Wm.H. Muller & Co

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Jos Komen (R.I.P)

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Inderdaad Jossie Uno, dat heppie goed onthouden
Parate kennis, dankzij internet. :lol:

Gebruikersavatar
Allen
Berichten: 4840
Lid geworden op: 26 feb 2010 12:24

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door Allen »

MULLER weer in de problemen met IMTECH (de M staat voor Muller)

Zoals het er NU voor staat blijft het KRÖLLER-MULLER museum op de Hooge Veluwe buiten schot.
Grtn @Allen
ArnoldW
Berichten: 435
Lid geworden op: 03 mar 2013 19:47
Locatie: rotterdam

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door ArnoldW »

Wel een heel oud plaatje van de Batavier I. Aan de naam te zien, die op de zij is aangebracht zal het wel in WO I zijn.
batavier I-1.jpg
batavier I-1.jpg (87.02 KiB) 8305 keer bekeken
Groet Arnold.
Patru (R.I.P)

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door Patru (R.I.P) »

Het ms Zeeburgh werd door Müller begin 1965 in de vaart genomen en via wat naamsveranderingen en diverse eigenaren werd het in december 1987, opnieuw als Zeeburgh, wegens smokkel aan de ketting gelegd in de Amsterdamse Entrepothaven.
De foto is van maart 1988.
Entrepothaven 1988 met Zeeburgh.jpg
Entrepothaven 1988 met Zeeburgh.jpg (112.46 KiB) 7922 keer bekeken
Groeten, Paul G.
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Ik heb hier nog een keurig origineel " Wm.H.Muller & Co. N.V." Inventarisboek Machinedienst. Op het harde voorkaft staat heel keurig geschreven ms Brittenburgh 1968, maar het hele boek is ongebruikt. De pagina's zijn in diverse sekties verdeeld zoals " Hoofdmotor, Hulpmotor en Elektrisch" om maar even wat te nomen en dan staan daar weer de diverse onderdelen keurig in genoemd.
Mocht er een oud Mulleriaan interesse in hebben dan wil ik er eventueel wel van scheiden :lol:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
ruudsijmons
Berichten: 283
Lid geworden op: 05 jan 2007 22:10
Locatie: ede

joseph Frering

Bericht door ruudsijmons »

Hey Hey

Als ik het goed heb was er naast de Joseph Frering nog zo'n Erts carrier : de Louis Lance ( ik hoop dat ik het goed schrijf), was dat een zuster schip van de Joseph Frering ?


Groet ruud sijmons

mischien kunnen we op de reuinie op 19 maart over gaan bomen
Patru (R.I.P)

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door Patru (R.I.P) »

In het Stadsarchief van Amsterdam is ook zo'n (gebruikt) boek aanwezig van de Joseph Frering reis 6111-6207.
Elke sleutel en pakking staat erin. Leuk leeswerk. Helaas heb ik alleen de omslag op de plaat. :)
Voorraadboek Joseph Frering reis 6111-6207.jpg
Voorraadboek Joseph Frering reis 6111-6207.jpg (75.2 KiB) 9897 keer bekeken
Groeten, Paul G.
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Mooi boekie Paul, maaaar dit is er eentje van de KHL...........ik spreek dus over een ECHT " Muller & Co" boekie, zal later even scannen, NU bietje druk :lol:

Ruud: De " Louis Lans" was inderdaad ook een bulkfietsje van Muller & Co....echter van veur mien tiet EN voor mij slechts " van horen zeggen" in verhalen door de toenmalige Muller & Co. ouwe hap, waarvan ik er nog steeds 2 heel goed ken die er meen ik op hebben gevaren?? Ik geloof trouwens niet dat het echte " zuster schepen" waren.Maar je spreekt nu ook " in the 1950 ties" dus een pikheetje back in time. :lol:
Ik heb ook nog een foto van de LL in Emden in 1958, maar dat is een Adobe file en kan ik niet plaatsen.
Ik heb met o.a. wtk's gevaren die zowel op de LL als de JF hebben gevaren en ook met stuurlui, later ouwe's bij de " Reuzen van Heusden"
Ik moet altijd weer aan mijn ouwe Leermeester op de " Forest Hill" toen beknijsde 3e meester Ome Rinus Kuipers R.I.P. denken en zijn verhaal hoe ze op de " Louis Lans" om de Zuid gingen naar Monrovia en Ome Rinus na de warme prak een kippeboutje in een servetje in de zak van zijn blauwe pakkie stak, voor " na de wacht"........er werd onverwachts voor Rinus overgeschakeld op Wit en Rinus vergat z'n kippepootje. DAT kwam natuurlijk "al kakelend" uit z'n geheel verpekelde blauwe Jassie vliegen toen ze op de geladen terugreis om de Noord weer overschakelden van Wit naar Blauw. :lol: Rinus kon dat zo smakelijk en facinerend vertellen dat ik het 50 jaar later nog weet EN Rinus " voor me zie" :lol:

PS. Ik vond het onderstaande betreffende de " Louis Lantz" in mijn archief.

LOUIS LANTZ, ex-SKOTAAS

Net als de Skaraas - de latere Joseph Frering[/i] - was ook de Skotaas gebouwd voor Skibs-A/S Nanset (Iver Bugge) te Larvik. Het was de bedoeling dat ze bij Götaverken gebouwd zou worden, maar het contract werd uitbesteed aan Caledon Shipbuilding Ltd., in Dundee en daar ging ze op 18 november 1930 te water en werd in april 1930 opgeleverd.

8190 gt, 11.420 tdwt,
2 schroeven, 2 enkelwerkende 7 cilinder 4-takt B&W's, 3000 pk. Deze waren wel door Götaverken gebouwd.

De kapitein werd Hans Nielsen Augestad die al sinds 1901 kapitein was. Hij had gedurende de Eerste Wereldoorlog zonder onderbreking gevaren en deed dat tijdens de Tweede Wereldoorlog nog eens over. De Skotaas kreeg in het voorjaar van 1943 een vliegdek en deed dienst als escort carrier en bovendien als "escort-oiler", voor het bijbunkeren van de escorteschepen.
Direct na de oorlog werd ze weer in de oorspronkelijke staat teruggebracht en maakte, beginnend in de zomer van 1945, weer normale reizen: New York-Houston-Toulon-Marseilles-Abadan-Bombay-Abadan-Sydney-Newcastle (N.S.W.)-Gladstone-Cairns-Abadan-Freemantle-Abadan-Colombo-Abadan-Singapore-Abadan.

In 1956 werd ze verkocht aan de NV Scheepvaart Maatschappij 'Mineral' (manager Wm H Muller & Co's Transport Maatschappij NV, Rotterdam), omgebouwd tot ertscarrier, and herdoopt tot Louis Lantz. In oktober 1969 verkocht aan Belgische slopers.

PS2.
En nu we het dan toch over de " Louis Lantz" hebben wil ik de lezers het fraaie onderstaande stuk Scheepvaart Poezie niet onthouden van de pen van Kapitein Joop Vermeulen. Joop was de 3e stuurman op de " LL" in dit stukje genoemd en oud kollega van " De Reuzen van Heusden" en een van de voornoemde " Ouwe hap" Mullerianen hierboven vermeld.

Louis Lantz " Eeen Prima Schip" zegt Joop :lol: En Joop weet waar ie het over heeft, geloof me maar!

Een prima schip

Het had als tankschip vierentwintig jaar de wereld rondgevaren. Een kostbare onderhoudsbeurt kon niet langer worden uitgesteld en de vrachten stonden laag. Toen winstgevend varen met dit schip onmogelijk was geworden, besloot de reder het uit de vaart te nemen en voor de sloop te verkopen. Merkwaardig genoeg kwam het hoogste bod niet van een sloper, maar van een pas opgerichte rederij die een schip nodig had om de komende vier jaar ijzererts te vervoeren van Monrovia naar Emden. Het was de bedoeling om in ballast terug te varen naar de laadhaven. Het oude tankschip leek om meer dan één reden geschikt om er een ertsschip van te maken. Het kon in vier jaar worden afgeschreven. Het was niet te groot voor de sluis. De waterdichte indeling liet de kleinst mogelijke uitwatering toe en leverde een onovertroffen ballastcapaciteit.

