Vertalen en vertalingen

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

------------
Tussen die tachtig vertalingen of zo die ik heb gedaan, zitten er een stuk of wat, ik dacht vijf, waar ik een beetje trots op ben en ROSE is daar één van. Er zitten geen slechte tussen, al is het wel zo dat ik, als ik nu nog eens een Spillane van veertig jaar geleden doorblader, denk: nou, dat zou ik nu toch anders doen. Maar dat lijkt me vrij normaal. Rose is een prachtig boek, mooi verhaal, prachtige sfeer, goeie plot, prachtige figuren. Maar dat allemaal in 1872 en dat in de Engelse mijnstreek met heel dat bedrijf bovengronds en ondergronds tot in detail. Ik vertaalde het in 1996 voor Anthos. We woonden net hier in Griekenland en ik had nog geen internet. Ik was helemaal aangewezen op mijn - vele - naslagwerken. In Holland bracht ik voor een vertaling heel wat tijd door in de openbare bibliotheek, maar dat kon hier dus ook niet meer. Probeer dan maar eens voldoende kennis op te doen van de mijnbouw en de kolenwinning. Gelukkig had ik nog een prachtig boek dat ik toen ik een jaar of vijftien was tweedehands had gekocht, later was kwijtgeraakt en, toen ik het een keer toevallig bij De Slegte tegenkwam om puur nostalgische redenen weer had gekocht. Maar dat gaf me alle informatie over de mijnbouw die ik voor die vertaling nodig had. Dat boek was: Dr. Ir. E.M. Bunge ~ In het schijnsel van de Mijnlamp.

----------------------------------Afbeelding---Afbeelding

Vanavond om zeven uur was ik klaar met het lezen van Arrowood. Daarvoor geldt hetzelfde als voor Rose voor wat betreft sfeer, plot en de figuren. Het is een uitdaging. Ik heb het gevoel dat, als ik het voor elkaar krijg, ook dit een vertaling wordt om een beetje trots op te zijn. Morgen beginnen. Ik heb al lezend heel wat aantekeningen gemaakt en heel wat opgezocht. Al die rijtuigen uit de tijd van Queen Victoria, al die kleding. Het internet is niet genoeg; het boek dat vroeger altijd naast me lag, heb ik weer opgediept: Brouwers - Het juiste woord. Voor het eerst verschenen in 1920. In 1993 kocht ik de nieuwste, elfde druk, mijn tweede exemplaar. het eerste was versleten. Toen onmisbaar, nu kan ik me niet meer herinneren wanneer ik het voor het laatst gebruikte, maar vandaag bracht het toch weer de oplossing.
The stairs leading up from here were blocked by a heavy green door with a window in the middle. I got out my betty and had it open in a minute or two.
Wat is een "betty"? Het werd in die tijd ook wel een bess of een jenny genoemd. Natuurlijk voelt iedereen aan wat het betekent, maar vindt daar maar eens het juiste, in de negentiende eeuw gebruikelijke Nederlandse woord voor. Maar zoals dat ook vroeger ging, bracht Brouwers ook nu de oplossing.

Nee, van de verkoop van de door mij vertaalde boeken word ik niet wijzer; niet van nieuw en ook niet van tweedehands. Ik word per woord betaald en dat is voor wat betreft de uitgever alles. Alleen bij Meulenhoff kreeg ik jaren geleden ook nog iets als er volgende drukken kwamen. Dat was bijvoorbeeld het geval met De kerk van de dode meisjes, ook zo'n prachtig boek waar ik trots op ben. Vertalers krijgen via de stichting LIRA wel een "leenrechtvergoeding" voor het aantal keren dat je boeken door de bibliotheken worden uitgeleend en dat kan aardig oplopen en dat gaat altijd door. Ik krijg nog steeds een paar centen per jaar van boeken die ik meer dan dertig jaar geleden vertaalde en die nog altijd worden gelezen.

