Ratjetoe

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Ratjetoe

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

-------------------------------
In de tien jaar dat ik in de machinekamer heb gewerkt is er bij ons aan boord nooit iets ernstigs voorgevallen.
Dan heb je erg veel geluk gehad, Jacob. Ik heb in 40+ jaar toch nogal wat ongelukken meegemaakt en van nog veel meer gehoord. Kleine ongelukken, wat grotere ongelukken, ernstige ongelukken, dodelijke ongelukken. Soms domme, onnodige ongelukken die met een paar simpele veiligheidsmaatregelen voorkomen hadden kunnen worden. Vandaar dat ik goed veertig jaar geleden al een groot voorstander was van helmen, opblaasbare zwemvesten, veiligheidsgordels, veiligheidsschoenen. Daar werd dan vaak ook wat lacherig over gedaan. Gelukkig is die tijd lang voorbij.

De laatste keer dat ik op school zat - in 1982 of daaromtrent - zaten we met maar vier man voor 1ste rang. We hadden daar in Delfzijl een uitstekende dokter - Tjeerd Havinga, in 2013 overleden. Die leerde ons dingen waar we werkelijk iets aan hadden. We waren allemaal bevaren mensen, dus een elleboogverband aanleggen en een mitella of de kenmerken van een druiper hoefde hij ons niet meer te leren. Daarom begon hij een van de eerste lessen met ons te vragen om voor de volgende keer een lijstje te maken van alles dat we aan boord ooit hadden meegemaakt aan ziekte en ongevallen. Dat werden bepaald indrukwekkende lijstjes. Het maakte je ervan bewust waar je voor kon komen te staan. Zelf had ik een paar ervaringen waar we uitgebreid over konden praten. Dat was prettig want er was een geval bij dat me vele jaren dwars heeft gezeten vanwege de vraag of ik meer had kunnen doen toen er iemand onder mijn handen stierf. Nee, zei Tjeerd, je had niet meer kunnen doen. Toen zat ik met de vraag of Tjeerd de waarheid sprak of om mijnentwil een beetje loog. :-D

Maar ik kon hem ook vragen wat ik moest doen als dat gebeurde waar ik werkelijk het meest bang voor was: als er bij iemand een arm of been werd afgeklemd. Ik was net van een schip af toen het mijn collega overkwam. Was ik een paar weken langer gebleven, had ik er mogelijk voor gestaan. Helaas zijn ook dat vrijwel altijd ongelukken door onveilig werken. Net als in het ruim of overboord vallen. Beide heb ik meegemaakt.

Wees maar blij dat je zo geboft hebt, Jacob.
-------------------------------

Patru (R.I.P)

Re: Ratjetoe

Bericht door Patru (R.I.P) »

Gehoor van Jacob.jpg
Gehoor van Jacob.jpg (29.58 KiB) 4226 keer bekeken

Maar nog geen maand geleden had je indertijd toch blijkbaar wél graag goede gehoorbescherming willen hebben Jacob. :?
Groetjes, Paul G.
Jos Komen (R.I.P)

Re: Ratjetoe

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

wat ik met deze foto wilde laten zien is hoe er vroeger aan boord in de machinekamer o.a. werd gewerkt
En daar gaat het om, vroeger wisten we niet beter.
Ik ben blij dat we hier nog foto's van kunnen zien. :wink:
Tenslotte hebben de meesten van ons dit zelf ook nog meegemaakt.
Stukje jeugdnostalgie zogezeid. :wink:
Jacob Bothof
Berichten: 1481
Lid geworden op: 26 mar 2016 16:10

Re: Ratjetoe

Bericht door Jacob Bothof »

Nadat ik de reactie van meneer Theo gelezen heb en van zijn ervaringen, moet ik toegeven dat ik nu, zelfs op mijn leeftijd
altijd geluk heb gehad en dat ik er nu toch iets anders tegenaan moet kijken. Het enige probleem is inderdaad mijn
Stereo installatie en dat komt echt niet van de Discobezoeken maar we wisten inderdaad niet beter.
Bedankt voor uw wijze woorden.
m.vr.gr.
Jacob
Jos Komen (R.I.P)

Re: Ratjetoe

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

En wat te denken van het opsnuiven van die heerlijke crudedampen vroeger. :wink:
Ik heb 7 jaar lang vaak met mijn snufferd boven de tengen gehangen tijdens laden en ballasten als we net gelost hadden.
Tja, je liep af en toe een beetje te zweven aan dek ging soms met de pompman met de ullage sticks een soort zwaardgevecht aan, maar tegenwoordig zit de stuurman van de wacht op een tanker in een hokkie achter de computer op knoppies te drukken.
Op de Kaap Hoorn werd je tijdens het laden van nafta écht helemaal high.
Dat was destijds gewoon te gek man! :lol:
Lekker snuiven en nog geld toekrijgen...
Ach ja, kids of the sixties.. :wink:
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Ratjetoe

