor de schepen. “Met het verlaten van de “museumhaven” is uw recht op een beroepsmatige ligplaats verloren, als u nog nadere stukken vindt dan hoor ik het wel.”
Busser schildert nu 50 jaar, waarvan 30 jaar met zijn tot atelierschip omgebouwde garnalenkotter. In die jaren zijn hem talloze goed of minder goed bedoelde suggesties gedaan hoe hij zijn werk wel kan doen. U kunt ervan uitgaan dat hij de enige is die weet hoe te werken in zijn vak. Als hij geen toegang meer heeft tot zijn werkgebied betekent dat het einde van 30 jaar werkzaamheden als Waddenschilder.
Het voorafgaande:
“Iedereen kan wel zeggen dat hij kunstschilder is. Gaat u maar wat anders schilderen.”
Dat waren de teksten die ik te horen kreeg toen ik in 1990 ontheffing vroeg van de Natuurbeschermingswet om bij Rottum te schilderen. Na 2 zittingen en een bodemprocedure bij de Raad van State kreeg ik de ontheffing met de volgende slotzin:
Gezien Uw activiteiten in de Waddenzee spreek ik echter de intentie uit dat ik binnen de daarvoor geldende marges ook op de lange termijn Uw afhankelijkheid van de Waddenzee als Uw werkterrein, zal respecteren.
DE STAATSSECRETARIS VAN LANDBOUW,
NATUURBEHEER EN VISSERIJ,
J.J. GABOR
13- 7- 1993
Dhr. Gabor had voor de inrichting van zijn kantoor een serie van mijn (toen) grootste aquarellen aangeschaft. Met activiteiten bedoelde hij uitdrukkelijk mijn beroepsmatige werkzaamheden als Waddenschilder. Deze beroepsmatige status werd toen door lagere overheden en Rijkswaterstaat reeds lang erkend. Van deze ontheffing maak ik tot heden gebruik, bij mijn weten tot ieders tevredenheid.
Intussen heerst er lokaal een nieuwe generatie politici en ambtenaren die zich graag willen profileren. Voor hen,
Het volgende:
Open brief aan Overheid, Rijkswaterstaat, heren Staghouwer, Dalstra en Klompmaker
Ik schilder ons landschap vanaf 1967, vanaf 1973 ons noordelijk kustgebied, Lauwersmeer en Waddenzee. In 1988 kreeg ik de titel Waddenschilder voor een t.v. uitzending “van Gewest tot Gewest”. Voor mij werd dat een geuzennaam waaronder ik de waarden die ik daar vond in mijn schilderijen toonde en verdedigde in publicaties, radio en t.v. optredens, hoorzittingen en rechtszaken waaronder 5 keer voor de Raad van State.
Mijn schepen heb ik zelf gebouwd en ingericht voor mijn werkzaamheden. Het beroep Waddenschilder heb ik zelf ontwikkeld zoals ik dat nu 30 jaar doe en waarin de Waddenzee volkomen mijn leven bepaalt.
U stelt waarschijnlijk meer prijs op Waddenschilders die braaf op het atelier hun Waddenbedenksels samenstellen, maar de Waddenzee is een trots, eigenzinnig, mysterieus gebied met levend water dat zich niet laat doorgronden vanuit een kantoor of atelier aan de wal.
U beschikt over miljoenen Euro’s. U kunt bedrijven inschakelen met zware machines, multinationals binnenhalen, adviesbureaus en gebiedsontwikkelaars aanstellen. U kunt natuur maken en breken. Al wat ik heb is het werk van mijn handen.
Als u met uw miljoenen, uw macht en juridische bijstand niet in staat bent om voor mijn schip deze ligplaats te behouden dan beschouw ik dat als hetzelfde beroepsverbod waarmee gelijkgestemde overheden eerder getracht hebben om, hun onwelgevallige kunstenaars, monddood te maken.
Uw belevingspad, Kiek over Diek project enzovoort worden met grote reclameborden vermeld, met veel bombarie gepresenteerd en met geweld opgelegd aan het gebied.
Dat alles betaalt u met NAM geld uit het Waddenfonds dat bedoeld is voor natuurherstel van schade door Waddengaswinning. Daarmee is de Waddenzee het eerste natuurgebied/ Werelderfgoed dat niet alleen zijn eigen onderhoud maar ook de aantasting van zijn wezenlijke waarden moet bekostigen. Beschamend.
