Toen geluk nog heel gewoon was

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Mart Hoogedoorn
Berichten: 3818
Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
Locatie: Brasil

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Mart Hoogedoorn »

Geep,''petje af'' voor jou en de vrouwe.
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook

Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Geep »

Chinese Annie
Voor het eerst, kom ik in Singapore, in de straat van Johore, bij poort nummer 9. meren we af.
Een pokke end van de stad, wel bereikbaar met bus no. 11. (25 Sing.dollar cent, voor korte of hele lange ritten, maakte niets uit! )
Op raad van mijn hutmaten, moest ik bij het Connoll Hause, aan het einde van de Orchard Road, uitstappen op Singapore Place, oversteken tegenover het Connoll Hause, waren 4 of 5 shops waar je goed en goedkoop kon inkopen.
De zaak ,,Ann Soon Hing’’, een mooie bazaar, viel in de smaak, grote keus, vriendelijke verkoopster. Niet traditioneel gekleed, wel smaakvol.
Kreeg gelijk een flesje 7up. Het eerste wat ik direct kocht, was een verrekijker*.
Tijdens deze vaart kwamen we door de Rode zee, haalde we sleeptransport in.
Er was, niemand op het voordek met een verrekijker, even een moment beschikbaar stellen was niet mogelijk!
Made in Japan, hij staat nu opzij (oud en versleten, net als ik!) van het toetsenbord voor de merknaam, ik kom nu pas tot de ontdekking datie merkloos is, wel 3x getest, prisma 7x50 in varkensleren tas.
Heeft nu veel vaar en loopuren achter zich liggen. Hoe vaker je hem gebruikt hoe goedkoper hij wordt.
Souvenirs en Aziatische kits, overbodig genoeg! Ik doe eerst de praktische aanvullende huishoudelijk boodschappen.
Kijk dan eens naar wat mooi handsnijwerk, ik ben gek op kunstvoorwerpen, vooral door mensenhanden, gemaakt.
Zie een pracht van ’n kamferkist! Mahonie. Fijn en goed uitgesneden, niet machinaal gefreesd. Vlakken mooi gepolitoerd. Koper en messingbeslag, vakkundig geciseleerd! De beide zijkanten, beelden een rivierlandschap uit.
Brugbogen zijn wat dieper uitgesneden, bestemd als handgrepen.
Meer dan een meter breed! Echt geen handkoffertje!
Toch was mijn hebben groot! Transport naar thuis was mogelijk, ruimte zat.
Ik vond het wel netjes, toestemming te vragen aan mijn chef! Uiteindelijk was ik, de jongste, de laagste in rang, voor het eerst aan boord! Van de Oranje!
Ook nog m’n eerste reis. In principe had ik nog geen status opgebouwd!
Je vaart bij de Heren. Mij. Ja toch…., rang en stand, en zo…….juist!
Mijn rangstatus was toen; Souschef, van de lege waszakken, niet hoger!
Ik spreek met Chinese Annie** af, dat mijn schip eerst nog ruim 2/3 weken naar Jacarta gaat, op de terugweg weer afmeert, in Singapore, en misschien dan verder de koop kan regelen.
Zij belooft mij dat ze de kist, 2 retour reizen vasthoud. Neen mijn boodschappen mee.
Schuim verder de stad in. Wat een bende, en toch pakt de stad mij. Maak veel foto’s.
Bij toeval zie ik een bushalte met no. 11
Blijf wachten tot er een bus komt, laat de chauffeur, mijn heenreiskaartje en walpasje zien, ik had geluk. Ik mocht mee voor niets! Laat wel al mijn klein geld achter.
Was mooi op tijd aan boord.

