SMN

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: SMN

Bericht door Geep »

Ik gun het niemand, daarom is er absoluut geen nageslacht..!

Ik beklaag wel diegene, die ooit mijn rotzooi moet opruimen.
Vooral als je jeugd, vastgespijkerd is op het Waterlooplein, en bij Jack Maandag.
Na mijn laatste reis moest ik van boord meer wegsjouwen als wat ik ooit op m'n eerste reis meebracht.
Vrgr.Geep.

Patru (R.I.P)

Re: SMN

Bericht door Patru (R.I.P) »

Tja Bertus,
Het begon allemaal wat pagina's terug met een statiefoto van de hoge heren links en rechts van directeur Hans Warning van de SMN.
Dat werd een beschouwing over petten- en kledingvoorschriften en over normen en waarden aan boord.
Ach, wat maakt het uit. Ik vind het de charme van het forum dat het kan.

Terug dan naar Mörzer Bruijns en de Neder Linge. Vanaf de nieuwbouw van de Linge heb ik 3 reizen met de man gemaakt en eigenlijk nooit een centje pijn gehad. In het begin was hij wel wat karig met boordgeld, maar dat werd al snel versoepeld en kon je de grotere aankopen aan boord ook met gewoon geld betalen.
De Neder Linge was op 29 juli 1967 het laatste nieuwe schip dat afmeerde aan de Sumatrakade.
Later is de hele handel verplaatst naar de Vlothaven.

Neder Linge 29-7-1967.jpg
Neder Linge 29-7-1967.jpg (69.63 KiB) 2976 keer bekeken
En nog proficiat met de (benauwde) overwinning van PEC aan de Ceintuurbaan. :)
Groet, Paul G
Patru (R.I.P)

Re: SMN

Bericht door Patru (R.I.P) »

Foto's van de Tabinta; deze ben ik nog niet tegen ben gekomen op het topic.

Op 12 september 1948 de aankomst in Amsterdam. Met hulp van Maria Henriëtte Goedkoop.

Tabinta 12-09-1948 Amsterdam.jpg
Tabinta 12-09-1948 Amsterdam.jpg (68 KiB) 2829 keer bekeken
Tabinta Tandjong Priok.jpg
Tabinta Tandjong Priok.jpg (67.49 KiB) 2829 keer bekeken
En langs de kant in Tandjong Priok.
De matroos achterop staat verlangend te kijken of hij de Radio Bar in Kampong Kotja kan ontwaren. :-D
Groet, Paul G.
Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: SMN

Bericht door Geep »

