Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Gebruikersavatar
Erikdepooter
Berichten: 630
Lid geworden op: 23 jan 2012 12:25
Locatie: Driebergen-Rijsenburg

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door Erikdepooter »

papier met dat Oceaanpost briefhoofd
Ik kan me dat nog heel goed herinneren. Van dat dunne overtrekpapier met dat rode logo erop. Compleet met blauwe carbonstrepen en inderdaad: zelfs met een "zware aanslag" hield het met 6 of 7 velletjes doorslag wel op. Hoe lager in rang, hoe slechter leesbaar dus. Voor de meeste collega's waren de belangrijkste berichten de voetbaluitslagen onderaan.
Maar het meest bijgebleven is me die malle 1e klas RO, die dan in zijn bloemetjespak van de midscheeps naar achteren toog om één exemplaar van de Oceaanpost aan de eerste meester te brengen en er ééntje in de bar op te hangen.
"Vol vooruit - Vol achteruit - Stop - Klaar met machine, da's alles".. (Meinhart v.d. Vliet, Commodore Esso Tankvaart Mij, Ras Tannurah 1982, over de kunst van het manoeuvreren)

Bob R.I.P.
Berichten: 3142
Lid geworden op: 19 sep 2008 18:00
Locatie: Langedijk

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door Bob R.I.P. »

Erikdepooter schreef: Maar het meest bijgebleven is me die malle 1e klas RO, die dan in zijn bloemetjespak van de midscheeps naar achteren toog om één exemplaar van de Oceaanpost aan de eerste meester te brengen en er ééntje in de bar op te hangen.
Op een roze olifant? :roll:
't Leven is niet altoid roist met krente, 't is ok welders gortepap die skift is.
Gebruikersavatar
Erikdepooter
Berichten: 630
Lid geworden op: 23 jan 2012 12:25
Locatie: Driebergen-Rijsenburg

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door Erikdepooter »

Op een roze olifant
Dat nog net niet. Maar sparksen hadden wel vaker dienst in hun ochtendjas. Deze Eerste Klas onderscheidde zich van de rest door een badjas met bloemetjes. Zo herinner ik me hem tenminste. Aardige oude baas, maar een beetje vreemd. Dat kwam natuurlijk van al die piepjes, die hij in al die jaren in zijn oor had gekregen.
"Vol vooruit - Vol achteruit - Stop - Klaar met machine, da's alles".. (Meinhart v.d. Vliet, Commodore Esso Tankvaart Mij, Ras Tannurah 1982, over de kunst van het manoeuvreren)
PeterD
Berichten: 31
Lid geworden op: 20 jan 2015 11:20
Locatie: Huizen

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door PeterD »

Iemand het jubileumboek al op de mat hoor ploffen?
CW: the art in communication.
PeterD
Berichten: 31
Lid geworden op: 20 jan 2015 11:20
Locatie: Huizen

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door PeterD »

Op het moment dat ik het vorige bericht verstuurde hoorde ik PLOF.

Even een quickscan gedaan.
Ziet er keurig uit. Dat worden heel wat uurtjes leesplezier.
CW: the art in communication.
Gebruikersavatar
Knisten
Berichten: 455
Lid geworden op: 24 mar 2005 15:57
Locatie: Abbeville, LA, USA

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door Knisten »

Als reactie op een posting in "Mooie coastertjes"

