Truckin' USA

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Gebruikersavatar
Knisten
Berichten: 455
Lid geworden op: 24 mar 2005 15:57
Locatie: Abbeville, LA, USA

Re: Truckin' USA

Bericht door Knisten »

Heren, een goede middag vanuit Louisiana. Ben thuis, na een ongeval wat ik 100 dagen (18 April) geleden had in Macon, GA. Ben dus een tijdje uit de running geweest, maar daarover later meer. 'k Ga ons gewaardeerde mede-forumlid HGH's advies opvolgen en het stukkie eerst in Word (of Notepad) schrijven alvorens te kopieren en te plakken. Maar was nog een antwoord schuldig aan Ronald, de schrijver van het voorgaande bericht. Vandaar dit -korte- epistel. Het typen gaat langzaam, met slechts 1 hand beschikbaar dus niet zo snel lezen, please. :-D
Nee Ronald, geen last van lege accu's. Daarvoor dient de onlangs geplaatste A.P.U. (Auxiliary Power Unit) Dat ding doet een aantal dingen. 's Zomers zorgt hij voor de airconditioning, zonder dat je de motor hoeft te laten lopen en 's winters draagt het ding zorg voor de verwarming van je cabine, pompt hij warm water (koelvloeistof) door het blok en zorgt ervoor dat je accu's continue worden bijgeladen. Kortom, een manusje-van-alles, waar ik dankbaar gebruik van maak. TV, magnetron, broodrooster, koelkast, Laptop en printer, scanner zijn allemaal aangesloten op de 110 Volt welke uit de inverter komt en slechts heel, heel af en toe moet ik de main circuitbreaker re-setten. Dat is alles. Zolang de 12 Volt boordspanning (in tegenstelling tot de 24 Volt van Europese trucks) voorhanden is, is de 110 Volt wisselspanning ook gegarandeerd. Mooi toch ? Hoop je zo geinformeerd te hebben. Je hebt een plaatje van een truck waarmee ik je nog veel aangename en vooral veilige kilometers toewens. Groeten
Old sailors never die, they just fade (or drive) away...
73 Knisten

Gebruikersavatar
Knisten
Berichten: 455
Lid geworden op: 24 mar 2005 15:57
Locatie: Abbeville, LA, USA

Re: Truckin' USA

Bericht door Knisten »