Klote kleuter - jeugd!
Moed hebben tegen gezag, wie ook!!
Mijn geboorteplaats, West-Friesstadje honderden jaren lang, een rijk en voortvarend stadje, aan de westkant v/d Zuiderzee. Is nog te zien, aan de verloren rijkdom, in de vissers en de boerenhoek.
Ferme stronteigenwijze hardnekkige boeren, visserlui woeste haring, paling en
mosselen vreters. Erger volk dan ,,henkuzers’’ bestaan er niet
Met het paalkistrecht, geschonken op 9-2-1573 een beloning van hogerhand, wegens het wegjagen, van spaanse wijnzuipers en olijfvreters.
Een (konkel) stadje binnen de vesting, met 31 geloofrichtingen!
Leugenbanken, bij de visafslag, aan de havenkant.
Grote schrik van Enkhuizen, de christelijke gemeenschap, stapt mijn opa. (dove Dirk) stapt rond, 1896 over van christen naar de rooien werd begin 1900, de 1e volgeling van de afvallige rooie friese dominee, Ferdinand Domela Nieuwenhuis. *)
Opa Dirk, weekte zich los van de zwarte kousen kerken. De Krakatau knal was een zuchtje, vergeleken met wat opa toen teweeg bracht.
Mijn moeder groeide in die omgeving op.
Was en bleef haar hele leven extreem fanatiek rood!
Dit is het politieke voorspel,
Ergens in 1934, wordt mijn kiel gelegd, te water gelaten half ’35. Ik was laatse van de vier zonen, op rij. Midden in de magere crisis-jaren
Werd jaren later wel gedoopt, kreeg de naam ,,Geep’’ van Neptunis; (papa Nelis; mijn zeevader). staat helaas niet in mijn monsterboekje.
3 Broers m’n voorgangers hebben niet de levenskans † gekregen, Abraham te mogen ontmoeten!
Mijn 1e broer haalde niet eens ‘n volle week, de 2e mijn lievelings broer is na de afbouw, en kort na de te waterlating v/d Oranje, aan Tbc overleden. Werd niet ouder, dan 17 jaar. Ik moest nog 6 jaar worden! Tijdens mijn vaartijd op de Oranje zag ik elke dag, zijn bijdrage van zijn werkzaamheden, gieten en graveren van hutnummers & rang/naam - aanduidings messingschiltjes bordjes. Ik heb van mijn werkterein, nergens, een bordje meegenomen….noch die van mijn eigen hut!
Mijn 3e broer, och….hij was negen jaar ouder dan ik; meer weet ik niet, hij was er!
Heb niet veel voor hem over. Pesten, trijteren en vernielen.
Hij was half in de 2e WO. Spoorloos, zoek! Ver na de capitulatie, kwam hij als vluchteling, als ondergedoken zwerver uit de door de gealieerde bezette zones.
Wil zijn levensgeschiedenis en maritiem verleden, niet bezoedelen, door verkeerde stappen!
In zijn te vroeg levenseinde kwam hij toch tot ontdekking, dat er ergens tussen hem en mij iets verkeerd is beoordeeld.
Eindelijk kan ik de verschrikking v/d 2e wereldoorlog achter mij laten. Toch nog als 9 jarig straatjochie, op Maandag 7 mei 1945 het trieste schietincident op de Dam,
meemaken. Door diverse omstandigheden gaat het mij niet goed, mijn leventje gaat ook naar een eind, verschillende instantie’s schieten te hulp, juist omdat mijn ouders, al twee kinderen kwijt zijn. Mijn vaders directeur, neemt alle kosten op zich!
Dinsdag 7 Augustus 1945, vertrek ik naar Zwitserland, gelijk met een Rode Kruis kindertransport!
Kom terecht, bij een dominee’s gezin! Twee lieve mensen. Met hartelijk pleegbroers, ’n rustig bedaard, dienstmeisje. Krijg een eigen kamertje. Met een mooi uitzicht over een breeddal. Rust. Die stilte is mij lang bij gebleven, totdat de geitenkuddes, en de koeien naar stal gebracht werden.
Vriendelijke koebellen! Zingende; schapen en geiten klokjes. ,,Wilkomme im der Schwiets!’’
Na ruim anderhalf jaar later. Jankend terug. Alleen. Wel hield de conducteur mij in de gaten, af en toe kwam er ook wel eens treinpassagier bij mij in de coepè. Heel vroeg zetten mijn pleegouders mij in Basel SBB op trein! 15 Nov. 1946 10 uur s’avonds precies op de verjaardag van mijn vader! sta ik bij de Kon. Wachtkamer met mijn twee koffers. En een tasje met snoep, koek, drinken en broodjes. Ontvangst niemand! Zeul de koffers om en om steeds ‘n endje verder. Ruim een uur later, bel ik aan, mijn koffers worden opgehaald, boven aan de trap staat een hondje, nieuwsgierig te kijken….Het eerste wat mijn moeder snerend spottend, vraagt / zegt; en hoe was het bij de Fariceers…..?
Jankend ben ik de trap afgerend. Heb mij een paar dagen verstopt, in ’n uitgesloopt huis.
Paar dagen later ben ik naar mijn schooljuf gegaan. De school was dichtbij, heb ook een paar dagen bij haar gelogeerd. Zij is met mij naar ons huis gegaan, ik moest onderaan de trap wachten tot zij mij zou roepen.
Die Fariceers, hebben er wel voor gezorgd dat ik in leven bleef!!