Leven van vertalen... Dat kan, maar dan ligt het er wel aan wát je vertaalt. Je kunt een studie gaan volgen voor vertaler. Dat doe je dan aan de Vertaalacademie in Maastricht en dat is een voltijd hbo-opleiding van vier jaar. Daarna vind je zeker werk en eventueel kun je je eigen vertaalbureau starten. Maar wil je dat? Wil je gortdroge juridische of technische teksten vertalen, of al tolk werken? Het is met die hbo-opleiding helemaal niet gezegd dat je ook geschikt bent voor het vertalen van fictie, zoals ik en vele anderen dat doen. Dat is veel meer een kwestie van niet alleen kunnen vertalen, maar eerst en vooral van kunnen schrijven. Je kennis van de brontaal - voor mij dus Engels, maar aan Duits zou ik me ook nog wel wagen - komt heel duidelijk op de tweede plaats. Het is je kennis van het Nederlands, je taalgevoel, je eigen vaardigheid in het schrijven die van belang is. Aanvoelen, begrijpen, wat een schrijver bedoelt te zeggen en dat op dezelfde manier en in dezelfde stijl overbrengen in het Nederlands. Vandaar dat iemand die Nederlandse taal- en letterkunde heeft gestudeerd al snel werk vindt bij een uitgeverij.

En dan heb je het vertalen wat ik doe ook weer in verschillende soorten. Wat ik doe, kun je zien als het gewone recht-op-en-neer vertaalwerk. Romans, thrillers, biografieën, jeugdboeken, het is allemaal hetzelfde tegen een vast tarief per woord. Als je daarvan een beetje fatsoenlijk zou willen leven, dan moet je zestig uur per week werken en zorgen dat je ook altijd werk hebt en houdt. Er zijn maar heel weinigen die dat doen en voor een jonge vent is dat natuurlijk niet iets om aan te beginnen. Hoe zou je ook moeten beginnen? Welke uitgever zou je een opdracht willen geven? Vandaar dat vrijwel iedereen het erbij doet. Ik heb het al zo vaak gezegd: ik had dat direct in de gaten nadat ik in 1976 mijn eerste vertaling klaar had - The Delta Factor van Mickey Spillane, in het Nederlands verschenen en nog steeds gelezen als De gelijkbenige driehoek.

----------------------------------Afbeelding---Afbeelding

Toen had ik onmiddellijk in de gaten dat je dit werk altijd en overal kon doen zolang je de beschikking had over wat woordenboeken en een schrijfmachine. Zoals dat met alles gaat, moet je er steeds vaardiger in proberen te worden en het steeds beter willen en proberen te doen. Ik ben wijlen Jan van Hout nu, veertig jaar en meer dan tachtig titels later, nog steeds dankbaar dat hij me destijds bij de uitgeverij Luitiing in Naarden introduceerde omdat hij zelf het vertalen wilde opgeven en alleen nog maar zelf schrijven. Hij heeft daarna ook nooit meer een boek vertaald, maar wel vijf of zes thrillers geschreven. Ook Ik werkte toen freelance bij een krant(je) en Jan van Hout - oud-steward van de KLM - werkte daar ook parttime als journalist, maar was daarbij aan het vertalen en zelf aan het schrijven. Kijk, dat is de juiste basis voor dergelijk werk. Je moet iets hebben met schrijven, met taal, met boeken in het algemeen. Dat is heel iets anders dan een beëdigd tolk-vertaler. Wat best goed werk is, maar mijn vak niet zou zijn.