Hello allemaal, zoals eerder beloofd, een update van mijn belevenissen hier.
Op 18 April was ik onderweg van Minnesota naar Florida met een lading pre-fabricated stainless steel pipes. Het zwikkie woog niet al te veel en ik was 's avonds laat pas klaar met sjorren en afdekken van deze toch wel tamelijk dure lading. Was de hele dag al bezig geweest met van alles en nog wat dus had geen zin om in het donker te stoeien met trailer-assen, om pas in Florida aan de eisen te kunnen voldoen. Twee dagen later ben ik in Georgia, op de I-75. M'n koffie was op en ik moest nog een verplichte pauze houden. Van de snelweg een rest-area opgedraaid en netjes en vlak geparkeerd. Dacht bij mezelf: "Nu kan ik die laatste as wel even naar voren halen om aan de 41 voet tussen kingpin en laatste as te voldoen". (Florida regulations) Die as zit normaal met vier pen-en-gat verbindingen geborgd en om hem te kunnen verplaatsen, moet je die "lossen" door middel van een handle aan de linkerkant van de trailer, tussen de beide assen. Die handle was dus wel gangbaar, maar alle pennen bleven keurig netjes op hum plaats. Vast gerot, gecorrodeerd, wie zal het zeggen. Mijn twee onafscheidelijk helpers, te weten een spuitbus WD-40 en m'n cheater-bar (een stalen pijp van 1.20 mtr om je spanbanden dmv winches vast te zetten) te voorschijn getoverd en de pennen met bruut geweld gelost. De -aparte- rem op de laatste as ingeschakeld en terug naar de cabine. Parkeer-rem gelost, truck in z'n achteruit en zoetjes aan naar achteren laten rollen, waarbij het dus de bedoeling is dat de achterste trailer-as blijft waar die is. Boem is ho, en dan zou het goed moeten gaan met de pennen voor de corresponderende -voorste- gaten in het frame. Dat was het geval, op één na. Nog een stukkie terug dan maar. Weer uitstappen, naar achteren lopen en controleren. Zie ik de hele combinatie naar achteren rollen dus ik ren naar achteren om de trailer-rem te zetten. M'n T-shirt blijft hangen aan een van de haken van de bungie-straps welke dienen om het zeil (de zeilen) op de trailer vast te zetten. Ik val naar voren en breek m'n val met mijn linker-arm en die schuift net onder de band van de voorste as. Ik heb nog wel de tegenwoordigheid van geest om met rechts de rem (van de achterste as) er op te zetten en het laatste wat ik weet is dat de combinatie stopt en er een collega chauffeur naar me toekomt en zegt: "All is well, buddy, we called the cops and an ambulance...... Take it easy". Ik zie nog bloed uit m'n arm lopen en daarna verlies ik het bewustzijn. Om pas weer wakker te worden na een spoed-operatie in een ziekenhuisbed in Macon. Dit alles gebeurde zo rond een uur of 1, half 2 's middags. De rit met de ambulance, met het formaat kleine vrachtwagen, heb ik, vanwege de erg stugge vering als minder prettig ervaren. Maar ik wil zeker niet klagen en alle lof toezwaaien aan het ambulancepersoneel. Ik kan dus niet helemaal in katzwijm hebben gelegen want kan me nog wel pijn en ongemak van het vastgesnoerd zijn op de brancard herinneren.En allemachtig, wat maken die Amerikaanse sirenes een pokke-herrie. Die collega chauffeur had nog de tegenwoordigheid van geest om mijn telefoon mee te geven en 's avonds om een uur of tien word ik gebeld door.... mijn vrouw. Die was door de locale cops op de hoogte gebracht van het ongeluk en was dus dolgelukkig dat tot zover alles goed was en ik veilig in het ziekenhuis lag. Daar ben ik vijf weken gebleven en heb verschillende operaties ondergaan. Eerst een zootje hardware, stalen pennen en staven binnen en buiten mijn linker elleboog om het geheel te stabiliseren. Daarna een skin en muscle graft vanuit mijn rechterpols naar mijn linker elleboog en tenslotte een deel van mijn rechterbeen naar m'n rechterpols.'t Leek net een stoelendans.En zo is maar eens te meer bewezen dat in een directe confrontatie tussen mens en machine de eerste over het algemeen eerder het onderspit delft dan de laatste.