Over Jacarta weet ik niets, het tijdperk van de niet gewaardeerde Orang Blanda, was inmiddels een vaststaand feit, volgens de nieuwe regels van Sukarno, was ik niet meer welkom.
Had ik hiervoor een deel van mijn school/vrije tijd doorgebracht in het Tropenmuseum.
Soekarno, mocht van mij de hoogste Tamarinde boom in.
Als ik ‘n duur clandestien walpasje bekostigde. Was ik welkom. Ook bij de havenmeester.
Hij sprak heel duidelijk Bahasa Nederlands. Ik ook, zei hem helder dat ik de palmbomen op Malakka, toch mooier vond dan in dit land. Uiteindelijk ben ik zeevarende en wil zo het uitkomt wat van de wereld zien, als ik wat meer wil weten, over Indonesië sla ik wel onze koloniale fotoboeken open.
Ik wenste hem een fijne toekomst.

Tussentijds was de kamferkist aan boord al besproken. Jos mijn chef had er geen moeite, wat de opslag in het magazijn betrof. Op de terugreis, kon ik weer even op visite bij Annie, voor de aankoop van 7 kisten ??
Mijn kamferkist werd apart ingepakt, onder douanetoezicht, eventuele transport schade voorkomen, wegens de politoerlagen.
Mijn verhaal aan boord over mijn toekomstige aanwinst. Bracht andere op het idee, om de aankoop collectief uit te breiden. Annie regelde het transport naar boord.
Mijn kist…..uh! Hum…! Ging apart. Onder toezicht van…….?
Een oud verschrompeld vriendelijk Chinees mannetje met een mond vol, 1 bruinrode tand , verkleurd van tabak of sirih kauwen.
Ik noemde hem maar ouwe Spen; chef of voorman?
Met zijn povere betjak, scharrelde hij zijn kostje en leven, bij elkaar.
Hij had het druk, wist naar welk schip het transport naar toe moest.
,,Oranje’’ Kapal poetih, banyak besar! Grote dikke witte boot ,,Oranje’’
We lagen nu wat dichter bij de stad, poort nummer 1,
Mijn kamferkist ging met de douane mee, naar boord, de andere kisten werden ook verzorgd onder leiding van Spen. Van de andere kopers/eigenaars, kreeg Spen een stevige waardering.
Door Spen werd ik gelijk bevordert, tot Sep Satoe. 1e Chef, tot grote hilariteit, van mijn werkelijke chef.
Ik heb Spen meegenomen naar de scheepswasserij, daar werkten de Chinese scheepswassers ook uit Singapore, schijnbaar was hij bij hen bekend, hij mocht mee eten.
Ouwe Spen, zal nog wel eens langs komen.
Vrgr.Geep

* In de Rode zee lopen we, in de middag mijn broer achterop, hij was op weg naar Perz.Golf.
Hij had een via de marconist een praai verzonden.
Op de brug v/d Oranje was verwarring, voor wie bestemd??
Ik had toen nog geen verrekijker, even een moment vasthouden,
van een andere opvarende was niet de regel.
Tot mijn verwondering, kwam de 1e stuurman, mij een scheepstelegram, privé in onze hut
brengen, voor mij bestemd, met een excuus, dat het telegram te laat werd aangediend,
de 1e stuur, was naar zijn grootvader vernoemd , ik ook!
Wij hadden de zelfde voornamen.
Zijn absoluut geen fam. van elkaar. Was aan boord verkeerd bezorgd, bij hem.
Hij snapte er niets van, ook de ondertekening niet, alleen de voornaam van mijn broer!
Een retour praai, bracht de oplossing, de marconist zou de administrateur inschakelen voor
verdere afhandeling, via de civiele dienst.
Dat wilde de 1e stuur niet, die wilde zijn jongere naamgenoot treffen.