En dan heb je natuurlijk nog literair vertalen. Dat is weer heel andere koek. Dat gaat ook niet per woord, maar voor een lumpsum. Een forse lumpsum, afhankelijk van het werk. Ik heb een paar vertalingen gedaan die ik eigenlijk ook als literaire vertalingen zou willen beschouwen, maar die toch voor het gewone tarief per woord gingen. Geeft niet. Ik hoefde er toen en nu nog steeds niet van te leven en dat zijn nu juist een paar vertalingen waar ik trots op ben. Dat is ook veel waard, althans voor mij.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt, Wim, dat het je enig houvast geeft, maar zoals altijd ook nu weer gaarne bereid om aanvullende informatie te geven.
-------------------------------

Wim Plukker
Berichten: 518
Lid geworden op: 03 sep 2006 17:02

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Wim Plukker »

Bedankt voor je uitgebreide antwoord, Theo. Het verbaasd me telkens weer hoe je op enkele simpele vragen van wie dan ook zo'n afgewogen en gebalanceerd stukje schrijft.

Maar zoals jij het omschrijft is het vak van vertaler dus voor het overgrote deel liefdewerk, oud papier :roll:
Behalve voor diegenen die echt literatuur mogen/willen vertalen voor een uitgeverij en die dat dan vooral doen op roem van eerdere lovend gerecenseerde werken. Want zo zie je ze in bijvoorbeeld NRC Handelsblad staan, die wij lezen: een recensie van de vertaling en niet van het oorspronkelijke boek. Hij leest wel wat literatuur maar het gaat allemaal maar langzaam, Charles Bukowski, Joseph Heller en laatst zag ik zelfs Charles Dickens, Great Expectations, op zijn nachtkastje liggen. Ik gaf mijn vrouw ooit een boekenlegger met daarop 50 boeken die je moet lezen voor het verlaten van deze planeet en het lijkt wel of hij die aan het afwerken is.
En hij zit natuurlijk niet op die HBO opleiding in Maastricht maar eet hier braaf zijn bordjes leeg, brengt 2 x per week de post rond, plukt wat aan 1 van zijn basgitaren en gaat 1x in de week naar Utrecht voor die opleiding die volgens zeggen ook HBO niveau is. Het is trouwens de oudste, zag dat het verkeerd stond in de vorige post en inmiddels aangepast. Ik was een dictaat van de NOAA aan het lezen en vroeg hem of dit Amerikaans of Engels was? Dat zag hij binnen luttele seconden en waar hij op wees was mij onbekend danwel niet opgevallen. Dus wel gevoel voor taal of in ieder geval weet hij waar hij op moet letten.

Zucht, ik betwijfel of een uitgever op zo iemand zit te wachten. Als mijn tante een potje had zou ik hem daar vanmiddag nog heen brengen ...
Nogmaals bedankt voor je antwoord en ik weet voorlopig even genoeg.

Ik ga de garage opruimen want het heeft nu wel lang genoeg geduurd. Bedenk me nu dat ik eigenlijk gister al ben begonnen, cursus met 4 collega's op kantoor, uitleg over nieuwe software.

M.v.g.

Wim
"Beauty is in the eye of the beholder"
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

het vak van vertaler dus voor het overgrote deel liefdewerk, oud papier
Nou, zo erg is het nou ook weer niet, hoor. :-D Ik vind het nog altijd mooi geld omdat ik dat hier gewoon op het Griekse platteland achter mijn pc kan verdienen, op tijden die mij schikken en alle gelegenheid om tussendoor nog van alles en nog wat te doen. Dat is toch prachtig naast je pensioen? Zo is het altijd al geweest. Toen we hier in 1994 kwamen wonen en we een mooi huis gingen bouwen met alleen een renteloze lening van de Griekse staat van, toen, iets van zeventigduizend ouderwetse guldens, nauwelijks eigen geld en geen kans op enige steun van de bank, vertaalde ik echt om den brode en was het soms: kopen we voer voor onszelf of voor de katten - waarbij de katten altijd wonnen. Maar het kón toch maar mooi en dat dankzij die allereerste Mickey Spillane in 1976. En maar schelden op de bank die het verdomde om ons een paar centen te lenen, maar wat een voldoening achteraf als blijkt dat je die bank helemaal niet nodig hebt gehad en je huis voor meer dan de helft hebt gefinancierd met op een toetsenbord te rammelen voor vijf ouderwetse Nederlandse centen per woord. Dat zijn een hele hoop woorden, hoor. :shock:

Het is tegen de huidige tarieven voor gewoon fictievertaalwerk als volgt. Ik ben in mijn situatie heel tevreden met twee jobs per jaar, maar heb er liever drie. Dat betekent goed zes maanden per jaar werk. Maar zou je van dit werk moeten leven dan zou je zes boeken per jaar moeten doen, wat nauwelijks mogelijk is omdat je toch ook even vakantie moet hebben. Dat kun je wel een jaar overslaan, maar toch geen drie jaar. Als je heel hard werkt en niks anders doet, zou je wel aan 30.000 euro per jaar kunnen komen. Maar dat is bruto en als je daarnaast geen ander inkomen hebt en dus zzp'er bent en behalve de belasting ook nog eens zelf voor een zorgverzekering moet betalen, om van een arbeidsongeschiktheidsverzekering nog maar niet te spreken, dan is dat heel hard werken voor weinig geld. En dan moet je ook nog doorlopend werk hebben, wat lang niet gezegd is.

Literair vertalen is natuurlijk prachtig werk. Inderdaad: een uitgever besluit om een nieuwe uitgave van een klassieker in het fonds op te nemen. Daar moet je niet te min over denken. Een uitgever doet dat niet omdat hij daar veel geld in ziet, maar vooral omdat hij vindt dat dat moet gebeuren. Zoals een uitgever ook dichtbundels uitgeeft waarvan er niet meer dan een paar honderd worden verkocht zodat er dik geld bij moet. Maar dat voelt hij of zij dan als een verplichting. Het vak van uitgever is een heel apart vak. Een bekend Nederlands uitgever die nog steeds kans heeft gezien om onafhankelijk te blijven, vertelde me dat je daar een tikkie geschift voor moet zijn en dat wil ik graag geloven.
Het is prachtig om de opdracht te krijgen om een nieuwe, moderne vertaling te verzorgen van zo'n klassieker. Het werk is bekend genoeg, dus daar hoeven recensenten niets meer van te zeggen, maar wél van de vertaling. Dat is dan namelijk een volledig nieuwe schepping van die vertaler; zijn of haar idee hoe dat vertaald moet worden. Dat is exact hetzelfde als het verschil in opvatting tussen Van Beinum en Jaap van Zweden hoe Mahler of Shostakovich geïnterpreteerd en uitgevoerd moet worden. Op dat niveau komen we dan werkelijk terecht en dat is geen kattenpis. Dat is andere koek dan een Mickey Spillane of zelfs een Elmore Leonard of Martin Cruz Smith vertalen.

Laat mij gewoon op het niveau blijven waar ik nu op zit, dat vind ik prachtig. Ik heb het ook al vaker gezegd: ik zou graag een moderne vertaling willen maken van Das Totenschiff van B. Traven. Dat is een literaire vertaling. Ik ben van mening dat het boek dat verdient, maar daar stapt Meulenhoff, die nog altijd de rechten hebben, vast niet meer in. Ik wou dat ik een deal kon maken met de Almachtige: geef mij de garantie dat ik mijn honderdste verjaardag haal, dan maak ik voordat het zover is nog een heel mooie vertaling van Das Totenschiff. Free of charge, gewoon voor de eer. Maar ja, wie is Zijn agent hier op aarde bij wie ik met een dergelijk voorstel zou kunnen aankloppen? :wink:

Een afgewogen en gebalanceerd stukkie schrijven is nog altijd het resultaat van mijn korte, maar zeer degelijke leerschool bij dat krantje, in dezelfde tijd dat ik aan het vertalen begon. Kom binnen, ga zitten, draai een vel papier in de schrijfmachine en begin. Je hebt een uur en zoveel ruimte en meer niet. In die tijd en in die ruimte moet je zeggen wat je te zeggen hebt en dat in goed Nederlands op een voor iedereen begrijpelijke manier. Ook toen al was ik niet meer dan een simpel potjesschipper die toen bovendien met zijn persoonlijke leven krakend omhoog was gelopen waarbij we dicht bij een constructive total loss kwamen. Lang geleden. Those were the not so nice days, my friends. Ik ben er niet slechter van geworden. Ik heb er wel veel van geleerd.