Thuis was de situatie niet verbeterd, na een ongeval aan boord was hij niet meer in staat te varen of te werken
Mijn vader zoop als een ketter, als een hoerenloper, als ’n bootsman!
Een vent die het gezin ontwrichte, stomdronken, op de derde boventrap, met een gore, gore sneer, en beschuldiging naar mijn moeder, ik was in de keuken, kool aan het snijden, binnen een tel, stond ik boven hem! Klaar om te steken. Buurman Noorland, mijn moeder gaven een schreeuw ,,Geepie’’
Hij toch, zijn leven lief had, met een rotgang schoof hij de trap af
Die gannef heeft mij jaren hierna een keer op de Oranje opgezocht, ik heb hem laten verwijderen.
Meerdere volwassenen, onderwijzers, chefs, familieleden, leidinggevende met strepen hebben mij, in mijn leven teleur gesteld.
Helaas, tot mijn moeder aan toe. Zij was zwaar verbitterd, haar leven was in alles hopeloos ont spoord. Wel de ene sigaret na de andere, en ik….? zelfs ’n zakcentje, kreeg ik geeneens.
Mijn vader was niet de man die haar steunde, met haar verlies en verdriet. Hij had meer aandacht voor drank! Op zijn manier medelijden met vrouwen, die verweg buitengaats woonde,
Terwijl Blonde Moppie. Schele Tillie, en Manke Thea om de hoek, Groenburgwal dag en nacht spreekuur hielden **)
Ruim anderhalve Km. verder op, had hij veel meer keus, op en rond het Ouwekerksplein.
In een mooie stralende knusse rode omgeving.
Waarom deze geschiedenis, wil u graag, bekennen, ik ben hard geworden, teleurgesteld in mijn familie, teleur gesteld, in mijn vader, voor die arme kindertjes, de chocoladerantsoen van boord uitdeeld in Hamburg die, die rot oorlog hadden meegemaakt, hij bracht kadotjes mee, voor de buurkinderen. Die arme kindertjes hadden geen schoenen aan hun pootjes. Ik zelf, groeide hard elke 6 of 7 maanden moet ik andere schoenen aan mijn poten, ik afgetrapt schoenen kopen op het waterlooplein, Ik moest van de ambachtschool af, einde toekomst om dat die klootzak geen geld meer inbracht wegens een ongeluk aan boord.
Mijn jong leven gun ik niemand, geen mens! Ik had nooit gedacht dat een kapitein, zich niet even voorstelt, bekend maakt en mij wel uitvoeterd. Ik had nooit kunnen denken dat een goede vriend, van mijn vader ’n vriend die ik als kind hebt meegemaak, als oom, aansprak dat die kapitein zo sadistis was, macht had om op die manier puppies, te behandelen, teleurgesteld in mijn 5e & 6e klasmeester die mij een pak slaag onterecht op men donder gaf, omdat ik aangewezen werd door een klasgenoot, die vermoede dat ik spullen uit de jassen van men klasgenoten stal. U gelooft het niet als ik met zo’n verhaal thuis kwam kreeg ik van mijn moeder, er nog een paar klappen bij
M’n chefkok die precies wist hoe de vork in de steel zat zonder een woord van bijval mij onterecht door een kapitein, laat schofferen, terwijl die vetloodsjood, gewoon een andere kant op keek.

Heb Isaak, Jacob en Jozef een plezierige tijd toegewenst, mijn blote teenmuilen heb ik voor de komende jaren alvast netjes opgeruimd.

Nee, U hebt gelijk het is geen onderwerp, voor kombuis-geouwehoer, ik wil alleen aangeven ondanks mijn status, mens blijf; op kwam voor mijn jongens, voor mijn jongens was ik verantwoordelijk,
Ook mijn laatste uren verantwoordelijk op ss. ,,Zuiderkruis’’ onder vlag van de SMN, onbekende personen, komen bij mij niet aan boord!
Ook niet door onze voordeur!

*) Hierbij onthul vaag mijn afkomst, Voor U allen, blijf ik ,,gewoon’’ Geep!