Alles van waarde is weerloos.
Ruimte, rust, open horizon en de vrijheid van de zee zijn weerloze waarden. Ik geef ze een stem.
Voor exposities, lobbyen en netwerken heb ik geen tijd, mijn aquarellen verkoop ik vanuit huis, in het weekend galerie open op afspraak. Na jaren met bijbaantjes kan ik als vrij, onafhankelijk kunstenaar nu 31 jaar goed bestaan. De stem van mijn werk klinkt bij particulieren, bedrijven, overheden en media maar zij komt niet boven het maatschappelijk geraas uit. Nu heb ik voor de zomer van 2016 twee tentoonstellingen afgesproken, de serie grote aquarellen van dit jaar zal ik eerder exposeren als de gelegenheid zich voordoet (in bijlages voorproefje). Misschien geven we daarmee de aanzet tot een nieuw belevingspad.
Met deze acties loop ik het risico om de geschiedenis in te gaan als een altijd zeurende kunstenaar. De tijd zal het leren.
Tot de volgende,
Het goede,
Geurt Busser- Waddenschilder
Pastorieweg 20
9989 BM
Warffum
0595423186
- Busser.jpg (167.29 KiB) 2262 keer bekeken
Het jaar begon mooi: Mijn grootste aquarel is geëxposeerd bij de zomertentoonstelling in museum Belvedère, 13000 bezoekers (bijlage). Vanaf half februari weer op grote formaten (110/160) geschilderd.
Noordpolderzijl is dichtgeslibd zodat de reistijd naar mijn werkgebied nu 4 ½ uur is ipv. 1 ½ uur. Maar het was een mooie zomer met lange dagen en ik keek uit om in september, als de zon lager overgaat en de waterverf minder snel droogt, weer door te gaan op de grote formaten.
Laatste weken augustus gewerkt aan NAM schade huis, op 5 september ging ik naar Lauwersoog voor een voorlichtingsbijeenkomst en om het schip klaar te maken voor het grote werk…Ik trof een kale vlakte waar zware machines alles afgraven, schip vrijwel onbereikbaar. Op de bijeenkomst vernam ik dat er een toeristisch belevingspad komt. Ik sprak dhr. Staghouwer (gedeputeerde) aan over de ligplaats. Hij wil daar geen woorden aan vuil maken
Op 7 sept. een bespreking op het Gemeentehuis met dhr. Klompmaker (zie bijlage), mijn schip moet wijken. De 3 weken daarop heb ik mijn rijdend atelier weer bedrijfsklaar gemaakt voor grote aquarellen elders, bij de havens geïnformeerd naar een oplossing, negatief. De plaatselijke politiek benaderd, negatief. Dhr. Dalstra van Rijkswaterstaat gebeld: “Hoeveel tijd heb ik voordat de steigers weggehaald worden?” Mij werd meegedeeld dat de steigers blijven liggen: “Maar er komt een hoog hek voor met een goed slot waarvan u geen sleutel krijgt, zodat u dan met een roeibootje naar uw schip moet varen.” De laatste zin werd met enig genoegen uitgesproken, maar dat kan ik me verbeeld hebben.
Ik heb nu een tijdelijke ligplaats gevonden. De serie grote aquarellen voor dit jaar wordt voltooid. Afgelopen week weer op zee, 5 dagen, 2 grote aquarellen gemaakt (110/160 cm zie bijlage)…mét emotie.
Ik exposeer ze op mijn volgende tentoonstelling,
Tot dan,
Het goede,
Geurt Busser- Waddenschilder
From: Geurt Busser
Sent: Monday, October 5, 2015 4:03 PM
Geachte heer Klompmaker,
In ons laatste telefoongesprek heb ik beloofd dat ik u op de hoogte zou houden als ik nadere stukken had. Hierbij. Ik doe dat in het openbaar omdat mijn werk, de kunst, een algemeen belang dient van onze Nederlandse gemeenschap. U bent in dienst van, en wordt betaald door die gemeenschap. Wilt u zo vriendelijk zijn om een en ander door te geven aan de heer Dalstra.
Bedankt vast,
vr. gr.
Geurt Busser- Waddenschilder
De eerder genoemde bijlage:
Verslag:
Onderwerp: bespreking in Gemeentehuis van De Marne. 7-9-2015 over ligplaats aan steigers Lauwersoog.