@ Harry
Dat "benn'n leuke ding'n voor de mensen" en dat denk ik ook niet, dat er veel machinisten, of zo je wilt, werktuigkundigen veel met telegrammen van doen hebben gehad. Omgekeerd kwam denk ik vaker voor, een Sparks in de machine-kamer. :roll:
Wel heb ik tot twee keer toe de "Eed van geheimhouding" moeten zweren bij de PTT op de Scheveningseweg in Den Haag, eerst voor het telefonie- en daarna voor het telegrafie-certificaat. Later, bij het behalen van mijn GMDSS certificaat heb ik eigenlijk niemand meer gehoord over deze geheimhouding.
Heb het genoegen gehad om in de beginperiode van Inmarsat op één van de weinige schepen te hebben gevaren die met een dergelijke terminal waren uitgerust. Kwam je 's ochtends op wacht kon je eerst een meter of zo papier van de printer scheuren en dat dan weer verdelen in afzonderlijke berichten. Telexen, BAZ, dienstmededelingen en wat dies meer zij. En dan afleveren op de juiste plaats. Een bijkomend voordeel was wel dat je gelijk 3 of 4 copietjes had, dat dan weer wel. Voor die tijd had je nog enige controle op wanneer een bericht werd ontvangen, dus over het algemeen tijdens je wachtuurtjes.Maar dat ding stond 24 van de 24 uur bij en dat 365 dagen per jaar.(Behalve in Corpus Christie en in de "Gap" van het Panama kanaal, wegens te lage elevatie. Dat veranderde toen er een vierde satelliet werd ingeschoren maar dit terzijde)
Een binnenkomend bericht, ongeacht de aard daarvan, merkte je aan het ratelen van de printer. Maar goed, toen deze terminals steeds vaker werden geinstalleerd monsterde ik aan op een Liberiaan waar de radio-hut bakboord-achter op de brug was gesitueerd. Nadat ik mij had voorgesteld waren de allereerste woorden van het gezag (óók een Hollander): "Oh ja Sparks, zorg er voor dat de radio-hut op slot zit wanneer je van wacht gaat. Ik en ik alleen bepaal wanneer berichten worden afgeleverd !". :shock:
Dat was dus een aardige binnenkomer, vooral ook omdat de stuurlieden werden geinstrueerd mij te porren wanneer ze de telex hoorden ratelen. Stond elke keer weer in het "nacht-order-book" en dat gebeurde nogal eens waarbij het 9 van de 10 keer om service-berichtjes ging of meer van die niet urgente ongein.
Enfin, we hebben het overleefd, maar prettig was anders en iedereen was blij toen een ander het commando overnam. Voor die tijd werden alle berichten betreffende operationele zaken zoals stuwplannen, bunkers etc. pas enkele dagen voor aankomst met de hoofden van dienst gedeeld hetgeen de onderlinge verstandhouding niet echt bevorderde. Ik werd menigmaal gevraagd een tipje van de sluier op te lichten. "Helaas mannen, gaarne één dek lager, aan stuurboord vervoegen. Die meneer weet alles". Telefoongesprrekken idem dito, want mensen realiseren zich niet dat wanneer het dag is in Europa het wel eens nacht kon zijn in de Pacific. Of omgekeerd. Toen de radio-hut niet langer op slot zat werd alles gelijk een stuk makkelijker, althans zo voelde het.Hoe het nu, zonder Sparks, is gesteld met de geheimhouding ? Geen flauw idee maar ik denk dat er niet meer zoveel aandacht aan wordt besteed maar dat kan ik heel goed mis hebben. Zou het echt niet weten...
Was je -bijna- verlost van het afhankelijk zijn van propagation-conditions voor het afwikkelen van het radio-verkeer, komt er wel iets anders voor in de plaats. Ach, elk nadeel hep z'n voordeel. :)
En zo ging dat vroeger. Gode-zij-dank slechts op één schip. Voor de rest was het een fluitje van een cent want zo'n Inmarsat terminal betekende wel een verlichting van je dagelijks werk.
Maar nogmaals, wat dit met "Mooie coastertjes" te maken heeft ? Vandaar dat ik het maar plaats op "Radio-hutten en wat er zo bij hoorde" met als prangende vraag: "Valt het bovenstaande nu wel of niet onder de geheimhouding ?" :lol:

Met vriendelijke groeten,
Dirk
Old sailors never die, they just fade (or drive) away...
73 Knisten
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10556
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door jdbvos »