Dit ongeluk had nooit mogen gebeuren en tot op de dag van vandaag weet ik nog niet hoe het heeft kunnen gebeuren. Schiet mij maar in de feestverlichting, maar ik weet het echt niet. Prakkezeer me suf, maar kom er niet achter. Ben echter wel blij dat ik door mijn handelen verdere schade aan geparkeerde voertuigen heb kunnen voorkomen. Dat geeft toch enige voldoening bij een anderszins bizar ongeval.
Enfin, vijf weken later met een vliegtuig, van Atlanta, GA via Dallas/Ft.Worth, TX naar Lafayette, LA en daar ben je ook een hele dag mee bezig. En nu ben ik alweer een tijdje thuis, als een één-armige bandiet. Gisteren is de hardware operatief verwijderd. Was drie pond lichter, maar de pijn nam tienvoudig toe. Heb er wel een zootje stangen, staven, bouten en moeren aan overgehouden. Wellicht komen die van pas bij het inbouwen van m'n CB radio in onze nieuwe truck, al zal dat nog wel een pikheetje duren, want ik kan bijna niets met links. Mag trouwerns ook niet autorijden van de heren doctoren, vanwege de pijnstillers. Zo zijn we aan deze truck gekomen. Was een koopje. De verkoper had geld nodig voor zijn bail-bondsman, om uit de bajes te komen. Dus bood hij deze Chevy te koop aan. Zijn misdaad ? Rondlopen met oxycodon pijnstillers (dezelfde die ik ook slik) zonder die in de door de apotheek geleverde verpakking, met etiket, te bewaren. Oxycodon is hier een "controlled substance" (dus drugs) en ja, zo is't gekomen. Kwam ons wel goed uit. En een gewaarschuwd mens geldt voor twee, of niet soms ? Een heerlijk karretje om in te rijden, althans volgens mijn vrouw die mij heen en weer ferry'd tussen mijn afspraken. Zij gelukkig ? Dan ben ik blij.'t Zal nog wel even duren voor mijn arm weer volledig gangbaar is, maar 't is zeker geen aanbevelenswaardige manier om 's zomers thuis te zijn.Neem dat maar gerust van mij aan.
Terug naar Macon, GA. De volgende dag kwam een collega trucker van Taylor mij opzoeken, gewapend met twee weekend tassen met daarin wat hoognodige spullen. Dat was tof. En ondertussen rijdt er een andere collega met "mijn" Volvo. Ik hoop dat hij er net zo blij mee is als ik en er ook goed voor zorgt, want die trucks zijn het waard om liefdevol vertroeteld te worden.
De rest van mijn "huisraad" ligt opgeslagen in Minnesota, te wachten op een nieuwe truck, zo is mij verteld. Dat geeft de burger dan weer moed en determinatie om zo snel mogelijk weer operationeel te zijn, al is dat laatste woord misschien wat ongelukkig gekozen. Want misschien moet ik er nog een paar ondergaan. Dat blijft afwachten. Er moeten nog steeds MRI en CT scans gedaan worden. Konden geen doorgang vinden omdat de hardware geen titanium was. En de chirurg kan alleen een behandelplan opstellen en uitvoeren wanneer hij precies weet wat er aan de hand is. Vandaar dat we nog geen idee hebben wanneer ik 's Heren wegen weer onveilig kan gaan maken. Voor nu tracht ik het single-handed two-finger blind-type systeem te perfectioneren, hetgeen een tamelijk vermoeiende bezigheid is. Een mens leert zijn beperkingen pas wanneer hij of zij er direct mee wordt geconfronteerd. Verder moet mij nog van het hart dat ik door mijn huidige werkgever uitermate correct ben behandeld en zij mij alle steun en hulp hebben verleend welke op dat moment nodig waren. De perks van een kleiner, echt familie-bedrijf. Ze kunnen niet wachten tot ik weer terugben, zo wordt mij keer op keer verzekerd. En met deze vrolijke noot wil ik besluiten. Genoeg voor vandaag. Ik hoop dat ik jullie niet verveeld heb of te langdradig ben geweest.
Het ga jullie allen goed, alvast een fijne reunie toegewenst en tot spoedig (well, in elk geval eerder) horens.
Bijlagen
En dit is onze "nieuwe" truck
En dit is onze "nieuwe" truck
Chevy.jpg (108.62 KiB) 6549 keer bekeken
Old sailors never die, they just fade (or drive) away...
73 Knisten
paul
Berichten: 356
Lid geworden op: 24 jan 2008 17:16
Locatie: den hoorn
Contacteer:

Re: Truckin' USA

Bericht door paul »

Wat een verhaal,dikke pech maar ook veel geluk,dit had vele malen slechter af kunnen lopen.
Heel veel succes met de genezing.
Gr Paul
koop een boot en heb plezier tot je dood
v+d
Berichten: 7164
Lid geworden op: 20 jun 2011 19:56

Re: Truckin' USA

Bericht door v+d »

Knisten, wat een verhaal man. Goed dat je weer aan rijden denkt, wat een gekloot met al die verschillende regelingen per staat, het lijkt Europa wel :wink: Enfin als dit niet gebeurd was, kwam er wel iets anders op je weg, soms ontloop je je lot niet, gewoon doorgaan. Je moet er maar niet te veel van wakker liggen hoe het kon gebeuren, tenzij anderen er wat van kunnen leren. It's no use crying over spilled milk of zoiets!
Het beste man en succes met de revalidatie.
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Re: Truckin' USA

Bericht door dita »

Knisten taatje, ik voelde aan mijn water, je was te lang uit de lucht, dat er iets mis was met je. Maar dat het zo erg was kon ik natuurlijk niet vermoeden. Gelukkig ben je goed en snel opgevangen.
Probeer er het beste van te maken.
Tussen haakjes vorige week lag er hier in de jachthaven een bootje uit 'ons daerp' . De eerste keer in de nu 52 jaar dat ik hier woon. Ik stond wel raar te kijken toen ik als thuishaven Huizen las. Deed de mens weer goed.
Het alderbeste en de groeten met een fins 'blommetje'.
Martin
Bijlagen
WP_20160723_13_58_16_Pro.jpg
WP_20160723_13_58_16_Pro.jpg (169.09 KiB) 6300 keer bekeken
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Truckin' USA

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Dat was geen kattenpis, Knisten. Een ongeluk zit in een klein hoekje, vooral een "freak accident". Jouw T-shirt bleef haken. Ik herinner me een geval van een kerncentrale ergens in Virginia, USA. Daar was een gozer de vloer aan het vegen toen zijn overhemd aan een schakelaar bleef haken. Hij trok zijn hemd los, maar legde daarmee gelijk de hele centrale vier dagen stil. Het was zacht weer met niet al te veel stroomverbruik. Was het hartje winter geweest, hadden ze raar zitten te kijken. Maar dat deed geen pijn en bij jou wel.
Ik wens je een snelle genezing.
Gebruikersavatar
leo-shof
Berichten: 2906
Lid geworden op: 23 dec 2006 21:05
Locatie: 0174

Re: Truckin' USA

Bericht door leo-shof »

Zo he Knisten dat is geen kattenpis zeg
Ja het had natuurlijk veel erger af kunnen lopen , maar daar ben je toch wel voor bespaard gebleven
je zult de eerste niet zijn die door zijn eigen voertuig wordt over reden
Maar laten we het niet erger maken dan het al is , ik hoop dat je spoedig weer aan de betere hand mag zijn

Beterschap toe gewenst Leo
Het slechtste wiel van de wagen kraakt het meest . :roll:

LEO
paul
Berichten: 356
Lid geworden op: 24 jan 2008 17:16
Locatie: den hoorn
Contacteer:

Re: Truckin' USA

Bericht door paul »

, wat een gekloot met al die verschillende regelingen per staat, het lijkt Europa wel :wink:
Dit had ik ook niet verwacht,hebben ze daar meer van die fratsen?
Gr Paul.
koop een boot en heb plezier tot je dood
Gebruikersavatar
Knisten
Berichten: 455
Lid geworden op: 24 mar 2005 15:57
Locatie: Abbeville, LA, USA

Re: Truckin' USA

Bericht door Knisten »