Komaan. Even een uiltje knappen en dan weer verder met Arrowood. Ik heb vandaag al twee pagina's gedaan, wat lang niet slecht is voor een begin.
-------------------------------
Gebruikersavatar
Allen
Berichten: 4848
Lid geworden op: 26 feb 2010 12:24

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Allen »

Even een koerswijziging:

@Theo plaatste voorgaand stukkie om 13:30 uur.

Onderaan het epistel schreef hij:
"Komaan. Even een uiltje knappen en dan weer verder met Arrowood."

@Theo, nu heb ik door waarom jij zo nu en dan zo laat/vroeg actief bent en jij de grijze massa laat draaien. :shock: :mrgreen:
Grtn @Allen
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Theo plaatste voorgaand stukkie om 13:30 uur.
Dat was dus om 14.30 uur mijn tijd, een uitgezocht moment om even hier op mijn kamer op de kooi te gaan liggen. Drie kwartier, hooguit een uur, dat is genoeg. Een powernap, zogezegd. :-D
Power nap is een begrip dat in Van Dale is opgenomen en daarmee een Nederlands woord is geworden dat aaneen wordt geschreven. Winston Churchill wordt beschouwd als de uitvinder van de powernap; hij was althans degene die dat als eerste propageerde.
Ik leid een zeer regelmatig leven. 's Morgens tussen zes en zeven op, 's zomers wat vroeger. 's winters wat later. Gewoonlijk hou ik het 's nachts even na één uur, na Pauw of Jinek plus nog een stukje laatste nieuws, voor gezien. Daar mag dus 's middags wel een dutje tussendoor. :wink:

Heel even dreigde mijn vertaling van Arrowood niet door te gaan; er was bij HarperCollins in Amsterdam nog geen officiële toestemming vanuit de USA. Gelukkig kwam gistermiddag toch de pdf en de "go". Was het niet doorgegaan, had ze iets anders voor me gehad, maar ik was al zo lekker opgeschoten met de voorbereidingen en had al vijf pagina's vertaald vanuit het e-book. Nu ertegenaan. Ik ga weg op een schema van zes pagina's per dag, maar liever vijfenveertig pagina's per week, wat me aan het eind veertien dagen moet geven voor de correctie. Ik heb mijn lesje geleerd van de vorige dog and pony show: een extra correctie moet standaard worden.
Kom, vlug aan de slag, want het loopt alweer tegen achten. Geen rust voor de goddelozen. :roll:
-------------------------------
Gebruikersavatar
Brazuca
Berichten: 2133
Lid geworden op: 04 mei 2009 00:06
Locatie: São Paulo
Contacteer:

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Brazuca »

Succes maar weer met de vertaling! Recht zo die gaat.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

-------------------------------
Nu alweer bijna een maand geleden ik schreef: Hoe moet je een pudding shop in het Nederlands noemen? Daar kun je toch bezwaarlijk een puddingwinkel van maken.
Ik had er voor het gemak maar gewoon bakkerij van gemaakt. Ik dacht: daar kom ik wel mee weg. Maar honderdvijfendertig pagina's verder in het boek blijk ik daar niet mee weg te komen! Dus een ander woord gezocht.

Een mens moet niet zo moeilijk doen en niet zo ver zoeken. Een Engelse "pudding" is (ook) een pastei - Yorkshire pudding, steak and kidney pudding, wie heeft ze niet gegeten op schepen met een Engelse crew en Engelse kok? - dus wat is nu makkelijker dan pasteibakkerij? Die waren er vroeger en die zijn er ook nu nog. Zo leert een mens toch telkens weer.