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

-------------------------------
Het zou misschien best een apart topic waard zijn, maar dit heet "Ratjetoe" dus hier mag vast wel wat meer en dus zeur ik hier nog een poosje door over dit onderwerp dat mij altijd na aan het hart heeft gelegen. Als je vroeger, in de tijd toen geluk nog heel gewoon was en wij allemaal nog jong en mooi, iets zei of voorstelde op het gebied van veilig werken, dan werd je hartelijk uitgelachen en werd dat afgedaan als kinderachtig of overdreven en onnodig. Wat nou hellumpie op? Wat nou veiligheidsgordel en lijflijn?. Wat nou met je zwemvest? Lazer toch op, man. Veel te onhandig werken. Nog nooit gedaan en ook niet van plan om dat te gaan doen. Zes jaar geleden schreef Jos HIER...
Als het te slecht was aan dek werd het tempen gewoon uitgesteld.
Die lijflijnen waren gewoon te lastig en te onhandig om die tijdens deze werkzaamheden te gebruiken.
Wel snel een goed heenkomen zoeken als er water overkwam, ik vond het toen ergens wel spannend. :)
De veiligheidseisen waren destijds blijkbaar niet zo streng of ze werden gewoon niet nageleefd.
Ik reageerde daar op met mijn eigen ervaring: man overboord op de Prinsenborg, terwijl ik nog geen uur daarvoor een papier op het prikbord had laten hangen met de ORDER om bij werkzaamheden buitenboord een lijflijn en zwemvest te dragen. Dat vind je dus desgewenst HIER. Zes jaar geleden kon dat nog niet, maar nu vind je werkelijk alles terug op het internet en dus ook het bericht naar aanleiding daarvan ik die order op aanraden van de 1ste stuurman - Peter de Rijk - op het prikbord liet hangen. Dat was in 1968.

------------------------------------------------------Afbeelding

In dat krantenbericht staat "lijflijn of zwemvest", maar in de originele uitspraak staat wel degelijk "lijflijn en zwemvest".

Jos reageerde daar toen op met ...
Het was toen het tijdsbeeld, Theo.
"Ik ben uit de tijd dat we de zware spier gingen optuigen op badslippers", zoals Cor uit Breda het zo mooi verwoordde. :)
Veiligheidshelmen, schoenen en brillen gebruikte je toen niet.
En als je aan een lijflijn vastzat kon je niet even snel wegrennen voor overkomend water.
Ik probeer dit niet goed te praten, maar zo ging het er destijds nu eenmaal aan toe op de Nederlandse Christelijke Tankvaart.

Dat is allemaal waar en ook ik ben uit die tijd, vergeet dat vooral niet, alleen dacht ik daar toen al een tikkie anders over en moeten we nu, nu al die veiligheidsmaatregelen heel normaal zijn en je iedereen overal met een helm en een opblaasbaar zwemvest ziet, niet alsnog doen alsof dat allemaal toch maar een tikkie overdreven was. Dat was voor mij aanleiding om op het bericht van Jacob re reageren op de manier zoals ik reageerde. Niet vervelend of verwijtend bedoeld, want zo ben ik niet, maar toch.Misschien heb ik net even iets meer akelige dingen meegemaakt en was ik me daarom ook in die tijd er al terdege van bewust dat het veiliger moest.

Met ongelukken net zo. Ik begreep toen al heel goed dat ik niet genoeg wist. Wij hoefden nog geen stage te lopen in een ziekenhuis, maar ik was toen getrouwd met iemand die in dat vak zat en die was 's avonds laat en soms 's nachts het hoofd van het hele ziekenhuis waar we vlakbij woonden en die heeft me in die tijd het een en ander laten zien en geleerd waar ik iets aan had. Want je moest er toch maar op af als je een hoop geschreeuw hoorde en mensen in paniek weg zag rennen omdat er iets akeligs was gebeurd. Dan kon je 112 niet op je mobieltje bellen en op de ambulance wachten. Ik ben niet zo flink, maar ik kon gelukkig wel een knop omzetten, gewoon omdat je móést. Het was jouw verantwoording, dus niet aarzelen, eropaf en kijken wat er gebeurd was en wat je kon doen. Wat je móést doen. Vandaar mijn angst voor een afgeklemde arm of been. Ik zou het niet hebben geweten. Tjeerd kon me toen het een en ander vertellen, zoals dat het bloedverlies vooral direct na het ongeluk gewoonlijk erg meeviel omdat ook de aderen werden afgeklemd en dat je dus tijd had om af te binden en steriel te bedekken. Maar zijn voornaamste aanwijzing: "Hou hem in leven! Daar moet alles wat je doet steeds op gericht zijn: hou hem in leven." Ik begrijp die kapitein ook zo goed die ergens, ik meen in het topic over de KHL, werd genoemd en die een pluim van de Raad had gekregen voor zijn optreden toen er een draad brak en iemand een been verloor. Door onveilig werken. Je móést, geen gelul, knop om.