Op een scheepswerf maakten mannen met snijbranders het schip een paar honderd ton lichter. Alle onderdelen die overbodig waren geworden verdwenen naar de schroothoop, tegelijk met staal dat onherstelbaar verroest was. De romp werd voor een deel vernieuwd en tegelijk sterker uitgevoerd. Dat was het best te zien aan de dekstringers en de berghoutsgangen die over bijna de hele lengte werden verdubbeld met dikke platen van hoogwaardig staal. De zijtanks bleven de voornaamste ballasttanks. Uit de middentanks, voorzien van een dubbele bodem, ontstonden twee laadruimen gescheiden door de bestaande pompkamer. Het brughuis werd een eind naar achter verplaatst tot boven de pompkamer. Ieder ruim kreeg twee luikhoofden en elk luikhoofd kon worden afgesloten met twee stalen luiken. Het A-schip werd een B100-schip, dat afgeladen met erts dezelfde uitwatering kreeg als toen het met een vloeibare lading op zijn merk lag. De luiken werden opvallend zwaar uitgevoerd en de loopbrug tussen de kampanje en het midscheepse dekhuis werd door een nieuwe vervangen. De rekening van de werf was in ronde getallen gelijk aan de koopsom, met andere woorden, de versterkte, aangepaste scheepsromp had het dubbele van de schrootprijs gekost.

Een groot deel van de uitrusting was een kleine kwart eeuw in gebruik geweest en daarvan verkeerde niet alles in een even goed bruikbare staat. De rederij had zich als doel gesteld de gebruiksduur van dit schip, dus ook van alle aan boord aanwezige hulpmiddelen, met vier jaar te verlengen. De derde stuurman ging op zoek naar de oorzaak van een oude storing waarvan werd aangenomen dat die niet te verhelpen was. Na vervanging van enkele meters verroeste kabel, kon de stand van de log opnieuw worden afgelezen in de kaartenkamer. Het plotseling optreden van nieuwe gebreken maakte ook minder eenvoudig herstelwerk nodig. Dankzij de zuinigheid van onbekende voorgangers vonden stuurlieden bruikbare lengten kabel, schakelaars en armaturen en daarmee maakten ze een volledige dekverlichting weer in orde. Naast hun eigenlijke taak schonk dit werk niet alleen een grote mate van voldoening, maar maakte deze vaart tot een onvergetelijk avontuur. De monsterrol was het schriftelijke bewijs dat sommige zeelieden avontuurlijker waren ingesteld dan andere. Niet zeldzaam waren de namen die er een paar jaar achtereen op voorkwamen. Andere werden al na één reis voor eens en voor altijd doorgestreept. Varen op dit schip was boeiend en goed lonend werk voor de één en een straf voor de ander.

Varend was het duidelijk een motorschip, voortgestuwd door twee schroeven die werden aangedreven door dieselmotoren met luchtverstuiving. Hulpwerktuigen werkten meest op stoom en daardoor was het in een haven nauwelijks van een stoomschip te onderscheiden. Het sturen gebeurde ook met een stoomstuurmachine. De machinekamer was een werkplaats geworden. Daar werd meestal dag en nacht doorgewerkt om motoren en hulpwerktuigen door vervanging van onderdelen aan de gang te houden. Ondanks al die inspanningen legde het schip grote afstanden af op één motor en niet zelden lag het urenlang stil met beide motoren gestopt. Er was een onwaarschijnlijk grote hoeveelheid lucht nodig om een enkele koude motor aan te zetten. Meer dan eens was de inhoud van beide luchtvaten samen met de opbrengst van twee voortdurend draaiende compressoren nog niet voldoende. Hoewel het aanzetten van een warme motor veel gemakkelijker ging, was het niet verstandig om ergens met veel vaart aan te komen. Bij aankomst in de loshaven en vooral bij het invaren van de sluis, waren vier sleepboten, twee voor en twee achter, stuk voor stuk hard nodig.
Wanneer twee rookpluimen aantoonden dat de motoren allebei draaiden, was dat voor de stuurman van de wacht geen reden tot zorgeloosheid. De regelschuif van de stuurmachine had de merkwaardige eigenschap gekregen om volkomen onverwachts vast te lopen. Dagelijks kwam dat niet voor, maar wanneer het gebeurde, dan altijd bij een roeruitslag van ongeveer tien graden bakboord. Het stuurrad rechtsom draaien was dan zinloos geworden. Het waren vooral de oudere, meest bevaren mannen die dan weigerden aan te nemen dat ze op een buitengewoon schip voeren. Hun onvoorwaardelijke trouw aan vaste, aangeleerde gewoonten bleek uit de volharding waarmee ze tegenroer probeerden te geven. Om veilig te kunnen varen met een gevaarlijk schip hadden ze nog veel te leren. Niet zonder zich eerst te verzetten, werden ze dan opzij geduwd door een jong stuk eigenwijs. Die deed hun dan voor hoe de draai naar bakboord kon worden opgevangen door eerst hard bakboord en pas daarna tegenroer te geven.