Afbeelding----Afbeelding

Ik vond een interessante pdf over pasteibakkers. Daarin stond:
Niet alle keukens beschikten over een oven. Het fenomeen pasteibakker heeft nog lang bestaan. Ik kan me nog van de verhalen van mijn ouders herinneren, ze woonden, in een boerendorp in Limburg, dat de vlaaien gebakken werden door de bakker, maar dat het deeg en de vulling van de mensen zelf kwamen.
De tegenwoordige pasteibakkerijen lijken vooral paté te maken, maar vroeger waren dat ook pasteien die vergelijkbaar waren met de Engelse en dus zit ik helemaal goed. Wat een geruststelling. :wink:

Maar zonder gekheid: het is een verdomd leerzaam boek, dat Arrowood. London in de tijd van Queen Victoria was nu niet bepaald een aangename stad om te wonen, zo komt het mij voor. Ja, voor de gegoeden, de hogere middenstand en de lage- en hoge adel. Die konden de goede plekken uitzoeken om mooie huizen te bouwen. Boven de wind, want vooral in de zomer was de stank soms nauwelijks te harden. Riolering ontbrak zelfs in die tijd - tweede helft 19de eeuw - nog op veel plaatsaen en de riolering die er was, had onvoldoende capaciteit. Nu maken we ons zorgen over de uitstoot van de vele auto's, maar toen was de uitstoot van al die paarden nog veel erger. De hoeveelheden mest die elke dag geruimd moesten worden, waren bijna onvoorstelbaar. En overal bergen oesterschelpen, want oesters was zo ongeveer het goedkoopste voedsel dat een mens kon krijgen.

--------------------------------------------------------Afbeelding

De armoede en het daarmee samenhangende menselijk leed was bijna net zo onvoostelbaar als die hoeveelheden paardenstront en al lezend en lerend krijg je de indruk dat een mensenleven weinig meer waard was dan een hoop paardenmest. Ik ben altijd een liefhebber en bewonderaar geweest van Jack London en nu trof ik bij mijn zoeken naar gegevens over het Victoriaanse Londen zowaar ook een boek van hem aan.

--------------------------------------------------------Afbeelding

Zoals mogelijk bekend was Jack London een sociaal zeer bewogen mens. Hij wilde wel eens weten hoe het leven in het Londense East End in die tijd werkelijk was en daarom besloot hij in 1902 om daar een aantal maanden zelf te gaan wonen. Dat leverde bovenstaand boek op waar ik echt nog nooit van had gehoord. Het is bij Amazon als kindle boek geheel gratis te downloaden. De originele, geïllustreerde versie kost het nominale bedrag van 1 dollar met 23 centen, maar dan heb je ook wat. Al met al is er voor mij door deze vertaling een wereld opengegaan.
-------------------------------
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

-------------------------------
De eeuwige roem voor iemand die een plaatje vindt - of een goede vertaling weet - van een broek die bekend stond als bang-up kicksies.
Ik zoek al meer dan twee uur en schiet geen steek op. Hieronder de zin in het boek dat ik aan het vertalen ben:
A loud screeching laugh came from outside and the door burst open. A woman in a stained green dress and a blue bonnet rushed in, chased by a man in a pair of bang-up kicksies.
Kicksies is simpelweg een synoniem voor broek, dat is het punt niet. Maar bang-up kicksies scheen toch een speciaal soort broek te zijn.
In het boek A Child of the Jago van Arthur Morrison uit 1896, dat ik toch al gedownload had omdat daar erg veel in te vinden is over het leven in de slums van Londen ten tijde van Queen Victoria, kwam ik het begrip ook tegen:
They and their friends resorted to a shop in Meakin Street kept by an “ikey” tailor, there to buy the original out-and-out benjamins, or the celebrated bang-up kicksies, cut saucy, with artful buttons and a double fakement down the sides.
Ik heb er voorlopig maar "kniebroek" van gemaakt en daar zal de lezer even argeloos als moeiteloos overheen lezen, maar ik wil graag precies weten wat het is en hoe het eruitziet.