Hoe het nu, zonder Sparks, is gesteld met de geheimhouding
Nog nét in mien tiet, bij Seatrade, pakte je als je wat wilde weten/vertellen, gewoon de telefoon: je toetste de toegangscode in voor de satelliet, gevolgd door landnummer, kengetal en abonneenummer....
Het was wel erg duur: ca FL 35 per minuut, en de rekening liep via " d'ouwe en 't ketoor", dus liet je overbodige gesprekken wel uit je hoofd...
Ik meen dat alleen de kapitein (en de hwtk ??) zo'n telefoon had(den)....maar ik weet niet precies meer hoe dat allemaal zat...
Vond het niet zo belangrijk... :roll: Eerder lastig zelfs !
Sta je met het zweet op je voorhoofd te ontdooien, trekt die ouwe ff aan de fluit om m'n aandacht te vragen. Middels pink en duim maakt hij het gebaar tegen z'n hoofd dat er telefoon is....
Ik al die trappen op naar de brug: blijkt het ketoor aan de lijn, met de mededeling "Ik zit hier met de eigenaar van de lading te kijken naar de temperaturen van de lading, en zie tot onze schrik dat ruim 2B véél te warm is, meester...!!!"
Ik stond echt stomverbaasd te kijken, en antwoordde "Wel eens van ontdooien gehoord ?" , en hing op....
Alles bekeken ze online: gegevens MK en lading....ná mien tiet konden ze dmv een camcorder zelfs om het schip heen kijken, dus die reclameparodie van "..ik zit hier in de Straat van Bering..." (terwijl hij met vrienden in de tropen voer) kon zeezeiler Henk de Velde wel vergeten...
(overigens: op Joetjoep kan ik dat reclamefilmpje niet eens vinden :shock: )

De radio aan boord werd ook nog gebruikt via bijv de PCH, en voor de "onderlinge-gesprekken", de telex/printer, maar hoe dat zat moet je aan een Seatrade-nauticus vragen....

Het enige KHV-schip waarop ik heb gevaren en waar een Sparks op voer, was de Noordzee...
in die tijd samen met haar zusje de Oostzee de grootste KHV-schepen
Bijlagen
Noordzee 10.jpg
Noordzee 10.jpg (432.6 KiB) 4796 keer bekeken
Oost, west...ook best
Gebruikersavatar
Knisten
Berichten: 455
Lid geworden op: 24 mar 2005 15:57
Locatie: Abbeville, LA, USA

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door Knisten »

@Jan
pakte je als je wat wilde weten/vertellen...
Kijk, dat bedoelde ik nu, wij aan boord hielden WEL rekening met het tijdsverschil voor een gesprek, maar omgekeerd was dat lang niet altijd het geval. In jouw voorbeeld konden ze natuurlijk niet zien -maar zeker wel vermoeden- dat je hard aan 't buffelen was. Zelf, had ik op kantoor gezeten, er in dat geval een telex van gemaakt in plaats van een gesprek. Dat laatste echt alleen in urgente gevallen. 't Zou ook nog veel en veel goedkoper zijn geweest.
Dat "mee-kijken" met de gang van zaken aan boord heb ik -gelukkig- nooit meegemaakt maar daar word ik hier en nu ruimschoots voor gecompenseerd in mijn truck, waar ze tot op de meter weten waar en hoe snel je rijdt, of je stilstaat en de toestand van de motor. Big-Brother ! en vul de rest maar in.
Yep, die Satcom werd voornamelijk voor scheepsdienstverkeer gebruikt. De bemanning gebruikte gewoon de radio via PCH of een ander kuststation. Dat was inderdaad veelal een kostenplaatje.
Verder gebruikte ik de radio voor het aansturen van de facsimile-ontvanger voor weerkaarten of desgevraagd de uitslagen van het aan de gang zijnde Sumo-tournament via de Kyodo News service uitzendingen in Japan. Ook het "sked" met andere schepen van de rederij ging uitsluitend per radio-telegrafie.
Leuke foto overigens, vooral die mooie groene Sailor toren aan de linkerkant. Fijne apparatuur om mee te werken. Dat grijze spul lijkt me van SAIT afkomstig. Mocht alles uitvallen hebbie altijd nog de "lul-pijp" er tussenin. Al met al een leuk station. Ik neem aan dat vandaag de dag de communicatie apparatuur gewoon in een brug-console zit, de dienstdoende stuurman de telexen en gesprekken ontvangt en voor verdere distributie zorg draagt. 't Lijkt me nl. ondoenlijk om de brug af te sluiten in verband met de geheimhouding...
Tot zover