**) Wegens, privacy, zijn de namen, niet de juiste!
Vrgr. Geep.
Bertus.
Berichten: 8521
Lid geworden op: 17 nov 2009 18:45

Re: SMN

Bericht door Bertus. »

.
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10557
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: SMN

Bericht door jdbvos »

Grappig, wat je daar zo terloops even noemt, Geep...dat je broer die deurinscripties en de naamplaatjes maakte op de Oranje...
Als ik nu naar een plaatje van de binnenkant van de Oranje ga kijken, zal dat toch met andere ogen zijn....
Zoiets geeft iets persoonlijks aan zo'n plaatje....
Oost, west...ook best
Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: SMN

Bericht door Geep »

Heer Bertus. Goedendag.
Ik heb een hinderlijke handicap die ik niemand gun! Honden hebben het ook!
Ik kan wel hijgen, niet blaffen of kwispelen!
Mijn schooljuf v/d lagere school schreef trouw, op elk rapport, ,,Geepie’’ is soms tijden lang, geheel aphatisch, dromerig, afwezig…..toen was autisme nog niet echt duidelijk aan de kim…
Je liegt dat je barst! Kreeg ik naar m’n kop!
,, eidetische herinneringen/geheugen’’
Dank zij de student, die thuis ‘n kamer huurde, is dat later, bij mij onderzocht.
U hebt het 2e hoofdstuk, van de geschiedenis als eerste doorkruist.
Zie, Klote kleuter - jeugd!

Nu ook het oorspronkelijke 1e hoofdstuk, Ik voel mij niet zielig,
vertolk alleen mijn leven.
Het wel anders is, dan, ,,Het gelukkige gezin’’
Pa, met pijp, onder schemerlamp. ‘n hond, die zich geeuwend uitrekt aan z’n voeten, mams, gezellig de sokken stopt, de kinderen fanatiek, ,,mens erger je niet!’’ spelen, de kat spinnend op de vensterbank!
Thuis vertelde ik niets meer.
Ook niet wat mij als jochie, seksueel ooit overkwam!

De visserij, op de voorgoed gesloten Zuiderzee, was voorbij.
De vloot van opa Nanne werd verkocht naar Zoutkamp.
Mijn vader werd nu werkloos, eerst was hij knecht/visserman op de blazers en botters van zijn vader, mijn opa. Mijn vader trad in dienst van Smit, Int. Sleepdienst, als bootsman. Ook daar slaat de crisis toe.
Mijn grootouders, oma Teet en opa Nanne, sluiten de vishandel/winkel, vanwege de terug lopende vis aanvoer vanuit de gesloten Zuiderzee. Opa kan met behulp v/d Zuiderzeesteun fondsen, een nieuw bestaan opbouwen. Dat vind plaats in Hillegom. Mijn ouders komen als zetbaas in dienst v/d nieuwe cooperatie, van Opa Nanne! Er wordt een viswinkel geopend ,,De Oude Zuiderzee’’
Voldoende verse vis aanvoer uit; Schevenigen en IJmuiden.
Aangezien mijn vader, meer aandacht bestede, aan het inkomen, van kroegbazen, drankwinkels. is de nieuwe toekomst gauw op de fles en failiet. In die periode is mijn kielbalk gelegd.

Mijn moeder vlucht terug met mijn 2 broers naar haar eigen ouders!
Kort voor mijn tewaterlating, is de viswinkel verkocht.
Er zijn geen baten overgebleven wel schulden, grote schulden!
Schulden bij leveranciers en kroegen.
Ook de compensatie van het Rijk, viel onder, Stichting schulden! Geld is geld.
(Waar ik jaren later, als fietsjongen aan mee kon helpen, met afbetalen!)

Mijn moeder besluit om naar Amsterdam te verhuizen, daar kreeg zij v/d steun een hoger bedrag in handen, dan in mijn geboorteplaats.
Ik heb inmiddels de hoge leeftijd van 3 jaar, ga met een buurjongetje Nonkie, mee, naar de speeltuin, die dicht bij ons huis was, in de Indische buurt, Menadostraat. Amsterdam-Oost.
Ga ook naar de kleuter-hogeschool, huilde heel veel. Ik wilde naar m’n hondje Pollie, bij opoe.
De eerste aandrang, om te gaan spijbelen, komt daar al te voorschijn.