** de echte Amsterdamse ,,Chinese Annie’’, was haar naamgeefster.
Een dame uit het roodlichtgebied, die zomaar zonder, noodzaak op de
Oudezijds Achterburgwal vermoord is!
Jos Komen (R.I.P)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Een dame uit het roodlichtgebied, die zomaar zonder, noodzaak op de
Oudezijds Achterburgwal vermoord is!
Magere Josje werd toen toch ook vermoord?
Mart Hoogedoorn
Berichten: 3818
Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
Locatie: Brasil

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Mart Hoogedoorn »

En ''natte sjaan '' vierde hoogtij in Den Helder :oops: :)
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
Patru (R.I.P)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Patru (R.I.P) »

Chinese Annie werd vermoord op Oudejaarsavond 1956 en een half jaar later Magere Josje.
Appie Baantjer, indertijd rechercheur, heeft de zaken nooit op kunnen lossen. Hij was er vast van overtuigd de dader te kennen en heeft niet veel verder gekeken. Dat zou nu worden toegeschreven aan tunnelvisie. :-D
Groeten, Paul G.
Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Geep »

Vind jullie allen verdacht!!
Geep!
v+d
Berichten: 7164
Lid geworden op: 20 jun 2011 19:56

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door v+d »

:shock: :lol:
Jos Komen (R.I.P)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Geep, misschien herken je deze oud bankwerker wel, hij was geboren en getogen in de Jordaan of de
Achterzijds Achterburgwal, dat weet ik niet meer.
We kennen hem van een kerstcruise 5 jaar geleden, het was de eerste keer dat hij met zijn vrouwtje Rietje buiten Amsterdam op vakantie ging.
Bankie had bij Muller gevaren en kon daar mooie verhalen over vertellen.
In zijn jeugd heeft hij soortgelijke ervaringen zoals jij zo mooi beschrijft in de oorlog meegemaakt, de details ben ik helaas vergeten.
Kan me nog wel herinneren dat Jopie zich te buiten ging aan al dat eten wat ze gratis kon opscheppen.
Ik heb nog nooit zo'n klein vrouwtje zoveel eten in één keer naar binnen zien schrokken. :wink:
De dag daarop kwam Bankie alleen aan tafel, Rietje had last van der maag.
Hij had lak aan de ceremonies aan boord en begon na het nuttigen van de gratis wijn tijdens het kerstdiner spontaan Oh sammenionisia te zingen. :)
samme nie he he, holladieeh...
Kan dit mooie lied helaas nergens vinden op internet, misschien dat een echte Amsterdammer wel de juiste tekst weet. :wink:
bankie.jpg
bankie.jpg (169.11 KiB) 2602 keer bekeken
Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Geep »

Hr. Jos; Goedendag,
Nee, ik kan mij de man niet voor de geest halen. Het liedje wat hij uit galmt doet mij denken aan liedje wat in de 50/60er jaren door; Johnny Jordaan, breeduit op de planken is gezongen.
Ik weet wel dat door het Amsterdam van die tijd, een groepje muzikale straatartiesten verkleed als Volendammers, heen zwierf.
Waarbij een bij een gedrongen mannetje (Willem Buikie) luidkeels zijn liedjes zang/kunst ten gehore bracht.
Zij werden ook weleens de Jordaners/Jordanezen genoemd!

Een vergelijkbare man, als loper met een (huur?)draaiorgel van Perlee, op de mooiste stek, Damrak, Dam en Rokin.
Buiten dat gebied mochten zij niet mansen!
Vrgr. Geep
Patru (R.I.P)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Patru (R.I.P) »

Jos Komen schreef:Hij had lak aan de ceremonies aan boord en begon na het nuttigen van de gratis wijn tijdens het kerstdiner spontaan Oh sammenionisia te zingen. :)
samme nie he he, holladieeh...
Kan dit mooie lied helaas nergens vinden op internet
Dit is inderdaad het refrein uit een potpouri van Johnny Jordaan (1955/56). De 78-toerenplaat heb ik nog in de kast staan.
Van de coupletten vond ik die van Artis altijd het mooiste, want daar kwamen we dus alleen in september of anders over het hek klimmen aan de Plantage Muidergracht of Doklaan. Dat is nu allemaal bij Artis getrokken.
Oh Sabberiosia.jpg
Oh Sabberiosia.jpg (83.7 KiB) 2559 keer bekeken
Groeten, Paul G.


Plaats reactie