@Paul, @v+d, @Martin, @Theo, @Leo,
Heren,
Dank voor jullie blijken van belangstelling en medeleven, dat doet me echt goed, geweldig. En Martin, jouw foto uitgeprint en ingelijst, erg mooi. Verder gaat hier alles zijn gangetje. 't Verband rond mijn arm vanochtend door een Home Health Care verpleegster verwijderd en behoudens vier kleine gaatjes ziet alles er goed uit. Mijn elleboog zit na 100 dagen immobiliteit nog wel "op slot" en de kleinste beweging doet zeer, maar ik hoop dat dat beter is bij 5 Augustus, de datum van mijn volgende afspraak. Elk nadeel heeft zijn voordeel, dus alle Europa-Cup wedstrijden kunnen zien en nu gefocused op de Formule-1. Keeping my fingers crossed voor een podiumplaats voor Max Verstappen in Hockenheim het komende weekend.
Ja, die regeltjes en onderlinge verschillen tussen de diverse staten, dat weet wat. In het verleden ooit eens een vracht hout geladen in Wyoming. To be on the safe side, toch maar even een weegbrug opgezocht alvorens naar Colorado te rijden. Op de weegbrug leek alles perfect in orde en reed ik me van de prins geen kwaad wetend fluitend het weigh-station binnen.
De rode lampen flitsten op en eem scherm met "Please park and report inside" idem dito. Aldus gedaan en met papieren en mijn vrachtbrief naar binnen. Het was ook een spread-axle trailer, dus zolang ik maar onder de 20.000 pond per as bleef was alles legaal. Mijn scale-ticket vermeldde 33.240 pond dus ik was er heilig van overtuigd dat alles in orde was. Maar de dame op het weighstation in Colorado vertelde me dat het gewicht op de eerste trailer as 22.000 pond was en op de tweede trailer as 11.000 (or thereabouts) You can't win for loosing. Dus te zwaar op de eerste as. Ze was coulant en ik kreeg geen boete en/of een vermelding op mijn CSA score, gelukkig maar. Moest wel naar een bedrijfje in de buurt, dat met een heftruck twee pakketten hout naar de achterkant van mijn trailer verplaatste voor het lieve sommetje van US$ 700.00 Weer terug naar het weigh-station en toen was alles in orde. "Dat gebeurt me geen tweede keer..." dacht ik bij mezelf en nu geleerd hoe elke afzonderlijke as te wegen op een CAT scale, wat ik nu dus bijna religieus toepas. Je hebt dan geen garantie (en onder- steuning in geval van problemen) maar dat neem ik maar voor lief. Ja, het opdoemen van een weigh-station aan de einder blijft altijd weer spannend want je weet NOOIT wat voor verrassingen ze voor je in petto hebben. Ik zal zo'n scaleticket als bijlage toevoegen.
Martin, leuk dat er een scheepje uit Huizen Hamina heeft gevonden. 't Is een reislustig volkje, uit ons dorp en je komt ze ook werkelijk overal tegen (kijk maar naar ons ;) ) Was dat het voormalige jacht van Rijkswaterstaat, waar je eerder over schreef ?
Dat zag er werkelijk pico-bello uit! Kreeg een paar dagen geleden een alleraardigst boekje over Huizer bijnamen en naarmate ik er verder in las, werd de herkenbaarheid steeds groter. Geniet er elke dag van. Het heet "Van wéël bin je d'r één ?". Mocht je interesse hebben, dan heb ik de gegevens van de auteur.
Prachtig verhaal van die kern-centrale Theo. Ook dat had heel wat slechter kunnen aflopen. Tja, ongelukken, kleine hoekjes, onvoorziene dingen, ze hebben zoveel gemeen. 't Is zoals v+d zegt: Je ontloopt je lot niet, dus neem het maar zoals het komt. Het zal wel voorbestemd zijn en een doel hebben, al is me dat in dit geval nog niet helemaal duidelijk.
Enfin, met goede moed kijken we naar de toekomst. Een nieuwe truck geeft natuurlijk wel voldoende motivatie om extra hard aan m'n revalidatie te werken, al behoudt de 7572 toch een bijzonder plaatsje in mijn hart. Leo, zal proberen om een herhaling te voorkomen, da's ongetwijfeld beter dan genezen.
Nogmaals, allemaal bedankt voor alles, 'k Ben er mooi verguld mee.
Groeten, Dirk & Kathy
Old sailors never die, they just fade (or drive) away...
73 Knisten
Gebruikersavatar
K.Brouwer
Berichten: 2790
Lid geworden op: 03 dec 2005 18:18

Re: Truckin' USA

Bericht door K.Brouwer »

Hallo Knisten,

Heb net je verhaal gelezen. Wat een bizar ongeluk zeg. Hoe zit het nu met je ziektenkosten. Ben je daarvoor door je werkgever verzekerd of ben je particulier verzekerd? Dit omdat het Amerikaanse systeem nogal verschilt van het onze. Uiteraard een spoedig herstel toegewenst.

Groeten, K.Brouwer


Plaats reactie