Smit Int.Rotterdam, ontslaat personeel, te kort in dienst en te ver, zo is ook mijn vader opnieuw de klos!
Krijgt de kans als jachtschipper, bij een Engelsman in dienst te komen.
Mijn oudste broer wordt opgenomen in het Sanatorium Zonnestraal, het Gooi.
Mijn andere broer scharrelt als fietsjongen, van een schoenmaker door de buurt.
Inmiddels ontplooit de winter 1939 – 1940. Mijn vader komt weer werkloos thuis.
De Engelsman is vertrokken, naar veilige oorden.
,,Geepie’’ Ga papa even halen uit de bierwinkel. Op de hoek van de Nias, en Makkasserstraat, was een kroeg, die noemde ik de bierwinkel.
Mijn vader zat buiten in de vensterbank, leunend tegen het kozijn, hij sliep…..met kletsnatte broekspijpen, ’n stevige plas op de straatstenen.
Nu op dit moment heb ik weer hetzelfde beeld weer voor ogen.
Na de overrompeling v/d duitse buren, Mei 1940, kreeg hij een oproep v/d werkverschaffing, hij moest ook naar Duitsland.
Door de Duitsers werd hij geweigerd, in zijn paspoort stonden Amerikaanse stempels, zij vertrouwde hem niet.
Hij kwam terecht op de BS.3 de ex Ganges*, van Smit als bootsman – Varende onder het groene kruis. Van de alliantie, met Nazi Duitsland, Italië en Japan, die landen erkende het int. Rode kruis, niet. Het zuipen was wel voorbij.
Wel voer hij voor de Duitsers, zijn verweer klonk logisch, of ik nou in Duitsland, onder de duitse vlag / het Groene Kruis moet werken, of hier in Holland onder de Duitsers, maakt niet uit, dan maar liever in mijn eigen beroep, werken moet ik toch!
Bovenstaand is niet uit dagboeken. Die zijn pas ontstaan, na de trieste, Elfstedentocht van 1941-1942. Dankzij, steun, raad en geduldige hulp van mijn Oudeschansschool.
Volgens de volwassenen, duurde die 5 jaar oorlog/bezetting, ’n eeuwigheid.
Na ‘45 komt hij in dienst bij Goedkoop, Amsterdam, werkt ’n paar jaar op de ,,Hulp in Nood’’
Na het schoon en vrij maken v/d Noodersluis, komt hij na jaren, komt hij weer opnieuw in contact met zijn oude vriend; oom M. Hij wordt bootsman.
Aan boord van oom M. Helaas, gelijk was die ouwe, geheelonthouder af.
IJmuiden had ook kroegen!
Vandaar in deze geschiedenis, hij ,,zoop’’ als een bootsman!
Ik wist niet beter! Van jongs af aan!
Vrgr. Geep.

* Eerder ex; ,,Willem Barends’’ van Wijsmuller
Patru (R.I.P)

Re: SMN

Bericht door Patru (R.I.P) »

Geep schreef:
Mijn lievelingsbroer is na de afbouw, en kort na de te waterlating v/d Oranje, aan Tbc overleden. Werd niet ouder, dan 17 jaar. Ik moest nog 6 jaar worden! Tijdens mijn vaartijd op de Oranje zag ik elke dag, zijn bijdrage van zijn werkzaamheden, gieten en graveren van hutnummers & rang/naam - aanduidings messingschiltjes bordjes. Ik heb van mijn werkterein, nergens, een bordje meegenomen….noch die van mijn eigen hut!
Bedankt voor de informatie. Je hebt weleens verteld dat die lievelingsbroer Jan (net als mijn broer Jan) als leerling-bankwerker bij Werkspoor werkte. Maar nieuw is voor mij dat Werkspoor dergelijke artikelen maakte. Ik weet dat de fabriek zaken voor de Oranje heeft geleverd als de inrichting van de werkplaatsen en onderdelen van de tunnel-/schroefassen, maar dat van die bordjes was mij onbekend.
Groet, Paul G.
Jos Komen (R.I.P)

Re: SMN

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Tentoonstelling ms.Oranje

viewtopic.php?f=8&t=5853
Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: Tentoonstelling ms.Oranje

Bericht door Geep »

Mijn broer heeft, toen, stiekem op straffe van ontslag, bij werkspoor een huisnaam bordje, van messing gemaakt. Het is met onze verhuizing van Amsterdam naar elders, niet mee verhuist.
Ga de hond uitlaten, de enorme grote zwerm kauwtje's zijn net overgevlogen, ik heb ook al een specht, horen verbouwen.
Vrgr. Geep


Plaats reactie