Aanwezig: dhr. T. Klompmaker, gem de Marne. Louis de Jonge- schipper m.s. Noordster, Wadloopcentrum Pieterburen. Geurt Busser- Waddenschilder, schipper UQ 12
De Jonge meldt dat hij voor Wadlooptochten en rondvaarten een ligplaats binnen de dijk nodig heeft.
Busser geeft aan dat zijn belangrijke tijd er nu aankomt omdat hij in het najaar zijn grote aquarellen maakt die hij ongehinderd aan- en van boord moet kunnen vervoeren. (zie bijlage)
Omdat Noordpolderzijl dichtgeslibd is zijn beide volkomen afhankelijk van Lauwersoog voor toegang tot hun werkgebied.
In 1988 kreeg Busser een ligplaats in de Rijksvaartuigenhaven Lauwersoog omdat hij “beroepsmatig gebonden is aan het gebied.” Deze haven ging naar de gemeente, die hem verkocht aan een toeristische ondernemer met de plechtige belofte dat iedereen ongestoord zijn werkzaamheden kon blijven voortzetten. "Het zou alleen maar beter worden”. Het werd museumhaven, de palingvisser kon daar niet meer werken en verdween, de UQ 12 werd tijdens een storm ondeugdelijk verplaatst naar een ongemakkelijk neussteigertje. Busser verdween met onmin en mocht bij m.s. Triton aan de steiger liggen die zij huurden van RWS. Schipper Triton kregen elk jaar een schilderij.
Dhr. Klompmaker toont het plan voor het belevingspad onder langs de dijk en verwijst naar Rijkswaterstaat omdat de grond waaraan het boothuis van KNRM en de steiger waar de schepen liggen van RWS blijft.
Tijdens deze bespreking wordt Busser mobiel gebeld door dhr. Dalstra van RWS: “De steigers waar jullie liggen moeten weg want de gemeente wil een vrij uitzicht vanaf het belevingspad.
Busser verontwaardigd richting dhr. Klompmaker: “Mijn schip is in 1928 gebouwd als eerste échte garnalenkotter van Zoutkamp en dat zou het uitzicht bederven?! Schip en werkzaamheden zijn landelijk bekend, met onze schepen leveren wij een positieve bijdrage aan het toeristisch product Lauwersoog.”
De Jonge en Busser stellen voor om zelf een drijvende steiger te plaatsen, de meerpalen zijn nog goed. De gemeente wil dat plan niet steunen en verwijst naar RWS.
Warffum 8-9-15
Aldus gemaild naar dhr. Klompmaker, geen reactie, neem aan dat het correct is.
Bij thuiskomst vindt Busser een briefje dat dhr. Dalstra van RWS gebeld heeft en om 12.30 uur weer zal bellen. Exact 12.30 uur belt dhr. Klompmaker met de mededeling dat zijn schip daar illegaal ligt en hij niet op steun van de gemeente hoeft te rekenen bij het vinden van een alternatief, de zichtbezwaren van de gemeente gelden voor de bouwvallige steiger, niet voor de schepen. “Met het verlaten van de “museumhaven” is uw recht op een beroepsmatige ligplaats verloren, als u nog nadere stukken vindt dan hoor ik het wel.”
Busser schildert nu 50 jaar, waarvan 30 jaar met zijn tot atelierschip omgebouwde garnalenkotter. In die jaren zijn hem talloze goed of minder goed bedoelde suggesties gedaan hoe hij zijn werk wel kan doen. U kunt ervan uitgaan dat hij de enige is die weet hoe te werken in zijn vak. Als hij geen toegang meer heeft tot zijn werkgebied betekent dat het einde van 30 jaar werkzaamheden als Waddenschilder.
Het voorafgaande:
“Iedereen kan wel zeggen dat hij kunstschilder is. Gaat u maar wat anders schilderen.”
Dat waren de teksten die ik te horen kreeg toen ik in 1990 ontheffing vroeg van de Natuurbeschermingswet om bij Rottum te schilderen. Na 2 zittingen en een bodemprocedure bij de Raad van State kreeg ik de ontheffing met de volgende slotzin:
Gezien Uw activiteiten in de Waddenzee spreek ik echter de intentie uit dat ik binnen de daarvoor geldende marges ook op de lange termijn Uw afhankelijkheid van de Waddenzee als Uw werkterrein, zal respecteren.