Reanimeren had ik ook niet geleerd, maar dat leerde Tjeerd ons voor 1ste rang gelukkig wel. Met zo'n elektronische pop waar na afloop een mooi strookje papier uit kwam waarop je precies kon aflezen of je het goed had gedaan. Als ik dat een jaar of wat eerder had geleerd, had ik dan die mevrouw kunnen redden die onder mijn handen stierf terwijl ik, in afwachting van de ambulance, alleen maar probeerde om haar wat meer lucht te geven? Had ik die kunnen reanimeren? Die vraag heeft me vele jaren dwars gezeten. Nee, zei Tjeerd, die had je niet kunnen reanimeren. Volgens mij loog Tjeerd, want hij zei zelfs niet dat ik het in elk geval had moeten proberen. Maar dat had ik nooit geleerd. Moge hij zowel als die Finse mevrouw rusten in vrede.

Wat Tjeerd ons ook leerde, was dat we heel alert moesten zijn op "acute buik", zoals men dat noemt. Op een van mijn uitbrengreizen na mijn 1ste rang, een nieuwbouw naar Nigeria, kreeg ik daar op een mooie morgen mee te maken. ik was toen blij dat Tjeerd ons daar zo uitgebreid en zo duidelijk over had onderwezen. Zodoende kon ik de dokter in het Rode Kruis Ziekenhuis in Den Haag een stuk makkelijker duidelijk maken wat er loos was en begreep ik hem een stuk beter dan wanneer Tjeerd ons dat niet zo goed zou hebben geleerd. Het viel mee en het liep goed af en wat Jetze nu eigenlijk gemankeerd heeft, zullen we nooit weten, maar dat hoeft ook niet.

Maar dat staat natuurlijk allemaal wel heel ver af van het uitsoppen van de machinekamer op slippertjes en zonder veiligheidsgordel en dus zal ik maar snel weer aan het vertalen gaan. :wink:
Het is waar wat er in mijn tegenwoordige ondertekening staat: Oh my friend we're older but no wiser. :roll:
-------------------------------
v+d
Berichten: 7164
Lid geworden op: 20 jun 2011 19:56

Re: Ratjetoe

Bericht door v+d »

Toen ik een jaar of twintig was werd er bij de SMN technische dienst kennelijk besloten dat Stork HOTLo motoren en de kleine Ricardo's mijn hobby moeten worden. Nou ja in zo'n Storkcarter regende het lange tijd na stoppen nog olie, dus kocht ik in Japan zo'n kanariegeel plastic schedel-beschermpetje met bandjes onder je kin om vast te zetten
Dat was lachen voor de mannen, de Japanners hebben veel hersens maar dat zit in kleine koppies, mijn kleine hersens zitten in een wat grotere verpakking, dus helemaal passen deed het ding niet. Of het erg veilig was weet ik ook niet maar het scheelde enorm in de schrammen en bulten op je kop als je in het carter moest werken. Op de glibberige carterplanken met voorhamers en slagsleutels aan de gang ging er nog wel eens iets mis. Ik liep altijd op klompen en die hebben ook nog wel eens een teentje gered.

Natuurlijk gebeurde er op schepen toen van alles, hoewel het op tankers wel veiliger leek, met de nadruk op leek.
Tijdens het bomen laden op de rede van Takoradi gebeurde er aan dek nog wel eens een ongevalletje, handje of voetje klem was maar zo gebeurd.
In die tijd hadden we nog voldoende bemanning en zelfs een Pa aan boord die keurig voor de zieken en gewonden zorgde.
Ik ben in Lagos een keer met het gereedschap en al over de muur gevlogen tussen van die mooie vrouwen in prauwen.
Gereedschap weg en ik was snel weer aan boord, geen touwtje dus dan val je zomaar.

Ter geruststelling of moet je er juist ongerust van worden? Bij de sluis in Eefde zie ik nog steeds binnenvaartpersoneel aan dek werken zonder reddingsvestje om. Het blijft mensenwerk die veiligheid :wink:
Bob R.I.P.
Berichten: 3142
Lid geworden op: 19 sep 2008 18:00
Locatie: Langedijk

Re: Ratjetoe

Bericht door Bob R.I.P. »