Varend in volle zee werd het een vaste gewoonte om elk ander schip op grote afstand te houden. Bij het recht vooruit inzicht komen van een tegenligger moest er daarom niet minder dan dertig graden van koers worden veranderd. Was er rondom het schip alleen maar water te zien, dan maakte niemand zich ernstige zorgen om de twijfelachtige betrouwbaarheid van de stuurmachine. Tegen het eind van een geladen reis veranderde die houding. Zodra het schip een nauw vaarwater met drukke scheepvaart was ingevaren, hield dat sluimerend gebrek de stuurman van de wacht vier uur in onafgebroken spanning. Met een tegenligger op een streek aan bakboord, rees die spanning tergend langzaam naar een hoogtepunt. Liep de stuurmachine vast met de tegenligger op enkele scheepslengten afstand, dan dreigde er een onmiddellijk gevaar voor aanvaring dat alleen kon worden afgewend door zonder aarzeling de beproefde kunstgreep toe te passen. Gelukkig is de stuurmachine nooit meer dan één keer achtereen in die stand vastgelopen.

De dreiging die er uitging van het schip dat uit zijn roer liep en de korte afstand waarop de schepen daarna langs elkaar voeren, lieten weinig mannen volkomen onverschillig. Hun taalgebruik verried een niet geringe opwinding.
De bemanningen van langsvarende schepen lieten zich ook zelden onbetuigd. Hun vele wensen bleven altijd onverstaanbaar, in welke taal dan ook uitgesproken. Zwermen meeuwen waren zo vriendelijk om die met hun harde gekrijs te overstemmen.

De dag was aangebroken dat de vier jaar verstreken waren. De laatste grijper ijzererts was tot boven het luikhoofd opgehesen en zwaaide nu over de reling.
De machinekamer was als werkplaats stilgevallen. Alles wat erin stond zou het nog wel een paar dagen uithouden. De stuurmachine, waaraan de meest vernuftige deskundigen nooit iets verkeerds hadden kunnen ontdekken, werkte nog steeds met dezelfde regelschuif en het schip had nog geen schrammetje opgelopen.

Joop Vermeulen
Bijlagen
JosephFrering.jpg
JosephFrering.jpg (251.1 KiB) 9878 keer bekeken
JosephFrering-Skaraas.jpg
JosephFrering-Skaraas.jpg (24.1 KiB) 9878 keer bekeken
LouisLantz1931-1b.jpg
LouisLantz1931-1b.jpg (42.71 KiB) 9878 keer bekeken
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
ruudsijmons
Berichten: 283
Lid geworden op: 05 jan 2007 22:10
Locatie: ede

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door ruudsijmons »

hey hey


De LL is toch een prima stuk koopvaardijgeschiedenis .

zoals ik uit de tekst begreep was het schip bekend bij diverse andere schepen

de verhalen die ik ook vernomen heb liegen er niet om over de Louis Lantz en de Joseph Frering, volgens mij waren het prima schepen om de kneepjes van het scheepswerktuigkundige vak te leren .

over 14 dagen is er een reunie van de KHL daar zijn oon oud opvarenden aanwezig


groet Ruud Sijmons
Jos Komen (R.I.P)

Re: Wm.H. Muller & Co

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Met een tegenligger op een streek aan bakboord, rees die spanning tergend langzaam naar een hoogtepunt
Mooi sterk waargebeurd verhaal. :)
Ik vond nog een paar fotootjes van dit legendarische schip.
louis_lantz.jpg
louis_lantz.jpg (108.48 KiB) 9670 keer bekeken
Louis Lantz2.jpg
Louis Lantz2.jpg (117.28 KiB) 9670 keer bekeken


Plaats reactie