Met vriendelijke groeten,
Dirk
Old sailors never die, they just fade (or drive) away...
73 Knisten
Bob R.I.P.
Berichten: 3142
Lid geworden op: 19 sep 2008 18:00
Locatie: Langedijk

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door Bob R.I.P. »

Geheimhouding was een groot goed. Omdat je natuurlijk op elke ontvanger aan boord te horen was, vermoedde iedereen dat bij elke verbinding de bestemming werd doorgegeven als je in PG de bestemming Land's End for Orders had gekregen. Vooral als je daarna naar de hut van de kapitein stiefelde.
Op de Rotte, een echte pakjesboot, kon ik bij Zuid Afrika geen verbinding krijgen met Durban Radio op de midden golf vanwege zware onweersbuien. Op de telefonieband was het echter prima. Durban Radio had geen bezwaar dat ik het telegram via de telefonie doorgaf. Ogenblikkelijk was de oude boven. Wat dat te betekenen had dat ik telegrammen via de telefonie door gaf. Hij was maar half tevreden toen ik het hem uitlag. Het was een telegram met de tijd van aankomst en zoveel ton bunkerolie en zoveel geld. Iets in die geest, dus niets geheimzinnigs. Als het nou gericht was aan een vriendin van hem dan was het heel wat anders geweest.
Hij luisterde mij trouwens uit, want hij had in de jaren 30 telegrafie geleerd. Erg frusterend.
't Leven is niet altoid roist met krente, 't is ok welders gortepap die skift is.
Gebruikersavatar
Erikdepooter
Berichten: 630
Lid geworden op: 23 jan 2012 12:25
Locatie: Driebergen-Rijsenburg

Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde

Bericht door Erikdepooter »

Op de telefonieband was het echter prima.
Tja, geheimhouding op de telefonieband, dat viel niet mee.

Op de Susanna, zomer 1979 bij wijze van anekdotisch voorbeeld, het volgende voorval.
Met weinig scheepvaart in de buurt, out-of-range van de muziek op Radio Luxemburg, een beetje verveeld meeluisterend naar het wel en wee van anderen. Dat deden ze bij jou ook, dus meestal lette je redelijk op je woorden. Maar in “the heat of the moment” ging het wel eens mis. Zo ook nu.

Een opvarende van een ander schip had mot met zijn vriendin of eega en probeerde via telefonie te redden wat er te redden was. Zij was echter al te ver heen met het altijd maar afwezige zeevaartbestaan van haar man en kondigde aan er een punt achter te zetten. Waarbij er ook al een opvolger, die wel dagelijks voor haar beschikbaar was, in beeld werd gebracht.

Raak je dan gefrustreerd, als je vanaf duizend mijl daar zelf niets meer aan kan doen?

Anyway, dat bleek ook uit het steeds explicieter worden van deze woordenwisseling. Totdat de operator van PCH / Scheveningen Radio ingreep: “Mijnheer, u zult uw taalgebruik moeten kuisen, anders verbreek ik de verbinding!”
Het ging even goed, maar al spoedig werd het toch weer een scheldpartij. Na één of twee waarschuwingen had de operator er genoeg van en zei dat het gesprek werd beëindigd.
Wij konden hem nog net op een huilerige toon horen roepen: “Maar, mevrouw, u moet toch zelf ook toegeven dat ze een gemeen k*twijf is?” en de verbinding werd verbroken.

Pijnlijk en grappig tegelijk. En o zo illustratief voor de machteloosheid, die je destijds op een schip had in dit soort situaties.
"Vol vooruit - Vol achteruit - Stop - Klaar met machine, da's alles".. (Meinhart v.d. Vliet, Commodore Esso Tankvaart Mij, Ras Tannurah 1982, over de kunst van het manoeuvreren)


Plaats reactie