Op de een of andere vissersboot moest ik een antenne vervangen. Helemaal in de top van de mast. Ik begon aan de klim maar halverwege stopte ik want ik durfde gewoon niet verder. De ladder ging niet verder en vanaf de ra was de afstand naar de antenne nog een flink eind. Ik legde het probleem voor aan de schipper dat de antenne vervangen moest worden. Hij riep iemand van de bemanning en niet te geloven die ging op zijn zweedse muilen de mast in, met een baco om de harpsluiting te openen. Ik stond daar met veiligheidsschoenen, veiligheidsriem, geen helmpje, met verbazing naar te kijken. Die gozer flikte het wel.
't Leven is niet altoid roist met krente, 't is ok welders gortepap die skift is.
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10556
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Ratjetoe

Bericht door jdbvos »

Die gozer flikte het wel.
Eigenlijk was dat nou juist de pest...dat gaf de branie de schijn van gelijk.
Op een Beck-schip vertelde de strm eens over zo'n akkefietje wat hem overtuigd had van de waarde van veilgheidsmiddelen.
Een jonge matroos op z'n eerste reis durfde niet op de boom te zitten (bij het lapzalven?) zonder een lijntje. De bootmansmaat zat bij hem op de boom om het eea voor te doen. Uiteraard zonder lijntje... Beide vielen eraf om eoa reden die ik niet meer weet, maar de bootsmansmaat had z'n ruggegraat beschadigd op zo'n dek-oog, en de leerlingmatroos had wat rode schaafplekken op z'n bast van canvas van de lifeline.

Op een Nedlloyd schip (Zonne- Boven- of Spaarnekerk ???) hadden we in de dieptanks graan geladen, ik meen voor Djeddah, maar ik weet het niet mee precies: kan ook Alexandrie geweest zijn. Die dieptankdeksels waren een soort geboutte klep, die bij openen naar achteren (een schip ligt het meest achterover getrimd) scharnierden .
De 'klep' word vastgehouden dmv een zelfsluitende haak, en die haak behoort geborgd te worden met een kettinkje.
Hoe dan ook: er waren een paar locals in witte soepjurken (vandaar de vermoedelijke losplaats) in het ruim om de bubs te lossen.
Plotseling, wellicht omdat we een ietsje koptrim hadden gekregen, kwam dat deksel los en begon dicht te vallen.
De meeste mensen doken het graan in, maar ééntje probeerde nog gauw uit het ruim te klauteren.
Resultaat: de klauteraar lag letterlijk in tweeen...de bovenhelft lag krijsend op de tanktop, de onderhelft lag blijkbaar in het graan....
De mannen die het graan ingedoken waren, waren allemaal doof: het bloed liep sommigen uit de oren.
Oorzaak: de haak was behoorlijk versleten en de borging was niet gedaan. De haak loste uit zichzelf toen het schip koplastig werd.
Tegen de tijd dat we met brancards aan kwamen rennen, was de 'bovenhelft' net stil geworden en blies net de laatste adem uit....

En het gekke was: na hooguit een half uur, was alles en iedereen weer aan het werk alsof er niks gebeurd was, en we (iig ik, althans) hebben er nooit meer iets over gehoord..
Ik zat op het dekhuis aan de voorkant van het ruim bij een onwillige winch, en hoorde de commotie. Ik zag nog net het tanktopdeksel vallen, maar kon gelukkig net niet diep genoeg het ruim inkijken. Andere scheepsmaten konden dat wel....

Ik heb er nog lang last van gehad, maar gelukkig heelt de tijd dergelijke wonden. Ik hoop dat die scheepsmaten van toen het ook goed hebben kunnen verwerken.

Dergelijke dingen hebben mij altijd geholpen met het check, doublecheck, en recheck van veiligheidsvoorzieningen. En altijd met z'n tweeen....
Maar ik moet in alle eerlijkheid bekennen dat ik bij haast ook wel het credo "als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar ff zoals het gaat"
En die instelling is nou juist de grote killer wanneer het wél een keertje fout gaat....
Oost, west...ook best
Jacob Bothof
Berichten: 1481
Lid geworden op: 26 mar 2016 16:10

Re: Ratjetoe

Bericht door Jacob Bothof »

De opmerking van V+D : ik zie nog steeds binnenvaartpersoneel zonder reddingsvest om.
Ik ben als schipperskind opgegroeid op het water, mijn vader was kapitein op de Rijnvaart en op latere leeftijd
kwam ik alleen aan boord tijdens de schoolvakanties .Mijn vader had ons geleerd, als je niet kan zwemmen dan niet in
het gangpad lopen. Op het schippersinternaat waar ik op zat was zwemles verplicht.
Zwemvesten heb ik in mijn herinnering nooit gezien aan boord.
Wel hing er hing aan SB en BB op de brug een reddingsboei die na gegooid kon worden mocht er onvoorzien toch
iemand overboord gaan. De matrozen bij mijn vader aan boord konden wel allemaal zwemmen. Behalve mijn moeder :)
Ik was stomverbaasd toen ik later naar zee ging dat ik collega's had die niet konden zwemmen.
Maar dat was toen.


Plaats reactie