Maar eh... je zal zoiets als hierboven maar moeten vertalen, zeg. "an ikey tailor" en "saucy cut bang-up kicksies" met "a double fakement down the sides". Daar staan woorden in die je in geen enkel hedendaags woordenboek terugvindt. :shock: Ik heb werkelijk geen idee wat ik aan zou moeten met: "the original out-and-out benjamins". Wie het weet wordt van harte uitgenodigd om het te zeggen - maar het gaat me natuurlijk alleen om die "bang-up kicksies".
-------------------------------
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10556
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door jdbvos »

Knickebocker, misschien ?
of de plusfour (iets langere knickebocker) ?

Of zijn bang-up kicksies van die lange ondergoedbroeken met flappen aan voor- en achterkant ? Als een vrouw achtervolgt wordt door een man in zo'n 'broek' haalt dat uiteraard de krant/het boek....

Hier is oa een Duitse "banger", genaamd Benger....
Oost, west...ook best
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Vertalen en vertalingen

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

-------------------------------
Voor een lange onderbroek of Klappenhose heb je geen "ikey tailor" nodig, dacht ik. :-D
En een knickerbocker is gewoon een knickerbocker, maar dat is bovendien typisch Amerikaans-Engels en geen Victoriaans.
Ook is er een fijn verschil tussen bang-up met streepje en bang up zonder streepje. Dit bang-up met streepje maakt het tot een elegante broek, wat ook tot uiting komt in die passage die ik bij Arthur Morrison vond: "cut saucy, with artful buttons and a double fakement down the sides."
Het is niet zo simpel - vandaar mijn vraag of er heel misschien iemand is die weet wat dit is.
Ik hou het vooralsnog op kniebroek.

Maar ook nu weer buitengewoon leerzaam! Niet alleen leert men het verschil tussen het werkwoord bang up en het bijvoeglijk naamwoord bang-up - wat, goed beschouwd, het tegenovergestelde van elkaar is - je leert nog veel meer. Betekent bang-up mooi, piekfijn, schitterend, nog iets sterker is slap-up. Dat is super-de-luxe, eersteklas. Vandaar slap-up tog, wat je in goed Nederlands emmesse klamotten zou kunnen noemen.

Hier een advertentie uit die tijd van een meneer die je zo een paar bang-up kicksies had kunnen verkopen. Dat zou je dan het nominale bedrag van a canary hebben gekost. :shock:

-----------------Afbeelding

Op de vertaling van deze advertentie zou je volgens mij in Oxford kunnen promoveren. Hieronder een deel ervan waarin ook de kicksies - en de Benjamins worden genoemd.
Upper Benjamins, built on a downy plan, a monarch to half-a-finnuff, Fishing or Shooting Togs, cut slap, 1 pound, 1 quarter, and a peg. A Fancy Sleeve Blue Plush or Pilot ditto, made very saucy, a couter. Pair of Kerseymere or Doeskin Kicksies, built very slap with the artful dodge, a canary. Pair of Bath or Worsted Cords, cut to drop down on the trotters, a quid. Pair of out and out Cords, built very serious, 9 bob and a kick. Pair of stout Broad Cords, built in the Melton Mowbray style, half a sov. Pair of Moleskins, built hanky spanky, with a double fakement down the sides and artful buttons at bottom, half a monarch.
Ik ga ook vandaag weer dapper door. Nog twee weken, dan is het klaar, dat wil zeggen: klaar om aan de correctie te beginnen. Daar trek ik ook deze keer twee weken voor uit. Dat moet, want het is een moeilijke vertaling, maar desondanks een genoegen om te doen. Prachtig verhaal, mooi tijdsbeeld, mooie figuren. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit nog steeds kan doen.

-------------------------------


Plaats reactie