DE STAATSSECRETARIS VAN LANDBOUW,
NATUURBEHEER EN VISSERIJ,
J.J. GABOR
13- 7- 1993
Dhr. Gabor had voor de inrichting van zijn kantoor een serie van mijn (toen) grootste aquarellen aangeschaft. Met activiteiten bedoelde hij uitdrukkelijk mijn beroepsmatige werkzaamheden als Waddenschilder. Deze beroepsmatige status werd toen door lagere overheden en Rijkswaterstaat reeds lang erkend. Van deze ontheffing maak ik tot heden gebruik, bij mijn weten tot ieders tevredenheid.
Intussen heerst er lokaal een nieuwe generatie politici en ambtenaren die zich graag willen profileren. Voor hen,
Het volgende:
Open brief aan Overheid, Rijkswaterstaat, heren Staghouwer, Dalstra en Klompmaker
Ik schilder ons landschap vanaf 1967, vanaf 1973 ons noordelijk kustgebied, Lauwersmeer en Waddenzee. In 1988 kreeg ik de titel Waddenschilder voor een t.v. uitzending “van Gewest tot Gewest”. Voor mij werd dat een geuzennaam waaronder ik de waarden die ik daar vond in mijn schilderijen toonde en verdedigde in publicaties, radio en t.v. optredens, hoorzittingen en rechtszaken waaronder 5 keer voor de Raad van State.
Mijn schepen heb ik zelf gebouwd en ingericht voor mijn werkzaamheden. Het beroep Waddenschilder heb ik zelf ontwikkeld zoals ik dat nu 30 jaar doe en waarin de Waddenzee volkomen mijn leven bepaalt.
U stelt waarschijnlijk meer prijs op Waddenschilders die braaf op het atelier hun Waddenbedenksels samenstellen, maar de Waddenzee is een trots, eigenzinnig, mysterieus gebied met levend water dat zich niet laat doorgronden vanuit een kantoor of atelier aan de wal.
U beschikt over miljoenen Euro’s. U kunt bedrijven inschakelen met zware machines, multinationals binnenhalen, adviesbureaus en gebiedsontwikkelaars aanstellen. U kunt natuur maken en breken. Al wat ik heb is het werk van mijn handen.
Als u met uw miljoenen, uw macht en juridische bijstand niet in staat bent om voor mijn schip deze ligplaats te behouden dan beschouw ik dat als hetzelfde beroepsverbod waarmee gelijkgestemde overheden eerder getracht hebben om, hun onwelgevallige kunstenaars, monddood te maken.
Uw belevingspad, Kiek over Diek project enzovoort worden met grote reclameborden vermeld, met veel bombarie gepresenteerd en met geweld opgelegd aan het gebied.
Dat alles betaalt u met NAM geld uit het Waddenfonds dat bedoeld is voor natuurherstel van schade door Waddengaswinning. Daarmee is de Waddenzee het eerste natuurgebied/ Werelderfgoed dat niet alleen zijn eigen onderhoud maar ook de aantasting van zijn wezenlijke waarden moet bekostigen. Beschamend.
Alles van waarde is weerloos.
Ruimte, rust, open horizon en de vrijheid van de zee zijn weerloze waarden. Ik geef ze een stem.
Voor exposities, lobbyen en netwerken heb ik geen tijd, mijn aquarellen verkoop ik vanuit huis, in het weekend galerie open op afspraak. Na jaren met bijbaantjes kan ik als vrij, onafhankelijk kunstenaar nu 31 jaar goed bestaan. De stem van mijn werk klinkt bij particulieren, bedrijven, overheden en media maar zij komt niet boven het maatschappelijk geraas uit. Nu heb ik voor de zomer van 2016 twee tentoonstellingen afgesproken, de serie grote aquarellen van dit jaar zal ik eerder exposeren als de gelegenheid zich voordoet (in bijlages voorproefje). Misschien geven we daarmee de aanzet tot een nieuw belevingspad.
Met deze acties loop ik het risico om de geschiedenis in te gaan als een altijd zeurende kunstenaar. De tijd zal het leren.
Tot de volgende,
Het goede,
Geurt Busser- Waddenschilder
Pastorieweg 20
9989 BM
Warffum
0595423186